Böyük elmə bəxş edilmiş ömür

Professor Yusif Seyidov - 80

Görkəmli elm xadimi, böyük filoloq alim Yusif Mir Əhməd oğlu Seyidov filologiya elmləri doktoru, professordur, BDU-nun Azərbaycan dili və ədəbiyyatının tədrisi metodikası kafedrasının müdiridir. Dövlət mükafatı laureatı, əməkdar elm xadimidir, Prezident təqaüdçüsüdür. 60 ilə yaxındır ki, pedaqoji və elmi-tədqiqat işi ilə ardıcıl məşğul olur. Y.Seyidov dilçiliyin nəzəri və tətbiqi problemlərinə həsr edilmiş 200-dən çox elmi əsərin, o cümlədən 30- dan çox kitabın (monoqrafiya, dərslik və dərs vəsaitlərinin) müəllifidir. Görkəmli alim Azərbaycan dilçiliyinə dair sanballı, möhtəşəm elmi salnamə yaratmağa müvəffəq olmuşdur.

Y.Seyidovun elmi yaradıcılığı çoxcəhətlidir. Ancaq qrammatika problemlərinin tədqiqi onun fəaliyyətində əsas yer tutur. O, ölkəmizdə bu sahədə ən görkəmli mütəxəssislərdən -Azərbaycanşünas türkoloqlardan hesab olunur. Onun hələ 1950- ci illərdə yazdığı ilk əsərlərində birinci dəfə olaraq feli tərkiblərin qrammatik mahiyyəti açılmış, tərkiblərlə budaq cümlələrin eyniləşdirilməsinin obyektiv və subyektiv səbəbləri, fəlsəfi əsasları elmi şəkildə müəyyən edilmiş və bu, nəticə etibarilə cümlə ilə fikri, dil ilə təfəkkürü, forma ilə məzmunu eyniləşdirmək kimi qiymətləndirilmişdir. Professor Yusif Seyidov türkologiyada tərkib və budaq cümlə məsələsində üç mövqeyin olduğunu müəyyənləşdirmiş və bu bölgü sonralar mürəkkəb cümlə və tərkiblər haqqında yazılan əsərlərin, demək olar ki, hamısında qeyd-şərtsiz təkrar edilmişdir.

Azərbaycan dilçiliyində sintaktik əlaqələrin elmi əsaslarla geniş tədqiqi professor Yusif Seyidovun adı ilə bağlıdır. O,türkologiyada hamıdan əvvəl tabesizlik və tabelilik əlaqələrinin bütün sintaktik vahidlər üzrə (söz birləşmələrindən mürəkkəb cümləyə qədər) təzahür hallarını müəyyən etmiş, bu sahədə bir sıra yeni elmi fikirlər irəli sürmüşdür. Məsələn, "Yeni dünya quran bizik" tipli cümlələrdə mübtəda ilə xəbər arasında uzlaşma əlaqəsinin olmaması və bunun səbəbi; qoşmaların idarə əlaqəsində tabeedici söz ola bilməməsi; yanaşma əlaqəsinin tam və tam olmayan formaları; "mən gələndə", "sən gələndə" tipli birləşmələrdə tərəflər arasındakı əlaqənin məlum sintaktik əlaqə növlərindən heç birinə uyğun gəlməməsi barədəki nəzəri qənaətləri dilçiliyimiz üçün tamamilə yeni idi. Bu qəbildən olan ciddi elmi- nəzəri qənaətlər, ilk növbədə, Azərbaycan dilçilik elmini və ümumən türkologiyanı yeni elmi müddəalarla zənginləşdirmişdir.

Professor Yusif Seyidov Azərbaycan dilçilik elmi üçün sintaktik əlaqələrlə bağlı bir sıra başqa ciddi və mühüm məsələləri də müəyyənləşdirmişdir. Məsələn, Azərbaycan dilçiliyində ənənəvi olaraq ikinci və üçüncü növ təyini söz birləşmələrinin tərəfləri birlikdə bir mürəkkəb cümlə üzvü kimi təhlil edilir. Bu, dilçilərimizin həssas dilçilik intuisiyasının nəticəsi idi. Lakin həmin birləşmələrin cümlə üzvü kimi parçalana bilməməsinin elmi qrammatik əsasları ilk dəfə professor Yusif Seyidov tərəfindən müəyyənləşdirilmişdir. Yusif Seyidov sintaktik əlaqələr əsasında cümlənin şəxsə görə növlərinin formalaşma sistemini vermişdir.

