Azərbaycanın Milli Qəhrəmanları
Allahverdiyev Bəxtiyar Əzizulla oğlu
1974-cü il iyunun 10-da Bakıda anadan olmuşdur. 1991-ci ildə Bakıdakı 199 nömrəli
orta məktəbi bitirmiş, 1992-ci ilin avqustunda Milli Orduya çağırılmış,
776 nömrəli hərbi
hissədə xidmətə
başlamışdır. Həmin ilin
oktyabrında cəbhəyə
yollanmışdır. Bir müddət Qubadlı bölgəsində, sonra Füzuli, Murovdağ əməliyyatlarında qəhrəmanlıq
nümayiş etdirmişdir.
1994-cü ildə Tərtər, Ağdərə
bölgələrinə göndərilmiş
və o, cəbhədəki
məlum vəziyyətlə
əlaqədar ordu sıralarında müddətdən
artıq xidmət etmişdır.
Həmişə öz əsgəri andına sadiq qalan B.Allahverdiyev olduğu bütün bölgələrdə vətənə
layiqincə xidmət etmişdir.
Vətənə layiqli xidmətinə görə
Azərbaycan Respublikası
Prezidentinin 4 aprel
1995-ci il tarixli 307 nömrəli Fərmanı ilə Allahverdiyev Bəxtiyar Əzizulla oğlu Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adına
layiq görülüb.
1997-ci ildə gizir rütbəsi alaraq 196 nömrəli hərbi hissənin kəşfiyyat
tağımına komandir
təyın olunmuşdur. 1998-1999-cu ıllərdə Zabitləri
Təkmilləşdirmə və Gizirlər kursunda təminat tağımının komandiri,
1999-2000-ci illərdə Bakı
Ali Komandirlər məktəbində
taktika kafedrasının
təlimatçısı vəzifələrində
çalışmışdir. Həmin ilin oktyabrında ordudan tərxis olunmuşdur. 2001-ci ildə Polis Akademiyasında
təhsilini davam etdirmişdir. O, hazırda
polis orqanlarında çalışır.
Allahverdiyev Elbrus Hacı oğlu
1958-ci il oktyabrın 27-də
Gəncə şəhərində
dünyaya göz açmışdı. O, burada
18 nömrəli orta məktəbi bitirdikdən
sonra 1976-1978-ci illərdə
sovet ordusu sıralarında hərbi xidmətdə olmuşdu. 1990-ci ildə isə
Orconikidze Kənd Təsərrüfatı İnstitutunu
bitirmişdi. Bir müddət
Vladiqafqazda yaşamışdı.
Vətənimizə erməni
faşistlərinin təcavüz
etdiyini eşidən Elbrus Azərbaycana dönmüş və könüllü olaraq
1992-ci il mayın 17-də cəbhəyə
yollanmışdı. E.Allahverdiyev Silahlı
Qüvvələrimizdə artilleriyanın ilk təşkilatçılarından
olmuşdu. 1992-ci ilin iyununda batareyanın
ilk diviziyonu yaradılmış
və Elbrus ona komandir təyin
edilmişdi.Onun rəhbərliyi
ilə briqadanın keçirdiyi mühüm əməliyyatlarda artilleriya
diviziyonu sərrast atəşlə düşmənin
bir çox strateji əhəmiyyətli
obyektlərini məhv
etmişdi.Ağdərə bölgəsində isə
briqada üzvlərı
düşmənin bir
reaktiv artilleriya qurğusunu sıradan çıxarmışdı. Eyni zamanda 1993-cü il iyunun
12-də Ağdam üzərinə
güclü hücuma
keçmiş düşmən,
artilleriya diviziyonunun sarsıdıcı zərbələrindən
geri çəkilmişdi.
İyunun 14-16-da Ağdamın Şellı kəndi istiqamətində gedən
ağır döyüşlərdə
Elbrus igidlik göstərərək həlak
olub.
Evli idi. Üç övladı
yadigar qalıb.
Azərbaycan Respublikası
Prezidentinin 16 sentyabr
1994-cü il tarixli 202 nömrəli Fərmanı ilə Allahverdiyev Elbrus Hacı oğlu ölümündən sonra
Azərbaycanın Milli
Qəhrəmanı adına
layiq görülüb.
Gəncə şəhərindəki Şəhidlər
xiyabanında dəfn olunub.
Gəncə şəhərində küçələrdən
biri onun adını daşıyır.
Allahverdiyev Namiq Müslüm oğlu
1967-ci il oktyabrın 5-də
Beyləqan rayonunda anadan olmuş, 1984-cü ildə 1 nömrəli
orta məktəbi bitirmişdi. 1985-ci ildə ordu
sıralarına çağırılmış, 1987-ci ildə
hərbi xidmətini Moskva ətrafında başa vuraraq vətənə
dönmüşdü. 1988-ci ildə ermənilərin vətənimizə
etdikləri təcavüzə dözməyən Namiq
könüllü olaraq vətənin müdafiəsinə
qalxmışdı. Onun ilk döyüş yolu 1990-cı ildə
Qubadlı rayonundan başlamışdı. Namiq 1991-ci il
avqustun 31-də DİN-in XTP dəstələrinə daxil
olmuş və yenidən döyüş meydanına
atılmışdı. O, Laçın, Əsgəran,
Füzuli, Goranboy rayonlarının müdafiəsi uğrunda
gedən döyüşlərdə iştirak etmişdi. Sonuncu
döyüşü Tərtər rayonunda olmuşdu.
