Ölkənin perspektiv
inkişaf strategiyasında
aqrar sektor əsas prioritetlərdəndir
Ümummilli lider Heydər Əliyev Azərbaycan
Respublikasına birinci dəfə rəhbərlik etdiyi
dövrdə (1969-1982-ci illər) də aqrar sahəni
iqtisadiyyatın prioritet istiqaməti kimi qiymətləndirmiş
və bu sahəyə xüsusi diqqət və qayğı ilə
yanaşmışdır. Onun bilavasitə rəhbərlik
etdiyi və nəzarəti altında aparılan aqrar siyasət
həmin vaxtlar çox qısa bir müddətdə öz
müsbət nəticəsini göstərmişdir. Azərbaycan
keçmiş İttifaqda geridə qalan primitiv aqrar
respublikadan qabaqcıl aqrar-sənaye respublikası kimi ön
sıraya çıxmış və daha yüksək
inkişafa nail olmaq üçün möhkəm təməl
yaratmışdır.
Həmin
dövrdə aqrar bölmədə əsas diqqət
bitkiçilik və heyvandarlıqda məhsuldarlığın
yüksəldilməsinə, təsərrüfatların
maddi-texniki bazasının möhkəmləndirilməsinə,
emal müəssisələrinin tikintisinə və fəaliyyətinin
genişləndirilməsinə, heyvandarlığın sənaye
əsasında inkişafına, yeni texnika və
texnologiyaların tətbiqinə, yüksək məhsuldar
bitki sortları və heyvan cinslərinin yaradılmasına və
istifadəsinin təşkilinə, kəndlərin sosial
inkişafına və həlli vacib olan digər məsələlərə
yönəldildi. Həyata keçirilən bu və
ya başqa təşkilati tədbirlər nəticəsində
ildən-ilə kənd təsərrüfatında əmək
məhsuldarlığı yüksəlməyə
başladı, istehsalın həcmi artmaqla respublikamız
üzüm istehsalına görə İttifaqda birinci yerə,
pambıq istehsalında isə üçüncü yerə
yüksəldi.
Təəssüf
ki, bu dinamik artım Heydər Əliyevin Azərbaycana rəhbərlikdən
SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin birinci müavini vəzifəsinə
keçdikdən sonrakı dövrdə təmin edilmədi və
hətta tənəzzül baş verdi.
Ulu öndər Heydər Əliyev xalqın təkidli tələbi
ilə ikinci dəfə - 1993-cü ildə müstəqil Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti kimi ölkəyə rəhbərliyə
başladıqdan sonra aqrar sahədə ciddi dönüş
yaratmağın vacib olduğunu özünəməxsus
uzaqgörənliklə müəyyən etdi. Bu məqsədlə
ilk növbədə kənd təsərrüfatında
mövcud olan tənəzzülün qarşısı
alındı və yubanmadan aqrar islahatlara başlamaq qərarı
verildi. Aqrar islahatların hüquqi bazasını yaratmaq
üçün 1995-ci ildən başlayaraq "Aqrar
islahatın əsasları haqqında", "Sovxoz və
kolxozların islahatı haqqında", "Torpaq islahatı
haqqında" Azərbaycan Respublikasının qanunları qəbul
edildi və Azərbaycan Respublikasının Prezidenti 10 yanvar
1997-ci il tarixli "Aqrar islahatların həyata keçirilməsini
təmin edən bəzi normativ-hüquqi aktların təsdiq
edilməsi barədə" fərman imzaladı. Yaradılan bu hüquqi baza əsasında
respublikamızda analoqu olmayan aqrar islahat prosesi başladı və
digər MDB-yə daxil olan respublikalarla müqayisədə
çox qısa bir vaxtda sovxoz və kolxozlar ləğv
olunaraq onların torpaqları və əmlakı pulsuz olaraq kəndlilərə
paylandı. Ölkəmizdə torpaq islahatının bir
üstün cəhəti də ondadır ki, başqa ölkələrdən
fərqli olaraq torpaqların əhalinin xüsusi mülkiyyətinə
verilməsini təsdiq edən hüquqi sənədlərin rəsmiləşdirilməsi
də dövlətin hesabına aparılmış və bu
proses də az bir müddətdə
başa çatmışdır. Bununla da bazar
iqtisadiyyatının əsas atributlarından olan torpaq üzərində
xüsusi mülkiyyət hüququ formalaşmışdır.
