Xalqın partiyası
Azərbaycanda ictimai-siyasi proseslərin
inkişafında mühüm rol oynayan Yeni Azərbaycan
Partiyasının yaranması 1988-ci ildən başlayaraq
ölkəmizdə cərəyan edən hadisələrin məntiqi
nəticəsi idi. Ötən əsrin 90-cı illərinin əvvəllərində,
dövlət müstəqilliyi qazanıldıqdan sonra yaranan
partiyalar ölkəni ağır iqtisadi və siyasi
böhrandan nəinki qurtara bildilər, əksinə, vəziyyəti
daha da ağırlaşdıraraq təhlükəli böhran
vəziyyətinə çatdırdılar. 1992-ci ildə
ölkədə hakimyyətdə olan siyasi qüvvələrin
anormal idarəetmə metodu daxili situasiyanı gərginləşdirməklə
yanaşı, gələcək perspektivləri də ciddi təhlükə
altına salmışdı.
20 il əvvələ nəzər yetirsək,
görərik ki, Azərbaycan o zaman çox ağır vəziyyətdə
idi. Ölkə ərazisində gedən müharibə, idarəçiliyin
yoxluğu, səriştəsiz insanların rəhbərlikdə
olması, daxili qarşıdurma Azərbaycanı
parçalanma, vətəndaş müharibəsi təhlükəsi
qarşısında qoymuşdu. Vəziyyət o qədər
kritik idi ki, hətta Azərbaycan Yer üzündən silinmək
təhlükəsi ilə baş-başa qalmışdı.
Ayrı-ayrı siyasi partiyaların hər birinin
özünün silahlı dəstələri var idi, hər
biri müxtəlif yönümlü siyasət aparırdı.
Xalqla bağlılıq, onun iradəsini ifadə etmək,
xalqın maraqlarını qorumaq kimi məsələlər həmin
vaxt hakimiyyətdə təmsil olunanları qətiyyən
düşündürmürdü.
Vəziyyəti belə görən Azərbaycanın
tanınmış insanları, görkəmli adamları
ümummilli lider Heydər Əliyevə müraciət etdilər.
Ulu öndər həmin vaxt Naxçıvan Ali Məclisinin sədri
idi. Hələ 1990-cı ildə ümummilli liderin Moskvadan
qayıdışından sonra da insanlarda artıq bir fikir
formalaşmışdı ki, ölkəni düşdüyü
burulğanlardan çıxarmağa qadir yeganə siyasətçi
Heydər Əliyevdir. Amma o zaman Heydər Əliyevə
Bakıda yaşamağa imkan vermədilər. Lakin bu da müəyyən
qüvvələri sakitləşdirmir və Heydər Əliyevə
qarşı təzyiqlər davam edirdi. Eyni zamanda, istər
Bakıda, istərsə də Naxçıvanda Heydər Əliyev
tərəfdarlarına qarşı güclü
qısqanclıq və onların təqib olunması prosesi
başlamışdı. Onların bəziləri işdən
çıxarıldılar. Naxçıvanda da bəzi
qruplar, bəzi dairələr Heydər Əliyevin əleyhinə
iş aparırdılar. Bunlar azmış kimi, 1992-ci ildə
Azərbaycan Konstitusiyasına belə bir əlavə olundu ki,
yaşı 65-dən yuxarı olan şəxslər prezident
seçilə bilməz. Bu düzəliş də birbaşa
ulu öndərə qarşı yönəlmişdi. Həmin
düzəlişə etiraz olaraq Heydər Əliyevin tərəfdarları
18 gün Ali Sovetin qarşısında mitinq keçirdilər,
aksiyalar təşkil etdilər.
Heydər Əliyevin
prezidentliyə namizədliyi o vaxt Azərbaycanın 300-dən
artıq ayrı-ayrı müəssisə və təşkilatları
tərəfindən irəli sürülmüşdü.
Çünki o dövrdə hələ siyasi partiyalar
formalaşdırılmamışdı. Qanuna görə
müəssisə və təşkilatlar da namizəd irəli
sürə bilərdilər. Həmin vaxt namizədliyi ən
çox irəli sürülən şəxs də Heydər
Əliyev idi. Lakin o zaman Mərkəzi Seçki Komissiyası
Heydər Əliyevin namizədliyini qeydə almadı.
