Qeyri-neft sektorunun
inkişafına təkan verən neft strategiyası
Sürətli inkişaf yolunda olan Azərbaycanın
Cənubi Qafqaz iqtisadiyyatının 70 faizinə sahiblik etməsi
yalnız respublikamızın zəngin təbii sərvətləri
ilə şərtlənmir. Analoji tərəqqi
yolu keçmiş ölkələrdə olduğu kimi, Azərbaycanda
da bu zəngin təbii resursların xalqın mənafeyinə
uyğun səmərəli realizə edilməsi, hər bir fərdin
maraq və mənafeyinə cavab verən milli siyasət
strategiyasının həyata keçirilməsi lider amili ilə
bilavasitə bağlıdır.
Azərbaycanın dövlət
müstəqilliyinin bərpasından sonrakı ilk illərdə
neft diplomatiyası sahəsində yeridilən naşı və
yarıtmaz siyasətin fəsadlı nəticələri bu qənaətin
həqiqiliyini bir daha təsdiqləyir. SSRİ-nin süqutundan sonra iqtisadi potensialına
görə müstəqil yaşamaq imkanlarına malik
üç respublikadan biri sayılan Azərbaycan müstəqillik
əldə etdikdən sonra təbii sərvətlərinə
sahib çıxmaq və Xəzərin özünə aid
sektorunda siyasi-iqtisadi mənafeyini təmin etmək
baxımından ciddi problemlərlə üzləşmişdi.
1991-1993-cü illərdə daxildə
ictimai-siyasi sabitliyin pozulması, xaos və anarxiya mühitinin
formalaşması, iqtisadi tənəzzül prosesinin dərinləşməsi
Qərbin nüfuzlu neft şirkətlərini Azərbaycanla hər
hansı əməkdaşlıqdan çəkindirirdi. Bir illik hakimiyyəti dövründə AXC-Müsavat
iqtidarının apardığı uğursuz
danışıqların nəticəsi kimi
hazırlanmış layihə isə dövlətin və
xalqın mənafelərinə qətiyyən cavab vermirdi.
1999-cu ilin sentyabrında "Əsrin müqaviləsi"nin imzalanmasının beşinci
ildönümü ilə bağlı keçirilən mərasimində
o zaman ARDNŞ-in birinci vitse-prezidenti vəzifəsində olan
cənab İlham Əliyev haqlı olaraq demişdir:
"1993-cü ilin yazında Azərbaycanın əvvəlki rəhbərliyi
tərəfindən elə bir müqavilə variantı
hazırlanmışdı ki, əgər o imzalansaydı,
ölkə iqtisadiyyatına böyük zərər gətirmiş
olardı. Xalq Cəbhəsi rejimi öz
acınacaqlı vəziyyətini heç olmasa, bir qədər
yaxşılaşdırmaq üçün müqaviləni hər
cür şərtlərlə, ən yararsız, hətta milli
mənafeyə zidd olan şərtlərlə imzalamağa
hazır idi. Onlar anlamırdılar, heç
anlamaq belə istəmirdilər ki, müqavilənin şərtləri
Azərbaycanın iqtisadi inkişafı üçün nə
deməkdir".
Azərbaycanın gələcək
müqəddəratı baxımından son dərəcə
vacib olan neft sektorunun böhranlı vəziyyətdən
çıxarılması, milli maraqlara və praqmatizmə əsaslanan
neft diplomatiyasının həyata keçirilməsi yalnız
ümummilli lider Heydər Əliyevin xalqın təkidli tələbi
ilə hakimiyyətə qayıdışından sonra
mümkün olmuşdur. XX əsr dünya
tarixinin parlaq şəxsiyyətlərindən biri olaraq Azərbaycan
xalqının müstəqillik arzusunu konkret dövlət
modelində gerçəkliyə çevirən və
milyonların qəlbində özünə əzəmətli
abidə ucaldan ümummilli lider Heydər Əliyev bu gün həm
də müstəqil respublikamızın yeni neft
strategiyasının müəllifi kimi böyük rəğbət
və ehtiramla yad edilir. Hələ ötən əsrin
70-80-ci illərində - respublikamızın müəyyən
təkamül yolu keçmiş neft sənayesinin dirçəlişi
və müasir texnologiyalar əsasında inkişafı
üçün bir sıra zəruri tədbirlər həyata
keçirən, bu sahədə elmi tədqiqatları
stimullaşdırmaqla Bakını "neft akademiyası"na
çevirən Heydər Əliyev müstəqil Azərbaycana
rəhbərliyi illərində bu uğurlu bünövrə
üzərində yeni neft strategiyasını
reallaşdırmağa müvəffəq olmuşdur.
