Mətbuatdan «gizlənən» mətbuat xidmətləri
Cəmiyyətin söz və mətbuat azadlığına qovuşması, fərdin məlumat əldə etmək istəyi əsrlər boyu demokratik ideallar uğrunda mübarizələrin başlıca qayəsini təşkil edib. İctimai həyatın bütün sahələri üzrə operativ məlumatların "qəbulu" hazırkı informasiya inqilabı şəraitində insanların zəruri mənəvi və sosial tələbatlarından biri kimi özünü göstərir. Bu gün informasiya ən qiymətli əmtəə kimi nəinki sivil birgəyaşayış normalarını formalaşdırır, eyni zamanda ictimai həyatın bütün sahələrinə təsir imkanlarını gücləndirir. Dövlət strukturları, biznes qurumları, ictimai təşkilatlar, ayrı-ayrı fərdlər fəaliyyətlərini məhz zəruri informasiya əsasında qurur, bu və digər uğurlara imza atırlar.
Açıq cəmiyyət quruculuğunun mühüm şərti
Hazırda elə bir insan təsəvvür etmək çətindir ki, heç olmasa, gündəlik hava proqnozunu belə dinləmək həvəsində olmasın. Yazılı və elektron kütləvi informasiya vasitələrinin, xüsusən də internet şəbəkəsinin sürətli inkişafı "informasiya seli"nin insanın taleyində, onun yaşayış tərzində əlahiddə rolunu qabarıq nümayiş etdirir. İnformasiya bəşəriyyətin tarixən can atdığı demokratiya və vətəndaş cəmiyyəti kimi idealların inkişafına zəmin yaradır, cəmiyyətdə sərbəst və obyektiv düşüncə tərzinin, şəffaflığın, siyasi plüralizmin, insan hüquq və azadlıqlarının, milli-dini tolerantlığın vacib amili kimi çıxış edir.
Azərbaycan demokratik, hüquqi, dünyəvi dövlət quruculuğu yolu seçmiş dövlət kimi ötən 20 ildə kütləvi informasiya vasitələrinin, geniş mənada hər bir fərdin söz, məlumat, informasiya azadlıqlarının təminatı istiqamətində kompleks tədbirlər həyata keçirmişdir. Bu tədbirlər indinin özündə də sürətlə davam etdirilir, informasiyalı, açıq cəmiyyətin formalaşdırılması məqsədilə beynəlxalq təcrübə dərindən öyrənilir, milli qanunvericilik yeni dövrün tələblərinə adekvat olaraq təkmilləşdirilir.
Müasir dünyamızda kütləvi informasiya vasitələrinin sərbəst və müstəqil fəaliyyəti həm də onların dövlət strukturlarından, ayrı-ayrı ictimai birliklərdən, kommersiya, biznes qurumlarından, siyasi partiyalardan informasiya almaq imkanlarının səviyyəsi ilə ölçülür. Başqa sözlə, qloballaşma şəraitində cəmiyyətin informasiya azadlığı daha çox məlumatın bilavasitə əldə edilməsi və faktiki yayılması prosesi ilə əlaqəli məsələləri əhatə edir. KİV-in azadlığının real təmin olunmasının başlıca meyarı məlumat mənbələrinin hamı üçün açıqlığı, onlardan qanun çərçivəsində hər kəsin istifadə imkanının olmasıdır. Bu meyarla bağlı tələblər o zaman yerinə yetirilmiş sayılır ki, məlumat mənbələri informasiyanı texniki cəhətdən hamıya ötürmək qabiliyyətinə və istəyinə malik olsun. Məlumat azadlığının həyata keçirilməsinin əsas təminatçısı qismində isə dövlət çıxış edir, hüquqi tənzimləmənin köməyi ilə informasiyanın hüquqi rejimini, məlumatın axtarılmasının, əldə olunmasının qaydalarını, bütövlükdə məlumat azadlığından istifadə normalarını müəyyənləşdirir. Eyni zamanda bu azadlığın həyata keçirilməsinə mane olmağa görə hüquqi məsuliyyət tədbirləri tətbiq edir.
