Bilmədim

Qəfil gəldi gələn boran, gələn qar,

Bircə anda itdi dostluq, etibar,

Aralığı aldı həsrət, intizar,

Mən dağlarla vidalaşa bilmədim.

Ruhum, qəlbim nalə çəkdi, ağladı,

Zalım düşmən yolu, izi bağladı,

Qəzəbindən Araz coşdu, çağladı,

Mən dağlarla vidalaşa bilmədim.

Yetim qaldı o məskənlər, o yerlər,

Qanla doldu neçə-neçə yəhərlər.

Dağıdıldı, viran oldu qəbirlər,

Mən dağlarla vidalaşa bilmədim.

Qarı düşmən kəsdi bəndi, bərəni,

Duman tutdu karvan keçən dərəni,

Bu mənzərə göynətdi hər görəni,

Mən dağlarla vidalaşa bilmədim.

Mən göylərə açdım o gün əlimi,

Bu haqsızlıq qırdı onda belimi,

Ayrılanda qəhər boğdu dilimi,

Mən dağlarla vidalaşa bilmədim.

Aralığı həsrət, hicran alsa da,

Bu ayrılıq ağır, acı olsa da,

Mənim canım o yerlərdə qalsa da,

Mən dağlarla vidalaşa bilmədim.

Bu dərd məni gecə-gündüz üzür hey,

Gözüm hələ o yerləri gəzir hey,

Heç bilmirəm ürək necə dözür hey,

Mən dağlarla vidalaşa bilmədim.

Əziz Musa günaha yaz bu dərdi,

Yurd-yuvasız ömür sürmək hədərdi,

Mənim dərdim vallah dünya qədərdi,

Mən dağlarla vidalaşa bilmədim.

Tut ağacı

Xoş gördük, xoş gördük ay tut ağacı,

Əhvalın necədi, a doğma qardaş.

Mənim dost, sirdaşım, həyat ağacı,

Gəlmişəm səninlə görüşə bir baş.

Varını yoxunu bizə vermisən,

Bir dayaq olmusan çətində bizə,

Həmişə dibində bizi görmüsən,

Kölgəlik olmusan sən nəslimizə.

Yayda tut yemişik, payızda bəhməz,

Quru budağından ocaq çatmışıq,

Altında səmavar qaynadıb nənəm,

Yanında böyüyüb boya çatmışıq.

Barını verdikcə fərəhlənmisən,

Babamın, nənəmin çörək ağacı,

Bizimlə birlikdə çox qəmlənmisən,

Bərəkət ağacı, gərək ağacı.

Neçə budağından beşik asmışıq,

Hana düzəltmişik şah budağından,

Olmusan həyətə bəzək, yaraşıq,

Yəqin ki, o günlər çıxmaz yadından.

Baxıram yamanca qocalmısan sən,

Səndən uzaqdadı tay oğul, uşaq,

Bu həyət-bacada tək qalmısan sən,

Mən də darıxmışam, gəl qucaqlaşaq.

Əziz MUSA,

Cəbrayıl rayonundakı V.Hüseynov adına

Daşkəsən tam orta məktəbin direktor müavini

Azərbaycan müəllimi.- 2015.- 4 aprel.- S.13.