Ulu öndərin diplomatik səyləri
nəticəsində daxildə möhkəm təməllərə
əsaslanan ictimai-siyasi sabitliyin bərqərar olunması,
qanunçuluğun gücləndirilməsi, xarici sərmayələrə
dövlət təminatının verilməsi xarici
investorların respublikamıza münasibətinin əsaslı
surətdə dəyişməsinə gətirib
çıxarmışdır. Ümummilli
lider Azərbaycanın güclü və qüdrətli
dövlətə çevrilməsi üçün ölkənin
malik olduğu zəngin karbohidrogen ehtiyatlarından səmərəli
istifadəni son dərəcə vacib sayaraq ilk gündən
yeni neft strategiyasının işlənib hazırlanması və
uğurla həyata keçirilməsi üçün əzmlə
çalışmışdır. AXC-Müsavat
hakimiyyəti dövründə hazırlanmış
müqavilə siyasi və iqtisadi baxımdan Azərbaycanın
deyil, Qərbin neft şirkətlərinin maraqlarına daha
çox cavab verdiyindən, ulu öndər böyük
diplomatik məharətlə bu istiqamətdə aparılan
danışıqların məcrasını dəyişməyə
müvəffəq olmuşdur. 1993-cü ilin iyun
ayının 18-də ABŞ-ın nüfuzlu "Çikaqo
tribun" qəzetinə verdiyi müsahibəsində Heydər
Əliyev Azərbaycan dövlətinin prinsipial mövqeyini bir
daha açıq bəyan etmişdir: "Başa
düşürəm ki, Azərbaycana cəlb olunmuş neft
şirkətlərinin öz iqtisadi maraqları var. Bu isə
tamamilə təbii məsələdir. Ancaq eyni
zamanda, biz də ölkəmizin maraqlarını neft şirkətlərinin
mənafelərindən yüksək tutmalıyıq".
Azərbaycana kənar təzyiqlərin
getdikcə artdığı belə bir mərhələdə
Qərb şirkətləri ilə başlanmış
danışıqları sona çatdırmaq ölkə
iqtidarından ciddi siyasi iradə və əzmkarlıq tələb
edirdi. Kristal və bütöv xarakterə malik
ümummilli lider Heydər Əliyev xalqın dəstəyi ilə
bu maneələri inamla dəf edərək 1994-cü il sentyabrın 14-də "Əsrin müqaviləsi"nin
imzalanmasının hüquqi əsaslarını müəyyənləşdirən
fərman imzaladı. Bu fərmanda müqavilənin
imzalanması üçün hazırlanmış saziş
layihəsi müsbət qiymətləndirilir, Azərbaycanın
belə bir layihəyə imza atmasının əhəmiyyəti
önə çəkilirdi. Həmin
saziş layihəsində isə yataqların işlənilməsi
üçün tələb olunan investisiyaların 80 faizinin
ARDNŞ və müqaviləni imzalayacaq konsorsium şirkətləri
tərəfindən qoyulacağı göstərilmişdi.