Keçən əsrin əllinci illərinin ortalarından başlayaraq, Yusif Seyidov qrammatik cəhətdən cümlə üzvləri ilə əlaqədar olmayan sözlərin tədqiqi kimi xüsusi tədqiqata ehtiyacı olan elmi problemlərlə məşğul olur. Onun bu dövrdə çap etdirdiyi əsərlərdə xitabın formaca üçüncü şəxsə, məzmunca ikinci şəxsə aid olması; xitabın əvəzliklə ("sən", "siz" əvəzlikləri ilə) ifadə olunması; xitab vasitəsilə münasibət ifadə etmək və bu məqsədlə istifadə olunan leksik və qrammatik vasitələr; xitabın üslubi mövqeyi; ara sözlərin ismi və feli növləri, köməkçi sözlərlə işlənmə imkanları və s. cəhətləri yüksək nəzəri səviyyədə həll edilir. Professor Yusif Seyidov türkologiyada ilk dəfə olaraq belə bir elmi-nəzəri müddəa ilə çıxış edir ki, hər bir cümlə üzvü müxtəlif nitq hissələrinə aid sözlərlə ifadə olunduğu kimi, ara sözlər də ayrı-ayrı nitq hissələrinə aid sözlərlə ifadə oluna bilər. Lakin çox təəssüf ki, indiyə kimi ara söz rolunda çıxış edən sözlər, hətta söz birləşmələri, eləcə də bu rolda olan cümlələr modal söz kimi təqdim edilmiş və bu əsasda bir nitq hissəsi olaraq, modal sözlərin lüğəti bu söz qrupuna aid olmayan söz və birləşmələrlə doldurulmuşdur. Ciddi dilçi alim olan Yusif Seyidovun "Azərbaycan ədəbi dilində əlavə söz və əlavə cümlələr" monoqrafiyasına qədər Azərbaycan dilçiliyində həmin məsələlər haqqında adi anlayış belə olmamışdır. Yusif Seyidov ilk dəfə təkcə Azərbaycan dilçiliyinə deyil, ümumən türkologiyaya əlavə söz və əlavə cümlə anlayışı gətirmiş, bu sintaktik kateqoriyaların nəzəri əsaslarını müəyyən etmiş və konkret şəkildə Azərbaycan dilində onların təzahür formalarını müəyyənləşdirmişdir. Həmçinin Yusif Seyidov morfologiyanın bir sıra nəzəri problemlərinə aydınlıq gətirmiş və onları elmi- nəzəri istiqamətdə işləmişdir: "Sözün kökü və əsası məsələsi", "Morfologiya və söz yaradıcılığı", "Nitq hissələri və cümlə üzvü problemi", "Nitq hissələri nitq yox, dil kateqoriyalarıdır", "Söz leksik vahid kimi, söz nitq hissəsi kimi", "Eyni sözün yalnız bir və ya iki (daha artıq) nitq hissəsinə aid ola bilib-bilməməsi məsələsi", "Qrammatik (morfoloji) kateqoriya" anlayışı, "ümumi qrammatik (morfoloji) kateqoriyalar", "Nitq hissələrinin təsnifi prinsipləri" və bir sıra başqa problemlər bu qəbildəndir. Qeyd etmək lazımdır ki, hər hansı dilçi alim üçün bu əsərlərdən bir - ikisi özünü böyük elmdə təsdiq etmək üçün kifayət edə bilərdi. Professor Yusif Seyidov isə son yarım əsr ərzində Azərbaycan dilçilik elmini, geniş mənada türkologiyanı böyük bir silsilə təşkil edən yeni elmi- nəzəri müddəalarla, kəşf xarakterli qənaətlərlə dərinləşdirmiş və inkişaf etdirmişdir. Belə ciddi elmi tədqiqatlardan bir çoxunun, ümumiyyətlə, dilçilik elmi üçün yeni və əhəmiyyətli olduğunu nəzərə alsaq, onda Azərbaycan aliminin ümumən dünya miqyasında qrammatikaşünaslığa ciddi, sanballı töhfələr verən görkəmli dilşünas olduğunu etiraf etmək lazım gələr. Biz bu fikirdəyik ki, professor Yusif Seyidovun bir çox əsərləri dünya dillərinə mükəmməl tərcümə olunarsa, Qərbin və Şərqin tanınmış dilçilərini kölgədə qoyar,Azərbaycan dilçilik elminə beynəlxalq miqyasda böyük şöhrət gətirə bilər.

