Milli Məclisin deputatı
Bəxtiyar Əliyevin
çıxışı
Hörmətli qurultay iştirakçıları, əziz
müəllimlər!
Sizin hər birinizi bu gözəl gün
münasibəti ilə təbrik edir,
qurultayın işinə və gələcək fəaliyyətinizdə
hər birinizə uğurlar arzulayıram.
Memarı
və qurucusu ümummilli
liderimiz Heydər Əliyev olan
müstəqil Azərbaycanda bu günlər
quruculuq işləri davam
edir və Azərbaycan öz
müstəqilliyini daha da
möhkəmləndirərək dünya
arenasında özünə layiq,
özünəməxsus bir yer tutmuşdur. Xüsusilə qeyd
etmək istərdim ki, Azərbaycanda son 10 ildə həyata keçirilmiş
uğurlu daxili və xarici siyasət Azərbaycan
iqtisadiyyatını daha da
sürətləndirmiş və öz bəhrələrini
verməkdə davam edir.
Bu
günlər Prezident İlham
Əliyevin uğurlu xarici
siyasəti Azərbaycanın beynəlxalq aləmdə
özünə layiqli yer
tutmasına və dünyada ən
etibarlı tərəfdaş olmasına, nəhayət, keyfiyyətcə
yeni mərhələyə qədəm
qoymasına imkan yaratmışdır.
Təhsilin modernləşdirilməsi
üçün hər il
dövlət büdcəsindən kifayət qədər vəsait
ayrılır. Ayrı-ayrı layihələr həyata
keçirilir və Heydər Əliyev Fondunun prezidenti, YUNESKO-nun və İSESKO-nun
xoşməramlı səfiri, Milli Məclisin
deputatı Mehriban xanım
Əliyevanın "Yeniləşən Azərbaycana yeni məktəb" layihəsinin və digər
layihələrin həyata keçirilməsi nəticəsində
həm məktəbəqədər təhsil
müəssisələri, həm də orta
məktəblərin siması günü-gündən dəyişir
və mükəmməl maddi-texniki bazaya malik olaraq
Azərbaycan xalqının xoşbəxt gələcəyinə
xidmət edir. Bütün
bunlar təhsildən olan
gözləntilərin geniş
miqyasından xəbər verir. Cənab Prezidentin bu gün qurultay
iştirakçılarına ünvanladığı təbrik
məktubunda da qeyd edildiyi kimi, Azərbaycan
müəlliminin qarşısında çox
böyük vəzifələr durur. Təsadüfi deyil ki, bu qurultay
qəbul edilmiş Dövlət
Strategiyasından sonrakı dövrə təsadüf edir.
Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin 24 oktyabr
2013-cü ildə imzaladığı "Azərbaycan
Respublikasında təhsilin inkişafı üzrə Dövlət
Strategiyası"nda təhsilin ən mühüm
məsələləri, onun inkişaf istiqamətləri dəqiq və
aydın müəyyənləşdirilmişdir. Bütün bunlar bir daha
göstərir ki, biz
təhsil işçilərindən gözləntilər olduqca böyükdür.
Qeyd etmək lazımdır ki,
hələ də Azərbaycanda təhsilin beynəlxalq rəqabətə
davamlılıq göstəriciləri və ali
təhsil müəssisələrinin reytinq
səviyyəsi heç də arzu etdiyimiz səviyyədə
deyildir. Statistik məlumatlar göstərir ki, ali təhsil müəssisələri məzunlarının
tərkibi bu gün
sürətlə inkişaf edən
iqtisadiyyatımızın tələbatlarına və tələblərinə
tam cavab vermir. Əlbəttə, biz
bu barədə düşünməliyik.
Bəs bunun səbəbi nədir? Bəlkə
ali məktəblərimizin sayı
azdır? Amma təhlillər göstərir
ki, müasir dövrün tələbləri
baxımından bəlkə də Azərbaycanda ali məktəblərin
sayı kifayət qədər çoxdur.