Çünki Konstitusiyaya yaşla bağlı dəyişiklik
edilmişdi. Seçkilərdən dərhal sonra Heydər Əliyevin
namizədliyini müdafiə edən, yaş senzinə
qarşı çıxan adamlara qarşı yeni təzyiqlər
dalğası başladı. Onların üzərinə
silahlı dəstələr göndərdilər,
atışmalar oldu, evlərinə hücumlar çəkildi.
Vəziyyəti belə görən, eyni zamanda, Heydər Əliyevi
müdafiə edən insanlar fəaliyyətlərini davam
etdirmək üçün siyasi partiya yaratmaq qərarına
gəldilər. Təxminən 1992-ci ilin may ayında "Əlincə"
Xeyriyyə Cəmiyyətinin sədr müavini Əli
Nağıyev cəmiyyətin geniş toplantısında
ümummilli liderin rəhbərliyi altında siyasi partiyanın
yaranması təklifini irəli
sürdü. Toplantıda iştirak edənlər yekdilliklə
bu təklifə səs verdilər.
Həmin vaxt
Naxçıvanda Ümid körpüsünün
açılışı ilə əlaqədar "Əlincə"
Xeyriyyə Cəmiyyətindən də nümayəndələr
dəvət olunmuşdu. İlk qrupda rəhmətlik Murtuz Ələsgərov,
Ziyafət Əsgərov, Munis Bayramov və mən təmsil
olunmuşduq. Mayın 28-də ümummilli lider ilə
görüşdə
partiyanın yaradılması barədə fikir
mübadiləsi aparıldı. Ondan sonra Əli
Nağıyev, Murtuz Ələsgərov, Fərəməz
Maqsudov, Hacıbala Abutalıbov, Ağabəy Əsgərov, Məzdək
Hüseynov, Rizvan Vahabov və Munis Bayramov iyul ayının 13-də
Naxçıvan MR-ə səfər etdilər. Demək olar
ki, "Əlincə" Xeyriyyə Cəmiyyətinin xətti
ilə dəstə-dəstə insanlar Naxçıvana
gedirdilər. Təklif olunurdu ki, Heydər Əliyevin rəhbərliyi ilə
partiya yaradılsın. Amma Heydər Əliyev buna əvvəllər
razılıq vermirdi. Deyirdi ki, bir partiyada olmuşam bundan sonra
heç bir partiyaya rəhbərlik etmək istəmirəm.
Lakin ölkəmizdə baş verən hadisələrdən
sonra Azərbaycanı sevən insan kimi Heydər Əliyev də
gördü ki, artıq yeni partiya yaradılmasına zərurət
var. Bu ərəfədə 91-lərin Heydər Əliyevə
müraciəti oldu. Heydər Əliyevin 91-lərə
cavabı kifayət qədər təsirli idi və
dövrün mənzərəsini dolğun şəkildə
təsvir edirdi. Cavabda ulu öndər belə bir partiyanın
yaranmasına razılıq vermişdi. Həmin vaxt Azərbaycanda
hakimiyyətdə olan AXC-Müsavat rəhbərliyi Bakı
şəhərində partiyanın təsis konfransının
keçirilməsinə icazə vermədiyi üçün
50 nəfər adam burdan Naxçıvan Muxtar Respublikasına
getmişdi.
Beləliklə,
21 noyabr 1992-ci ildə 550 nəfərin iştirakı ilə
Yeni Azərbaycan Partiyası təsis olundu. Ona qədər
partiyanın yaradıcılarına qarşı iki
böyük hadisə olmuşdu. Muxtar respublikada oktyabrın
24-də Daxili İşlər Nazirliyini və televiziyanı
tutdular. Ali Məclisə silahlı basqın gözlənilirdi.
Lakin xalq ayağa qalxaraq təxribatçıları
uzaqlaşdırdı və bundan artıq təxribatlara imkan
vermədi. Həmçinin Bakıda Heydər Əliyevin tərəfdarlarını,
91-ləri prokurorluğa çağırıb hədələyirdilər.