Ənənəvi təqdimatdan fərqli olaraq, Yusif Seyidov müəyyənləşdirmişdir ki, Azərbaycan dilində əsas nitq hissələrindən sayın, əvəzliyin, felin, eləcə də köməkçi nitq hissələrinin quruluşça mürəkkəbi yoxdur, ayrıca leksik vahid halında kəsr sayı və inkar əvəzlikləri mövcüd deyil. Yusif Seyidov müəyyən etmişdir ki, bu sahələrdə olan ənənəvi səhvlər dillə nitqi, dil vahidləri ilə nitq vahidlərini fərqləndirə bilməməkdən irəli gəlmişdir.

Yusif Seyidovun cümlə probleminə aid tədqiqlərində cümlənin ənənəvi tərifi açıqlanır, ən mənalı nitq vahidi olmaq etibarilə onun mahiyyəti, əsas əlamətləri aydınlaşdırılır. O, indiyə qədərki dilçilik qənaətindən fərqli olaraq, ilk dəfə müəyyən etmişdir ki, türk dillərində adlıq cümlələr mübtəda əsasında formalaşdığı kimi, xəbərin kütləsi əsasında da formalaşa bilir.

Məlum olduğu kimi, Azərbaycan dilçiliyində cümlənin qrammatik təhlili məsələsində, xüsusən sintaktik təhlilində anlaşılmaz cəhətlər çoxdur. Professor Yusif Seyidov həm morfoloji, həm də sintaktik təhlilə dilçiliyin ümumi nəzəri müddəaları baxımından yanaşaraq öz yeni sözünü deyir. O belə hesab edir ki, bir yerdə bir cümlə üzvü kimi götürülməsindən asılı olmayaraq, nitq hissəsi olmaqla hər söz ayrılıqda qeydə alınmalıdır. Məsələn: "Dərsə qulaq asıram" cümləsində dərs - isim, qulaq- isim, asıram- fel; "Heç kim danışmır" cümləsində heç- ədat, kim- əvəzlik, danışmır- feldir. Dilçilər etiraf edə bilərlər ki, bunlar sadə məsələlər deyildir, mütəxəssisləri uzun illər düşündürən problemlərdir.

Y.Seyidov cümlənin sintaktik təhlilində belə məsələlər qoyur:

1) Mümkün qədər hər söz ayrıca cümlə üzvü kimi təhlil edilməlidir. Ancaq bəzən bu mümkün olmur, bəzən iki və daha artıq sözü də bir yerdə bir cümlə üzvü kimi götürmək lazım gəlir. Y.Seyidov bunun da səbəblərini və elmi əsaslarını müəyyənləşdirmiş və göstərmişdir ki, iki halda bu mümkün olur:

a) Sözlərin məna əlaqələrinə görə. Məsələn, "qol çəkmək," "qulaq asmaq", "bu vaxt" kimi birləşmələr.

b) Qrammatik cəhətdən formalaşmasına görə. Məsələn, "mənim kitabım", "kağız qovluğu" kimi birləşmələr.

2) İkinci dərəcəli üzvlər baş üzvlərə aid olduqları kimi, özləri də bir-birlərinə aid ola bilər. Yəni tamamlığın, zərfliyin mütləq xəbərə aid olması vacib deyil. Tamamlıq xəbərə aid olduğu kimi, təyinə, zərfliyə, başqa bir tamamlığa da aid ola bilər, zərflik də onun kimi.

Bu nəzəri yanaşma bir yanlış ənənənin düzgün həllini də həyata keçirməyə imkan yaradır. 1950- ci illərdə qeyri-elmi səbəblər əsasında belə bir fikir ortaya atılmışdı ki, neçə sözdən ibarət olmasından asılı olmayaraq, feli tərkiblər bir cümlə üzvü kimi təhlil edilsin. Y.Seyidov cümlə üzvü haqqında nəzəri fikrə əsaslanaraq, bu tərkiblərin "tərkibidir"- deyə bütöv halda bir cümlə üzvü kimi götürülməsinin yalnış olduğunu müəyyənləşdirdi.

