Qədim
Qərbi Azərbaycan – Çuxursəd
Tayfa başçısı Sədin
adıyla...
Hələ
çox qədimlərdən Azərbaycan
türklərinin yaşadığı Qərbi Azərbaycan əyalətinin
böyük tarixi var. Bir çox
mənbələrdə bu tarixi
əyalətin adı Çuxursəd olaraq
verilir.
Çuxursəd
sözünün türk dilində mənası
“torpağın enişi” anlamına gəlir. Alimlərin
izahına görə, bununla görünüşcə Araz
çayı tərəflərinin aşağı olması nəzərdə
tutulur. Əllamə Mirzə Məhəmməd xan Qəzvininin
yazdığına görə “Çuxursəd İrəvanın
yaxınlığında yerləşir”. O qeyd edir ki, bu əyalət
Naxçıvan və Qarabağ sərhəddində bir vilayət
olub. Çuxur türkcə “çala” və “quyu” mənasındadır,
ancaq “səəd”in nə demək olduğunu izah etməkdə
çətinlik çəkib. Əllamə Qəzvini “Səd”
adının izahından xəbərsiz olduğunu bildirsə
də, Faruq Sumər onu “Səudlu” tayfası ilə əlaqələndirir
və yazır: “Səudlu tayfası Qaraqoyunlu qəbiləsinin
ətrafında cəmlənmiş və milləti həmin
adla(Qaraqoyunlu) yaratmış digər tayfaların və təşkilatların
başında dayanmışdı. Bu tayfa öz adını
miladi təqvimi ilə XIV əsrdə tayfanın idarə edilməsinə
məsuliyyət daşıyan tayfa başçısı və
əmiri ”Səd"in adından
götürmüşdü". Belə aydın olur ki, bu əmirlə
Qaraqoyunlu eli arasında qohumluq əlaqəsi olmuşdur. Bir
çox iranlı müəlliflər də Səədin
övladlarını qaraqoyunluların zadəganları kimi təqdim
etmişlər.
“Vikipedia”nın araşdırmasında
tarixi mənbələrdəki tutarlı faktlar bir-bir
sadalanır. Çuxursəd indi bizim tarixi torpaqlarımız
olan Ermənistan adlanan ərazinin daxil olduğu yurdun bir hissəsidir.
Professor Minorski Mirzə Səmianın “Təzkirat-ül Moluk”
kitabı üzərində apardığı
araşdırmalarla bağlı yazdığı şərhdə
mərkəzi İrəvan olan Çuxursəd vilayəti
haqqında yazır: “Çuxursəd sonradan geniş
yayılmış bir coğrafi termindir. O, ilk dəfə Səfəvilər
dövründə və daha çox İrəvan əyaləti
haqqında işlənib. ”Aləmara"nın 168-ci səhifəsinin
məzmununa görə, Qars Çuxursədlə Ərzurum
arasında yerləşir. Həmin kitabın 558-ci səhifəsində
yazılıb ki, Çuxursəd Axısxada qurtarır və
onunla həmsərhəddir.
Tarixi mənbələrdə
bu faktı təsdiq edən saysız-hesabsız dəlillər
var. Hafiz Əbrunun yazdığına görə,
Naxçıvanın və Sürməlinin ətrafı bu
tayfanın qədimdən məskəni olmuşdur. “Miladi təqvimi
ilə 15-ci əsrdən sonra müxtəlif tarixi kitablarda
haqqında danışılan bu tayfanın adı Səfəvilər
dövründə İrəvanın və üç əyaləti
əhatə edən məntəqələrə verilməklə
Çuxursəd yaranıb. Həmin adın bu tayfanın
yaşadığı ərazi ilə mütləq əlaqəsi
olmalıdır. Səadət onu aram etdiyindən, ona əvvəldən
Çuxursəd adı verdilər. Əlbəttə, ad fələkdən
nazil olur, Bu torpaqda səbəbsiz ad olmaz. Səadət ona
görə bura nəsib olub ki, bu vilayətin adına vurulub”.
Tarixçilərin yazdığı
Çuxursəd...
Bundan
başqa, professor Faruq Sümer Çuxursəd vilayəti ilə
bağlı qiymətli tədqiqatlar aparmışdır. Alim
öz tədqiqatları haqqında yazır: “...Çox uzun tədqiqatlardan
sonra gəldiyim nəticəyə görə, İranlı
müəlliflərin Çuxursəd
adlandırdığı məntəqə Ərivanın qərb
və cənub-qərb hissəsində bir nahiyə idi ki, o,
osmanlıların mənbələrində ”Səd
çuxur" kimi qalmışdı. Bu nahiyə qərbdə
Araz və Arpaçayın qovuşağına, cənubda isə
Araza qədər uzanırdı. Bildiyim qədər bu kəlmə
ilk dəfə “Diyarbəkriyyə” kitabında işlənib.
Çələbinin gündəliyində Yavuz Sultan Səlimin
İranla müharibədən qayıdarkən köç
saldığı mənzilgahlar arasında bu nahiyənin də
adı çəkilmişdir.
Başqa
bir mənbədə Həsən bəy Rumlu yazır ki, İskəndər
Mirzə Qaraqoyunlu Qaqzəmanla Çuxursəd və Sürməliyə
gəldi və qışı orada keçirdi.
Övliya
Çələbi öz kitabının başqa bir hissəsində
deyir: “87 uzunluq və 39 en coğrafi dərəcəsində
bir qəsəbə və nahiyə mərkəzi vardır ki,
onu Çuxursəd adlandırırlar”. Bu faktlar adın dəqiq
və dürüst şərhini tam vermiş olur. Yenə
Çələbinin kitabında yazılır: “Arpaçay Çuxursəddə Araza birləşir”.