O vaxt insanları Bakı Şəhər Prokurorluğuna
çağırırdılar ki, niyə müraciətə
imza atmısınız. İmza atanlar fiziki təqiblərə
də məruz qalırdılar. Məsələn,
partiyamızın sədr müavini, rəhmətlik Murtuz Ələsgərovu
həmin ərəfədə döymüşdülər. Yəni,
bu partiyanın yaradıcısı olan insanların hər
birinə qarşı belə təqiblər başlandı.
YAP dekabr ayında Ədliyyə Nazirliyində qeydiyyatdan
keçəndən sonra Azərbaycanın hər yerində
artıq təsis konfransları keçirilməyə
başlandı. Bunu görən AXC-Müsavat iqtidarı
bütün Azərbaycan üzrə fövqəladə vəziyyət
elan etdi. Çünki fövqəladə vəziyyətdə
toplantı və yığıncaqlar qadağan olunur. Adətən,
fövqəladə vəziyyət şəhərlərdə
olur, lakin həmin vaxt ən kiçik bölgədə belə
fövqəladə vəziyyət elan olundu. Yadımdadır,
Zərdab rayonunda təsis konfransı olmalı idi. Səhər
məkana çatanda məlum oldu ki, axşam fövqəladə
vəziyyət elan olunması barədə qərar qəbul
edilib. Ona görə iclası keçirmək mümkün
olmadı. Həmin vaxt bu cür hallara çox rast gəlinirdi.
Bu təzyiqlərə
baxmayaraq partiya yarandı və artıq iyun ayında hakimiyyətə
gəldi. Buna partiyamızın bütün strukturları tam
şəkildə hazır idi. O vaxt elan etmişdilər ki,
parlament seçkiləri keçirmək istəyirlər. Əgər
seçkilər keçirilsəydi, YAP parlamentdəki yerlərin
əksəriyyətini götürəcəkdi və parlamentdə
çoxluğu əldə edəcəkdi. Çünki
ölkənin tanınmış insanlarının
hamısı YAP-a toplaşmışdı. Həmin vaxt Milli
İstiqlal Partiyasında olanların böyük əksəriyyəti
YAP-a qoşuldu. Xalq Cəbhəsindən çoxlu insanlar YAP-a
gəldi. Onlar YAP-ın tutduğu düz xətti, yolu, istiqaməti
gördükdən sonra onun sıralarına
qatılırdılar.
Həmin
dövrdə Azərbaycan siyasi palitrasında millətçi
yanaşma çox populyar idi. Keçmiş kommunistləri və
sosial demokratları çıxsaq, demək olar ki,
bütün siyasi təşkilatlar fəaliyyətini daha
çox milliyyətçilik üzərində qururdular.
Sonradan isə hamısı nizamnamələrini dəyişdilər.
Yeni Azərbaycan Partiyası yaradılarkən çox adam fikirləşirdi ki, bunu millətçi
bir partiya kimi yaradaq, adını da elə bu istiqamətdə
qoyaq. Amma Yeni Azərbaycan Partiyası sağ mərkəzçi
istiqaməti götürərək bu günə qədər
də fəaliyyətini bu prinsiplər əsasında davam
etdirir. Biz düşünürük ki, millətə, xalqa
xidmət etmək üçün vacib deyil ki, partiyanın
adını millətçiliklə bağlayasan. Əslində, millətçilik
bir dəyər kimi, bizim partiyamızın siyasi-ideoloji fəaliyyətində
öz yerini tapıb, amma biz bunun sivil formasını
üstün tuturuq. Hesab edirəm ki, bizim mənimsədiyimiz dəyərlər,
bu baxışlar sistemi bundan
sonra da uzun onilliklər aktual olacaq. Bu, yenə də
ümummilli liderin qərarının nə dərəcədə
doğruluğunu, Heydər Əliyevin uzaqgörən bir siyasi
lider olduğunu ortaya qoyur.
Yeni Azərbaycan
Partiyasının Nizamnaməsini Heydər Əliyev özü
yazıb. Bu nizamnamə partiyamız üçün proqram xarakteri
daşıyır və indiyə qədər qüvvədədir.
