Şeirinin işıqları yanan Məmməd Araz
yaşasaydı...
Yaşasaydı, bu ilin may ayında yaradıcılığının 60 ilini qeyd edəcəkdi. Məmməd Arazın 1952-ci ilin may ayında "İnqilab və mədəniyyət" jurnalında qırx iki misradan ibarət "Yanın, işıqlarım" adı şeiri çap olundu. Sonralar şair bu şeiri "qəribliyə" salaraq heç bir kitabında çap etdirmədi. Şairin yaradıcılığı haqqında söz açan "Məmməd Araz dünyası" (1994) adlı kitabın müəllifi, filologiya elmləri doktoru Vaqif Yusifli yazır: "Yanın, işıqlarım" şeirinin çapından 36 il keçəcək, 80-ci illərin axırlarında xalq yazıçısı İsmayıl Şıxlı xatırlayacaq ki, "Sən gəldin", "Yanın, işıqlarım" adlı şeirlərini oxudun.
Coğrafiya fakültəsində
təhsil aldığın üçün
sıxılırdın: görəsən, ədəbiyyatçılar
nə deyəcək? Amma şeirini oxuyandan sonra hiss etdin ki, yaxşıya
zaval yoxdur.
Şeirində müharibənin qurtarmasına
sevinir, "Yanın, işıqlarım" deyirdin. Bu şeir o zaman üçün poetik tapıntı idi. Eyni zamanda, Azərbaycan şeirinə yeni nəfəs gəlirdi.
Bu nəfəs tərtəmiz idi, qaynağını bal tək
şipşirin, bulaq suyu kimi tərtəmiz
Azərbaycan dilindən,
gücünü uca dağlarımızdan, cənnət
ətri gələn çiçəkli düzlərimizdən,
coşqunluğunu Xəzərdən,
Arazdan, Kürdən alırdı".
Görkəmli alim, tənqidçi
Yaşar Qarayev Məmməd Arazın fəlsəfi duyğularla
zəngin olan coşqun poeziyasını
belə qiymətləndirirdi:
"Gör neçə
əsrdir ki, İsa və Məhəmməd, Qorqud və Şekspir bir haqqın, bir də yaddaşın
dərgahında yaşayırlar.
Tarix, zaman axıb gedir, yaddaşa ilişəndə iz qoyur, əbədiləşir
və abidələşir.
Həqiqi, böyük poeziya
ümumbəşəri yaddaşdır.
Məmməd Arazın
şeiri isə düşüncədə, əxlaqda
və qeyrətdə yaddaşın şeirlə
ifadəsidir. Poeziyanın
dumduru, şəffaf bulağı başına
Arazın bulanıq və yaralı sahilindən ayrılıb
gəlib, özü ilə poeziyaya Arazın dərdini, ağrısını gətirdi,
özü də tarixdən və təbiətdən, ana dilindən, bayatıdan, folklordan axan bir Araza döndü Məmməd Araz!"
Budur böyük alimin Məmməd Araza verdiyi dəyər.
Yaşar
Qarayev Məmməd Arazın "Dünya sənin, dünya mənim, dünya heç kimin" fəlsəfi fikrini "Gəlimli, gedimli dünya, bir ucu ölümlü dünya" ifadəsiylə
nə qədər bir-birini tamamladığını
deyir: "Bu kəlamı
və ovqatı Qorquddan sonra bu qədər tutarlı şəkildə
ifadə edən uğurlu misralara çox az nümunə
gətirmək olar".
Məmməd Arazla iki dəfə görüşmüşdük.
Bir dəfə onu "Azərbaycan" nəşriyyatının 1-ci mərtəbəsində,
foyedə gördüm.
Dedim ki, sizin yaradıcılığınız
haqqında Şimali Kipr Türk Cümhuriyyətində fəaliyyət
göstərən Doğu
Ağdəniz Universiteitində
çıxış etdim.
Mövzu belə idi: "Özgər Yaşın və Məmməd Arazın şeirlərində vətən
sevgisi". Bunu deyərkən çox sevindi, kövrəldi. Həyəcanlananda danışmağa
çətinlik çəkirdi,
mən də duyğulandım, göz yaşlarımı saxlaya bilmədim. Məni evinə dəvət etdi. İkinci görüşümüz evlərində
oldu. Kiprdə dərc edilmiş məqaləni verdim, oxuyub çox sevindi, kitabını imzalayıb mənə verdi. O gün Yer üzünün ən xoşbəxt insanı saydım özümü.
İndi
isə uzaq, amma dost ellərdəyəm.
Türkiyədə Məmməd
Arazın ruhu iş otağımdadır,
onun kitablarını oxuyur, haqqında dəyərli fikirlər yazmağa çalışıram.
