Tarixiliyi
və müasirliyi ilə seçilən əsərlər
Azərbaycanda
təhsilin və pedaqoji fikrin
öncül tədqiqatçılarından
olan professor Əjdər
Ağayevin "Seçilmiş
pedaqoji əsərləri"nin 2 cildliyini bu günlərdə
nəzərdən keçirdim. I cildə
müəllifin Azərbaycan dilində, II cildə isə rus dilində çap olunmuş məqalələri daxil
edilmişdir. Hər iki
cilddəki materiallar ciddi
elmiliyi və praktik mövqeyi ilə diqqəti cəlb edir.
Bəlli
olduğu kimi, Əjdər
Ağayev elmi-pedaqoji
problemlərə bələd olduğu qədər
də ölkədə təhsil təcrübəsinin
inkişafı və formalaşması ilə
tanışdır. O, həmişə elmi-pedaqoji nəzəri məsələlərin
təhlilini təhsil təcrübəsi ilə həyatiləşdirməyə
çalışmış, tədqiqatçı olmaqla yanaşı, praktik
müəllimlik fəaliyyəti göstərmiş, təhsilin
zaman-zaman yeniləşməsi prosesində
bilavasitə iştirak etmişdir.
Fikrimcə, elə buna görə də 2
cildlikdə yer tutmuş
materiallar həm pedaqogika
elminin mövqeyini, həm
də təhsilin dinamikasını əks etdirir.
Əjdər Ağayevin
elmi-pedaqoji
yaradıcılığında pedaqogikanın nəzəriyyəsi
və tarixi, təhsil, təlim, tərbiyə
məsələləri geniş yer tutur. Onun
yaradıcılığı digər bir
cəhətlə də şərtlənir: o,
həmişə zamanın doğurduğu
yeni problemlərin tədqiqinə can atmış və bu cəhd
uğurlu nəticələr vermişdir. Belə ki, Azərbaycan ictimai-pedaqoji
fikrində şəxsiyyətin formalaşması probleminin tədqiqi, vətəndaş tərbiyəsi
və təhsilinin araşdırılması istiqamətində
ilk əsərlərin meydana
çıxması, sahiblik hissi tərbiyəsinin pedaqogikaya
daxil edilməsi, tədqiqatlarda və təhsil
təcrübəsində tarixilik, varislik, müasirlik prinsipinin nəzərə alınma zərurəti
onun adı ilə bağlıdır.
Əjdər
Ağayevin "Seçilmiş
pedaqoji əsərləri"nin I cildi (redaktor professor A.Həsənov, rəyçilər professor F.Rüstəmov, H.Əhmədov) redaktorun ön sözü və mərhum professor
Yusif Talıbovun "Pedaqogika
elminin istedadlı nümayəndəsi"
məqaləsi ilə açılır. Cilddəki materiallar "Yeniləşən cəmiyyətdə
təhsil, təlim, tərbiyə məsələləri",
"Təhsil və ideologiya", "Yeni dövr:
pedaqogikanın aktual problemləri",
"Pedaqoji fikir
tarixindən" adlı bölmələrdə yer tutmuşdur. Bölmələrin
müasirlik yönümü
həmin hissələrdəki əsərlərdə öz əksini tapır. Bütün
materiallar bu günümüzün tələbləri ilə
səsləşir, müasirliyi ilə
diqqəti cəlb edir. Yalnız I bölmədəki
bəzi məqalə başlıqlarına fikir
versək, bunu aydın şəkildə
görə bilərik: "Fasiləsiz təhsil:
problemlər, vəzifələr, yaxud, ömür boyu öyrənməli",
"Təhsil milli intibahın ilk amilidir", "Uğurlu gələcək istəyiriksə, təhsil
işimizi qüsurlardan
xali etməliyik", "Təhsilin
informasiyalaşdırılmasında müəllimlərin
İKT hazırlığının artırılması məsələləri",
"Qloballaşma və təhsil",
"Müasir dərs: o
necə olmalıdır?", "Müasir
təlim prosesi: nəzəriyyə və
təcrübə məsələləri" və digər
məqalələr elmi və təcrübi
sanbalı, problemə orijinal yanaşma mövqeyi ilə
diqqəti cəlb edir.
Bu bölmədə müəllifin
2 hissədə təqdim etdiyi "Yeni təlim metod və
texnologiyalarından istifadənin nəzəri və praktik məsələləri (tarixi-nəzəri
və müasir aspekt)"
mövzusunda araşdırma nəticələri
hazırkı dövrümüzdə baş
verən təhsil və təlim
nəticələrini ümumiləşdirir və onun səmərəli inkişafını
istiqamətləndirir.