Torpaqların xüsusi mülkiyyətə verilməsi
aqrar siyasətin əsas istiqaməti olsa da, mövcud vəziyyət
dərindən təhlil edilmiş və ölkə Prezidenti
torpaqlardan səmərəli istifadənin təmin edilməsi
üçün bir sıra əlavə tədbirlər
görmüşdür. Heydər Əliyevin 1999-cu ildə
imzaladığı sərəncama əsasən kənd təsərrüfatı
məhsulları istehsalçılarına neft məhsullarının
pərakəndə satışında güzəştlər
verilməyə başlandı və 2001-ci ildən
istehsalçılar torpaq vergisi istisna olmaqla digər vergilərdən
azad oldular. Qeyd etmək lazımdır ki,
bu dərəcədə güzəştlər MDB məkanında
ilk dəfə olaraq Azərbaycan Respublikasında tətbiq
olunmuş və hazırda da davam edir.
Aqrar islahatın vaxtında həyata keçirilməsi,
kənd təsərrüfatı məhsullarının
istehsalı, emalı və satışının bazar
iqtisadiyyatının tələblərinə uyğun yenidən
qurulması bu sahədə əsaslı dönüş
yaratmış və Azərbaycan Respublikası MDB məkanında
kənd təsərrüfatının ümumu məhsul
istehsalının həcminə görə 1990-cı ilin səviyyəsini
ötən ilk ölkə olmuşdur.
Əsası ümummilli lider Heydər Əliyevin irəli
sürdüyü prinsiplərə uyğun qoyulan aqrar siyasət
seçicilərin böyük əksəriyyətinin səsini
qazanmaqla 2003-cü ildə Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti seçilən İlham Əliyev tərəfindən
müasir dövrün tələbləri nəzərə
alınmaqla uğurla davam etdirilir. Prezidentliyinin ilk illərindən
başlayaraq dövlətimizin rəhbəri aqrar sahəni
ölkəmizin milli təhlükəsizliyinin tərkib hissəsi
kimi qiymətləndirərək bu bölmənin davamlı
inkişafına dair sistemli tədbirləri əhatə edən
qərarlar qəbul etmişdir.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
formalaşdırdığı aqrar siyasətin mahiyyətini
rəqabət qabiliyyətli kənd təsərrüfatı məhsulları
istehsal etməklə daxili bazarı qorumaq və ekoloji təmiz
məhsullarla xarici bazarlara çıxmaq, kənd təsərrüfatı
ilə kənd yerlərinin tarazlı inkişafına nail olmaq
təşkil edir. Bu məqsədlə aqrar sahəyə dövlət dəstəyini
artırmaq, iri təsərrüfatların yaradılması,
yeni texnika və texnologiyaların tətbiqi,
toxumçuluğu və damazlıq heyvandarlığı
inkişaf etdirmək, kooperasiya və inteqrasiya əlaqələrini
genişləndirmək, kəndin sosial infrastrukturunun
inkişafını təmin etmək və digər məsələlər
prioritet istiqamətlər kimi müəyyən olunmuşdur.
Bazar iqtisadiyyatına keçidin aqrar sahənin
bütün problemlərinin həllinə və ölkənin
ərzaq təhlükəsizliyinə tam təminat vermədiyini
nəzərə alaraq ölkə başçısı bu
sahədə münasibətləri tənzimləmək
üçün dövlətin müdaxiləsinin vacibliyini
önə çıxarmışdır. Prezidentin
imzaladığı qanun və sərəncamlarla kənd təsərrüfatı
məhsulları istehsalçılarının torpaq vergisi
istisna olmaqla, digər vergilərdən azad edilməsi müddəti
2014-cü ilə kimi uzadılmışdır. 2007-ci ildən
başlayaraq isə əkin sahəsinin hər hektarına 40
manat (buğda və çəltik sahələrinə isə
əlavə olaraq 40 manat) subsidiya verilir, aqrolizinq yolu ilə
mineral gübrələr və damazlıq heyvanlar güzəştli
qiymətlərlə satılır, toxumçuluq təsərrüfatlarına
dövlət büdcəsindən əlavə vəsait ödənilir,
digər birbaşa və dolayı subsidiyalar və güzəştlər
həyata keçirilir. Bütün bunların nəticəsidir
ki, 1996-cı ildən indiyə kimi hər il kənd təsərrüfatı
məhsulları istehsalının ümumi həcmində
dinamik artım təmin edilir və 2011-ci ildə ölkəmizdə
4,5 milyard manatlıq və ya 1995-ci ilə
nisbətən 6,2 dəfə çox kənd təsərrüfatı
məhsulu istehsal olunmuşdur. Son illər
ölkə əhalisinin istehlak etdiyi heyvandarlıq və
bitkiçilik məhsullarında yerli istehsalın payı xeyli
artmış və adambaşına bu məhsulların
istehlakı çoxalmışdır.