Azərbaycanda
iqtisadi modernləşmə və demokratikləşmə
proseslərinin geniş vüsət aldığı
hazırkı şəraitdə dövlət
orqanlarının informasiyanın verilməsinə məsul
struktur bölmələrinin media və ictimaiyyətlə əlaqələrinin
daha çevik, şəffaf, qarşılıqlı
faydalı mexanizmlər əsasında qurulması istiqamətində
tədbirlər həyata keçirilir. Ölkə
başçısı İlham Əliyevin təşəbbüsü
ilə hələ 2005-ci ilin may ayının 12-də nazirlik və
komitələrin mətbuat xidmətlərinin fəaliyyətinə
həsr olunmuş xüsusi müşavirə olmuş, bu sahədə
mövcud problemlərin müzakirəsi aparılmış,
nöqsanlar diqqətə çatdırılmış,
media ilə qarşılıqlı inam və etimada söykənən
müasir əməkdaşlıq mexanizmlərinin
yaradılması ilə bağlı qəti
tapşırıqlar verilmişdir. Həmin
toplantıda xüsusi vurğulanmışdır ki, mətbuat
xidməti və ya ictimaiyyətlə əlaqələr
şöbəsi rəhbərinin dövlət orqanının
gördüyü əsas işlər, hazırlanan qərarlar
və məsul olduğu məsələlər barədə məlumatlı
olması çox mühüm şərtdir. Buna görə
də mətbuat xidmətinin rəhbəri qərarların
verilməsi prosesini yaxından izləmək səlahiyyətinə
malik olmalıdır. Mətbuat xidmətinin əsas işi təmsil
etdiyi qurumun fəaliyyəti haqqında KİV-ə müfəssəl
məlumat vermək və doğru olmayan məlumat
axınının qarşısını almağa
çalışmaqdır. Bunun üçün ilk növbədə
nazirlik və komitənin işini ətraflı
işıqlandırmalı, hər iki-üç gündən
gec olmayaraq KİV üçün press-relizlər
hazırlamalıdır. Bunlar internet saytlarında yerləşdirilməli,
elektron poçtla və ya faksla kütləvi informasiya vasitələrinə
göndərilməlidir.
Həmin müşavirədən sonra mətbuat xidmətlərinin fəaliyyətində müəyyən dönüş yaransa da, təəssüf ki, problemlərin tamamilə aradan qalxdığını demək mümkün deyildir! Xüsusən də jurnalistlərin gündəlik peşə fəaliyyəti zamanı informasiya əldə etməklə bağlı üzləşdiyi problemlərin əsaslı qismi dövlət, qeyri-hökumət, biznes strukturlarının, şirkətlərin, bələdiyyələrin və s. informasiya verilməsinə məsul qurumlarının işini hələ də günün tələbləri səviyyəsində qura bilməməsindən, şəffaflığa və hesabatlılığa hazır olmamasından xəbər verir.
İnformasiya əldə etmək imkanının hüquqi təminatları
"Kütləvi informasiya vasitələri haqqında" Azərbaycan Respublikası Qanununun 8-ci maddəsində (Kütləvi informasiya vasitələrinin məlumat almaq hüququ) göstərilir ki, "kütləvi informasiya vasitələri cəmiyyətdəki iqtisadi, siyasi, ictimai və sosial durum haqqında, dövlət orqanlarının, bələdiyyələrin, idarə, müəssisə və təşkilatların, ictimai birliklərin, siyasi partiyaların, vəzifəli şəxslərin fəaliyyəti barədə operativ və doğru-dürüst məlumatlar almaq hüququna malikdirlər. Bu hüquq Azərbaycan Respublikasının qanunvericiliyində göstərilən hallardan başqa, məhdudlaşdırıla bilməz".
Qanunda göstərilən müddətdə həmin məlumat öz operativliyini itirərsə, sorğuya dərhal, bu mümkün olmadıqda isə 24 saatdan gec olmayaraq cavab verilməlidir.
"Dövlət sirri haqqında" Azərbaycan Respublikasının Qanununda yayılması məhdudlaşdırılan informasiyaların dairəsi dəqiqliklə göstərilmişdir. Qanun Azərbaycan Respublikasının təhlükəsizliyini təmin etmək məqsədilə məlumatların dövlət sirrinə aid edilməsi, mühafizəsi və istifadəsi, onların məxfiləşdirilməsi və ya məxfiliyinin açılması ilə əlaqədar yaranan münasibətləri tənzimləyir.
Kütləvi informasiya vasitələrinin, eləcə də ayrı-ayrı vətəndaşların informasiya azadlığı hüququnun təmin edilməsi baxımından "İnformasiya əldə etmək haqqında" Azərbaycan Respublikasının Qanunu da mühüm əhəmiyyətə malikdir. Bu, əslində açıq cəmiyyət quruculuğuna sanballı bir töhfədir. Qanuna görə, informasiya sorğusunun sərbəst, maneəsiz və hamı üçün bərabər şərtlərlə təmin edilməsi; informasiyanın əldə olunmasının qanuniliyi; dövlət orqanlarının və bələdiyyələrin informasiyanı açıqlamaq vəzifəsi; informasiyanın maksimum açıqlığı; informasiya sorğusunun ən qısa zamanda və ən münasib üsulla təmin edilməsi; informasiya təqdim olunarkən insanların, cəmiyyətin və dövlətin təhlükəsizliyinin qorunması; informasiya əldə etmək hüququnun dövlət tərəfindən qorunması, o cümlədən məhkəmə yolu ilə müdafiəsi; bu qanunla müəyyənləşdirilmiş hallar istisna olmaqla, informasiyanın əldə edilməsinin ödənişsiz həyata keçirilməsi; informasiya əldə etmək hüququnun pozulmasına görə informasiya sahiblərinin məsuliyyət daşıması; ictimaiyyətdə maraq doğuran hüquq pozuntuları barədə məlumatı açıqlamağa görə vəzifəli şəxslərin təqib olunmaması əsas prinsiplər kimi müəyyən olunmuşdur.