Bu, təkcə partiyamızın deyil, Azərbaycanın da gələcək
inkişafını əks etdirən proqramdır. Oradakı əsas
prinsiplər - azərbaycançılıq, dövlətçilik,
sosial ədalət və digərləri bu gün ölkəmizdə
ali prinsiplər kimi həyata keçirilir. Bu, təbii ki, ulu
öndərin uzaqgörənliyinin nəticəsidir.
Yeni Azərbaycan
Partiyasının proqramı sonradan dövlətin inkişaf
proqramına çevrildi və dövlətin sütunları
bu proqram əsasında qurulmağa başladı. Azərbaycanın
ən çətin və ağır vaxtında Yeni Azərbaycan
Partiyası bütün məsuliyyəti öz üzərinə
götürərək dövlətçiliyimizi qorudu.
İdarəçiliyin 10 qızıl şərtindən
birincisi ictimai sabitlikdir. İctimai sabitlik olmayan yerdə hər
hansı bir iqtisadi inkişafdan, vətəndaş həmrəyliyindən
danışmaq mümkün deyil. Ona görə də, ilk
olaraq, Azərbaycanda ictimai sabitlik yaradıldı, ölkəmizdəki
qanunsuz silahlı qruplar ləğv edildi. ABŞ Prezidenti Bill
Klinton 1995-ci ilin mart hadisələrindən sonra Heydər Əliyevə
məktub göndərmişdi. Həmin məktubda belə bir
fikir öz əksini tapmışdı ki, "Azərbaycanda
dövlət çevrilişi kimi bir vəba xəstəliyinə
Siz son qoydunuz". O vaxta qədər Azərbaycanda dövlət
çevrilişi vəba xəstəliyi kimi
yayılmışdı. Bir adam hakimiyyətə gələn
kimi digərləri silahlı dəstə yaradırdı ki,
onu hakimiyyətdən salsın, hakimiyyəti mənimsəsin.
İlk olaraq, Azərbaycanda çox
təhlükəli olan bu ənənəyə son
qoyuldu, dövlət idarəçiliyinə demokratik ab-hava gətirildi.
Bundan sonra iqtisadi islahatlara start verildi. Bu sahədə xeyli iş görüldü. Vaxtilə
bütün müəssisələr
dağıdılmış, onların texnikaları,
avadanlıqları xarici ölkələrə
satılmışdı. Ölkədə olan müəssisələr
fəaliyyət göstərmirdi. Heydər Əliyevin hakimiyyətə
gəlişindən sonra bu müəssisələrin bərpası,
yeni müəssisələrin yaradılması, yeni iş yerlərinin
açılması, bir sözlə, bütün sahələrdə
islahatların aparılması yönündə geniş fəaliyyət
proqramları qəbul olundu və onların icrasına
başlanıldı. Ölkəmizdə tənzimlənən
bazar iqtisadiyyatı qurulmağa başlandı. Bu, çox
geniş bir mənanı ifadə edir. Azərbaycan postsovet
ölkələri sırasında torpaq islahatları həyata
keçirən ilk dövlət idi. Bundan qabaq 1992-ci ildə
ulu öndər Naxçıvanda bu islahatları həyata
keçirmişdi. Digər sahələrdə də yeni
proqramlar qəbul olundu və ölkə iqtisadiyyatı yenidən
qurulmağa başlandı. 1993-cü ildə Azərbaycanın
dövlət büdcəsi təxminən 200-300 milyon dollar
idisə, bu gün 22 milyard dollardır. Bu, o deməkdir ki, Azərbaycanın
dövlət büdcəsi 10 dəfələrlə artıb.
Təbii ki, bütün bunlar Azərbaycanda həyata
keçirilən islahatların uğurlarıdır və Heydər
Əliyevin rəhbərliyi ilə Yeni Azərbaycan
Partiyasının iqtidara gəlməsinin sayəsində
baş vermişdir.
1999-cu ildə
Yeni Azərbaycan Partiyasının ilk qurultayı
keçirildi. Bu qurultaydan sonra partiya həyatında çox
böyük dəyişikliklər baş verdi. Həm
partiyanın siyasi şurasının, həm idarə heyətinin
tərkibi yeniləndi, Partiya sədr müavinliyi və icra
katibliyi kimi yeni strukturun yaranması istiqamətində yeniliklər
etdi. Bunun özünün çox böyük əhəmiyyəti
vardı. Cənab Prezident, partiyamızın sədri İlham Əliyev
o qurultayda partiyanın Sədr müavini seçildi.