Layihə sazişin qüvvəyə minməsindən
sonra ilk neftin 18 ay ərzində
çıxarılmasını
planlaşdırmışdı. İmzalanacaq
müqavilədə əsas yataqlarda neft hasilatına 48 aydan
gec olmamaq şərtilə başlanması da ümdə
prinsiplərdən biri kimi əksini tapmışdı. Sənəddə həmçinin, Azərbaycan
neftinin dünya bazarına səmərəli yolla
çıxarılmasını təmin edən neft kəmərinin
tikintisinə 54 ay ərzində start verilməsi nəzərdə
tutulmuşdu. Bundan başqa, neftlə birgə
çıxan və ehtiyatları 55 milyard kubmetr həcmində
dəyərləndirilən səmt qazının da Azərbaycana
verilməsi müqavilədə dəqiq şəkildə
göstərilmişdi. Sazişin əhatə
etdiyi 90 milyard kubmetr həcmində ehtiyatlara malik qaz
yataqlarının istismarı hüququ da məhz Azərbaycana
verilmişdi.
Ümumiyyətlə, ölkə rəhbərliyi
həmin illərdə həqiqətən də heç bir səhvə
yol vermədən aparıcı Qərb şirkətləri ilə
aparılan danışıqların məntiqi sonluqla yekunlaşmasına
nail oldu. 1994-cü il sentyabrın 20-də
Bakıda dünyanın 11 transmilli neft şirkətinin
iştirakı ilə çağdaş tariximizə "Əsrin
müqaviləsi" adı ilə düşmüş qlobal
neft müqaviləsinin təntənəli imzalanma mərasimi
keçirildi. Bununla da Azərbaycan MDB məkanında
Qərbin iri neft şirkətləri ilə irimiqyaslı
saziş imzalayan ilk dövlət olmaqla, Xəzər dənizində
beynəlxalq əməkdaşlığın bünövrəsini
qoydu. Bu qlobal enerji müqaviləsi Azərbaycanın
müstəqil dövlət olaraq öz təbii sərvətlərinə
sahib çıxmaq, milli mənafelərini, iqtisadi və
strateji maraqlarını sonadək müdafiə etmək əzmində
olduğunu təsdiqlədi.
"Əsrin müqaviləsi"nin imzalanmasından sonra dünyada əsas enerji
mənbələrinə nəzarət uğrunda mübarizənin
kəskinləşməsi sözügedən müqavilə
çərçivəsində hasil olunacaq milyonlarla ton xam
neftin hansı əsas marşrutla Qərb bazarlarına nəql
ediləcəyi məsələsini də başlıca
mübahisə predmetinə çevirmişdi. Bu
məsələ ilə bağlı fərqli təklif və
ideyalar təkcə layihənin iştirakçısı olan
dövlətlərin iqtisadi deyil, həm də təhlükəsizlik
maraqlarından irəli gəlirdi. Eyni
zamanda, region dövlətləri əsas ixrac boru kəmərinin
məhz ərazisindən keçməsinə, beləliklə,
külli miqdarda tranzit gəlirinə sahib çıxmağa,
eyni zamanda alternativ enerji mənbələri əldə etməyə
çalışırdılar. Mümkün
marşrutlar içərisində hansının siyasi,
kommersiya, iqtisadi, ekoloji və təhlükəsizlik
baxımından daha əlverişli olması uzun müddət
dünya siyasətinin aparıcı mövzusuna
çevrilmişdi. Məsələnin
aktuallığı həm də Bakı-Novorossiysk və
Bakı-Tbilisi-Supsa neft kəmərlərinin Azərbaycanın
getdikcə artan ehtiyaclarını ödəyə bilməməsi,
xüsusən də birincinin geosiyasi baxımdan əlverişli
olmaması ilə şərtlənirdi. Həmin
vaxt layihənin əleyhdarları bu strateji kəmərin
Bakı-Tbilisi-Ceyhan marşrutu üzrə gerçəkləşməsini
əfsanə hesab edir, onun reallıqdan tamamilə uzaq
olduğunu bildirirdilər. "Bizim
Bakı-Ceyhandan başqa yolumuz yoxdur. Bu, bizə
həm iqtisadi baxımdan faydalıdır, həm siyasi
baxımdan, həm də ən mühümü müstəqilliyimizi
möhkəmləndirmək üçün ən əsas
amildir" - deyən ulu öndər Heydər Əliyev
böyük diplomatik səylər hesabına sözügedən
layihənin siyasi baxımdan alternativsiz olduğunu beynəlxalq
miqyasda tam sübuta yetirdi və müvafiq sazişin
imzalanmasına nail oldu. Bununla da müstəqil
respublikamızın davamlı inkişafı və yüksəlişi
üçün daha bir möhkəm bünövrənin əsası
qoyuldu.
