Daha deməyin “millətimiz
pisdir…”
Azərbaycan xalqının vətənpərvərlik
fenomeni haqqında
Hər təqvim ilinin ilk üç
ayında faciəvi günlərimizi – 20 Yanvar, 26 Fevral və
31 Martı ürək ağrısı ilə qeyd edir, ard-arda
gələn bu faciələrin ildönümləri
sırasında 31 Martın sonuncu olmasını
arzulayırdıq… Lakin budur, düşməndən qisas
almaqla bu ağrıları qismən də olsa unutduracaq və
bizi Qələbəyə aparacaq 2 Aprel! Təqvimdə məhz
mart soyqırımından sonra gələn bu tarix hər zaman
qisas və zəfər ruhu aşılayan gün kimi qeyd
olunacaq!
Təqvimin
növbəti ayında da onu daha bir əzəmətli gün
tamamlayacaq – 28 May! Bunun ardınca isə elə aprel
döyüşlərində xalqımızın bütün
varlığı ilə arxasında durduğu, dəstək
olduğu Azərbaycan Ordusunun yarandığı gün – 26
Iyun gələcək! Təqvimin digər ayları da tariximizə
belə əlamətdar günlərlə düşəcək,
inşallah!
***
Doğrudur,
aprel hadisələrində onlarla şəhid verildi… Amma əvvəlki faciələrdən fərqli
olaraq aprel itkiləri qətliam kimi qəbul edilmədi.
Çünki Aprel şəhidləri Qələbəyə
aparan yolun ilk cığırını açdılar…
Özlərindən sonra təkcə azad etdikləri əraziləri
qoymadılar: 20 ildən artıq əsir edilən milli ruhumuzu
qaytardılar; ləkələnən şərəfimizi,
itirilən özgüvənimizi qaytardılar; təhdidlə
üzləşən birliyimizi, bərabərliyimizi, gələcəyimizi
qaytardılar; Azərbaycan Ordusunun nüfuzunu qaytardılar və
onu yenidən güvənc yerinə çevirdilər…
İndən
belə özgələr qarşısında
başıaşağı olmayacağıq; tənə ilə
deməyəcəklər ki, azərbaycanlılar torpaqları
uğrunda döyüşmək istəmir və ya bunu
bacarmırlar… Daha özümüz də deməyəcəyik
ki, “millətimiz pisdir”?!
İndiyə
qədər bu millətə nə qədər
haqsızlıq edildi! Hər yerindən duran onu
aşağıladı, bilərək, ya bilməyərək
onun dəyərlərini gözdən saldı; vətənpərvərlikdə,
döyüşkənlikdə hətta miskin ermənidən
ibrət götürməyə çağırdılar?! Elə
hey bu milləti, xüsusilə gənc nəsli
“Qarabağı unutduğuna” görə qınadılar?! Dedilər ki, yeni nəsil Qarabağı heç
görməyib, onun uğrunda necə savaşacaq?! “Bu
millət düzəlməz”, “bu xalqdan bir şey
çıxmaz” deyə, başından yekə
danışanlar da vardı… Bunları bilməyərək
söyləyənlər, əlbəttə, dar
düşüncəli və cahil adamlardır. Bu çirkinliyi bilərəkdən təbliğata
çevirənlər isə xain və düşmənlərdir?!
Həm içimizdə, həm də çölümüzdə!
Amma aprel
döyüşləri bu cəfəngiyatı
darmadağın etdi! Kimlər şəhid
olmadı, kimlər qəhrəmanlıq göstərmədi?!
Hətta 18 yaşlı gənclər! Bəli, bunadək
qısır qüvvə kimi aşağılanan yeni nəslin
nümayəndələri! Şəhid əsgərlərin
döyüş yoluna diqqət etdinizmi? Eləsi var, əsgəri
xidmətini başa vurduqdan sonra könüllü şəkildə
hərbçi kimi xidmətini davam etdirib! Eləsi var, əsgərlik
müddəti bitib, amma döyüş
başladığı an
könüllü olaraq silahdaşlarının yanında
qalıb!