Belə olan halda
problemlərin kökü nədədir? Bir neçə fakta diqqəti
cəlb etmək istəyirəm. Burada da Azərbaycanın ali məktəblərində
tələbələrin sayı səsləndirildi. Nisbətlə
götürəndə hər bir ali məktəb müəlliminə 10 nəfər
tələbə düşür. Görəsən,
bu çoxdur, ya azdır? Beynəlxalq standartlarla
müqayisə edəndə bu rəqəm
olduqca azdır. Bəs bunun
səbəbi nədir? Təhlil göstərir ki,
dövlət ali məktəblərində
ümumi tələbələrin, təxminən,
130 mini təhsil alır. Yerdə qalan, təxminən, 20 min
tələbə özəl, yəni qeyri-dövlət təhsil
müəssisələrinin payına düşür.
Orta hesabla hər bir qeyri-dövlət təhsil müəssisəsinə
1300 tələbə düşür. Bu çoxdur, yoxsa az? Amma biz buna təhsilin idarə
edilməsi, maliyyələşdirilməsi nöqteyi-nəzərindən
yanaşsaq, hər halda
narahatedici və düşündürücü
bir məsələdir.
Bazar iqtisadiyyatının tələblərinə
və dövlətin iqtisadi inkişaf konsepsiyasına uyğun
olaraq mülkiyyət formasından
asılı olmayaraq ali
məktəblərin bərabərliyi və onlara
qarşı tələbkarlıq təmin edilməlidir. Bu problemin həlli və
dövlətin təhsil xərcləri yükündən tədricən
azad olmasını təmin etmək məqsədi
ilə ali məktəblərə
planlı qəbul qaydalarına yenidən
baxılmalıdır. Hesab edirik ki, bəzi ixtisaslar və istiqamətlər üzrə
dövlət sifarişi
saxlanılmalı, yerdə qalan planlar, ümumiyyətlə, ləğv edilməli və bu məsələdə
ali məktəblərə tam sərbəstlik verilməlidir. Onsuz da hər 100 min nəfərə
düşən ali məktəb tələbəsinin
sayına görə Azərbaycanın göstəriciləri
beynəlxalq göstəricilərdən xeyli
geridədir. Əgər biz bu layihəni həyata keçirsək,
bölgələrdə gənclərimizin təhsilə
yollarını açmaq və təhsili
əlçatan etmək imkanı yaranar və
eyni zamanda, burada vurğulandığı kimi,
bölgələrdə, ucqar kəndlərimizdə
kadr çatışmazlığı problemi də öz həllini
tapa bilər.
Ali təhsildə özəl sektorun rolu gücləndirilməli
və dövlət maliyyələşdirilməsi tədricən
özəl sektorun öhdəsinə
buraxılmalıdır. Burada söhbət
qeyri-dövlət təhsil müəssisələrindən yox, məhz Azərbaycanda fəaliyyət
göstərən özəl sektordan gedir. Hansı ki, bu Azərbaycan iqtisadiyyatının 85 faizini təşkil edir, onlar sifarişçi rolunda çıxış etməli və ali məktəblər bilavasitə bu sifarişlə işləməli, onlarla qarşılıqlı əməkdaşlıq
qurmalıdırlar.
Strategiyanın məqsədi
ölkədə səriştəli təhsilverənlərə,
ən yeni texnologiyalara
əsaslanan infrastruktura, keyfiyyət
göstəricilərinə malik yeni təhsil sisteminin
yaradılmasıdır. Hesab edirik ki, artıq universal biliklər universitetindən yeni nəsil universitetlərə, tədqiqatçı
universitetlərə keçidin əsası
qoyulmalıdır.
Burada elmlə təhsilin vəhdəti məsələsi
səsləndi. Hesab edirik
ki, universitet tədqiqatlarında
elmə geniş yer
verilməli və hər bir səy dəstəklənməlidir.