Marquşevan, Həsənqaya, Malalan, Birinci və İkinci
Çaylı kəndlərinin düşməndən azad
edilməsində xüsusi fəallıq göstərmişdi.
1992-ci il iyulun 9-da erməni yaraqlıları Cəmilli yüksəkliyinə
hücum edərkən, Namiq düşməni qabaqlamaq
üçün döyüş yoldaşları ilə
yüksəkliyə qalxmış və orada əlverişli
mövqe tutmuşdu. Düşmən tankından atılan mərmi
Namiqin həyatına son qoydu.
Subay idi.
Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin 8 oktyabr 1992-ci il tarixli 264 nömrəli
Fərmanı ilə Allahverdiyev Namiq Müslüm oğlu
ölümündən sonra Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı
adına layiq görülüb.
Bakıda Şəhidlər
xiyabanında dəfn olunub. Beyləqan şəhər 1
nömrəli orta məktəb onun adını
daşıyır. Rayon mərkəzində büstü
qoyulub.
Aslanov Niyazi Şərəfxan oğlu
1960-cı il dekabrın
25-də Goranboy rayonunun Tap-Qaraqoyunlu kəndində anadan
olmuş, burada orta məktəbi bitirmişdi. 1979-1981-ci illərdə
Rusiyanın Altay vilayətində əsgəri xidmətdə
olub. Hərbi xidmətini başa vurduqdan sonra doğma kəndlərinə
qayıdan Niyazi təhsilini Ağdam Kənd Təsərrüfatı
Texnikumunda davam etdirmişdi. Oxuduğu müddətdə əmək
fəaliyyəti ilə də məşğul olmuşdu. O,
1989-cu ildə erməni qəsbkarlarının
torpaqlarımızı işğal etməkdə fəallaşdıqları
bir zamanda Goranboy rayonunda yaradılan özünümüdafiə
dəstəsinə qoşulmuşdu.Həmin dövrdə
Niyazi yoldaşlarının köməyi ilə sıradan
çıxmış iki tank tapıb onu təmir etmişdi. O,
bu tanklarla nəinki Tap-Qaraqoyunlu kəndini, hətta qonşu kəndləri
də layiqincə müdafiə etməyə nail olmuşdu. Niyazi
Şəfəq, Gürzalılar, Todan, Sarısu, Tərtər
və Ağdamın müdafiəsində fəal iştirak
etmişdi. 1992-ci il mayın 4-də Tap-Qaraqoyunlu kəndi
yaxınlığında gedən döyüş zamanı
N.Aslanov komandiri İsfəndiyar Əsədovu xilas edərkən
qəhrəmancasına həlak olub.
Ailəli idi. İki
oğlu yadigar qalıb.
Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin 5 fevral 1993-cü il tarixli 457 nömrəli
Fərmanı ilə Aslanov Niyazi Şərəfxan oğlu
ölümündən sonra Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı
adına layiq görülüb.
Tap-Qaraqoyunlu kəndində
dəfn olunub.
Tap-Qaraqoyunlu kənd orta
məktəbi və Naftalan şəhərindəki
küçələrdən biri onun adını
daşıyır. Goranboy şəhərində büstü
qoyulub.
Aslanov Şikar Davud oğlu
1970-ci il iyunun 10-da Cəbrayıl
rayonunun Süleymanlı kəndində dünyaya gəlmiş,
1977-ci ildə kəndlərindəki orta məktəbin birinci
sinfinə getmiş və 1987-ci ildə həmin məktəbi
bitirmişdi. 1988-ci ildə sovet ordusu sıralarına hərbi
xidmətə çağırılmış, 1990-cı ildə
ordudan tərxis olunaraq doğma kəndlərinə
dönmüşdü. Həmin ərəfədə erməni
silahlı qüvvələrinin Azərbaycana təcavüzü
davam edirdi.
Qarabağın şəhər
və kəndlərində erməni quldurları tərəfindən
evlər dağıdılır, yandırılır, dinc əhali
təcavüzə məruz qalırdı. Belə bir şəraitdə
Şikar cəbhəyə yollanmış, DİN-in Cəbrayıl
rayon post-patrul xidmətinə üzv qəbul olunmuşdu.
1992-ci ildə Xocavənd
rayonunda gedən döyüşlərdə düşmənin
atəş nöqtələrini peşəkarlıqla
susdurmuşdu. 1992-ci il iyulun 2-də növbəti əməliyyat
zamanı düşmənin snayper gülləsinə tuş gələn
Şikar hospitala çatdırılsa da, onun həyatını
xilas etmək mümkün olmamış və o, vətən
uğrunda həlak olub.
Subay idi.
Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin 8 oktyabr 1992-ci il tarixli 264 nömrəli
Fərmanı ilə Aslanov Şikar Davud oğlu
ölümündən sonra Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı
adına layiq görülüb.
Doğulduğu Süleymanlı kəndində dəfn olunub. Təhsil aldığı Süleymanlı kənd orta məktəbi onun adını daşıyır. Hazırda bu kənd işğal altındadır.
Azərbaycan müəllimi.- 2010.- 11 iyun.- S.8.