Budur yeni
nəsil azərbaycanlılar! Budur vətənpərvər Azərbaycan
gəncliyi! Bədxahların dediyinin əksi olaraq,
ömründə Qarabağı görməyən, amma
Qarabağ yolunda qəhrəmanlıqla şəhid olan gənclər!
Bu gənclər 1989-cu ildə “Ilin ən mübariz xalqı”
elan olunan Azərbaycan xalqının övladlarıdır…
Milli Azadlıq Hərəkatı illərində vətənpərvərlik
fenomeni kimi dünyanın diqqətini cəlb edən
xalqımız, deməli, sonrakı dövrdə – avtoritar
rejim illərində də öz idealından vaz keçməmişdir!
Vətənin və milli ruhun azadlığı idealından!
***
Məlumdur ki, son 23 ildə ölkəmizdə azadlıq
və müstəqillik ideyaları mürtəce qüvvələrin
hücumuna məruz qalıb. Öncə
xalqımızı yerli mənsubiyyətlərə görə
region-region bölüb müqavimətini sarsıtmaq istədilər.
Sonra etnik, daha sonra məzhəbçi
baxışlarla bütövlüyü pozmağa cəhd edənlər
də ortaya çıxdı. Amma xalqımız aprel
hadisələrində nümayiş etdirdiyi əzmi ilə istər
daxildən, istərsə də xaricdən yönələn həmin
qüvvələri məyus etdi… Çox ağır və
yorucu imtahandan üzüağ çıxan Azərbaycan
xalqı bundan belə heç zaman yenilməyəcək!
Aprel şəhidlərinin dəfn mərasimlərində
və Orduya dəstək aksiyalarında meydanlara çıxan
on minlərlə tələbəni, gənci
gördünüzmü? Onların qətiyyəti 1988-89-cu illərin
tələbə-gənclər hərəkatını
xatırlatdı. Deməli, o şanlı illərdəki
milli müqavimət və milli bütövlük bu günədək
insanlarımızın içində qorunub saxlanmış
ki, yeni nəsil də bunu şərəflə ortaya qoydu!
Aprel şəhidlərinin cənazələrinin Azərbaycanın
hər bir bölgəsində torpağa
tapşırılmasından da nəticə
çıxarmalıyıq. Azərbaycanın işğalda
olan-olmayan bütün bölgələri – şəhərləri,
rayonları, hətta Gürcüstanda yaşayan
soydaşlarımız,
qaçqınımız-köçkünümüz də
öz “şəhid payını” verdi… Daha
bu ölkədə bölücülük bitdi!..
Aprel hadisələri
bütün dünyaya bir daha təsdiqlədi ki, Azərbaycan
xalqı azadlıqsevər xalqdır, mübarizdir və aciz
deyil! Yoxsa, xalqımız Qarabağ naminə
özünü fəda edərdimi? Xalqımız
Qarabağı işğal edən güclərə
sarsıdıcı zərbə vurubsa, deməli, ayaqdadır və
mübarizdir!
***
Daha deməyin, “millətimiz pisdir”?! Əksinə, millətimiz
müdrik və böyükdür!
Kiçik olsaydı, əhəmiyyətsiz olsaydı, o
zaman əsrlər boyu dünya güclərinin təhdidləri
ilə üzləşərdimi? Millətimiz məhz böyük
olduğu üçün onun dövlətini,
torpaqlarını zaman-zaman bölərək “təhlükəli
güc” kimi zəiflətmək istəyiblər… Çünki Azərbaycan beynəlxalq imperializmin
yolunda böyük maneədir?! Ona görə də
özümüzə dəyər verək,
böyüklüyümüzü, gücümüzü
görək!..