Partiyanın operativ idarə edilməsi üçün icra
katibliyi yaradıldı. Buna qədər partiyanın sədri
və sədr müavinləri partiya idarəçiliyinə məsul
idilər. Amma onlar dövlət idarəçiliyində də
təmsil olunduqları üçün partiyanın operativ
idarəçiliyinə hər zaman diqqət ayıra bilmirdilər.
Çünki paralel olaraq onların hər biri dövlət vəzifəsi
daşıyırdılar. Artıq partiyanın icra katibliyi
aparatı genişləndiriləndən sonra yerlərdə də
partiya aparatlarının yaradılması prosesi başlandı.
Bəlkə də dünyada ən işlək sistem elə
Yeni Azərbaycan Partiyasının sistemidir. Dünya siyasi
partiyalarının toplantılarında da Yeni Azərbaycan
Partiyasının sistemi məruzələrdə təqdir
olundu. Həmin məruzələrdə də xüsusilə
qeyd olunurdu ki, biz üstünlüyü mərkəzə yox,
yerlərə yönəltmişik. Elə partiyalar var ki,
bütün işçilərini mərkəzi qərargahda
toplayıb, yerlərdə isə heç bir fəaliyyəti
yoxdur. Ona görə də belə partiyaların seçki
prosesində əhali ilə iş qurmaq prosesində problemləri böyük olur. Amma bizdə
artıq bu məsələ həll olunub: əsas güc mərkəzləri
yerlərdədir, çevik idarəçilik sistemi ilə mərkəzdən
bunların hamısı həyata keçirilir. Bu baxımdan,
heç bir seçkidə Yeni
Azərbaycan Partiyasının problemi olmur. İmzaların toplanmasında, müşahidəçilərin
təyin olunmasında, seçicilərlə görüşlərin,
müxtəlif tədbirlərin təşkil olunmasında
müvafiq işlər görülür.
Ümumiyyətlə,
Yeni Azərbaycan Partiyasının istər rayon təşkilatlarında,
istər siyasi şurasında, istərsə də idarə heyətində
təmsil olunan insanların əksəriyyəti yeniləri ilə
əvəz olunub. Məsələn, partiyanın rayon təşkilatlarının
sədrlərindən ötən 20 ildə cəmi 3 nəfəri
dəyişməyib. Qalanları müxtəlif dövrlərdə
öz yerini başqalarına təhvil verib. Olub ki, hansısa sədr
müxtəlif səbəblərdən öz vəzifəsini
icra edə bilməyib və o özü sivil şəkildə
geri çəkilərək başqa bir namizədə postunu
təhvil verib. Hər il partiyanın sıraları genişlənir.
Orta hesabla hər il 40 min nəfərə qədər yeni
üzv partiya sıralarına qoşulur. O cümlədən,
rayon təşkilatlarının da sıraları genişlənir.
Hər konfransda rayon təşkilatları
şuralarının, idarə heyətlərinin tərkibinin təxminən
30 faizi dəyişir, bəzən sədrlər, bəzən
onların müavinləri yeniləri ilə əvəz olunur.
Kim yaxşı işləyirsə, o, təbii ki, qalır,
işinin öhdəsindən gələ bilməyənlər
isə yerini başqa bir şəxsə verir. Eyni şəkildə,
Yeni Azərbaycan Partiyasının Gənclər Birliyində və
qadınlar şurasında da islahatlar həyata keçirilir. Mən
özüm partiyanın gənclər birliyinin ilk sədri
olmuşam. 10 il sədr olduqdan sonra düşündüm ki, həm
yaş baxımından, həm düşüncə
baxımından onlara yeni sədr lazımdır və biz
hamımız, sədr və müavinlər istefa verdik. Bundan
sonra gənclər birliyinin rəhbərliyinə yeni heyət
seçildi. Çünki bu partiya heç kəsin deyil,
bütövlükdə ümumxalq partiyasıdır. Bu
baxımdan da partiyamızda mütəmadi olaraq islahatlar gedir.