Ulu öndər ilk gündən neftdən əldə
olunan gəlirlərin iqtisadiyyatın digər vacib sahələrinə
yönəldilməsini, qeyri-neft sektorunda yeni istehsal müəssisələrinin
yaradılması yolu ilə yeni iş yerlərinin
açılmasını, bir sözlə, əhalinin sosial
müdafiə tədbirlərinin gücləndirilməsini
özünün iqtisadi siyasətində daim prioritet vəzifə
kimi nəzərdən keçirirdi. Eyni zamanda
xüsusi vurğulayırdı ki, neft təkcə indiki deyil,
həm də gələcək nəsillərə məxsusdur.
Bu zəngin təbii sərvətdən son dərəcə
səmərəli şəkildə, qənaətlə, hər
bir ölkə vətəndaşının mənafeyi naminə
istifadə olunmalı, israfçılığa yol verilməməlidir.
Ümummilli lider Heydər Əliyevin
"Azərbaycan Respublikası Dövlət Neft Fondunun
yaradılması haqqında" 29 dekabr 1999-cu il
tarixli fərmanı da məhz bu ali məqsədin həyata
keçirilməsinə xidmət etmişdir. Fond
neft sazişlərinin həyata keçirilməsi ilə
bağlı əldə edilən gəlirlərin toplanması
və səmərəli idarə edilməsinə mükəmməl
mexanizmlər yaratmışdır. Belə bir dövlət
qurumunun
yaradılması dövlətin neft-qaz
ehtiyatlarının işlənməsindən əldə edilən
gəlirlərin istifadəsində israfçılığa,
əyintilərə səbəb ola biləcək halların
qarşısının alınması, eləcə də
şəffaflığın tam təmin edilməsi istəyi
ilə əlaqədar olmuşdur.
Dövlət Neft Fondu həm də
ölkənin neftdən qazandığı külli miqdarda gəlirin
daxili iqtisadi mühitdə yarada biləcəyi neqativ proseslərin
- manatın bahalaşmasının, habelə inflyasiyanın
qarşısını almağa, milli sənaye
potensialının formalaşdırılması məqsədinə
yönəlmişdir. Söhbət xarici
valyutanın kütləvi surətdə ölkə
iqtisadiyyatına daxil olması nəticəsində manatın
bahalaşması təhlükəsindən gedir.
İqtisadi təcrübə göstərir ki, manatın
bahalaşması bilavasitə daxili istehsal prosesinə mane olan,
yerli sənaye potensialının möhkəmlənməsinin
qarşısını alan mənfi
tendensiyadır. Belə olan təqdirdə istehsalla məşğul
olmaq yerli iş adamlarına, sahibkarlara heç də cəlbedici
olmur, xarici istehsalçılar isə bundan istifadə edərək
öz mallarını həmin ölkəyə ixrac etməklə
külli miqdarda gəlir əldə edirlər. Bu
baxımdan daxili bazarın qorunması üçün
gömrük siyasəti ilə yanaşı, makroiqtisadi siyasətin
aparılmasına da ciddi ehtiyac duyulmuşdur. Dövlət Neft Fondunun yaradılması xarici
valyutanın milli iqtisadiyyata mənfi təsirlərinin
qarşısını almaq niyyətindən irəli gəlmişdir.