Bu gün tələbə
bilavasitə tədris prosesində özü
bu elmi nailiyyətləri
əldə etməli və gələcək mütəxəssis
kimi artıq bunun tətbiqinə
də özü hazır olmalıdır.
Təhsilin idarə
edilməsində mərkəzləşdirmə və mərkəzsizləşdirmə
prinsipi bir-birini harmonik şəkildə tamamlamalıdır. Təhsil Nazirliyinin müstəqilliyindən
tutmuş məktəbəqədər və
ali təhsil müəssisələrinə
qədər bütün təhsil
qurumlarının müstəqilliyi tam təmin
edilməlidir. Çox təəssüflər
olsun ki, bu gün təhsil
qurumlarının müstəqilliyi kifayət qədər
buna imkan vermir ki, o
öz işini günün tələbləri səviyyəsində
geniş qura bilsin. Bəzi hallarda isə,
ümumiyyətlə, bu hüquqlar
olduqca məhduddur.
Təhsil müəssisələrinin
ictimai özünüidarəetmə
orqanlarının yaradılması və real
bir idarəetmə orqanı kimi işləməsi günün
tələbidir. Bunsuz irəli getmək artıq mümkün
deyil. İstər orta
məktəblərdə, istərsə də ali
məktəblərdə bu mexanizmlər
işlək hala gətirilməlidir.
1999-cu ildə qəbul edilmiş islahat proqramında bu işin islahatın I pilləsi kimi
1999-cu ildə başa
çatdırılması nəzərdə tutulduğu halda, bu günə qədər bu
məsələ mülahizə və təkliflər səviyyəsində
qalmaqdadır.
Məlumdur ki, təhsil müəssisəsində kadr hazırlığının keyfiyyət səviyyəsi
məzunların milli və beynəlxalq əmək
bazarında rəqabət qabiliyyəti, ölkənin sosial və iqtisadi
inkişafındakı rolu ilə müəyyən
olunur. Amma biz bu gün
nə ilə rastlaşırıq? Orta məktəb
şagirdlərimiz ali məktəblərə
qəbul üçün repetitor
yanında hazırlaşır və çox
təəssüf ki, cəmiyyət bunu normal qəbul edir. Ali məktəbi yenicə
bitirmiş məzunlar dövlət qulluğuna, iri şirkətlərdə
işə düzəlmək üçün
yenidən hazırlığa gedirlər. Amma
bu biz müəllimlərin
göstəricisidir. Bu göstərici nə
qədər ürəkaçandır? Biz
bu barədə düşünməliyik.
Yəni dövlətin bizə göstərdiyi etimad
və qayğıya biz yəqin ki, öz əməli
işimizlə tamamilə başqa şəkildə
cavab verə bilərik.
Ali məktəblərə qəbul üçün şagirdlərimizin
hazırlıq səviyyəsi, əlbəttə,
günü-gündən yaxşılaşır. Bir faktı qeyd etmək lazımdır ki,
dünya fənn olimpiadalarında azərbaycanlı
məktəblilər birinci yerləri tutaraq dünyanın ali məktəblərinə
birbaşa qəbul olunurlar.
Əlbəttə, bu faktlara
görə biz yenə də təhsil
sistemimizə daim diqqət və
qayğı göstərən cənab Prezidentimizə öz minnətdarlığımızı bildiririk.
Fikrimizcə,
bir tərəfdən təhsilin idarə
olunmasının yeni modeli,
digər tərəfdən isə bilik
universitetindən yeni nəsil universitetlərinin
yaradılması və eyni zamanda bu işi
həyata keçirəcək müəllim
hazırlığına diqqət artırılmalıdır.
Müəllim
kadrlarının hazırlanması bizim ən
ağrılı yerimizdir. Burada
bu fikir səsləndi.