10-cu maddədə isə informasiya sahibinin vəzifələri göstərilir. 24-cu maddədə informasiya sorğusunun icra müddəti əksini tapır.
Prezident İlham Əliyevin 5 sentyabr 2012-ci il tarixli Sərəncamı ilə təsdiq edilmiş "Açıq hökumətin təşviqinə dair 2012-2015-ci illər üçün Milli Fəaliyyət Planı"nın 1-ci maddəsinə əsasən, qarşıdakı illərdə şəffaflığın artırılması və açıq hökumətin təşviqi baxımından informasiya əldə edilməsinin asanlaşdırılması nəzərdə tutulur.
Fəaliyyət Planının 2-ci maddəsində dövlət orqanlarının öz fəaliyyəti barədə ictimaiyyətə müntəzəm məlumat verməsi zərurəti önə çəkilir. Aydın məsələdir ki, bu müddəalar ictimaiyyətlə əlaqə qurumlarının, mətbuat xidmətlərinin, sayt administrasiyalarının üzərinə ciddi vəzifələr qoymuş olur. Axı doğru-dürüst, operativ məlumatlar vermək üçün onlar əvvəlcədən toplanmalı, sistemləşdirilməli və arxivləşdirilməlidir. Amma çox təəssüf ki, dövlət orqanlarında, nazirlik və təşkilatlarda bu iş zəif aparılır, onların dünya standartlarına çatması ləng gedir.
Mətbuat xidməti əməkdaşları jurnalistlərdən niyə "qaçır"?
Son illər Azərbaycanda dövlət və biznes qurumlarının, qeyri-hökumət təşkilatlarının fəaliyyətində dinamizmin, şəffaflıq və hesabatlılığın genişlənməsi mətbuat xidmətlərinin fəaliyyətində də müəyyən pozitiv dəyişikliklərə səbəb olub. Lakin bununla belə, əksər dövlət qurumlarının bu sahədə hələ də axsaması, ətalətdən qurtula bilməməsi üzündən ölkə jurnalistlərinin informasiya əldə etmək sahəsində müəyyən problemlərlə üzləşdiyi açıq vurğulanmalıdır.
Ölkə rəhbərliyi şəffaflığın qorunması, açıq cəmiyyətin qurulması sahəsində ciddi siyasi iradə, qətiyyət nümayiş etdirsə də, bəzi nazirlik və komitələr hələ də ictimaiyyət və KİV üçün maraq doğuracaq informasiyaları böyük xəsisliklə, səbəbi anlaşılmaz olan ehtiyatlılıqla cəmiyyətə açıqlayırlar. Bu fikri eyni zamanda qeyri-dövlət qurumlarına, özəl şirkətlərə də aid etmək olar. Prezident İlham Əliyev Nazirlər Kabinetinin hər rüb üzrə iclaslarının keçirilməsini şəffaflıq və hesabatlılıq nümunəsi kimi önə çəkir, həmin iclaslarda hökumətin fəaliyyəti ilə bağlı geniş məlumatlar, görüləcək işlər barədə açıqlamalar verilir. Təəssüf ki, hazırda çox az sayda dövlət və qeyri-dövlət qurumu bu uğurlu ənənədən istifadə edir.
Çoxillik jurnalist müşahidələrimiz
(bura jurnalist həmkarlarımızın fikirləri də əlavə
olunur) əsasında deyə bilərik ki, bunun bir sıra
obyektiv və subyektiv səbəbləri mövcuddur.
Reallıq ilk növbədə onu göstərir ki, əksər
strukturların mətbuat xidmətləri işlərini, əsasən,
təmsilçisi olduqları qurumların fəaliyyətinə
nəzərən qururlar. Başqa sözlə,
fəaliyyəti ilə müsbət mənada fərqlənən,
yeniliklərə can atan, islahatlara meyilli olan, dövlət və
xalq qarşısında məsuliyyətini dərk edən
nazirlik, təşkilat və komitələrin mətbuat xidmətləri
daha operativ, fəal, çevik olur,
şəffaflığa üstünlük verirlər.
