Neftçi ömrünün bir anı

"Bahar" Enerji Əməliyyat Şirkəti fəaliyyətə başlamağı ilə buraya sanki bahar nəfəsi gətirdi. Söhbət Qum adasından, "Qum-dəniz" və "Bahar" yataqlarından gedir.

Çoxdandır istismar olunan bu yataqlarda son iki-üç ildən bəri əsaslı dəyişikliklər baş verir. Onların ərazisinə yeni texnika və texnologiya gətirilir, özüllər təmir olunur, yeni quyular qazılır.

Şirkətin istismar etdiyi ərazi həm neft, həm də qaz ehtiyatları ilə zəngindir. Belə ki, "Bahar" əsasən qaz, "Qum-dəniz" isə neft yatağıdır. "Qum-dəniz" sahilin, daha doğrusu, adanın bir qədər yaxınlığında yerləşir. "Bahar"a isə yol uzaqdır, gəmi ilə iki saatdan çox məsafə qət etmək lazım gəlir.

Bu yataqlarda səriştəli, peşəsinin vurğunu olan böyük bir neftçilər ordusu çalışır. Dəniz neftçisi olmaq heç də asan iş deyil. Deyirlər, elələri olur ki, dənizdə işləməyə uzun müddət can atır, amma arzusuna çatdıqda elə birinci qasırğadan sonra buranı tərk edir. Özü də birdəfəlik...

"Bahar"da, "Qum-dəniz"də çalışanlar isə taleyini həmişəlik Xəzərlə bağlayan insanlardır. Xəzər də öz qoynunda məhz belələrinə - güclülərə, onun tufanından, fırtınasından qorxmayanlara yer verir. Onların daimi iş yerinə, çörək təknəsinə, hünər meydanına çevrilir.

Xəzərlə ülfət bağlayıb dostluq edən bu insanların bir dəstəsi ilə Qum adasında rastlaşdıq. "Qum-dəniz" yatağındakı 9-cu meydançada toplaşmışdılar. Təcrübəli operator Seyidverdi Muradov (şəkildə ortada) dostları ilə qızğın söhbət edirdi. Onlar şirkətə təzə gətirilmiş qazma avadanlıqları barədə fikirlərini, mülahizələrini bölüşürdülər. Neft və qazçıxarma ustası Anar Həsənov (sağda), yeraltı və əsaslı təmir sexinin böyük ustası Firudin Nəcəfov da burada idilər.

Birdən hamının nəzərləri uzaqdan üzə-üzə adaya yaxınlaşmaqda olan gəmiyə zilləndi. Kimsə dedi:

- "Uluçay"dır, "Bahar"dan gəlir. Oradan avadanlıq gətirir. Neftçilərimiz onu səhərdən gözləyirdilər.

Doğrudur, "Uluçay" qonşuluqdakı meydançaya yan alırdı. Amma elə bu meydançada da estakadanın şəbəkəli "divar"larına yaxınlaşıb onu qarşılayanlar az deyildi. Sanki belə mənzərəni ilk dəfə görürdülər...

Xəzər neftçisi dənizdən doyan, bezən deyil. Bəzən bizlər elə düşünürük ki, Xəzər onun üçün adiləşib, dənizin füsunkarlığını hər gün gördüyü üçün bu gözəlliyi artıq gözlərinə "yığıb", tamaşaya, seyrə çıxmağa ehtiyac qalmayıb.

Amma Xəzər neftçisi üçün onunla hər görüş əzizdir. Hər dəfə sahilə dönüb geriyə qayıdanda qəlbi həyəcanla döyünür. Bəzən işdən sonra, boş dəqiqələrində xəlvətə çəkilib Xəzərlə söhbət edir, dərdləşir. Əziz bir dostu, sirdaşı ilə olduğu kimi...

Flora SADIQLI

Azərbaycan.-2012.- 1 noyabr.- S.8.