Yusif Seyidovun sintaktik yaradıcılığının zirvəsini onun söz birləşmələrinə aid tədqiqləri təşkil edir. Görkəmli alimin bu sahədəki axtarışlarının nəticələri ayrı- ayrı məqalə və kitabçalar şəklində, bütöv halda isə "Azərbaycan ədəbi dilində söz birləşmələri" monoqrafiyasında əks olunmuşdur. Bu əsərdə qədim hind, yunan dilçiliklərindən başlamış ötən əsrin 60-cı illərinə qədər söz birləşmələri haqqında elmi fikir və mülahizələrin ardıcıl və yığcam elmi xülasəsi verilmişdir. Müəllif yunan filosoflarının sözlərin əlaqələnməsi- söz birləşmələri barədə ibtidai baxışlarında işıqlı cəhətləri açıb göstərmiş, müasir filosofların bu problemlə əlaqədar fikirlərini təhlildən keçirmişdir. Əsərdə söz birləşmələrinin dil sistemindəki yeri müəyyənləşdirilmiş, onların digər dil və nitq vahidləri ilə (söz, mürəkkəb söz, qoşa sözlər, sintaqm, cümlə ilə) oxşar və fərqli cəhətləri izah olunmuşdur.

"Azərbaycan ədəbi dilində söz birləşmələri" kitabında müəllif yenidən sintaktik əlaqələr məsələsinə qayıdır və onlara yeni aspektdən - söz birləşməsi mövqeyindən nəzər salır; söz birləşmələrinin, bir qayda olaraq, tabelilik əlaqəsi əsasında yarandığını təsdiq etməklə bərabər, tabesizlik əlaqəsi ilə də təşəkkül tapdığını qeydə alıb əsaslandırır. Müəllif söz birləşmələrinin mövcud təsnifatını nəzərdən keçirir, söz birləşmələri haqqında sintaktik təlimin hüdudlarını müəyyən edir; Azərbaycan dilçiliyində söz birləşmələrinin ənənəvi izahından xeyli kənara çıxaraq, ilk dəfə olaraq ismi birləşmələrin təyini söz birləşmələrindən ayrılan bir sıra yeni növlərini tapır; "feli birləşmələr" adı altında "feli tərkiblər"dən fərqlənən təlimin əsasını qoyur və istiqamətini müəyyən edir, bu birləşmələrin ilk və müfəssəl sistemli, nəzəri təhlilini verir. Həm də bütün bunlar ümumi türkoloji əsasda verilir, ümumi dilçiliyin nəzəri əsasları işığında, dialektik inkişaf qanunauyğunluqları fonunda təqdim olunur.Etiraf etmək lazımdır ki, bu tədqiqatlar Azərbaycan dilçiliyinin nadir nümunələrindəndir. İdeoloji sistemin dəyişməsinə baxmayaraq, dəyişməyən, qətiyyən köhnəlməyən, əksinə, aktuallığını və elmi mənasını saxlayan belə əsərlər dilçilik elmimizdə azdır.

Y.Seyidovun dilin konkret problemlərinə həsr edilmiş əsərlərində nəzəri əhəmiyyətli ümumiləşmələr aparılır.O, eyni zamanda sırf nəzəri əsərlərin də müəllifidir. "Dilin daxili inkişaf qanunları", "Çto takoe sintaqma, çem ona otliçaetsya ot slovosoçetaniye", "Dil sistemində söz birləşmələrinin yeri", "Sözün kökü və əsası məsələsinə dair","Dilçilikdə nitq hissələri problemi" və s. ümumiyyətlə, dilçilik üçün yeni və əhəmiyyətli olan bu tip tədqiqatlarında Yusif Seyidov həqiqi bir dünya dilçisi kimi yüksək professionallıq nümayiş etdirir.

Böyük dilçi alim Yusif Seyidov Azərbaycan dili tarixinə dair də səmərəli tədqiqatlar aparıb: "Nəsiminin əsərləri Azərbaycan ədəbi dilinin tarixi abidəsi kimi", "Dastani- Əhməd Hərami" haqqında bəzi qeydlər", "Kitabi- Dədə Qorqud"un dilində sadə cümlə (inkişaf səviyyəsi)", "Kitabi- Dədə Qorqud" dastanlarının dilində tərkib və budaq cümlə paralelizmi","Dövrün(XII- XIX əsrlər) şeir dilinə ümumi bir nəzər", "Ədəbi şəxsiyyət və dil" və s. məqalələri,habelə "Nəsiminin dili" monoqrafiyası ciddi müşahidə və axtarışların məhsuludur.