Görülən işlər, reallaşdırılan layihələr
barədə ictimaiyyətə məlumatların
çadırılması həm də informasiya sahiblərinə
ictimai inam və etimadı artırır. Zamanın nəbzini
tuta bilməyən, yeniliklərə mühafizəkar
yanaşan, fəaliyyətində ciddi qüsurlara yol verənlərin
isə cəmiyyət və media qarşısına
çıxmağa, sadəcə, üzləri olmur. Belələri sadəlövhcəsinə
"çıxış yolu"nu jurnalistlərin zənglərindən
qaçmaqda, telefonlarını faksa qoşmaqda, verilən
suallardan yayınmaqda görür, beləliklə,
süründürməçiliyə yol verərək vətəndaşların,
KİV-in informasiya əldə etmək hüququnu pozurlar.
Bir sıra nazirlik və komitələrin, özəl
qurumların mətbuat xidmətlərinin rəhbərlərini
əksər vaxtlarda iş yerində tapmaq müşkül məsələyə
çevrilir! Onlara ünvanlanan şifahi və yazılı
sorğular qanunla müəyyən olunmuş vaxt ərzində
cavablandırılmır! Bəzi hallarda isə həmin cavablar dolğun,
dürüst, suala adekvat olmur! Nəticədə
məlumat operativliyini itirir. Bu hallarla
jurnalistlər ən çox kənd təsərrüfatı,
maliyyə, gənclər və idman, səhiyyə nazirliklərinin
mətbuat xidmətləri əməkdaşlarının fəaliyyətində
rastlaşırlar. Onlar hətta elementar,
sadə suallara belə cavab verə bilmirlər. Məsələn, son illər ölkədə nə
qədər diaqnostika mərkəzlərinin, sağlamlıq ocaqlarının,
yeni məktəblərin, olimpiya idman komplekslərinin tikildiyi,
yaxud həkimlərin, tibb işçilərinin, müəllimlərin
orta aylıq əməkhaqları və s. barədə
sorğulara dəqiqləşdirilmiş,
doğru-dürüst cavab verməkdə acizdirlər. Hərçənd ki, bu faktlar hər zaman onların
stollarının üstündə, əllərinin altında
olmalıdır, müvafiq informasiya bazası yaradılmalı
və həmin faktlar vaxtaşırı dəqiqləşdirilməlidir.
Burada xüsusi qeyd olunmalıdır ki, ictimaiyyətlə əlaqə
qurumlarının məlumat bazası təkcə mühasibat
rəqəmlərini əks etdirməməlidir: həmin
bazalarda məxsus olduğu qurumun fəaliyyətini, tarixini
işıqlandıran, onun müsbət imicini yaradan hər
cür informasiyanın toplanıb sistemləşdirilməsi
işi aparılmalıdır. Bunları təşkil
edə bilmədiklərinə görə əksər mətbuat
xidmətləri jurnalistlərin suallarını əlaqədar
şöbələrə, faktiki olaraq cavab alınması
mümkün olmayan şəxslərə yönəldirlər.
Beş-altı idarəyə zəng vurmalı olursan, qaneedici
cavab almayanda jurnalist vaxtını itirir, informasiya isə
aktuallığını! Çox vaxt isə əksər
nazirliklərin əməkdaşları sualları seçim əsasında
cavablandırmağa üstünlük verirlər. Bu da mətbuat xidmətlərinin özünün
informasiyasızlıqdan əziyyət çəkdiyini, bu
işi qura bilmədiklərini göstərir. Bəzi mətbuat xidmətləri, hətta suallara
hansı məmurun, yaxud mütəxəssisin cavab verə biləcəyini
müəyyən edə bilmirlər. Əlbəttə,
bunun digər səbəbləri də yox deyil: açıq
deməyin zamanı gəlib ki, qarşısında diktafon,
yaxud mikrofon görəndə həyəcanlanaraq
özünü itirənlər KİV-ə informasiyanın
ötürülməsinə də son dərəcə
mühafizəkar yanaşır, şəffaflıqdan çəkinir,
beləliklə, mətbuat xidmətlərini də
çıxılmaz vəziyyətdə qoyurlar. Ayrı-ayrı idarələrin, şöbələrin,
eləcə də məmurların səhlənkarlığı,
məsuliyyətsizliyi, yersiz ehtiyatlanması mətbuat xidmətlərinin
normal fəaliyyətinə mane olur, onları jurnalistlərin
suallarından yayınmaq üçün müxtəlif vasitələr,
bəhanələr axtarmağa sövq edir. Bu mənada mətbuat xidmətləri təmsil
olunduqları qurumların fəaliyyətlərinin qiymətləndirilməsində
ölçü meyarına, "barometr"inə
çevrilirlər.