Diqqət
edin, ölkəmizdə bütün sahələrdə
hökm sürən korrupsiya, qanunsuzluq və
hüquqsuzluğa baxmayaraq, millətimiz öz ali
keyfiyyətlərini itirməmişdir. Bu, zənnimizcə,
fenomenal hadisədir. Dediyimz kimi, aprel hadisələrində
hamı, hətta pozucu hakimiyyət və məlum xarici
qüvvələr də Azərbaycanda milli xarakterin ecazkar
nümayişini heyrətlə izlədilər…
Doğrudan
da Azərbaycanın üçrəngli bayrağı bir daha
enməz! Bayrağımız da, himnimiz də güc mənbəyidir!
Aprel hadisələrində bütün Azərbaycan nahaqdan
üçrəngli bayrağa sarılmadı, sanki
xalqımız ona sığındı, ondan güc aldı!
Deməli, ötən dövrdə xalqın bayraq sevgisini də
öldürə bilməyiblər… Bunu bütün antimilli
qüvvələr duysun! Bayrağı bizə əmanət
qoyan Cümhuriyyət qurucularına münasibətdə əxlaqsız
davrananlar da dərsini götürsün! Elə aprel hadisələri
öncəsi Azərbaycan himninə qarşı məlum
hücumun arxasında duranlar da nəticə
çıxarsın! Aprel aksiyalarında on minlərin
qürurla, iftixarla ifa etdiyi himn bədxahların dediyinin
(“himnimiz mərsiyə kimi yazılıb”) əksi olaraq,
xalqın ruhunu daha da yüksəltdi! Həmin günlərdə
bayrağımız da qaraya bürünmədi!
***
Azərbaycanda hərbi-vətənpərvərlik
işinə diqqət yetirilmədiyi şəraitdə
xalqımızın, xüsusilə gənclərin fədakarlığına
təəccüb etməmək olmur?!
Başı
neft milyonlarına qarışmış, dəbdəbəli
layihələrə və həyat tərzinə aludə
olmuş bir hakimiyyətdən hərbi-vətənpərvərlik
işinə diqqət gözləməyinə də dəyməzdi…
Aprel
aksiyaları sanki Milli Dirçəliş Hərəkatının,
ya da “Meydan hərəkatı”nın yeni
dalğasının gəlişindən xəbər verdi. Bəlkə
də bu səbəbdən sonda həmin aksiyalar hakimiyyəti
narahat etməyə başladı… İyirmi ildir
vəzifə kreslosundan “tərpənmək” bilməyən məmurlar
milli hisslərin coşmasından xoflanmaya bilməzdi.
Onlar hakimiyyətləri dövründə belə xalq
çoşqusu ilə qarşılaşmamışdılar… Görünür, sonda müxalifət liderinə
qarşı məlum piketlərin təşkilində də məqsəd
cəmiyyəti yenidən bölmək, diqqəti milli məsələdən
yayındırmaq idi. Halbuki müxalifət də aprel
hadisələrində dövlətin və Ordunun yanında
oldu!
***
Bəli,
ölkədə ciddi hərbi-vətənpərvərlik
işi aparılmadığı şəraitdə, demə,
bunun da öhdəsindən xalq özü gəlib… Və biz bunu aprel döyüşlərinin qəhrəmanlarının
şəxsiyyətində, hətta onların ailə üzvlərinin,
övladlarının dəyanətində gördük.
