Analoqu olmayan xəyanət

 

(Dramatik hekayə)

  

Onlar avtobusla yaşadıqları ailəvi yataqxanaya gəlirdilər. Artıq günəş qüruba enmiş, hava qaralırdı. İstirahət günü olduğundan avtobusda adam az idi.

Birinci qadın- Mən yataqxananın yanındakı dayanacaqda düşəcəm. Sən iki dayanacaq gedərsən, sonra düşərsən ki, bizi bir yerdə görməsinlər heç nədən şübhələnməsinlər..

Birinci kişi- Yaxşı. Amma deyəsən mənim arvadım isə başa düşüb şübhələnib. Son vaxtlar çox əsəbi olurdu. İndi axırıncı bir həftədir ki, köpü yatıb...

Birinci qadın- Mənim ərim deyəsən nədənsə şübhələnmişdi. Mənimlə çox əsəbi danışırdı. Amma son vaxtlar o da sakitləşib.

Birinci kişi- (gülümsündü) – Bizim arvad da tam sakitləşib.

Birinci qadın- Biz gərək belə işi tutmayaydıq. Mən sənin arvadınabacıdeyirdim. Sənin şirin dilinə aldandım... İndi bilmirəm ona deyim...

Birinci kişi- ( gülümsündü)- istəyirsən de ... Elə yenə bacı” de ki, şübhələnməsin. Mən sənin ərinəqardaşdeyirəm... İndi buqardaşsözünü daha şəstlə deyirəm...

Onlar susdular. Bir-birinə baxıb, gülümsündülər... Hər ikisi yorğun görünürdü...

Bu kişi ilə qadının gəldiyi avtobusun əks tərəfindən ailəvi yataqxanaya doğru bir avtobus da gəlirdi. Bu avtobusda da iki cavan qadın kişi yan-yana əyləşmişdilər. Onlar da yorğun idilər. Amma elə bil bir-birindən doymamış kimi həsrətlə bir-birinə baxır xısın-xısın danışırdılar.

İkinci qadın- Yəqin indi onlar artıq qayıdıb gəliblər. Ərim şübhələnməsin deyə mən ona demişəm ki, rəfiqəmgildəyəm, indi bir azdan gələcəm. Telefonu da söndürmüşəm ki, zəng edə bilməsin. Soruşsa deyəcəm ki, telefonun zaryatkası qurtarmışdı.

İkinci kişi- Yaxşı eləmisən. Sənin ağlına heyranam. Bu işi çox ustalıqla düzüb-qoşdun...

İkinci qadın- Mən yataqxananın yanında düşəcəm. Sən gedib iki dayanacaq sonra düşərsən ki, bizi it-qurd görməsin,- deyə qadın kişinin əlini sıxdı.

İkinci kişi-Hə, düz deyirsən. Birdən gəlmiş olarlar, bizi bir yerdə görməsinlər. Yataqxanadakı qadınlar da yəqin həyətdə oturublar... Gəlib- gedənə bir şəbədə qoşurlar...

İkinci qadın- Yaxşı ki, biz səninlə bu işi gördük. Yoxsa ürəyim partlayardı. Sənin arvadını ərimi boğub öldürərdim. İndi artıq rahatam... İndi kim deyir-desin, heç vecimə deyil...

İkinci kişi- . Mən hər ikisini öldürə bilərdim. Sənin bu təklifin yaxşı oldu... İndi rahatam. Gec-tez o qancığı boşayacam...

İkinci qadın- Dəlisən. Niyə boşayırsan. Qoy onlar öz kefini çəksin, biz öz kefimizi çəkək... Bu həyatda bir dəfə yaşayırıq...

İkinci kişi ona baxıb gülümsündu razılıqla başını yellədi.

... Yataqxanada yaşayan bu ailələr qonşu idilər. Bir mətbəxdə yemək bişirirdilər hətta bəzən bir yerdə çörək yeyirdilər. Bir-birinə bacı-qardaş”, -deyə müraciət edirdilər. Hər birinin iki məktəbli övladları vardı. Onlar da bir-birilə çox mehriban idilər...

Başları macəralısevgi oyununaqarışan, tərbiyəsiz hərəkət edən bu ailələrin gələcək taleyinin necə olacağını heç fələk bilmirdi. Ulu Tanrı belə şeyləri gördükcə, bəlkə Adəm Həvvanı Yer kürəsinə göndərməkdə peşiman idi. O, heyvan xislətində yaşayan bu adamların murdar əməlinə mat qalmışdı... Mat qalmışdı...

Ulu Tanrının çaldığı həyəcan təbilindən, yaratdığı sunamilərdən, dəhşətli zəlzələlərdən, çarəsi tapılmayan xəstəliklərdən, qanlı müharibələrdən Yer kürəsində yaşayan heyvani xislətlə ömür sürən belə adamlar hələ heç başa düşmək istəmirlər... Təkcə başa düşmək yox, hətta heç nəyi dərk eləmək belə istəmirlər... Deməli, dünyanın sonu artıq yaxınlaşır...

 

AĞALAR İDRİSOĞLU

 

Azad Azərbaycan.- 2023.- 10 mart.- S.8.