Jurnalistlərin
narazılıq etdiyi ünvanlardan biri də Bakı Şəhər
İcra Hakimiyyətinin mətbuat xidmətidir. Bu xidmətin əməkdaşları müxbirin
informasiya almaq hüququna məhəl qoymurlar, məlumatlardan xəbərsizdirlər,
şöbələrdə telefonları götürən
olmur. Rayon icra hakimiyyətlərində isə
müraciətlərə məhdud dairədə cavab verilir,
amma onun dərc olunması üçün öz rəhbərliklərinin
icazəsini şərt kimi qoyurlar. Bu
problem əksər dövlət qurumlarına, nazirlik, təşkilat
və komitələrə də aiddir. Bunu
informasiyanı gizlətmək, öz rəhbərliyinin mənfi
planda görünməsinə müqavimət kimi də qiymətləndirmək
olar. Belə təşkilatlar tənqid
olunduqdan sonra onun əməkdaşları faktları inkar etməyə
çalışırlar. Nəticədə həmin mətbuat
xidmətləri informasiya verən deyil, informasiya axınının
qarşısını alan qurumlara
çevrilirlər! Onların işinin səmərəsi
sıfıra bərabər olur!
Apardığımız
sorğulara əsasən Nəqliyyat Nazirliyi, Bakı şəhəri
Təhsil İdarəsi, "Azərsu" və "Azəriqaz"
səhmdar cəmiyyətlərinin mətbuat xidmətlərinin
suallara cavab verməyə sadəcə vaxtları olmur. Bütün zənglər cavabsız qalır. Güc nazirliklərindən və hüquq-mühafizə
orqanlarından isə istədiyin məlumatla deyil, onların
verdiyi informasiyalarla kifayətlənməlisən. Müdafiə Nazirliyinin hospitallarından, xəstəxanalarından
yazmaq üçün belə onlara rəsmi şəkildə
müraciət edilməli, icazə alınmalıdır.
Ekologiya və Təbii Sərvətlər
Nazirliyi, Dövlət Torpaq və Xəritəçəkmə
Komitəsinin mətbuat xidmətləri çox istəyirlər
ki, jurnalistlərə zəngin informasiya versinlər. Lakin əməkdaşların peşəkarlıq səviyyəsinin
aşağı olması buna imkan vermir. Ona
dörə də mətbuat xidmətlərinin fəaliyyəti
həm də bu qurumlara rəhbərlik edənlərin şəxsi
idarəçilik keyfiyyətləri ilə bağlıdır
desək, yəqin ki, yanılmarıq.
Müşahidələr göstərir ki, jurnalistika sahəsində
yetkinləşən, çalışdığı sahənin
incəliklərini dərindən mənimsəyən,
müasir texnologiyalarla işləməyi bacaran, innovasiyalara
meyilli olanlar işlərini də mükəmməl səviyyədə
qurur, jurnalistlərin və cəmiyyətin etimadını
qazanırlar.
KİV-də müəyyən iş təcrübəsi
olmayan, zamanın ruhunu duymayan, müasir jurnalistikanın əsaslarını
bilməyən adamlarla uğurlu təbliğat aparmaq
qeyri-mümkündür. Ona görə də
ictimai rəyə təsir göstərmək, orada öz
obrazını yaratmaq istəyən qurumlara kadrların
seçilməsi də çox vacibdir. Zəif komanda ilə
aydındır ki, heç bir ciddi iş görmək və nəticə
əldə etmək mümkün deyildir. Kompyuterlə,
internetlə işləməyi bacarmayan, yeniliklərə
uyğunlaşa bilməyənləri isə konkret ünvanla,
adla göstərməyə ehtiyac yoxdur. Cəmiyyət
də, media da hansı qurumun mətbuat xidmətinin daha
yaxşı işlədiyini, KİV-lə müntəzəm əlaqələr
qurduğunu gündəlik izləmək, qiymətləndirmək
imkanındadır. Deməli, mətbuat xidmətlərində
peşəkar kadrların yerləşdirilməsi onların təmsil
etdikləri qurumlara ixtisaslı rəhbərlikdə ən
mühüm şərtdir. Amma çox təəssüf
ki, bu sahəyə lazımi diqqət yetirilmir. Bir çox hallarda mətbuat xidmətlərinə
informasiya sahəsinə aid olmayan şəxslər işə
götürülür. Onların jurnalistlərlə
normal ünsiyyət və əməkdaşlıq qurmaq
imkanları yox dərəcəsində olur. Bunun səbəbi odur ki, xidmətin işçilərinin
əksəriyyəti ictimai rəyin idarə olunması, təbliğat,
dövlət qurumunun imicinin yaradılması kimi məsələlər
üzrə zəruri biliklərə malik deyillər. Bizim təhsil sistemində, məmur
hazırlığında və onların seçilib yerləşdirilməsində
bu problemin öyrənilməsinə və tətbiqinə
ciddi yanaşılmır. Əməkdaşlar
öz funksiyalarını bilmədiklərindən təmsil
etdikləri nazirlik və ya komitələrin, təşkilatların
müsbət imicinə xidmət göstərməkdə
çətinlik çəkirlər. Onlar
tədbir keçiriləndə qəzetlərə zəng
vurub jurnalist dəvət etməklə yanaşı, həmin
tədbirin, təqdimat mərasiminin, müxtəlif
konfransların uğurlu keçməsi, mətbuatda geniş əks-səda
tapması üçün başdansovdu deyil, müfəssəl
pres-relizlər hazırlamalıdır. Bu
press-relizlər tədbirin məqsəd və hədəflərini
dəqiq göstərməli, lazımi faktiki materiallar, şəkillər,
əlavə informasiya materialları ilə təhciz edilməlidir.
