Həyatımda mühüm
iz
buraxmış dəyərli insan
Həmin insan professor Əjdər Əbdülhüseyn
oğlu Ağayev idi. Mən
1973-cü ildə Azərbaycan Pedaqoji Xarici Dillər İnstitutunu
bitirib təyinatla Sabirabad
rayonunun Şıxsalahlı və Qaragüney kənd məktəblərində ingilis dili müəllimi
işləyib, müsabiqə yolu ilə
Azərbaycan Elmi-Tədqiqat Pedaqoji Elmlər
İnstitutunun (hazırda Azərbaycan
Respublikasının Təhsil İnstitutu)
tərbiyənin ümumi problemləri
şöbəsinə kiçik elmi işçi vəzifəsinə
qəbul olunmuşdum.
1975-ci ilin aprel ayı idi. Həmin illərdə
Əjdər Ağayev
“Azərbaycan məktəbi”
jurnalının baş
redaktoru idi. Hələ orta məktəbdə işləyərkən jurnala
abunə yazılmışdım.
Hər bir nömrəsini diqqətlə
izləyir və praktik fəaliyyətimdə
dərc olunan məqalələrdən, alimlərin
elmi ideyalarından, müəllimlərin qabaqcıl
iş təcrübələrindən
faydalanırdım. Məktəbdə çalışdığım vaxtlarda mən də müxtəlif qəzet və jurnallarla əməkdaşlıq
edir, elmi məqalələr çap
etdirirdim. Bir məqaləm
də (“Lüğəti
necə tədris edirəm”) “Azərbaycan məktəbi” jurnalında
dərc edilmişdi.
AETPEİ-də işlədiyim
ilk aylardan həmin jurnalla əməkdaşlıq
etməyə başladım.
Əjdər Ağayevin kitabları,
jurnal məqalələri
ilə tanış
olsam da, özü ilə tanışlığım yox
idi. Bir dəfə redaksiyaya
yolum düşəndə
bu tanışlıq baş tutdu. Jurnalın məsul katibi Allahverdi Eminov və şöbə redaktoru İsrafil İbadov bu tanışlığın təşəbbüskarı
oldular. Bu iki şəxslə tanışlığımızın tarixi vardı. Mən hələ ali məktəbə
daxil olmamışdan əvvəl Əli Bayramlı (hazırda Şirvan) şəhərində
çıxan “İşıq”
qəzeti redaksiyasında
ədəbi işçi
işləyəndə Allahverdi
Eminov redaksiyaya gələr, məqalələr
gətirərdi. O zaman
o, Salyan rayonunun Kərimbəyli kəndində
müəllim işləyirdi.
İsrafil İbadov isə
Əli Bayramlı şəhər 14 nömrəli
məktəbin müəllimi
idi. Sonralar hər ikisi
Bakıya işləməyə
gəldilər.
Allahverdi
müəllimlə İsrafil
müəllim məni
Əjdər Ağayevə
təqdim edəndə
o, adımı eşidən
kimi: “Yadıma düşdü. Ötən nömrədə sənin məqaləni vermişik. Biz məqalələrə ciddi
yanaşırıq. Hər məqalə
jurnalda çap olunmur. Amma səni tanımaya-bilməyə
yazını dərc etdik. Bilirsən niyə? Məqalə xoşumuza gəlmişdi”.
Mən də öz növbəmdə minnətdarlığımı bildirdim. Sonra öyrəndim ki,
Əjdər müəllim
də mənim çalışdığım institutun yetirməsidir.
Burada
aspirant, elmi işçi,
direktor müavini olub. İş elə gətirdi
ki, Əjdər müəllim yenidən bu instituta qayıtdı.
Ötən əsrin 80-ci illəri
idi. Mən onun şöbəsində
işləməyə başladım.
Dissertasiya mövzusu götürdüm
və elmi rəhbərim Əjdər
Ağayev təsdiq edildi. Namizədlik dissertasiyamın ərsəyə
gəlməsində, elmi
məqalələrimin sanballı
olmasında, dissertasiyada
irəli sürülən
elmi ideyaların ümumiləşdirilməsində, əsaslandırılmasında və
formalaşdırılmasında, eksperimentdən keçirilməsində
Əjdər müəllimin
məsləhətlərindən bol-bol bəhrələndim.