Professor Yusif Seyidov "Yazıçı və dil" problemi ilə də müntəzəm məşğul olur. Onun bu sahədəki tədqiqləri iki istiqamətdədir: ədəbi- bədii dil, onun inkişaf meyilləri və yolları; yazıçıların söz, dil, bədii dil haqqında fikir və mülahizələri. Yusif Seyidov bir sıra məqalələrində, "Klassik Azərbaycan şairləri söz haqqında"(1977), "Yazıçı və dil"(1979),"Sözün şöhrəti"(1981), "Sözün qüdrəti"(1988), "Sözün hikməti"(1989) və s. kimi sanballı monoqrafiyalarında XI əsrdən başlayaraq müstəqillik dövrünə qədərki, təxminən min ilə qədər, Azərbaycan yazıçılarının söz və sənət haqqında, dil və onun insan həyatında, cəmiyyətdə rolu, əhəmiyyəti barədə fikirlərini toplayıb sistemə salmış, ədəbi-tarixi ardıcıllıqla təsvir və təhlil etmiş, xalqın dilçilik, qismən də ədəbiyyatşünaslıq və estetik görüşlərinin yığcam salnaməsini yaratmışdır.

Bir dilçi-filoloq kimi Yusif Seyidovu səciyyələndirən əsas xüsusiyyətlərdən biri də onun ədəbi prosesi ardıcıl izləməsi, xalis ədəbiyyat xarakterli tədqiqlərə meyilli olmasıdır. O, tələbəlik illərindən başlayaraq sırf dilçilik tədqiqləri ilə müvazi, ədəbi- tənqidi əsərlərini də çap etdirir ki, bunların bir qismi "Ədəbi tənqid və bədii dil" (1986) "Ey ulu dünya"(2003) kitablarında və onlarca məqalələrində öz əksini tapmışdır. O, Azərbaycan filologiyasına vahid elmi yaradıcılıq sahəsi kimi baxır və belə hesab edir ki, yazıçının dilinə nəzər yetirmədən, onun ustalığını, onun yaradıcılığının əsl mahiyyətini açmaq olmaz. Qeyd etmək lazımdır ki, həm "Yazıçı və dil" silsiləsinə aid olan qiymətli monoqrafiyalarında, həm də sırf ədəbiyyatşünaslıq xarakterli əsərlərində Yusif Seyidov dilçilikdə nümayiş etdirdiyi qədər professionaldır. Onun sosioloji yanaşmalardan uzaq sırf elmi- nəzəri xarakter daşıyan ədəbiyyatşünaslıq əsərlərinə əsl ədəbiyyatşünaslar qibtə edə bilərlər. Yusif Seyidov Azərbaycan dilçiliyi ilə yanaşı, milli ədəbiyyatşünaslıq elmini də zənginləşdirən və inkişaf etdirən qiymətli əsərlərin müəllifidir. Bu əsərlər ədəbiyyatşünaslar üçün ciddi elmi mənbə və bələdçidir.

Yusif Seyidov elmi məzmununa, metodiki mükəmməlliyinə görə qiymətli dərs vəsaitləri və dərsliklərin- "Müasir Azərbaycan dili"- (I h.-1959, II h - 1963); "Müasir Azərbaycan dili. IV hissə. Sintaksis"(1972, 1985, 2009) dərsliklərinin əsas müəlliflərindən biri, bir neçə dəfə nəşr edilmiş "Azərbaycan dili" və "Azərbaycan dilinin qrammatikası. Morfologiya" kimi ali məktəb dərsliklərinin müəllifidir. Bütün bu əsərlər müasir filologiyanın nəzəri prinsiplərini zəngin elmi-pedaqoji təcrübə və hazırlıqla, gərgin metodiki zəhmətlə birləşdirə bilmək bacarığının səmərəli nəticələridir, onları sadə və aydın dildə, aksiomatik tərzdə çatdırmağın nümunəsidir.