Əjdər
Ağayev tədqiqat nəticəsində
müəyyənləşdirir ki, hələ
orta əsrlərdə Şərqdə, o cümlədən Azərbaycanda təhsilin
yeniləşdirilməsi tələbi həmişə nəzərə
alınmışdır. Təbii ki, bu tələb elmin və
texnikanın inkişaf səviyyəsinə
uyğun olmuşdur.
Müəllif belə bir qənaətə
gəlir ki, hər dövrdə bugünkü anlamla desək,
təhsildə islahatlar həyata keçirilmişdir. Hazırda tətbiq olunan təlim texnologiyalarının tətbiqi
orta əsrlərdən başlanır. O dövrdə kamil insan yetişdirilməsi baş
məqsəd olduğu üçün
insanın biliklərə inteqrativ yiyələnməsi
və bu prosesdə texnologiyalardan
da inteqrativ istifadə
əsas götürülmüşdür.
Çünki kamil insan əxlaqi-mənəvi, dini-ruhi
dəyərlərə, təbiət, cəmiyyət, insan haqqında biliklərə kompleks bələd olmalı və bildiklərini
öyrənmək istəyənlərə ötürməli
idi. O zaman kompüter texnologiyası olmadığına
görə elm öyrənənlər onun arxasınca digər ölkələrə
alimlərdən dərs almağa gedirdilər.
Hazırda isə bu vəzifə
İnternetlə yerinə yetirilir. Üstəlik
ali təhsildən sonra
təcrübə qazanmaq üçün
yenə də alimlər yanına səfərlərdən
istifadə edilir.
Müəllif
həmin məqalədə yeni təlim
texnologiyalarına aid tarixi-nəzəri
baxışını əks etdirdikdən sonra,
müasir nəzəri-praktik mövqeyi aşkarlayır. O, innovasiya,
inteqrasiya, təlim texnologiyası, pedaqoji texnologiyalar, fəal
və interaktiv təlim, yeni
təlim metodları anlayışlarını izah
etməklə, onların mahiyyəti və məzmununu şərh
edir və praktik
nümunələr göstərir.
Kitabın
"Təhsil və ideologiya" bölməsində
"Heydər Əliyev irsi və milli tərbiyə konsepsiyası", "Günün vacib mövzusu: Milli ideologiya", "Müstəqil dövlət:
Vətəndaş tərbiyəsi" və digər məqalələrdə
müəllifin pedaqoji problemlərə siyasi-ideoloji mövqedən
yanaşdığı görünür.
Ə.Ağayevə görə, pedaqoji
prosesdə həyata keçirilən öyrətmə və onun məzmunu dövlətçilik
ideologiyasına xidmət etməlidir.
"Yeni dövr:
pedaqogikanın aktual problemləri"
bölməsində, adından göründüyü
kimi, pedaqogika elminin müasirləşməsi
baxımından əhəmiyyətli məsələlərə
yer verilir.
"Pedaqoji fikir tarixindən"
adlanan IV bölmədə təqdim olunan məqalələr müəllifin tarixi mövzuda
araşdırmalarını əhatə edir.
Digər bölmələrdə olduğu
kimi, bu bölmədəki
məqalələrdə də tədqiqatçının orijinal araşdırma mövqeyi,
mövzuların tədqiqata cəlb olunmasının ilkinliyi və müəllif təşəbbüskarlığı
özünü göstərir. Məsələn, "Tarixi faktlara münasibət haqqında" məqaləsində
göstərir ki, tarixi
mövzuda aparılan araşdırmalara
yalnız təhsil və pedaqoji fikir statistikası ilə deyil,
dövrün siyasi-ictimai,
mədəni, iqtisadi göstəricilərini
də daxil etməklə nəzərdə
tutulan problemə aydınlıq gətirilməlidir.
Müəllif ilk dəfə
olaraq XIX əsrin sonu
və XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan pedaqoji fikrinin
başlıca problemlərini, XX əsrin əvvəllərində
Azərbaycanda məktəb və pedaqoji fikrin inkişafı istiqamətlərini, şəxsiyyət
tərbiyəsinin məzmunu və vasitələrini, Fərhad
Ağazadənin pedaqoji fəaliyyəti
və görüşlərini araşdırmış, nəticələrini
əsərlərində şərh etmişdir.