Bununla yanaşı hazırda kənd təsərrüfatının
inkişafını kənd ərazilərinin sosial
inkişafından kənar düşünmək
qeyri-mümkündür. Hazırda ölkə əhalisinin 47,1
faizi və ya 4,3 milyonu kənddə yaşayır və məşğul
əhalinin 37,9 faizi (1,6 milyon nəfər) kənd təsərrüfatında
çalışır. Bu onu göstərir ki,
ölkəmiz kənd təsərrüfatının
inkişafı üçün böyük potensiala malikdir və
bundan səmərəli istifadə etmək lazımdır.
Göstərilənləri nəzərə
alaraq ölkə Prezidentinin sərəncamları ilə son
illər regionların inkişafına dair iki dövlət
proqramı qəbul edilmiş, müxtəlif dövlət və
qeyri-dövlət maliyyə mənbələri hesabına kənd
yerlərində təhsil, səhiyyə, mədəniyyət,
rabitə və digər sosial obyektlər tikilmiş və bu
işlər davam etdirilir. Ölkə ərazisindəki
bütün kəndlər elektrik enerjisi ilə tam təmin
edilmiş və kəndlərin qazlaşdırılması
yaxın illərdə başa çatdırılacaqdır.
Kəndlərə asfalt yolların çəkilməsi
sürətlə davam edir, rayon mərkəzləri, kəndlər
su və kanalizasiya xətləri ilə təmin olunur.
Həyata keçirilən bu tədbirlər kəndlərdə
yaşamaq və işləmək üçün geniş
imkanlar yaratmaqla kənd ərazilərinin və kənd təsərrüfatının
inkişafına böyük stimul və təkan verir.
Ölkəmizdə həyata keçirilən aqrar siyasətin
əsas istiqamətlərindən biri də ölkə əhalisinin
ərzaq təhlükəsizliyinin yerli istehsal hesabına
maksimum dərəcədə ödənilməsidir. Nazirlər Kabinetinin 2012-ci
ilin doqquz ayının sosial-iqtisadi inkişafının
yekunlarına və qarşıda duran vəzifələrə
həsr olunmuş iclasında Prezident İlham Əliyevin yekun
nitqində qeyd olunmuşdur ki, əsas ərzaq məhsullarının
istehlakı 100 faiz Azərbaycanda istehsal olunan mallar hesabına
təmin olunmalı və başqa ölkələrdən ən
çox asılı olduğumuz taxıl istehsalını
maksimum dörd-beş il müddətində
özümüzü tam təmin edəcək səviyyəyə
çatdırmalıyıq. Bu məqsədlə hələ
bir neçə il bundan əvvəl
taxıl istehsalı ilə məşğul olacaq iri fermer təsərrüfatlarının
yaradılması barədə Prezident müvafiq dövlət
qurumlarına tapşırıqlar vermişdir. Artıq
bu vəzifələr yerinə yetirilir. Ağcabədi və
Beyləqan rayonlarında ümumi sahəsi beş
min hektar olan iki iri fermer təsərrüfatı
yaradılmışdır. Bu təsərrüfatlarda
buğdanın məhsuldarlığının ən azı
40-50 sentner olması nəzərdə tutulur. Yaxın üç-dörd ilə 40-50 belə təsərrüfat
yaradılacadır ki, bu da taxıl istehsalında ölkəmizin
müstəqilliyini tam təmin edəcəkdir. Yeni iri təsərrüfatların
yaradılması, suvarma-meliorasiya layihələrinin icrası
torpaqlardan səmərəli istifadə etməklə
yanaşı yeni iş yerlərinin açılması, yerli
istehsalın artımı, kənd təsərrüfatında
yaranan əlavə dəyərin çoxalması,
iqtisadiyyatın canlanmasını da təmin edəcəkdir.