Bu halda ən adi, mövzunu zəif bilən
jurnalist belə öz KİV-i üçün ətraflı
material hazırlaya bilər və nəticədə tədbirin
geniş işıqlandırılması işi baş tutar.
Əksər nazirliklərdən, eləcə də
AMEA-nın institutlarından göndərilən yazılar
aşağı səviyyədə, zəif, dəqiqləşdirilməmiş,
hətta bəzən yanlış faktlardan ibarət olur. Məqalənin
dili, üslubu redaktəyə belə gəlmir. Görkəmli alimlər, şəxsiyyətlər
haqqında redaksiyaya göndərilən materiallar yalnız tərcümeyi-hal
xarakteri daşıyır. Halbuki bu
insanların ölkənin inkişafında böyük xidmətləri
xüsusi vurğulanmalıdır. Bu
işin də normal təşkilinə mətbuat xidmətləri
məsuliyyət daşıyır.
Problemlərin digər bir qismi mətbuat xidmətlərinin
KİV-lər arasında ayrı-seçkiliyə yol verməsi
zəminində baş qaldırır. Müşahidələr
göstərir ki, bəzi hallarda mətbuat xidmətlərinin
rəhbərləri informasiyaları şəxsi münasibətləri
yaxşı olan jurnalistlər vasitəsilə yaymağa
üstünlük verirlər. Və yaxud
obyektiv üstünlüklə bağlı daha operativ
yayım imkanları olan internet saytları ilə işləməyə
çalışırlar. Lakin bu zaman digər
KİV-lərin də operativ məlumat almaq hüququ təmin
olunmalı, qanunun tələblərinə riayət olunmalıdır.
Eyni zamanda, mətbuat konfranslarına və brifinqlərə
yalnız "dost jurnalistlər"in dəvət edilməsi
kimi xoşagəlməz ənənəyə də son
qoyulmalıdır!
Bu gün mətbuat xidmətlərinin "reket
jurnalist" problemi, demək olar ki, aradan qalxıb. Ucuz sensasiya axtaranların,
şantaja, insanların şəxsi həyatına müdaxiləyə
çalışanların, yaxud kommersiya, hərbi, təhlükəsizlik
və s. sirləri açıqlamağı tələb edənlərin
sayı da azalıb, varsa da, onları artıq hamı
yaxşı tanıyır. Belə hallarda mətbuat
xidmətlərinin həmin sorğuları
cavablandırması həm də qanuni baxımdan
mümkünsüz olur.
Hazırda bəzi qəzetlərdə, internet
saytlarında jurnalistlərin peşə davranışı
normaları - qərəzsizlik, vicdanlılıq, hadisələrə
obyektiv baxış kimi ümdə prinsiplər mütəmadi
qaydada pozulur.
Ayrı-ayrı dövlət məmurlarının,
ictimai-siyasi xadimlərin, vətəndaşların şərəf
və ləyaqətinə toxunan yazılara rast gəlinir.
Belə hallar mətbuat xidmətləri ilə
normal əməkdaşlığa maneə yaradır.
İnternet saytları yenilənməlidir
KİV-in və
ictimaiyyətin məlumat əldə etmək üçün
ən çox istinad etdiyi mənbə nazirlik, komitə,
şirkət, özəl, ictimai qurumların internet
saytlarıdır. Bu gün internet
resurslarının imkanları, sosial şəbəkələr
həyatımızın ayrılmaz hissəsinə
çevrilib, informasiya mübadiləsi probleminə ciddi təsir
göstərib. İnternet böyük bir
məkanı əhatə edir. Lakin hələlik bu
saytların bir qisminin fəaliyyəti "sürət əsri"nin tələblərinə tam cavab vermir. Bəzi komitə və özəl qurumların
internet saytlarının olmaması sadəcə
anlaşılmazdır. Bu həm də
"İnformasiya əldə etmək haqqında" qanunun tələblərinin
kobud şəkildə pozulması, şəffaflıq və
hesabatlılığa əməl olunmaması deməkdir.