Ötən illər neft sahəsində
gəlirlərin idarə olunması, onlardan səmərəli
istifadə, habelə şəffaflığın gözlənilməsi
məsələlərinə də ciddiliklə
yanaşılmışdır. Respublikamızın
Böyük Britaniya Baş nazirinin mədən hasilatı sənayelərində
şəffaflıq təşəbbüsünə
qoşulması bunu bir daha təsdiqləyir.
Xatırlatmaq lazımdır ki, hələ 2002-ci il Cənubi
Afrikanın Yohanezburq şəhərində keçirilən
ümumdünya sammitində Böyük Britaniyanın sabiq
Baş naziri Toni Bleyer mədən hasilatı sənayelərində
şəffaflıq təşəbbüsünü elan
etmiş, zəngin təbii sərvətlərə malik
dövlətləri bu təşəbbüsə
qoşulmağa çağırmışdır. 2003-cü ilin iyun ayında bu məsələ ilə
əlaqədar London şəhərində təşkil
olunmuş beynəlxalq konfransda o vaxt ARDNŞ-in birinci
vitse-prezidenti vəzifəsində çalışan cənab
İlham Əliyevin rəhbərliyi altında nümayəndə
heyəti iştirak etmişdir. Beynəlxalq
konfransın gedişində cənab İlham Əliyev
hökumət adından Azərbaycanın Böyük Britaniya
Baş nazirinin həmin təşəbbüsünə
qoşulduğunu bəyan etmişdir. Konfransdan sonra
Böyük Britaniya hökumətinin nümayəndələri
ilə görüş zamanı cənab İlham Əliyev
bildirmişdir ki, Azərbaycan bu sahədə pilot ölkə
funksiyasını üzərinə götürməyə
hazırdır.
Keçən dövrdə neft gəlirlərindən
istifadə mexanizmlərinin təkmilləşdirilməsi
istiqamətində də müvafiq tədbirlər həyata
keçirilmişdir. Azərbaycan Respublikası
Prezidentinin 29 dekabr 2011-ci il tarixli fərmanı
ilə təsdiq edilmiş "2012-ci il üçün Azərbaycan
Respublikası Dövlət Neft Fondunun investisiya siyasəti"
proqramı əsasında neft gəlirlərinin saxlanması,
yerləşdirilməsi və idarə edilməsi
qaydalarına edilmiş dəyişikliklər Fondun daha
çevik və səmərəli fəaliyyət mexanizmlərinin
formalaşmasını təmin etmişdir.
2012-ci ilin ötən dövründə
valyuta vəsaitlərinin təhlükəsiz
saxlanılması və səmərəli idarə edilməsi
nəticəsində fondun gəlirləri əhəmiyyətli
dərəcədə artmışdır. Fondun gəlirlərinin dinamik artımı qurumun
mümkün risklərə dözümlülüyünü
də yüksəltmiş, yeni investisiya siyasəti seçməsinə
imkan yaratmışdır. Yeni strategiya
çərçivəsində daha da şaxələndirilmiş
investisiya siyasətinin, o cümlədən yeni investisiya alətlərinin
tətbiqi nəzərdə tutulur. Yəni
mühafizəkar yanaşmadan kənara çıxmaqla nisbətən
riskli və yüksək gəlirli investisiya alətlərindən
istifadəyə üstünlük verilir.
Dəyişikliklərə əsasən,
2012-ci ildən səhmlərə, daşınmaz əmlaka və
qızıla investisiya qoyulması nəzərdə
tutulmuşdur. İl ərzində Fondun investisiya
portfelinin məcmu dəyərinin minimum 85 faizinin borc öhdəlikləri
və pul bazarı alətlərinə, 5 faizinin səhmlərə,
5 faizinin daşınmaz əmlaka, 5 faizinin qızıla
yatırılması qərara alınıb. İnvestisiya
portfelinin məcmu dəyərinin 5 faizə qədərinin
qızıla investisiya edilməsi məqsədilə Fond 1
fevral 2012-ci il tarixdən London Qiymətli
Metallar Bazarı İştirakçıları Assosiasiyasının
market-meyker üzvü olan banklardan qızıl külçələrinin
alışına başlamışdır.