Dünyada belə bir hadisə olubmu ki, bəy öz
toyunda özünə şəhidlik arzu etsin?! Bunu aprel döyüşlərində
həlak olan hərbçimiz Pəncəli Teymurov etdi: “Həmişə
özümə arzu eləmişəm ki, vətənim
üçün şəhid olum, Azərbaycan
Respublikasının üçrəngli ay-ulduzlu
bayrağı ilə bükülü tabutum dəfn
olunmağa getsin”. Qəhrəmanımız üç il əvvəl baş tutan toy mərasimində
bunu dilə gətirib…
Həmin
döyüşlərdə şəhid olan digər hərbçimiz
Raqub Orucovun 16 yaşlı oğlunun atası ilə qürur
duyaraq: “Bu, ucuz ölüm deyil, böyük
ölümdür” – dediyi sözlər də heç zaman
qulağımızdan çəkilməyəcək…
Hələ
aprel döyüşlərinin daha bir qəhrəmanı, pilot
Təbriz Musazadənin 7 yaşlı oğlunun şəhid
atası ilə vidalaşma səhnəsini demirik; onun da
atasının şəkli qarşısında dayanaraq əsgər
salamı verməsi gözümüz önündə hər
zaman canlanacaq…
Aprel qəhrəmanları əslində bütün Azərbaycan
üçün kişilik məktəbi yaratdılar. Bəlkə də o günlər
neçə-neçə ailədə gələcəyin hərbçisi
yetişdi… Aprel qəhrəmanlarının nümunəsində
sanki hamı şəhidlik zirvəsinin nə demək
olduğunu duydu və gördü… Heç vaxt Azərbaycanda əsgər
cənazələri bu qədər bayraqla, insan seli ilə
müşayiət olunmamışdı; şəhid cənazələri
alqışlarla qarşılanmamışdı…
***
Bu millət,
bu xalq dünyanın ən gözəlidir; mərd və alicənab!
Nəinki erməni işğalından, hətta ölkəiçi qəsbkar rejimdən əziyyət çəkən xalqımız, buna baxmayaraq, aprel hadisələrində birmənalı şəkildə dövlətin və Ordunun yanında oldu. Halbuki indiyədək bu xalqın nə qədər övladı Ordudakı özbaşınalıq ucbatından ya şikəst edildi, ya da öldürüldü… İndiyədək hakimiyyət bu xalqın ədalət istəyini nəinki görməzdən gəldi, hətta azadfikirli ovladlarına qarşı amansız davrandı. Heç vətəndaşların elementar mülkiyyət hüququ tanınmadı, insanlar evlərindən zorla köçürüldü, yurd-yuvası dağıdıldı. Məmurların illərlə davam edən soyğunçuluğu bir yana, məlum devalvasiyanın – məsuliyyətsiz və cinayətkarcasına idarəçiliyin acısını da yaşadı xalq. Amma bütün bunlara rəğmən, xalq aprel hadisələrində dövlətinin və Ordusunun yanında oldu!
Xalq daxili narazılığı kənara qoyub, öz maddi-mənəvi dərdini də unudub dərhal toparlandı! Xalq indiyədək məmurların öz övladlarını hərbi xidmətdən yayındırmasını da unudub, cəbhəyə könüllü yollanmaq üçün sıraya düzüldü! Hətta indiyədək Qarabağ savaşında qazi olan şəxsləri məmurların “səni Qarabağa mən göndərməmişəm ki…” aşağılaması da unuduldu?!
Elə aprel döyüşlərində şəhid verənlər də haqqı hər addımda tapdanan, aşağılanan, çörəklə imtahana çəkilən sadə ailələr olmadımı? O döyüşlərdə elə əsgərimizi itirdik ki, sağlığında maddi sıxıntılar içində yaşadı… Elə zabitimizi itirdik ki, ailəsinin zəruri ehtiyaclarını vaxtlı-vaxtında ödəyə bilmədi… Amma bu insanların Vətən yolunda fədakarlığına bax! Çətinliklə boya-başa çatdırdığı övladını qurban verib “Vətən sağ olsun” deyən ana-atanın dəyanətinə bax!
İndi hakimiyyət belə xalqın qədrini bundan sonra da bilməyəcəksə, daha deyiləsi söz qalmır?!