Bu gün Azərbaycanda
müəllim hazırlığının bitkin
modeli yoxdur. Hesab edirəm ki, bu layihə üzərində
düşünməliyik. Müəllim necə
hazırlanmalı, müəllimə hansı tələblər
verilməli? Bunlar barədə biz ətraflı düşünməli və
bu işi köklü şəkildə yerinə
qoymalıyıq. Yeni müəllim
hazırlığı modeli
hazırlanmalıdır. Peşəkarlığa əsaslanan
stimullaşdırıcı əməkhaqqı sisteminin olmaması, təhsil müəssisəsi
səviyyəsində idarəetmənin qeyri-effektivliyi,
müəllim hazırlığı uzrə infrastrukturun
zəif olması müəllimin fəaliyyətinə təsir
göstərən amillər sırasındadır. Bu baxımdan müəllimin peşəkarlığının
inkişafı üçün yeni stimul mənbələrinin
axtarılıb tapılması və bu
stimulların yaradılması günün
əsas tələblərindəndir. Bunların son nəticəsi müəllim nüfuzunun, nəhayət ki,
müəllimə qaytarılmasıdır. Bu
gün bu bir sosial sifarişdir,
cəmiyyətin tələbidir və əgər biz irəliləyişə nail
olmaq istəyiriksə, müəllimə öz müəllim nüfuzunu
qaytarmalıyıq.
Fikrimizcə,
islahatların uğurla həyata
keçirilməsi həm də psixoloji
xidmətin təşkilindən asılıdır. Çox təəssüflər olsun ki, bu
gün məktəblərimizdəki mövcud psixoloji xidmət
bir çox hallarda formal xarakter daşıyır. Düşünürük ki, Təhsil Nazirliyi
yanında yeni bir metodik mərkəz yaradılmalı və
şagirdlərin, tələbələrin yeni
mühitə alışması, onların
yaradıcılıq potensialının aşkar
edilməsi, gerçəkləşdirilməsi, pedaqoji kollektivdə sağlam
psixoloji iqlimin
yaradılması üçün psixoloji xidmətin əhəmiyyəti
önə çəkilməlidir.
Burada xüsusi olaraq
vurğulamaq istərdik ki,
təhsil mühitinin yaradıcı təlim
mühitinə çevrilməsi yaradıcı təfəkkürə
malik tələbələrin və
şagirdlərin hazırlanmasını tələb edir və bunun üçün də, ilk
növbədə, biz yaradıcı, prioritet təlim mühitinin
yaradılmasında səylərimizi
artırmalıyıq.
Sonda deyilənləri ümumiləşdirərək
bir neçə konkret
təklifləri bir daha
səsləndirmək istərdik.
Birincisi, yeni nəsil universitetlər
yaradılmalı, elm və təhsilin vəhdəti
təmin edilməli və onların tədqiqatçı-innovasiya
mərkəzlərinə çevrilməsinə dəstək
verən, rəqabətqabiliyyətli mütəxəssis
hazırlığını təmin edən mexanizmlər
hazırlanmalıdır.
İkincisi, ali təhsil müəssisələrinə
təhsilin məzmununun tətbiqi, idarəetmə, akademik, maliyyə və təşkilati
müstəqillik verilməlidir. Mülkiyyət
formasından asılı olmayaraq bütün təhsil müəssisələrinə
öndənişli təhsil üzrə qəbul planı ləğv
edilməli və dövlət sifarişi istisna olmaqla, tələbələrin
qəbulu və yerləşdirilməsi mexanizminə yenidən
baxılmalıdır.
Nəhayət, müəllimin
nüfuzunu artırmaq, sosial
müdafiəsini təmin etmək üçün
ona dövlət qulluqçusuna
bərabər status verilməsi haqqında
fikrə bir də
qayıdılmalıdır.
Azərbaycan müəllimi.- 2013.- 20 dekabr.- S.5.