Müəllifin
"Seçilmiş pedaqoji
əsərləri"nin II cildi də məzmun
zənginliyi, pedaqoji ideyaların yeniliyi və əhatəliliyi ilə diqqəti
cəlb edir. Kitabın redaktoru pedaqoji elmlər doktoru, professor Əmrulla Paşayev bu cildə
yazdığı ön sözdə düzgün olaraq qeyd edir ki,
topludakı bütün materiallar
bu xeyirxah müəllifin
daxili dünyasını, pedaqoji
hadisələrin və pedaqoji
ideyaların dəyişən aləminə tənqidi
baxışlarını və müasir ümumi elmi nəzəriyyənin
əsasını təşkil edir.
Bu cilddə professorlar
Hüseyn Əhmədov və Fərrux
Rüstəmovun professor Əjdər Ağayevin yaradıcılığı
haqqında analitik-təhlili məqaləsi verilmişdir.
Sanki öndə verilmiş
bu məqalələr Əjdər Ağayevin pedaqoji
yaradıcılığını daha
aydın anlamaqda oxuculara
yardım göstərir.
Müəllif
I bölməyə "Azərbaycanda təhsil və pedaqoji fikir" adlı akademik M.Mehdizadə və professor
Z.Qaralovla birlikdə yazdığı
genişhəcmli məqaləsini daxil etmişdir. Bundan sonra isə Fərhad Ağazadənin təlim
haqqında fikirlərinin təhlilinə həsr olunmuş məqalə, davamında Ə.Bəhmənyar,
Ə.Xəqani, M.Əvhədi, İ.Nəsimi, Ş.İ.Xətai,
M.Füzuli, M.Ş.Vazeh,
M.Kazımbəy, A.Bakıxanov, M.F.Axundov, M.T.Sidqi və digər mütəfəkkir təhsil
xadimlərinin pedaqoji fikirləri
yığcam şəkildə ayrı-ayrı məqalələrdə
təqdim olunmuşdur. Sonrakı bölmələrdə
müxtəlif xarakterli tarixi
və publisistik məqalələr, tezislər,
müəlliflə aparılan müsahibələr yer tutur. Kitabın sonunda mütəxəssislərin müəllifin
ayrı-ayrı əsərləri haqqında rəylərindən
nümunələr verilmişdir.
Qeyd etməliyik ki, II cild, eyni
zamanda rusdilli oxucular üçün nəzərdə
tutulduğundan, burada verilmiş materiallarda da Azərbaycan pedaqoji fikrinin müxtəlif problemlərinə aid məqalələrdə, tezislərdə, publisistik yazılarda mühüm
milli pedaqoji əhəmiyyət
daşıyan ideyalar əks etdirilmişdir. "Azərbaycan pedaqoji fikrində akseoloji
problemlərin fəlsəfi-etik əsasları", "Nizami Gəncəvinin pedaqoji
sistemində xəlqilik və ümumbəşərilik",
"Yan Amos Komenskinin "Böyük
didaktika" əsəri Azərbaycanda pedaqoji ideyaların inkişafının əsas
mənbələrindən biri kimi" və digər diqqətçəkən
materiallar öncə Moskvada,
rusdilli elmi nəşrlərdə
çap olunmuş, sonra isə Azərbaycan oxucularına çatdırılmışdır.
Cildin "Məktublardan sətirlər"
bölməsi də böyük maraq doğurur. Bu bölmədə 70-80-ci illərin məşhur
rus alimləri və pedaqoji
mətbuat rəhbərləri ilə yazışmalardan
nümunələr öz əksini
tapır. Akademik M.Maxmutov, professorlar
M.Skatkin, İ.Lerner, A.Frolov və digər görkəmli
simaların Ə.Ağayevə məktublarından bəlli olur ki, müəllif Rusiya elmi elitası ilə
müntəzəm əlaqə saxlamış, özünün
məqalələrini Rusiyanın, Ukraynanın, Belarusun, Başqırdıstanın pedaqoji mətbuatında dərc etdirmişdir.
Yekun olaraq
qeyd etmək istərdim ki,
professor Əjdər Ağayevin
2 cildlik "Seçilmiş
pedaqoji əsərləri" müasir dövrümüzün
təhsil problemlərini reallığı ilə anlamağa, Azərbaycan təhsil və pedaqoji fikrinin əsas
ideyalarını tanıtmağa və müasir
şəraitdə onların tətbiqinə nail
olmağa xidmət edir.
İsmayıl ƏLİYEV,
pedaqoji elmlər doktoru,
professor, Naxçıvan Özəl
Universitetinin rektoru
Azərbaycan
müəllimi.- 2012.- 23 noyabr.- S.11.