Professor Yusif Seyidovun müəllifi olduğu "Müasir Azərbaycan dili" silsiləli dərsliklər dövlətimiz tərəfindən Dövlət mükafatına layiq görülmüşdür.Ali məktəb tədrisinin ümumi məsələlərinə, ali və orta məktəb dərsliklərinə, nəhayət, Azərbaycan dilinin tədrisinə dair çap etdirdiyi onlarca jurnal və qəzet məqalələri, resenziyaları tədris işinin yaxşılaşmasında, dərsliklərin mükəmməlləşməsində az rol oynamamışdır. O, VI-VII və VIII-IX siniflərə aid "Azərbaycan dili" dərsliklərinin müəllifidir. Bu dərsliklər dilçiliyin müasir nəzəri tələbləri işığında yazılmaqla, ənənə halında təkrar edilən səhv fikirlərdən azad yeni dərsliklər kimi meydana çıxmışdır. Azərbaycan məktəblərinin V-XI sinifləri üçün "Azərbaycan dili proqramı", təlim rus dilində olan Azərbaycan məktəbləri üçün "Azərbaycan dili" proqramı onun rəhbərliyi ilə hazırlanmış, onun redaktorluğu ilə nəşr edilmişdir.

Görkəmli alimin bir sıra məqalələri monoqrafik dilçilik əsərlərinin təhlilinə, görkəmli dilçi alimlərin yaradıcılığına, dilçilik tarixinə həsr edilmişdir.

Professor Yusif Seyidovun əsərlərinin 15 cildliyi çapa hazırlanmışdır. Artıq bunlardan hər biri 600 səhifə həcmində olan səkkiz cildi nəşr olunmuşdur. Bu, həm Azərbaycan dilçiləri, həm də ədəbiyyatşünaslar mühitində meydana çıxan birinci onbeşcildlik külliyyatdır. Elmi ictimaiyyətə təqdim edilən 8 cild və çap prosesində olan əsərlərindən görünür ki, Yusif Seyidovun külliyyatında asan yolla yazılmış heç bir əsər yoxdur. Bunlar Yusif Seyidovun 80 illik ömrünün layiqli hesabatı olmaqla yanaşı, geniş mənada böyük elmə bəxş edilən qiymətli töhfələrdir.

Respublikanın digər ali məktəblərində və akademik qurumlarında çalışan dilçi alimlər nəslinin müəllimi, elmi rəhbəri, opponenti olan Yusif Seyidovun milli dilçi kadrların hazırlanmasında müstəsna xidmətləri vardır. O, bu gün Bakı Dövlət Universiteti ilə yanaşı, Naxçıvan Dövlət Universitetinin də müdafiə şurasının üzvü kimi, kadr hazırlığına geniş mənada xidmət edir.

Y.Seyidov onlarca monoqrafiyanın redaktoru olmuş, əsərləri haqqında məqalələr çap olunmuşdur.

Y.Seyidov aspirantlıq illərindən başlayaraq 60 ilə yaxındır ki, BDU-da mühazirələr oxuyur. O, Azərbaycan dili və ədəbiyyatının tədrisi metodikası kafedrasının yarandığı vaxtdan (1965) onun müdiri olmaqla, özünü bacarıqlı elm və tədris təşkilatçısı kimi göstərmişdir. Sonradan universitetin başqa kafedralarında çalışan bir sıra elmlər doktorları və elmlər namizədləri, dosentlər və professorlar ilk elmi-pedaqoji fəaliyyətlərini bu kafedrada başlamış və burada işləmişlər. Başqa ali məktəblərdə və elmi müəssisələrdə işləyən bir çox elmlər doktoru və elmlər namizədlərinin dissertasiyaları bu kafedrada müzakirə edilmiş və müdafiəyə buraxılmışdır. Yusif müəllim tədrisdə və kadr hazırlığında uğurlarına görə Təhsil Nazirliyinin, rektorluğun Fəxri fərmanları ilə təltif olunmuşdur.

Y.Seyidov indi də gənclik həvəsi ilə fəaliyyət göstərir. 2008- 2009- cu illərdə onun iki ali məktəb dərsliyi, iki monoqrafiyası çap olunmuş, Rəsul Rza adına beynəlxalq mükafata layiq görülmüş, elmi uğurlarına görə BDU- da "İlin alimi" adı almışdır.

İsa HƏBİBBƏYLİ

Azərbaycan müəllimi.-2009.-13 noyabr.-S.5.