Xocalı
soyqırımı sülh və bəşəriyyət əleyhinə
cinayətdir
Müharibə qan-qada, ölüm-itim, dağıntı ilə yadda
qalır. Ona görə də
"müharibənin yaralan dərin və
sağalmazdır", - deyiblər. Lakin tarixin elə ağrı-acılı, qanlı-qadalı
səhifələri də olub ki, onların dəhşətləri
zaman keçdikcə üzə çıxır,
"yaralarından təkcə qan yox, qanlı göz yaşları
süzülür", Xocalı müsibəti,
Xocalı dəhşətləri, nəhayət, bu gün
Avropanın bir çox məkanlarında
eşidilməkdə olan
Xocalı harayları kimi...
Ötən əsrin 90-cı illərində Azərbaycan torpağında bir daha ermənilər tərəfindən
xalqımıza qarşı
insanlığa yaraşmayan vəhşilik, qəddarlıq, zorakılıq törədildi. 26 fevral 1992-ci il tarixində Xocalıda
törədilən soyqırımı həm də sülh və bəşəriyyətin əleyhinə olan cinayətdir. Onun əsas ictimai təhlükəliliyi bu
cinayətin törədilməsi
nəticəsində milli mədəniyyətin, adət-ənənələrin, yaşam tərzinin insanlarla birlikdə məhv edilməsindədir.
Azərbaycan İstiqlal Muzeyinin
ekspozisiyasında Xocalı faciəsinin 19-cu ildönümü ilə
əlaqədar olaraq
"Yaddaşın yolları" adlı sərginin keçirilməsində
də məqsəd bir daha belə
fəlakətlərin
bəşəriyyət üçün təhlükəsini
gənc nəslin diqqətinə
çatdırmaqdan ibarət idi. Sərgidə
Azərbaycan Dövlət Rəssamlıq
Akademiyasının, Azərbaycan
Dövlət Mədəniyyət
və İncəsənət, həmçinin Qərb universitetlərinin tələbələrinin 40-dan çox rəsm,
heykəltaraşlıq və
qrafika əsərləri nümayiş etdirildi.
Azərbaycan İstiqlal Muzeyinin direktoru Fəridə Şəmsi,
Rəssamlıq Akademiyasının müəllimi Rauf
İsmayılov, elmi ekspozisiya şöbəsinin müdiri Şərafət
Məmmədova və bələdçi
Gülay Ramazanovanın
və digərlərinin çıxışlarında xalqımızın qan
yaddaşına
yazılan belə fəlakətlərin dünya ictimaiyyətinin nəzərinə
çatdırılmasının
mahiyyəti açıqlandı. O da xüsusi
vurğulandı ki, son illər dövlət və qeyri-hökumət təşkilatları
tərəfindən aparılan təbliğatın şəbəkəsi
genişlənib. Heydər
Əliyev Fondunun bu təbliğatda öndə getməsi isə
bütün diaspor təşkilatları üçün
nümunəyə çevrilib.
Tədbirdə qeyd edildi ki, hər bir xalqın tarixi ilk növbədə
onun maddi mədəniyyətində,
həmçinin incəsənət
əsərlərində daha çox yaşarı,
uzunömürlü olur. Bu baxımdan Xocalı faciəsinin dəhşətlərini rəsm, foto,
heykəltaraşlıq nümunələrində
tarixləşdirmək təbliğat
nöqteyi-nəzərdən olduqca vacibdir.
Bakı Humanitar Kollecinin 225
və 280-ci qrup tələbələrinin (məktəbin sənət müəllimi
İmran Vahidovun
quruluşunda hazırlanmış) ədəbi-bədii
kompozisiyası isə daha
çox yaddaqalan oldu.
Xocalı fəryadlarını Şəlalə ilə Röyal, Türkanə və Əfsanə,
Həcərxanım, Gülərlə
Maya, Sevinclə Cəmilə kimi, Nəzrinlə Binyamin də tədbir
iştirakçılarına
fitri istedadları, vətənə, anaya, torpağa məhəbbətləri
ilə çatdırdılar.
Məhəmməd
Nərimanoğlu
Azərbaycan.-
2011.-25 fevral.- S. 11.