İri təsərrüfatların yaradılmasında həyata
keçirilməsi vacib olan tədbirlərdən biri də kənd
təsərrüfatı istehsal kooperativlərinin
yaradılmasıdır. Qeyd etmək lazımdır ki, bazar
iqtisadiyyatının uzun müddət bərqərar olduğu
və inkişaf etdiyi Almaniya, İsveç, İtaliya, Fransa,
Danimarka və digər ölkələrdə kənd təsərrüfatı
məhsulları istehsalı və satışının
60-100 faizi kooperativlərin payına düşür. Kənd
təsərrüfatı istehsal və istehlak kooperativlərinin
yaradılmasının bir çox üstün cəhətləri
- XXI əsrin tələblərinə uyğun yeni texnika və
texnologiyaların tətbiqi üçün əlverişli
şərait yaranması, istehsal edilən məhsulun itkisiz
yığılması, son istehlak malına kimi emalının
təşkili, kənd təsərrüfatı məhsullarının
istehlakçılara vaxtında və yüksək keyfiyyətlə
çatdırılması, yeni iş yerlərinin
açılması, kənd təsərrüfatı mütəxəssislərinin
ixtisasına uyğun işlə təmin edilməsi, kənd ərazilərində
sosial infrastrukturun yaradılması və ekoloji
tarazlığın bərpası və s. nəzərə
alınaraq respublikamızda da bu məsələyə diqqət
artırılmalıdır. Bunun
üçün kooperativlərin təşkili və
kooperasiya əlaqələrinin qurulmasında dövlətin dəstəyinə
böyük ehtiyac vardır.
Ərzaq
təhlükəsizliyi problemini həll etmək, kənd təsərrüfatı
istehsalı ilə əlaqəli fəaliyyət göstərən
təşkilatların (emal, maddi-texniki təchizat, aqroservis,
kredit, sığorta, məhsulun tədarükü və
satışı və s.) inhisarının
qarşısını almaq, kənd ərazilərinin
inkişafına təkan vermək, inflyasiyaya yol verməmək
və rəqabətə davamlı məhsul istehsalı ilə
qloballaşan dünya iqtisadiyyatına inteqrasiya olunmaq
üçün kənd təsərrüfatı
istehsalçılarının birgə fəaliyyətinə əsaslanan
könüllü kooperasiya əlaqələrinin qurulması
dövrümüzün mühüm tələblərindəndir.
Müasir dünya praktikası sübut edir ki, kənd
təsərrüfatının gələcək
inkişafı əsasən kooperasiyanın
üstünlüklərindən istifadə etməklə
müəyyən ediləcək, ailə (kəndli) təsərrüfatları
və kiçik kənd təsərrüfatı müəssisələrinə
xidmət məsələləri isə kənd təsərrüfatı
kooperativlərinin yaradılması və köməyi ilə
həll olunacaqdır. Bunu nəzərə
alaraq inkişaf etmiş və inkişaf etməkdə olan
ölkələrdə kənd təsərrüfatı
istehsal və istehlak kooperativlərinin yaranması və onlara
dövlət dəstəyinin göstərilməsinə
xüsusi önəm verilir.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, istehsal kooperativləri
o halda daha yüksək səmərə verir ki, onlarla
yanaşı istehlak kooperativləri də yaranır. Lakin indiyə
kimi respublikamızda kənd təsərrüfatı istehlak
kooperativləri (emal, tədarük və satış, xidmət,
təchizat, kredit və sığorta və s.)
yaradılmamışdır və bu da məhsul
istehsalçılarının fəaliyyətinə mənfi
təsir göstərir. Ona görə də
fermerlər istehlak kooperativlərinin onlara ucuz, vaxtında və
heç bir problem yaratmadan göstərə biləcəyi
xidmətdən məhrumdurlar və bu işləri yerinə
yetirən azsaylı qurumların inhisarı ilə üzləşirlər.