Bundan başqa, bir sıra qurumların internet
saytlarının uzun müddət yenilənməməsi, zəruri
informasiyalarla təmin edilməməsi onun funksionallığını
pozur, jurnalistlərin məlumat əldə etmək
imkanlarını çətinləşdirir. Eyni zamanda əksər dövlət və
qeyri-dövlət qurumlarının saytlarında mətbuat
xidmətlərinin, ictimaiyyətlə əlaqə şöbələrinin
telefonları göstərilmir. Məsələn,
Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin, Dövlət
Statistika Komitəsinin internet saytlarından mətbuat xidmətləri
ilə əlaqə telefonlarını əldə etmək
mümkün deyildir.
Bu günlərdə ölkə rəhbərinin sədrliyi
ilə 2012-ci ilin 9 ayının sosial-iqtisadi yekunlarına həsr
olunmuş iclas keçirilsə də, hələ də əksər
nazirliklərin və komitələrin internet saytlarında bu
dövrdə görülmüş işlərlə
bağlı hesabatlara rast gəlinmir. Diasporla İş
üzrə Dövlət Komitəsi sonuncu dəfə 2011-ci
ilin hesabatını 2012-ci ilin fevralında yerləşdirib.
Elə nazirliklər var ki, saytlarında ən
axırıncı hesabat 2010-cu ilə aiddir. Bu, bütün hallarda bəsitliyə səbəb
olur. Əksər saytlar küçələrdə
vurulan elanlara oxşayır. Onlar illərlə
dəyişməz olaraq qalır. Halbuki
sayt öz sahibinin fəaliyyətinin canlı
güzgüsü olmalıdır.
Ümumilikdə bəzi saytların təhlili bu sahədə
vəziyyət barədə dolğun təsəvvür
yaradır. Məsələn, Azərbaycan Prezidentinin rəsmi
saytı (www.president.az) bütün standartlara cavab verir.
Dizaynında yeniliklər edilən sayt digər dövlət
qurumlarına örnək ola bilər. Azərbaycan dili ilə yanaşı, Azərbaycan
Prezidentinin rəsmi saytını ingilis və rus dillərində
də oxumaq, buradan zəruri bilgiləri əldə etmək
mümkündür. 9 əsas bölmədən
ibarət bu internet səhifəsinin alt bölmələri də
mövcuddur. Məsələn, "Xəbərlər"
bölməsinin özü ayrıca 9 alt bölmədən
ibarətdir ki, bunların sırasında dövlət
başçısının keçirdiyi görüşləri,
səfərləri, qəbulları,
çıxışları, mətbuat konfranslarını və
digərlərini qeyd etmək olar. Saytda dövlət
başçısının imzaladığı fərman və
sərəncamlar, təsdiq etdiyi qanunlarla da operativ şəkildə
tanış olmaq mümkündür. Bundan başqa, ölkə rəhbərinin
çıxışlarını orada izləmək
mümkündür. Eyni zamanda saytda
Prezidentlə virtual əlaqə saxlamaq imkanı var.
Videogörüntülərin də saytda yerləşdirilməsi
bu internet səhifəsinin effektivlik dərəcəsini daha da
yüksəldir.
Bir çox xarici şirkətlərin bu istiqamətdə
apardığı işlər də nümunəvi sayıla
bilər. Buradakı ictimaiyyətlə əlaqə idarəsi
qurumun iqtisadi fəaliyyətini göstərən rəqəmlərdən
tutmuş öz sosial, ekoloji, xeyriyyə sahəsində tədbirlərinə
qədər bütün məsələləri saytında dəqiqliklə
işıqlandırır. Digər tərəfdən,
fəaliyyətlərinin nəticələri barədə
vaxtaşırı brifinqlər, konfranslar keçirirlər.
Hətta buradakı problemlər, nöqsanlar da
ilk olaraq özləri tərəfindən ictimaiyyətə bəyan
edilir. Bu da onların doğruçu,
etibarlı partnyor imicini yaratmaq üsullarından biridir.
Bəzi dövlət qurumlarının saytlarında ciddi
qüsurlardan biri də informasiyaların keyfiyyətinin
aşağı olmasıdır. Materialın həcmi az
olur, hətta bir cümlə verilir, faktlarda konkretlik əksini
tapmır, informasiya almaq hüququna hörmət hiss olunmur. Təqdim edilən mənbələr çox vaxt
açılmır. Belə bir vəziyyətin
tipik səbəbi saytları idarə edən adamların
mütəxəssis olmamasıdır. Məsələn,
M.F.Axundzadə adına Milli Kitabxananın
saytı adi tələblərə cavab vermir. Bu
kitabxana ixtisasca informasiya sistemləşdiricisidir. Lakin
onların elektron xidmətini hazırlayanların arasında məhz
belə mütəxəssislərin yoxluğu
açıq-aydın hiss olunur.