Müvəffəqiyyətlə müdafiə etdikdən bir müddət sonra doktorluq dissertasiyası üzərində
işləməyə başladım. Yenə də
Əjdər müəllim
mənə dəstək
oldu. 1995-ci ildə doktorluq dissertasiyası müdafiə
edərək pedaqoji elmlər doktoru elmi dərəcəsi aldım. Uğurlarıma daha çox
sevinənlərdən biri
də Əjdər müəllim idi.
Günlər, həftələr, aylar və illər dolandı. Yaşımızın üstünə yaş gəldi.
2017-ci il qapıları döydü.
Professor Əjdər Ağayev gəlib 80 yaşına çatdı.
Əjdər müəllim arxada
qalan illəri vərəqləyəndə dərindən,
köks dolusu nəfəs alıb fəxr hissi keçirə bilərdi.
Ötən 80 il onun üçün
səmərəli olub.
Müdrikləşmişdi.
Əjdər müəllim 1955-1960-cı illərdə
Azərbaycan Dövlət
Pedaqoji İnstitutunun Tarix-filologiya fakültəsində
təhsil almışdı. Azərbaycan Təhsil
Nazirliyinin nəzdindəki
pedaqogika və psixologiya elmləri üzrə Elmi-metodik şuranın sədri kimi fəaliyyət göstərmişdi. Pedaqogika elminin
ağsaqqallarından biri
idi. Ümumtəhsil
və ali məktəblərdə müəllim,
“Azərbaycan məktəbi”
jurnalında baş redaktor, Azərbaycan Elmi-Tədqiqat Pedaqoji Elmlər İnstitutunda direktor müavini, şöbə müdiri vəzifələrində çalışıb,
müvəffəqiyyətlə dissertasiya müdafiə edərək elmlər namizədi və elmlər doktoru elmi dərəcələri,
professor elmi adı almışdı. Rusiya Pedaqoji
və Sosial Elmlər Akademiyasının
həqiqi üzvü,
Azərbaycan Yazıçılar
və Jurnalistlər birliklərinin üzvü
idi.
Əjdər müəllim istedadlı alim olmaqla yanaşı
yaxşı şair idi. Şeirlərinə mahnılar bəstələnib.
Ümumtəhsil və
ali məktəblər
üçün dərsliklərin
(“Pedaqogika”, “Sosial pedaqogika”, “Azərbaycan dili” (II siniflər üçün) və fənn proqramlarının,
yüzlərlə elmi
məqalələrin, bir
çox kitab (“Fərhad Ağazadənin pedaqoji görüşləri”,
“Pedaqoji fikrimiz: dünənimiz, bu günümüz”, “Təlim
prosesi: ənənə
və müasirlik”, “Azərbaycan maarifpərvərləri
şəxsiyyət haqqında”
və b.), kitabça
və monoqrafiyaların
müəllifi idi. Bir neçə cilddən ibarət “Seçilmiş
pedaqoji əsərləri”
Azərbaycan və rus dillərində çıxmışdı. Əməkdar müəllim
fəxri adına
və Prezident təqaüdünə layiq
görülmüşdü.
Elmi rəhbərliyi
və rəsmi opponentliyi ilə onlarla alim yetişmişdi. Azərbaycan Dövlət
Pedaqoji Universitetində
fəaliyyət göstərən
pedaqoji elmlər üzrə dissertasiya şurasının üzvü
idi. Respublika Təhsil Şurasının
sədri, Bakı Mühəndislik Universitetinin
pedaqogika kafedrasının
professoru idi.
Professor Əjdər Ağayev
80 yaşına çatsa
da, gənclik eşqi ilə yazıb yaradır, pedaqoji və elmi kadrların hazırlanmasında yaxından
iştirak edirdi. Respublikamızda və onun hüdudlarından
kənarda pedaqoji fikir və məktəb
tarixinin mahir bilicisi və tədqiqatçısı kimi
tanınırdı.
Bu istedadlı alimə, gözəl insana, elmi rəhbərim Əjdər Ağayevə
Allah rəhmət eləsin!
Akif ABBASOV,
Azərbaycan Respublikasının Təhsil
İnstitutunun
elmi katibi, Pedaqogika üzrə elmlər doktoru,
professor, Əməkdar müəllim
Azərbaycan müəllimi.-
2021.- 15 oktyabr.- S.14.