Bu da məhsulun maya dəyərinin baha başa gəlməsinə
və məhsuldarlığın aşağı düşməsinə
səbəb olur.
Bildirirəm ki, Rusiyada kənd təsərrüfatı
istehsal və istehlak kooperativlərinin sayı ildən-ilə
artır və 2011-ci ilin əvvəlinə təkcə kredit
istehlak kooperativlərinin sayı 1772-yə
çatmışdır. Özü də bu
kredit kooperativlərinin bir çoxu "Rosselxozbank" ASC-nin
birbaşa iştirakı və vəsaiti ilə
yaradılır. Respublikamızda isə kənd
təsərrüfatı kooperativlərinin sayı nəinki
artmır, əksinə azalmaqda davam edir və bu ilin əvvəlinə
cəmi 69 istehsal kooperativi mövcud olmuşdur ki, onlar da səmərəli
fəaliyyət göstərə bilmirlər. Hesab edirik ki, "Kənd təsərrüfatı
kooperasiyası haqqında" hazırlanmış qanun layihəsinin
müzakirəsi və qəbul olunmasının tezləşdirilməsi
kənd təsərrüfatı istehsal və istehlak kooperativlərinin
yaradılması və onlara dövlət dəstəyinin
göstərilməsinin hüquqi bazasını təkmilləşdirər
və qanunvericilikdə hazırda mövcud olan boşluğu
aradan qaldırar. Bu danılmaz bir
reallıq olmaqla günümüzün tələbidir, əsrlər
boyu çox çətin sınaqlardan uğurla
çıxmış istehsal və bazar münasibətləri
sistemidir. Ona görə də bu qanunun qəbul
edilməsinin yubadılması ölkəmizin aqrar bölməsinə
hər gün öz mənfi təsirini göstərir.
Məlumdur ki, respublikamızda gələcəkdə
ümumi daxili məhsul əsasən qeyri-neft sektorunun
hesabına formalaşacaqdır. Bunu nəzərə
alaraq hökumət dövlət büdcəsindən bu
bölməyə, xüsusilə də onun prioritet istiqaməti
olan aqrar sahəyə ildən-ilə daha çox büdcə
vəsaiti yönəldir. Hazırda kənd
rayonlarının əksəriyyətində kənd təsərrüfatı
məhsullarını saxlamaq üçün anbarlar və
emal müəssisələri tikilib istifadəyə verilir.
Lakin təcrübə göstərir ki, bu
obyektlər qiymət məsələlərində diktə edən
tərəf kimi çıxış edir və kənd təsərrüfatı
məhsul istehsalçılarını narazı salmaqla həmin
obyektlərdən səmərəli istifadəyə imkan
vermir. Bu da bəzi hallarda məhsul
istehsalının azalmasına səbəb olur. Belə hal uzun müddət davam edərsə, gələcəkdə
bir çox məhsulların istehsalında problemlər yarana
bilər. Bununla əlaqədar aqrar sahənin klaster əsasında
(klaster - sıx birləşmiş qrup, yəni kənd təsərrüfatının
hər hansı bir sahəsi (məsələn, xam pambıq
istehsalı) + bu sahənin fəaliyyətini təmin edən
sahələr (təchizat, aqroservis, kadr
hazırlığı və s.) + bu sahənin məhsullarından
istifadə edərək öz fəaliyyətini həyata
keçirən sahələr (pambıq emalı, yüngül
və yeyinti sahəsi və s.) deməkdir) inkişaf etdirilməsini
və bu prosesdə kənd təsərrüfatı istehsal və
istehlak kooperativlərinin əsas qurum kimi
çıxış etməsini məqsədəuyğun
hesab edirik. Digər tərəfdən
respublikamızın iqtisadiyyatı imkan verir ki, bir çox kənd
təsərrüfatı sahələrinin klaster əsasında
inkişaf etdirilməsinə nail olaq. Yəni
istehsal edilən xammalı son istehlak malına kimi emal etmək
üçün tələb olunan müəssisələr
tikib onları kooperativlərin icarəsinə və ya uzun
müddətli kredit əsasında istifadəsinə verməklə
hazır istehlak malları ilə daxili və xarici bazara