Sözügedən fərmanla aktivlərinə
investisiya portfelinin vəsaitləri yerləşdiriləcək
ölkələrin siyahısı da genişləndirilmişdir. 2012-ci
ildən ARDNF-nin investisiya portfelinin vəsaiti "Böyük
7-lər"in (ABŞ, Almaniya, Böyük Britaniya, Fransa,
İtaliya, Kanada və Yaponiya), Avropa Valyuta Birliyinə daxil
olan ölkələrin, Rusiya və Türkiyənin, həmçinin
uzunmüddətli öhdəliklər üzrə "A"
("Standard & Poor's", "Fitch") və ya "A2" ("Moody's")
kredit reytinqindən aşağı olmayan reytinqə malik
ölkələrin valyutalarında ifadə olunmuş aktivlərə
yerləşdirilə bilər. 2012-ci il
üzrə Neft Fondunun investisiya portfelinin
proqnozlaşdırılan məcmu dəyəri 23 milyard manat
götürülür.
Yeni investisiya siyasəti Fondun fəaliyyətini
genişləndirməklə özəl sektorun inkişafı
üçün də münbit zəmin
formalaşdırır. 27 sentyabr 2004-cü il tarixli fərmanla
təsdiq edilmiş "Neft və qaz gəlirlərinin istifadə
olunması üzrə uzunmüddətli strategiya"da da neftdən
qazanılan vəsaitlərin qeyri-neft sektorunda, regionların,
kiçik və orta sahibkarlığın inkişafında,
infrastrukturun müasirləşdirilməsində, insan
kapitalının formalaşmasında və digər bu kimi
istiqamətlərdə istifadə olunması nəzərdə
tutulmuşdur. İndiyədək Fondun vəsaitlərindən
bir sıra mühüm investisiya layihələrinin maliyyələşdirilməsi
məqsədilə istifadə olunmuşdur. Bu sırada Samur-Abşeron suvarma sisteminin yenidən
qurulması və Azərbaycana böyük iqtisadi dividendlər
vəd edən Bakı-Tbilisi-Qars dəmir yolu xəttinin maliyyələşdirilməsi
layihələrini xüsusi qeyd etmək olar. Eləcə
də "2007-2015-ci illərdə Azərbaycan gənclərinin
xarici ölkələrdə təhsili üzrə Dövlət
Proqramı"nın maliyyələşdirilməsi
ölkədə güclü insan kapitalının
formalaşdırılması baxımından müstəsna əhəmiyyətə
malikdir.
Neft Fondu vəsaitlərinin istifadə
strategiyasının təkmilləşdirilməsi nəticə
etibarı ilə ölkədə bank sektorunun likvidliyinin
artımına, qeyri-neft sektoruna investisiya
qoyuluşlarının həcminin yüksəlməsinə və
qiymətli kağızlar bazarının inkişafına təkan
verə bilər. Fondun vəsaitlərinin
müəyyən qisminin Azərbaycanın yüksək
reytinqli bankları vasitəsilə özəl sektora yönəldilməsi
də makroiqtisadi sabitliyin təmin edilməsi nöqteyi-nəzərindən
əhəmiyyətli hesab olunur.
Ümumilikdə, neftdən əldə
olunan gəlirlərin qeyri-neft sektoruna yönəldilməsi nəticəsində
respublikamızın rəqabətə davamlılıq səviyyəsi
də yüksəlir - Azərbaycan dünyanın nüfuzlu
iqtisadi-maliyyə qurumlarının reytinq cədvəllərində
sürətlə irəliləyərək mövqelərini
möhkəmləndirir. 2012-ci ilin əvvəlindən
"Standart & Poor's", "Moody's İnvestors Servises",
"Fitch Ratings" agentliklərinin, habelə BMT
İnkişaf və Ticarət Təşkilatının
ardınca Dünya İqtisadi Forumu da respublikamızda gedən
inkişaf proseslərini müsbət dəyərləndirmişdir.