Opponentlərimizdə
isə bu istiqamətdə heç bir iş
görülmür, 20 il bundan öncə necə idisə, elə
də qalır. Yaranandan bir neçə nəfər partiya rəhbərliyini
ələ keçiriblər, partiyanı da inkişafa
qoymurlar. Ona görə də tənəzzülə
uğrayıblar. Götürək Azərbaycan Xalq Cəbhəsi
Partiyasını. Tərkibindən 8 partiya yaranıb.
Elçibəyin müavinlərinin hərəsi özünə
bir partiya yaradıb. O cümlədən, Müsavat
Partiyasında İsa Qəmbərin müavinləri başqa
partiyalara qoşulurlar. Çünki onlar görürlər
ki, bu adamlar partiyalarını qabağa apara bilmirlər, əksinə,
geri çəkirlər. Bu partiyalara niyə yeni üzvlər
qəbul olunmur? Çünki bu partiyaların liderləri hər
şeyi mənimsəyiblər. Gənclərə meydan
verilmir, insanlara fəaliyyət üçün şərait
yaradılmır. Parlament seçkilərində, bələdiyyə
seçkilərində biz bunu dəfələrlə
müşahidə etmişik. Bələdiyyə seçkilərində
bizim irəli sürdüyümüz namizədlərin təxminən
30 faizi gənclər, 20 faizdən çoxu qadınlar idi. O
cümlədən, parlament seçkilərində də bu təbəqədən
olan insanlara şans verməyə
çalışırıq. Amma müxalifət
partiyalarının fəaliyyətində biz bunu
müşahidə etmirik. Neçə illərdir namizədliyini
irəli sürüb, məğlub olan adamlar iddialarından əl
çəkmirlər. Halbuki onlar kənara çəkilib yeni
nəslə şans verməlidirlər ki, inkişaf olsun.
Yeni Azərbaycan
Partiyasının II qurultayı da bir sıra yeniliklərlə
və qəbul olunmuş mühüm qərarlarla böyük
əhəmiyyət kəsb etdi. 2001-ci ildə keçirilən
II qurultayda cənab Prezident İlham Əliyev Yeni Azərbaycan
Partiyası Sədrinin birinci müavini seçildi. Bu,
partiyanın fəaliyyətinin genişləndirilməsinə
çox böyük stimul oldu. Partiyanın boy artımı
prosesini təhlil edərkən görürük ki, cənab İlham Əliyevin YAP sədrinin
birinci müavini seçilməsindən sonra Yeni Azərbaycan
Partiyasının sıraları sürətlə genişlənməyə
başladı. Xüsusilə, gənclərin və orta nəslin
nümayəndələrinin YAP-a üzv olması geniş hal
aldı. Hətta biz məcburiyyət qarşısında
qalıb üzvlüyə qəbul prosedurunu bir az çətinləşdirirdik.
Yeni Azərbaycan
Partiyasının III qurultayında cənab Prezident İlham Əliyev
partiyanın sədri seçildi. Bu, Yeni Azərbaycan
Partiyasının həyatında yeni bir mərhələnin
başlanğıcı idi. İstər partiyanın idarəetmə
sistemində, istər partiyanın beynəlxalq əlaqələrinin
genişlənməsində, maddi-texniki bazasının
möhkəmlənməsində və partiya həyatının
digər sahələrində çox ciddi dəyişikliklər
baş verdi.
Partiyanın IV
qurultayı isə 2008-ci ildə keçirildi və bu
qurultayda bilirsiniz ki, biz Yeni Azərbaycan Partiyasının sədri
İlham Əliyevin prezident seçkilərində namizədliyini
irəli sürdük. Növbəti qurultayımız gələn
il olacaq və biz bu addımı yenidən təkrarlayacağıq.