Digər iri kitabxanaların saytları da eyni vəziyyətdədir. Bir qayda olaraq
köhnəlmiş, bəsit sayt maketlərindən istifadə
edilir. Onların bəsitliyi serverlərdə
çalışan mütəxəssislərin ixtisas səviyyəsinin
aşağı olması ilə bağlıdır. İnternet böyük bir məkandır, sürətlə
inkişaf edir, ixtisaslı mütəxəssislər isə
çatışmır. Müvafiq
savadı olmayan, internetin doğma dilini - ingiliscəni bilməyən
veb ustaları isə bu sahədəki bərbad vəziyyəti
daha da çətinləşdirirlər. Ailə,
Qadın, Uşaq Problemləri üzrə Dövlət Komitəsinin
saytı çox vaxt açılmır, lazımi informasiyanı
əldə etmək olmur. Yenilənən məlumatlar
yalnız komitə sədrinin görüşləri, səfərləri
ilə bağlı olur. Görülən işlər
barədə məlumatlara az yer verilir. Araşdırma, təhlili yazılar, demək olar ki,
yox dərəcəsindədir.
Digər tərəfdən, Azərbaycan Respublikası Sənaye
və Energetika Nazirliyinə məxsus saytın yalnız Azərbaycan
dilində təqdim olunması əcnəbi jurnalistlərin məlumat
almaq imkanlarını məhdudlaşdırır. Əksər
nazirlik və şirkətlərdə rüblər üzrə
hesabatların saytda yerləşdirilməsində ləngimələr
müşahidə edilir. Çox vaxt
saytların "press-relizlər" linkindən hansısa xəbəri
götürmək qeyri-mümkün olur.
Əlbəttə, yaxşı saytlar da göstərmək
olar.
AMEA-nın Rəyasət Heyətinin, Fizika İnstitutunun,
BDU-nun, ATU-nun, BSU-nun, TQDK-nın, İqtisadi İnkişaf,
Vergilər və Daxili İşlər nazirliklərinin və
s. saytları nümunəvi və informasiya ilə
dolğundur. Lakin AMEA-nın bəzi humanitaryönümlü
institutlarının saytları illərlə dəyişməyən
elanı xatırladır. Əksər ali
məktəblərin saytları da oxşar vəziyyətdədir.
Bu işlə bağlı ciddi tədbirlər
görülməlidir. Axı məhz bu
qurumlar informasiya müharibəsinin önündə
olmalıdır. Onlarda əli qələmli
adamlar, mütəxəssislər istənilən qədərdir.
Buradan belə çıxır ki, idarəçiliyin
özündə problemlər mövcuddur.
İnformasiya
ilə iş, onu bilmək, ondan cəmiyyətin
xeyrinə istifadə etmək ustalığı
yaşadığımız müasir dövrün əsas
şərtlərindən biridir. İnformasiya
almaq azadlığı və informasiya mədəniyyətinin
səviyyəsi həm də dünyamızın inkişaf
potensialının göstəricisidir. Ona
görə də bu sahəyə yönəldilən dövlət
vəsaitlərinin səmərəliliyi, hazırlanan mütəxəssislərin
səviyyəsi ümummilli problemlər sırasındadır.
Prezident İlham Əliyev cəmiyyətin
bütün sahələrinin modernləşdirilməsi siyasəti
aparır. Həmin siyasətin informasiya tərəfi
bütün vasitələrlə təmin edilməlidir.
Əlbəttə, bir yazıda bütün nazirlik və
komitələrin internet saytlarının vəziyyətini təhlil
etmək qeyri-mümkündür. Ümumilikdə demək olar ki,
respublikamızın sosial-iqtisadi inkişafı, hüquqi
islahatların keyfiyyətcə yeni mərhələyə
daxil olması, vətəndaş cəmiyyəti
quruculuğunun dərinləşməsi və siyasi
plüralizmin genişlənməsi cəmiyyətdə
açıq informasiyaya ictimai tələbatı daha
da artırır. Məhz bu tələbatın təmin
olunması zərurəti kütləvi informasiya vasitələrinin
ictimai həyatda xüsusi rolunu şərtləndirir.
Bununla belə, aparılan sorğular göstərir ki, mətbuat
xidmətləri tədricən öz fəaliyyətlərini
yeni dövrün tələblərinə uyğun qurmağa,
mətbuatla qarşılıqlı etimadı təmin etməyə,
informasiyaları operativ şəkildə KİV-də yerləşdirməyə
maraqlı görünürlər. Proseslərin gedişi
göstərir ki, mətbuatın fəaliyyətində
özünü büruzə verən mənfi məqamlar
aradan qalxdıqca bu müsbət tendensiya güclənəcək,
mətbuat xidmətlərinin KİV-lə münasibətləri
qarşılıqlı faydalı əməkdaşlıq
çərçivəsində inkişaf edəcək.
İradə ƏLİYEVA,
Azərbaycan.-2012.- 14 noyabr.- S.9.