“Vikipedia”nın istinad
etdiyi həmin mənbələrdə deyildiyi kimi, Səfəvilər
dövründə də mərkəzi İrəvan olan
bu nahiyə böyük
idarəçilik məntəqəsinə çevrildi.
“Əsl Səd-e Çuxur məntəqəsində
Sürməli adlı digər bir yer də vardır ki, həmin
yer Ərivanın qərbindədir. Kilsə
təpəsi (Eçmiədzin) də Səd-e Çuxurun
ən mühüm şəhərlərindən
biridir. O, İqdırın şimali-qərbində,
Qaqzəmanın şərqində, Arazın kənarında
yerləşir”. (Şərafəddin Əli Yəzdi).
Mirzə
Səmiya “Təzkirət-ül moluk” əsərində
Səfəvilər dövründə Azərbaycan əyalətinin
dörd bəylərbəyliyinə bölündüyünü
aşağıdakı kimi şərh etmişdir: a) Təbriz, b)Çuxursəd, c) Qarabağ, d) Şirvan.
Başqa bir müəllif Hafiz Əbru
“Zibdətütəvarix” əsərində Şahruxun
ordusunun hərəkətindən
danışarkən deyir: “O yerin tərəkəmələrinin
yaşadığı və türkmən ordusunun
əsasını təşkil edən Səd
oğullarının qədim yurdu
Naxçıvana və Sürməliyə doğru
hərəkət etdilər...”. Buradan
aydın olur ki, o yer Səd
oğullarının qədim yurdu olmuşdur. Çuxursəddə sədlulardan
əlavə, digər türkdilli
qollar-ustaclılar və əspirlular da
yaşayırdı.
Danılmaz həqiqət
Tarixi
qaynaqlar göstərir ki, Çuxursəd bu vilayətin
adı olmaqla bərabər, bu vilayətdəki bir kəndin və
məntəqənin də adı olmuşdur. Məhəmmədhəsən
xan Müqəddəm Etimadüssəltənə yazır:
“Çuxursəd həm də İrəvan Şərurunun kəndi
və otlağıdır. 906-cı ildə türkmən Əlvənd
paşa ilə şah İmayıl bu yerdə
döyüşmüşdür. Şah İsmayıl Xətai
qiyamın başlanğıcında Ərdəbilin
mövqeyini iqamətgah üçün münasib bilmədiyindən,
Çuxursəd vilayətinə getdi. Hicri-qəməri 905,
miladi təqvimi ilə 1500-cü ilin baharında Ərdəbili
ziyarət sonra Göyçə gölü tərəfə
yola düşdü. Zahirən bu səfərin məqsədi
sultan Hüseynlə ittifaq bağlamaq kimi görünsə də,
əslində o, Anatoliyə getmək istəyirdi. O,
qışlaqda çadır qurduğu vaxt bir neçə
qasidini müridləri hazırlamaq üçün Anatoliyə
göndərdi. Qasidlərdən biri - Həmzə bəy
qoç oğlu öz qəbiləsinə tərəf yola
düşdü. Burada əgər özünü Cahanşah
Qaraqoyunlu nəslindən hesab edən Hüseyn Baraninin
iddiası barədəki fikirləri bir kənara qoysaq, o zaman İsmayılın
ətrafına min nəfər kişinin toplaşması barədə
deyilənləri qəbul etməyimiz yersiz olmaz, lakin şeyx Səfəvi
Hüseyn bəyin əliylə tutulmasından qorxduğu
üçün gecə ilə öz müridləri ilə
birgə həmin məhəllədən qaçdı və İrəvanın
cənubundakı Çuxursəd nahiyəsinə gəldi”.
Bu tarixi
hadisənin davamı olaraq yazılan başqa bir parçada da
Çuxursədin adı çəkilir: “Şah
İsmayılın Ağqoyunlu Əlvənd Mirzə ilə
döyüşü də hicri qəməri 907, miladi 1501-ci
ildə Çuxursədin Şərur tərəfində
baş verdi. Əlvən Mirzənin 30 minlik, İsmayıl isə
7 minlik qoşunu Şərur məntəqəsində
üz-üzə gəldilər. Dərhal aydın olur ki,
Ağqoyunlu qoşunu döyüşə yaxşı
hazırlaşmamışdı, çünki əsgərlərin
fərariliyinin qarşısını almaq üçün
”göstəriş verildi ki, bütün dəvələri
toplayıb zəncirlə bir-birinə bağlasınlar və
qoşunun arxasında saxlasınlar. Məqsəd o idi ki, hər
kim ki, vahiməyə düşüb vadiyə tərəf
qaçsa, yolu bağlansın".
Bütün
bu tarixi faktları və sadalana biləcək daha çox dəlilləri
ümumiləşdirsək, Qərbi Azərbaycan ərazisinin
həqiqətən də tarixən Çuxursəd vilayətinə
daxil olduğu aydınlaşır. Qaynaqlarda göstərilən
istinadlara əsaslansaq, bu torpaqların lap qədimlərdən
Azərbaycan türklərinə məxsus olduğuna isə
heç bir şübhə yeri qalmır.
“Azadlıq”ın
Araşdırmaçı Jurnalistlər Qrupu KİV-ə
Dövlət Dəstəyi Fondunun maliyyə dəstəyilə
çap edilir.
Azadlıq.- 2012.- 30 noyabr.- S.14.