Hər bir siyasi
təşkilatın əsas fəaliyyət istiqamətlərindən
biri seçkilərdə iştirak etməkdir. 1993-cü ildən
bəri ölkədə keçirilən bütün
seçkilərin qalibi olan Yeni Azərbaycan Partiyası
seçkilərə 1 il qalmış bütün fəaliyyətini
tamamilə seçkiyə yönəldir. Seçkilərə
bir il qalmış yerlərdə bütün rayon təşkilatlarının
konfransları keçirilir, hesabatlar qəbul olunur, rayon təşkilatlarının
fəaliyyəti sərf-nəzər olunur. O cümlədən,
idarə heyətində, şurada bu işlər
aparılır. Hər seçki məntəqəsi ətrafında
bizim ərazi ilk partiya təşkilatımız var.
Ümumilikdə 8 minə yaxın ərazi ilk partiya təşkilatımız
fəaliyyət göstərir. Elə seçki məntəqələri
var ki, onun ərazisində 2 ərazi ilk partiya təşkilatımız
var. Seçkilər qurtaran kimi biz dərhal bir ay ərzində
ilkin hesabat hazırlayırıq, hansı məntəqədə
vəziyyətimiz necə olub, harada
çatışmazlıqlar yaranıb, bunun səbəbləri
nədir, harada işlər daha keyfiyyətli qurulub -
bütün bunlar təhlil edilir. Ondan sonra artıq növbəti
seçkilərə daha güclü
hazırlaşırıq. Növbəti seçkilərə
qədər isə seçkilərdə əhali qrupları
ilə işləyəcək partiya fəalları ilə
treninqlər keçiririk. Məsələn, deyə bilərəm
ki, biz indidən seçkilərdə imza toplayacaq şəxslərin
siyahısını hazırlayırıq. Onlar
üçün kurslar təşkil edirik. Eyni zamanda, kimlər
bizim müşahidəçilərimiz olacaq bununla
bağlı təhlillərimizi aparırıq. Yəni, bizim
üçün seçkilərə hazırlıq 2 ayı əhatə
etmir. Biz bir seçki başa çatan kimi artıq növbəti
seçkiyə hazırlığa start veririk. Təbii ki, bir
il qalmış işlərimizi daha da fəallaşdırır
və fəaliyyətimizi tamamilə bu yöndə qururuq. Amma
təəssüflər olsun ki, bəzi müxalifət
partiyaları seçkilər başlayana qədər heç
namizədlərini də müəyyənləşdirə
bilmirlər. Namizədini müəyyənləşdirə
bilmirsə, onun təbliğatını hansı proqram əsasında
qura bilər? Bunları qarşılıqlı müqayisə
edəndə əslində, seçkilərdə uğur gətirən
səbəblərin nə olduğu daha aydın
anlaşılır. Təbii ki, birinci şərt namizədin
özüdür. Bu gün Azərbaycan xalqı Prezidentini
sevir, əminəm ki, növbəti seçkilərdə də
yekdilliklə ona səs verəcək.
İkinci şərt,
namizədlərə təşkil olunan proqramdır. Bu mənada
da bizim namizədimizin kifayət qədər resursları var.
Bu resurslar ölkədə gedən inkişafdır,
yoxsulluğun aradan qaldırılması, regionların
inkişafı, müasirləşməsi, Azərbaycan vətəndaşının
həyat şəraitinin gündən-günə
yaxşılaşması istiqamətində görülən
işlər, ölkəmizdə bütün sahələrdə
əldə olunan böyük nailiyyətlərdir. Azərbaycanda
3000-dən artıq məktəb tikilib, səhiyyə
ocaqları, diaqnostika mərkəzləri tikilib, yeni yollar
salınıb, körpülər inşa olunub, müasir
standartlara cavab verən yeni müəssisələr istifadəyə
verilib ki, orada da çalışanların böyük əksəriyyəti
azərbaycanlılardır. Vətəndaşlar bunları
görür və təbii ki, istəyir ki, bu işlər gələcəkdə
də davam etdirilsin.
Ötən 20
ildə Yeni Azərbaycan Partiyası həqiqətən,
çox böyük inkişaf yolu keçib,
addım-addım böyüyüb, mərhələ-mərhələ
inkişaf edərək bu günümüzə qədər gəlib
çatıb. Hesab edirəm ki, bu, çox böyük bir hadisədir.
Dünya ölkələrinin partiyaları tarixində bu
cür sürətlə inkişaf edən partiya yoxdur.
