Bayraq

Dövlət bayrağımıza ithaf olunur

Bayraq bir millətin özünüdərki,

Qeyrəti, məsləki, əqidəsidir.

İliyindən keçib canından gələn,

Dilində göyərən haqqın səsidir.

Ulu əcdadımın Qobustandakı

Qayada cizgisi, Qaval daşıdır.

Yüz illər, min illər yol keçib gələn,

Nəsillər yaşadan qan yaddaşıdır.

Xətai idrakı, Babək qılıncı,

Koroğlu sazının öz simidir o.

Babam Füzulinin qərib məzarı,

Hələbdə soyulan Nəsimidir o.

Kəpəzdi, Qoşqardı, Arazdı, Kürdü,

Mayası atəşdən, oddan yoğrulub.

Üç rəngi köçürüb öz varlığına,

Bir aylı gecədə sanki doğulub.

Dönüb bir millətin səcdəgahına,

İgidlər önündə onun and içər.

"Yaşa, ana yurdum, sən yaşa!" - deyə

Girib döyüşlərə, canından keçər.

Vətən övladları igid, cüssəli,

Düşmənin bağrını dağıdar, sökər.

Heç nədən qorxmayan oğullar belə

Bayrağın önündə yalnız diz çökər.

Döyüşlər, savaşlar önündə gedib,

Zəfər ilhamıyla dalğalanıbdır.

Çox vaxt cəbhələrdə hamıdan qabaq

İlkin zərbələri bayraq alıbdır.

Namusdu, qeyrətdi, şöhrətdi, şandı,

Bayraq ucalanda millət ucalar.

Bayrağı ucaldan oğullar varsa,

O millət həmişə zəfərlər çalar.

Dik saxla başını, dik tut, bayrağım!

Qəddin əyilməsin heç vaxt bir daha.

Hələ qabaqdadır sənin xoş çağın.

Gedək o günləri doğan sabaha!

Seyran CAVADOV

Azərbaycan.- 2010.- 5 sentyabr.- S. 2.