Qurumun ənənəvi "Qlobal Rəqabət
Qabiliyyəti İndeksi"nə (Global Competitivness Report
2012-2013) görə Azərbaycan dünyanın 140 ölkəsi
arasında 46-cı yerdə qərarlaşmışdır. Hesabata əsasən,
Azərbaycan ötən il tutduğu
mövqeyini (55-ci yer) yaxşılaşdıraraq 9 pillə irəliləmişdir.
Qonşu ölkələrdən Gürcüstan
77-ci, Türkiyə 43-cü, Rusiya isə 67-ci yeri tutur.
Dünya İqtisadi Forumu milli rəqabət
qabiliyyətliliyi ölkənin və onun institutlarının
ortamüddətli perspektivdə iqtisadi artım templərini təmin
etmək qabiliyyəti kimi xarakterizə edir. Respublikamızın son bir ildə bu sahədə 9
pillə irəliləməsi ölkədəki əlverişli
investisiya mühitinin göstəricisi kimi dəyərləndirilir.
Dünya ölkələrinin iqtisadi
inkişaf parametrlərinin müəyyənləşdirilməsində
Dünya İqtisadi Forumunun (Davos Forumu) hazırladığı
hesabatlar xüsusi çəkiyə malikdir. 30 ildən artıq müddətdə dövlətlərin
rəqabətə davamlılıq səviyyəsini öyrənən
qurum 1979-cu ildən Qlobal Rəqabət Hesabatlarında dövlətlərin
iqtisadiyyatının davamlı inkişafını şərtləndirən
amilləri araşdırır. 2004-cü
ildə dövlətlərin rəqabətə
davamlılığının ölçülməsi
üçün təkmil göstəricilər toplusu
yaradılaraq "Qlobal Rəqabət Qabiliyyyəti
İndeksi" kimi Dünya İqtisadi Forumuna təqdim
edilmişdir.
Dövlətlərin rəqabətə
davamlılığı 12 əsas meyar üzrə müəyyənləşdirilir. Burada texniki tərəqqi, makroiqtisadi sabitlik, səmərəli
idarəetmə, qanunun aliliyi, şəffaf və təkmil
işləyən qurumlar, korrupsiyanın azlığı,
bazara yönümlülük, şirkətlərin təkmilləşdirilməsi,
tələbat, bazarın həcmi və bir çox başqa
istiqamətlər əsas götürülür. Bu göstəricilərin hər biri güclü nəzəri
əsaslara malikdir və biri digərini istisna etmir. Müqayisə üçün onu da xatırladaq ki,
Forumun hələ 2006-2007-ci illər üzrə hesabatında
Azərbaycan 74-cü yerdə qərarlaşmışdı.
Azərbaycanla Dünya İqtisadi
Forumu arasında uzun müddətdir ki, qurulmuş əməkdaşlıq
əlaqələri ildən-ilə daha da inkişaf etdirilir. Respublikamızın yüksək vəzifəli
dövlət məmurları, müxtəlif sahələr
üzrə ekspertlər, elmi və özəl dairələrin
nümayəndələri Forumun qlobal miqyaslı tədbirlərində
müntəzəm iştirak edirlər. 2012-ci
ilin yanvarında İçveçrənin Davos şəhərində
keçirilmiş növbəti forum respublikamızın
investisiya cəlbediciliyinin yüksək olduğunu bir daha təsdiqləmişdir.