Görürsən ki, hansısa partiya bir seçkidə qələbə
çalır, sonrakı seçkilərdə məğlub
olur. Yeni Azərbaycan Partiyası 1992-ci ildən bu günə
qədər keçirilən bütün seçkilərdə
qalib gəlib. Hətta bələdiyyə seçkilərində
bizdən xahiş ediblər ki, siz partiya şəklində
iştirak etməyin. Çünki onların namizədləri
yoxdur. Bizdə isə namizədlər çoxdur. Bu, bəzi
hallarda müəyyən çətinliklər yaradır.
Parlament seçkilərində biz namizədlərlə
bağlı bəzən çox sərt tədbirlər həyata
keçirməyə məcbur olurduq. Çünki namizədlər
çoxdur, onların əksəriyyəti layiqlidir amma biz səslərin
parçalanmasının qarşısını almaq
üçün bu tədbirləri görmək məcburiyyətində
qalırıq. Çünki biz layiqlilər içərisindən
ən layiqlisini seçməliyik. Bax, bu şəkildə fəaliyyət
göstərərək, gərgin əmək sərf edərək
bu günlərə qələbələrlə gəlmişik
və inanıram ki, bundan sonra qələbələrimiz daha
da artacaq.
Yeni Azərbaycan
Partiyasının dəyişməz hədəfləri Azərbaycanın
daha da güclü olması, xalqımızın daha da
yaxşı yaşaması, insanlarımızın xoşbəxt
olması, Azərbaycanda vətəndaş həmrəyliyinin
güclü olması üçün var qüvvə ilə
çalışmaqdır. Biz Azərbaycanda siyasi sistemin daha
da təkmilləşməsi üçün müvafiq
addımlar atırıq. İndi əsas prioritetlərdən
biri də budur ki, biz gələcək prezident seçkilərinə
hazırlaşırıq. Tam əminliklə deyə bilərik
ki, Yeni Azərbaycan Partiyası bu seçkilərdən də
qələbə ilə çıxacaq.
Prezident İlham
Əliyevin qeyd etdiyi kimi, Yeni Azərbaycan Partiyası regionda
analoqu olmayan bir partiyadır. Bu gün nəinki bizi əhatə
edən dövlətlərdə, hətta başqa dövlətlərdə
də Yeni Azərbaycan Partiyası qədər qüdrətli
olan, xalqa, dövlətə xidmət edən ikinci bir partiya
yoxdur. Ona görə də Yeni Azərbaycan Partiyasına
ümumxalq partiyası deyirlər. Burada milliyyətindən,
dinindən, sosial mənşəyindən asılı
olmayaraq, xalqın bütün nümayəndələri Yeni
Azərbaycan Partiyasının üzvləridir.
Yeni Azərbaycan Partiyasının
yubileyi ilə bağlı çoxlu sayda tədbirlər
keçirilir. Demək olar ki, bütün rayon və şəhər
təşkilatlarımızda artıq bu tədbirlər
reallaşdırılıb. Hər bir rayonda ardıcıl bir
neçə tədbirlər, o cümlədən idman
yarışları, bilik olimpiadaları, inşa müsabiqələri,
musiqi festivalları keçirilir. Bu yarışlarda qələbə
çalan komandalar respublika üzrə keçirəcəyimiz
böyük yarışlarda iştirak etmək hüququ
qazanırlar. Partiyamız qarşısında xidmətləri
olan partiya üzvlərimiz mükafatlandırılır. Hər
il olduğu kimi, bu il də böyük ağacəkmə
kampaniyası təşkil edəcəyik. Həmçinin
partiyamızın yubileyi ərəfəsində Bakıda
Asiya Ölkələri Siyasi Partiyalarının Baş
Assambleyasının toplantısı keçiriləcək və
həmin tədbirdə 56 ölkədən 400-ə yaxın
nümayəndə ölkəmizə gələcək ki,
onların içərisində ayrı-ayrı ölkələrin
rəsmi şəxsləri, deputatlar, tanınmış siyasətçilər
də var.
Siyavuş
NOVRUZOV,
Yeni Azərbaycan
Partiyası icra
katibinin müavini,
Milli Məclisin
deputatı
Azərbaycan.-2012.-
15 noyabr.- S.4.