Şairin vəfalı
ömür-gün yoldaşı
Gülxanım Fətəliqızının
"Məmməd Arazlı
günlərim" kitabı
məni çox duyğulandırdı. Şairin
keşməkeşli həyatı
gözlərim önündə
canlandı. Ümummilli
lider Heydər Əliyevin şairin müalicəsi üçün
gördüyü xeyirxah
işlər məni çox kövrəltdi. Məmməd Araza göstərdiyi diqqət və qayğı, əbədi sevgisi üçün Gülxanım
Fətəliqızına ürəkdən
təşəkkür edirəm.
Hər kişinin arxasında güclü bir qadının olmasına bir daha inandım.
Məmməd Araz haqqında
"Mən özüm
bilirəm, nəçiyəm,
nəyəm" adlı
kitabda Azərbaycan, Türkiyə, İran, Rusiya və başqa ölkələrdə
yaşayan, onun poeziyasına yüksək
qiymət verən alim, şair və yazarların fikirləri yer almışdır. Bu yazıları
oxuduqca bir daha inanırsan ki, doğrudan da, Məmməd Araz şeiri milliyyətindən, dilindən,
dinindən asılı
olmayaraq, insanın qəlbində taxt qurmuşdur. Şairin imzalayıb mənə hədiyyə verdiyi kitab "Daş harayı" adlanır.
Bu kitaba şairi çox sevən qələm dostu Məmməd Aslan "Azərbaycan şeirinin sənət bürcü"
adlı "Ön söz" yazmışdır.
Sadə, səmimi dildə yazılan, hər cür tərifdən uzaq olan bu "Ön
söz"də şairin
başına gələn
nə qədər həqiqi, acı, haqsız hadisələrin
şahidi olursan.
Məmməd Araz "Şerimizin
Xan çinarı idi" (Bəkir Nəbiyev), "O, qayalara yazılan səs idi", "M.Arazın füsunkar poeziyası: Azərbaycan poetik təfəkkürünün istiqlal
çələngidir" (Nizaməddin Şəmsizadə),
"Vətən daşlarının
vətəndaşlıq nəğməsi"
(Sabir Rüstəmxanlı),
"Vətən sənə
oğul deyir" (Şahmar Əkbərzadə),
"Şeirimizin canlı
klassiki" (Nizami Xudiyev)... kimi hörülmüş söz
çələngi Azərbaycan
şeirinin Məmməd
Araz zirvəsinə yaraşdırılıb. Bunlar
isə şairin poetik dünyasına alim, şair, ədəbiyyatşünaslar tərəfindən
ünvanlanmış fikirlərin,
əlbəttə, heç
də hamısı deyil.
"M.Arazın poeziyası milli-mənəvi varlığımıza
ucaldılmış əbədiyyət
abidəsidir. Tarix bizdən uzaqlaşdıqca,
Məmməd Araz bizə daha da yaxınlaşacaq, əzəmətli görünəcək.
Çünki onun mayası səmimiyyətdən,
qayəsi həqiqətdən
tutulub. Səmimiyyət
və həqiqət insanın özü kimi, sənəti də ucalığa yüksələn qoşa
qanaddır. Səmimiyyət
qəlbin, həqiqət
zəkanın böyüklüyünü
əks etdirir" (N.Şəmsizadə).
Naxçıvan adlı gözəl
bir bölgəmizdə
- Şahbuz şəhərinin
Nurs kəndində İnfil kişinin ailəsində bir oğlan uşağı dünyaya göz açdı. Öncə ailəsinin sevinci oldu, sonra isə
bütün Azərbaycanı
sevindirdi. Nursdan boylanan o dünya (V.Yusifli) bütün Azərbaycana qürur qaynağı oldu. Odlar yurdunun şeir, söz sənətinin qüdrətini
dünyaya tanıdan o
insan xalqımızın
məşhur şairi
Məmməd Araz idi. Söz sənətimizin
Xan çinarının
ilk şeirinin işıq
üzü görməsindən
60 il keçsə də, şair bu gün haqq
dünyasında olsa da, xalqımızın qəlbində yaşayır
və yaşayacaq. Nə qədər Azərbaycan xalqı var, Məmməd Araz, onun ölməz
şeiri də var. Şair şeirində
"Bəlkə bu yerlərə bir də gəlmədim, duman, salamat qal..." - desə də, o, əslində, elə o yerlərdə zirvələşdi, heykəlləşdi,
əbədiləşdi.
Tamilla ƏLİYEVA,
Türkiyə, Əskişəhər,
Osman Qazi Universitetinin
müəllimi
Azərbaycan.- 2012.- 2 iyun.- S. 7.