Şuşa - strateji
şəhər
1805-ci il mayın 14-də Rusiya ilə Qarabağ xanlığı
arasında bağlanmış
Kürəkçay müqaviləsinə
(“Andlı öhdəlik”)
görə, Şuşa
qalasında rus qoşun dəstələri
yerləşdirildi, 1822-ci ildə
isə Qarabağ xanlığı ləğv
edilib əvəzində
eyni adlı əyalət yaradıldı.
1840-cı il islahatı ilə Qarabağ əyaləti yerində yaradılmış
və Kaspi (Xəzər) vilayətinə
daxil edilən Şuşa qəzası
1868-ci ildən Yelizavetpol
(Gəncə) quberniyasına
verildi. Bu vəziyyət
1920-ci il Azərbaycan sovetləşənə
qədər davam etdi. 1917-ci ildə Şuşa qəzası
müvəqqəti hökumət
vaxtında Xüsusi Zaqafqaziya komitəsinə tabe olan Yelizavetpol
quberniyasına, 1918-1920-ci illərdə
isə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti tərkibində Gəncə
quberniyasına daxil oldu.
başlanğıcı ötən
sayımızda
Azərbaycanın Qarabağ
bölgəsinin dağlıq
hissəsində yaşayan
ermənilərə 1923-cü il iyulun
7-də muxtar vilayət
statusu verildi ki, bu da
məhz sovet Rusiyasının himayədarlığı
və bilavasitə iştirakı ilə həyata keçirildi. Azərbaycan tərkibində DQMV-nin yaradılması ermənilərin
Dağlıq Qarabağa
dair gələcək
ərazi iddiaları üçün bir vasitə oldu.
DQMV yaradılarkən
Azərbaycanın inzibati
ərazi bölgüsü
kobudcasına pozuldu. Çünki DQMV yaradılana qədər
Azərbaycanda Stepanakert,
Martuni, Mardakert, Hadrut adında nə şəhər, nə də rayon olmuşdu. 1923-cü ildə
qəbul edilən bir qərarla Şuşa, Cavanşir və Qubadlı qəzalarının
əraziləri bölünüb
DQMV yaradıldı. DQMV yaradılan gündən Azərbaycanın iqtisadi potensialı Xankəndinin inkişafına yönəldildi.
10-15 evdən ibarət Xankəndi tarixi şəhər olan Şuşanı geridə qoyub böyük iqtisadi gücə malik qurumun mərkəzi olan Stepanakertə çevrildi. Vilayətin
tərkibinə daxil olan Şuşa
şəhəri bir çox məsələlərdə
Xankəndindən asılı
vəziyyətə salındı.
Ağdam-Şuşa magistral avtomobil
yolu Əsgəran və Xankəndindəki erməni evlərinin əhatəsinə salındı.
XX əsrin 80-ci illərinin sonunda SSRI hökuməti, xüsusilə
onun başında duranların qətiyyətsizliyi
və Azərbaycan torpaqlarına açıq-aşkar
təcavüz edən
ermənilərə himayədarlıq
etməsi üzündən
hadisələr getdikcə
daha da mürəkkəbləşdi
və Ermənistan Azərbaycan ərazilərinə
hərbi qüvvə göndərərək açıq
təcavüzə başladı. 1989-cü il avqustun
13-də ermənilər Şuşaya
gələn su kəmərini partlatdılar.
Ayın 17-də Əsgəranda
Şuşa-Ağdam marşrutu
üzrə işləyən
avtobusa ermənilərin
hücumu, avqustun 28-də
isə Şuşadan Bakıya, Ağdama və respublikanın digər rayonlarına gedən 9 avtobus və 1 yük maşın karvanını
ermənilərin atəşə
tutması nəticəsində
20-yə qədər adam
yaralandı. Oktyabrın
axırı və noyabrın əvvəllərində
isə Şuşa
yaxınlığında Ağa
körpüsünü ermənilərin
partlatması nəticəsində
Şuşanın ətraf
rayonlarla əlaqəsi
kəsildi və şəhər blokada vəziyyətinə düşdü.
Sovet
rəhbərliyinin çox
ciddi və bağışlanılmaz səhvləri
və ermənipərəst
siyasəti 1990-cı ilin
sonu-1991-ci ilin əvvəllərində
vəziyyətin getdikcə
kəskinləşməsinə gətirib çıxardı,
DQMV və Azərbaycanın
Ermənistanla həmsərhəd
bölgələrində erməni
təcavüzü daha
geniş miqyas aldı. Belə ki, bu dövrdə
Şuşa-Cəmilli, Şuşa-Mingəçevir,
Ağdam-Xocavənd, Ağdam-Qaradağlı
və Ağdam-Şuşa,
Laçın-Şuşa avtobuslarını
erməni silahlı qüvvələrinin atəşə
tutması nəticəsində
17 nəfər həlak
oldu, 90 nəfərə
qədər azərbaycanlı
yaralandı. Şuşanın Xankəndindən keçən telefon-rabitə
xətləri noyabrın
24-dən kəsilmiş, şəhər
və digər azərbaycanlılar yaşayan
kəndlər tamamilə
ətraf aləmdən
təcrid olunmuşdu.
Nəticədə Xocalı
və Şuşa
mühasirədə qalmışdı.
Eyni zamanda Şuşa şəhəri
hər gün erməni mövqelərindən
intensiv top və raket atəşinə tutulurdu.
Xocalını
erməni-rus birləşmiş
qüvvələri ələ
keçirdikdən sonra
aydın idi ki, növbəti hücum Şuşaya olacaq. Martın sonu-aprelin əvvələrindən
başlayaraq Şuşa
yaxınlığında ermənilərin
zirehli texnikası, saysız-hesabsız canlı
qüvvəsi toplanırdı.