***
Əsgər ölümlərinə etiraz aksiyalarına görə vətəndaşına “antimilli ünsür” deyib, onu qərəzdə, təxribatda ittiham edən hakimiyyət, bir düşün, aprel hadisələrində dövlətin yanında duran kim oldu?! Vətəndaşın öz əsgərinə, Ordusuna ürəyi yanmasaydı, polis dəyənəyinə tuş gəlsə belə, etiraza qalxardımı? Axı, aprel hadisələrində Orduya, Müdafiə Nazirliyinə dəstəyini ifadə edənlər də həmin “antimilli ünsürlər” idi?! Deməli, qərəzdən, təxribatdan söz gedə bilməz!
Bəs, niyə əvvəllər Orduda xidmətdən çəkinən gənclər, indi əsgər olmağa ürəkli görünür?! Halbuki indiyədək hakimiyyət Ordunu da “cəza evinə” çevirmiş, Orduda xidməti qürur duyulacaq yox, müxalif gənclərin sürgün olunacağı yer kimi tanıtmışdı… Amma aprel döyüşlərində Orduya könüllü müraciət edənlər də həmin gənclər oldu! Deməli, xalqın Orduya, dövlətə inamı artdı! Deməli, bu günədək vətəndaşın etibarı qazanılmamışdı… Əlbəttə, bunadək Ordudan yalnız kriminal xəbərlər almağa alışmış və dövlətin bu cinayətlərə biryolluq son qoymaqda acizliyini görən vətəndaş bədbinliyə qapılmaya bilməzdi?! Çünki vətəndaş Ordudakı faciələrin səbəbkarının korrupsioner rejim olduğunu bilirdi…
***
Ölkədə hərbi-vətənpərvərlik işinə ciddi münasibətə ehtiyac var. Təəssüf, hakimiyyət mediasında hətta aprel döyüşlərilə bağlı təbliğat işi “şəxsiyyətə pərəstiş” üzərində aparılır. Şəhid cənazələrinin soyumadığı günlərdə belə, rəsmi mətbuat prezidentin “bir günün içində dünyanın ən yüksək reytinqli dövlət başçısı səviyyəsinə yüksəldiyinin” sevincini yaşayır?!
Bu gün bütün işlər hərbi-vətənpərvərlik ruhunda köklənməlidir. Bakının küçələrində gözqamaşdıran reklamların yerini Aprel qəhrəmanlarının bədii obrazını əks etdirən tablolar tutmalıdır. Restoranlarda, barlarda ifrat əyləncələrə də ara vermək lazımdır. Toy mərasimlərində hərbi-vətənpərvərlik ruhu aşılayan mahnılara da yer verilməli, canını fəda edən Vətən övladlarının xatirəsi yad edilməlidir. Ən nəhayət, sosial mediada məmur-oliqarx və ya milyonçu uşaqlarının eyş-işrətindən bəhs edən paylaşımlara son qoyulmalıdır. Əks təqdirdə, həmin qudurğanlar ictimaiyyətin sərt mühakiməsinə çıxarılmalıdır. Eyni zamanda, zəngin həyatı ilə gündəmə gələn məmurlar məsuliyyətə cəlb edilməlidir. Bəli, xalqın övladı canını ön cəbhədə fəda etmir ki, kimsə arxa cəbhədə vecsiz məxluq kimi həyat sürsün!
İnanırıq ki, bundan sonra hərbi-vətənpərvərlik işinə ən bəyük töhfə 26 İyun – Azərbaycan Silahlı Qüvvələri Gününün xüsusi ab-havada qeyd edilməsi olacaq! Çünki, dediyimiz kimi, Aprel qəhrəmanları bütün ölkədə Ordu və Vətən anlayışını yenilədi, eləcə də Şəhid və Qazi ailələrinə münasibəti kökündən dəyişdirdi, bu yöndə cəmiyyəti silkələdi! Bundan belə cəmiyyətimiz 26 iyun tarixini Azərbaycan əsgərinə, Şəhid və Qazi ailələrinə, bütövlükdə Şanlı Azərbaycan Ordusuna minnətdarlıq günü kimi qeyd edəcək!
Şövkət
Məmməd
Azadlıq.- 2016.- 27 aprel.- S.12.