çıxmaq olar. Bu aqrar bölmədə
yaranan əlavə dəyəri xeyli artırmaqla ölkəmizin
ümumi daxili məhsulunun artımına da davamlı təsir
edə bilər. Kənd təsərrüfatının
inkişaf etdiyi bir çox ölkələr də məhz bu
yolla gedərək çox böyük uğurlar əldə
edirlər. Azərbaycan alıcılarına yaxşı
tanış olan "Valio" kərə
yağlarının istehsalçısı eyniadlı kənd
təsərrüfatı kooperatividir və həmin kooperativ
Finlandiyada istehsal olunan südün 60-65 faizindən çoxunu
emal edir. Hazırda Avropa İttifaqına daxil
olan ölkələrdə illik dövriyyəsi 5-10 milyard avro
olan 25-dən çox iri kənd təsərrüfatı kooperativi
mövcuddur. Çin, Türkiyə və
digər ölkələrdə bir çox kənd təsərrüfatı
sahələri klaster əsasında - xammalın son istehlak məhsulu
istehsalına kimi emalını ölkə daxilində həyata
keçirməklə iqtisadi artımın bünövrəsini
qoymuş və uzun müddət dinamik artıma nail
olmuşlar. Ölkəmizdə bu sistemin tətbiqi
üçün mövcud əlverişli şəraitdən
yararlanmaqla iqtisadiyyatın möhkəmlənməsinə təsir
etmək olar.
Onu da qeyd
etmək lazımdır ki, ölkəəhalisinin
sayının durmadan artması (hər il 110-124 min nəfər
və ya 1,3-1,4 faiz), yeni iş yerlərinin
açılması, aylıq əməkhaqlarının və
vətəndaşlarımızın həyat səviyyəsinin
yüksəlməsi ərzaq məhsullarına olan tələbatı
da daim artırır. Eyni zamanda dünya
iqtisadiyyatına inteqrasiya olunmağın zəruriliyi xarici
bazarlara çıxış imkanlarının olmasını
tələb edir. Bu mənada Azərbaycan
Respublikası Ümumdünya Ticarət Təşkilatına
(ÜTT) üzv olmaq üçün 15 ildən çoxdur ki,
müraciət edib və bir çox ölkələrlə
danışıqlar aparır. Son illər
bu təşkilata üzv olan Ukrayna və Rusiyanın təcrübəsi
göstərir ki, ÜTT-yə üzv olduqdan sonra müəyyən
çətinliklərlə üzləşməmək
üçün müvafiq qabaqlayıcı tədbirlər
görülməlidir. Bu barədə
Prezident İlham Əliyev Fransada səfərdə olarkən
Azərbaycan Respublikasının ÜTT-yə nə vaxt
üzv olması ilə bağlı sualı cavablandırarkən
qeyd etmişdir ki, biz hələ müəyyən müddət
müvafiq tədbirlər görməliyik ki, ÜTT-yə
üzvlük bizim kənd təsərrüfatını
çətinliyə salmasın. Hesab edirik
ki, bu qabaqlayıcı tədbirlər sırasında kənd
təsərrüfatı kooperativlərinin yaradılması və
onların səmərəli fəaliyyət göstərməsini
təmin edən amillərin həyata keçirilməsi də
yer almalıdır.
Unutmaq olmaz ki, ayrı-ayrılıqda fəaliyyət
göstərən kənd təsərrüfatı məhsulları
istehsalçıları və emalçılarının əldə
edə bilmədiyi istehsalın təmərküzləşməsini
və əlavə sinerji səmərəsini onların
arasında kooperasiya və inteqrasiya əlaqələri qurmaqla
təmin etmək mümkündür. Digər tərəfdən
kooperasiya və inteqrasiya özəl, kollektiv və dövlət
maraqlarını optimal qaydada uyğunlaşdırır, yerli
istehsalı müdafiə etməklə xarici bazara
çıxmağa imkan yaradır, fərdi, xırda və
orta təsərrüfatçılıq formalarını
saxlamaqla iri istehsalın üstünlüyünü təmin
edir. Eyni zamanda kooperasiya və inteqrasiya
bazarın tələbinə uyğun məhsul təqdim edir,
ixtisasın artırılmasını, yeni peşəyə
yiyələnməyi, vəziyyəti təhlil etmək və
kənar təsirləri nəzərə almaq
bacarığı aşılayır.