Aprelin 29-da Şuşa
ətrafında Hacı
talası və Daşaşıran adlanan ərazilərə güclü
hücuma keçdilər.
May ayının 7-dən 8-nə keçən gecə Şuşa dörd tərəfdən “Qrad”,
“Kristal” tipli raketlər,
top, tank, PDM, ZDM, pulemyot və
avtomatlarla güclü
atəşə tutulduqdan
sonra ermənilər Xankəndi, Şuşikənd
və Kərkicahan istiqamətlərindən piyadalarla
hücuma keçdilər.
Şəhər ayın 8-i axşama
qədər müdafiə
olunsa da, tank və zirehli maşınların köməyi
ilə ermənilər
əvvəl Şuşanı,
sonra isə Kosalar və Şırlan kəndlərini
ələ keçirdilər.
Qarabağın dağlıq
hissəsində yerləşdirilmiş
Ermənistan silahlı
qüvvələrinin bölmələri
digər erməni terrorçu dəstələri
ilə birlikdə Azərbaycan Respublikasının
ərazisində növbəti
cinayət törədərək
yuxarı Qarabağda azərbaycanlıların yaşadığı
sonuncu yaşayış
məntəqəsi olan
Şuşa şəhərini işğal
etdilər. Şuşanın belə qısa
müddətdə süqut
etməsinin əsas səbəbi şəhərin
müdafiəsinin zəif
olması idi. Ermənilərin öz məlumatlarına
görə, Şuşaya
hücumda 100-ə qədər
zirehli maşın və tank, 11 min nəfər
canlı qüvvə iştirak etmişdi.
Ermənilər tərəfində xaricdən gətirilmiş
muzdlular da döyüşürdülər.
Nəticədə 289 kvadrat kilometr ərazisi, 24 min nəfər
əhalisi, 1 şəhər
və 30 kənddən
ibarət olan Şuşa rayonunu Ermənistan silahlı qüvvələri işğal
etdi. Şuşa uğrunda döyüşlərdə
195 nəfər şəhid
oldu, 165 nəfər yaralandı, 58 nəfər
isə itkin düşdü. Ermənilərin
əsir götürdüyü
və Şuşa
həbsxanasında saxlanılan
114 nəfər azərbaycanlı
sonradan xüsusi qəddarlıqla qətlə
yetirildi.
Ermənistan silahlı
qüvvələrinin təcavüzü
nəticəsində Şuşanın
25 məktəbi, 31 kitabxanası,
20 səhiyyə müəssisəsi,
17 klubu, 8 mədəniyyət
evi, 4 texnikumu, 2 institut filialı, 7 uşaq bağçası,
4 kinoteatrı, 5 mədəniyyət
və istirahət parkı, 2 sanatoriya, turist bazası, 2 mehmanxana, Azərbaycan Xalçası Dövlət
Muzeyinin filialı, Şuşa Dövlət
Dram Teatrı, Şuşa
Televiziyası, Şərq
musiqi alətləri fabriki, Dövlət Rəsm Qalereyası, Uşaq sağlamlıq məktəbi talan edilmiş, yandırılmış
və dağıdılmışdır.
Memarlıq abidəsi sayılan
170-dən çox yaşayış
binasını və
160-dək mədəniyyət və tarixi abidəni də erməni vandalları dağıtmış, məbədgah
və məscidlər
təhqirlərə məruz
qalmış, çox
sayda nadir əlyazma nümunələri məhv
etmişdir.
Bunların içərisində
son tunc və ilk dəmir dövrü abidəsi sayılan Şuşa və Şuşakənd daş qutusu qəbirləri, daş dövrü abidəsi olan Şuşa mağara düşərgəsi, XVIII əsrə
dair Şuşa qalasının divarları,
Gəncə qapısı,
Pənah xanın sarayı və kitabxanası, Ibrahim xanın
bürcü və qəsri, Xan sarayı və karvansaray, Molla Pənah Vaqifin mədrəsəsi və türbəsi, Yuxarı məscid mədrəsəsi,
Hacı Qulunun malikanəsi, Ikimərtəbəli
karvansaray, Mehmandarovların
malikanə kompleksi, Gövhər ağa, Xoca Mərcanlı, Hacı Abbas, Mərdinli, Saatlı, Köçərli məscidləri,
Xurşidbanu Natəvanın
evi və bulağı, Ə.B.Haqverdiyevin,
Q.B.Zakirin, M.M.Nəvvabın,
S.S.Axundovun, N.B.Vəzirovun,
Y.V.Çəmənzəminlinin evləri, Mamay bəyin evi, məscidi və bulağı, Behbudovların,
Fərəməzovların, Zöhrabbəyovun, Bəhmən
Mirzənin evləri, Üzeyir bəy Hacıbəylinin, Bülbülün
ev muzeyləri, Xan Şuşinskinin, Tarzən Sadıqcanın evləri, Realnı məktəbinin binası,
Qız məktəbi,
Şirin su hamamı, Meydan bulağı, Isa bulağı
və s. tarixi mədəniyyət nümunəsini
erməni işğalçıları
talan etmiş və dağıtmışdır.
Bir vaxtlar “Kiçik Paris”, “Qafqazın
sənət məbədi”,
“Azərbaycan musiqisinin
beşiyi” və “Şərqin konservatoriyası”
adlandırılan, bir
sıra görkəmli
xadimlərin vətəni,
eləcə də Azərbaycanın tarixi mədəniyyət mərkəzi
və Qarabağın
tacı olan Şuşa şəhəri
Ermənistan silahlı
qüvvələrin işğalı
altındadır.
Elçin Əhmədov,
Qarabağ Araşdırmalar Mərkəzinin
müdiri
Azadlıq.-
2014.- 9-11 may.- S.13.