Azərbaycan Respublikasının müasir aqrar siyasətinin
əsas istiqamətlərindən biri istehsalın intensiv
yollarla inkişaf etdirilməsidir. Bu məqsədlə
mövcud potensialdan daha səmərəli və geniş
istifadə etmək lazımdır. Onu da
qeyd etmək lazımdır ki, bu istiqamətdə ölkəmizdə
müəyyən tədbirlər həyata keçirilir.
Belə ki, toxum istehsalçılarının və
damazlıq heyvandarlıqla məşğul olanların
stimullaşdırılması həyata keçirilir,
heyvandarlıqda süni mayalama ildən-ilə genişlənir,
cins heyvanların sayı artırılır. Buna
baxmayaraq istər bitkiçilikdə və istərsə də
heyvandarlıqda məhsuldarlığın başqa ölkələrlə
müqayisədə dəfələrlə az
olması bu sahədə böyük potensialın
mövcudluğunu göstərir. Ona görə
də toxumçuluq və damazlıq işinə diqqət
artırılmalı, kənd təsərrüfatının gələcəyini
müəyyən edən bu məsələlərə
dövlət nəzarəti gücləndirilməli,
toxumçuluq və damazlıq təsərrüfatlarına
çox yüksək və ciddi tələblər
qoyulmalıdır.
Bir məsələyə də diqqət yetirilməsini
vacib sayıram. Məlumdur ki, aqrar islahatlar nəticəsində
torpaqların kənd əhalisinə paylanması kənd təsərrüfatı
məhsul istehsalçılarının sayını
artırmışdır. Əvvəllər
bir rayonda 30-50 kolxoz və sovxoz kənd təsərrüfatı
məhsulları istehsalı ilə məşğul olurdusa,
hazırda istehsalçıların sayı on minlərlə
ölçülür. Müxtəlif
peşə sahibləri olan bu insanların kənd təsərrüfatı
istehsalını idarə etmək, istehsal fəaliyyətinin
sirlərinə yiyələnmək, istehsal vasitələri
almaq və məhsul satışını təşkil etmək,
yeni texnika və texnologiyaları tətbiq etmək və digər
məsələləri həll etmək bacarığı
olmalıdır. Qloballaşan dünya
iqtisadiyyatına inteqrasiya olunmaq, istehsal prosesinin bütün mərhələlərinin
modernləşdirilməsini həyata keçirmək və səmərəli
fəaliyyət göstərmək üçün aqrar
sektorda çalışanlar geniş informasiyaya malik
olmalıdır. Təəssüf ki, bu məsələdə
çox az iş görülür. Onu da bildirirəm ki, MDB məkanında Avropa ölkələrinə
nisbətən kənd təsərrüfatında məhsuldarlığın
aşağı olmasının bir səbəbi də
informasiya qıtlığındandır. Belə
ki, Avropa ölkələrində fermerlərin 85-95 faizi aqrar məsələlərə
dair hərtərəfli informasiyaya malik olduğu halda MDB
ölkələrində bu rəqəm 20-25 faiz təşkil
edir. Ona görə də müasir aqrar
siyasətin ölkəmizdə uğurla həyata keçirilməsi
üçün respublikamızın bütün ərazisini əhatə
edən kənd təsərrüfatı informasiya-məsləhət
xidməti şəbəkəsi yaradılmalıdır.
Bu məqsədlə kənd təsərrüfatı
informasiya-məsləhət xidməti haqqında qanunun
hazırlanmasına və qəbul edilməsinə
böyük ehtiyac vardır.
Hesab
edirik ki, Azərbaycan Respublikasının müasir aqrar siyasəti
ölkə Prezidenti cənab İlham Əliyevin rəhbərliyi,
diqqət və qayğısı sayəsində uğurla
davam etdiriləcək, ölkəmizin aqrar sahəsi dünya
iqtisadiyyatına daha geniş inteqrasiya olunmaqla respublika əhalisinin
yüksək keyfiyyətli ərzağa olan tələbatını
yerli istehsal hesabına təmin edəcəkdir.
Eldar
İBRAHİMOV,
Milli Məclisin Aqrar siyasət
komitəsinin sədri, professor
Azərbaycan.-2012.-
20 dekabr.- S.7.