Forum dünyanın əsas iqtisadi güc mərkəzlərinin,
"Cisko", "Microsoft" və s. aparıcı şirkətlərinin
Azərbaycanla əməkdaşlığa hədsiz
marağını, respublikamızın iqtisadi
potensialının bütövlükdə dünya
miqyasında yüksək dəyərləndirildiyini
nümayiş etdirmişdir. Toplantı çərçivəsində
dünyanın ən nüfuzlu şirkətlərinin rəhbərləri
dövlət başçısı İlham Əliyevlə
görüşdə respublikamızın iqtisadiyyatına
investisiya yatırmaq niyyətlərini bəyan etmişlər.
Azərbaycanın Dünya İqtisadi
Forumunun reytinq cədvəlində 9 pillə irəliləməsi
həm də aparılan davamlı islahatlar nəticəsində
ölkənin iqtisadi qüdrətinin əhəmiyyətli dərəcədə
güclənməsini, dinamik sosial-iqtisadi inkişafı və
insanların sosial rifah halının
yaxşılaşmasını əks etdirir. Xüsusən də 2012-ci ilin birinci yarısında
respublikanın qeyri-neft sektorunda müşahidə olunan
sürətli inkişaf iqtisadiyyatın rəqabətə
davamlılığının artımına etibarlı zəmin
yaratmışdır. Bu müddətdə
iqtisadiyyatın qeyri-neft sektorunda 11,3 faiz
artım olmuş, uğurlu sənayeləşmə
proqramı nəticəsində qeyri-neft sənayesində
müsbət meyillərin gücləndiyini Prezident belə qeyd
etmişdir: "Qeyri-neft sənayemizin inkişafı 8,3 faiz səviyyəsindədir.
Bu da son illər ərzində sənayeləşmə
proqramının icrasının nəticəsidir.
Ölkəmizin müxtəlif bölgələrində,
Bakı şəhərində yeni böyük və
kiçik müəssisələr işə
düşür, yeni iş yerləri açılır. Beləliklə, sənayeləşmə proqramı
uğurla icra edilir. Növbəti illərdə
bu məsələyə daim diqqət göstəriləcəkdir.
Bu il və gələn illərdə yeni sənaye
müəssisələrinin işə düşməsi
qeyri-neft sektorumuzu daha da gücləndirəcəkdir".
Dünya ölkələrində
iqtisadi böhranın hələ də davam etdiyi şəraitdə
Azərbaycanın rəqabət qabiliyyətinin artması ilk
növbədə, biznes mühitinin
sağlamlaşdırılması sahəsində həyata
keçirilən ardıcıl tədbirlərin nəticəsidir.
Kiçik və orta sahibkarlıq subyektlərinə dövlət
büdcəsindən ayrılan vəsaitlərin həcminin ildən-ilə
artırılması, iş adamlarının fəaliyyətinə
süni müdaxilələrin aradan qaldırılması,
sahibkarlıq subyektlərinin qeydiyyatı sisteminin sadələşdirilərək
"vahid pəncərə" prinsipi əsasında
aparılması, gömrük orqanlarında da bu sistemin təşkili,
texnoparkların yaradılması, korrupsiyaya qarşı
mübarizə tədbirlərinin gücləndirilməsi və
digər addımlar bu baxımdan xüsusilə əhəmiyyətlidir.
Son illərdə həmçinin,
ölkədə sahibkarlığın inkişafının
yeni təşkilati-iqtisadi modellərinin - xüsusi iqtisadi
zonaların, sənaye şəhərciyinin və biznes
inkubatorların tətbiqi sahəsində müvafiq işlər
aparılır. İstehsal
sferasında sahibkarlıq strukturlarının
yaradılmasının məqsədəuyğun istiqamətləndirilməsi
və stimullaşdırılması vasitəsilə
innovasiyaya əsaslanan yüksək keyfiyyətli əmtəələrin
və xidmətlərin təklifinin sabit artımına
dövlət tərəfindən müvafiq şərait
yaradılmışdır.
Ötən illərdə vergi yükünün
azaldılması və vergi prosedurlarının
asanlaşdırılması, eyni zamanda, fiziki və hüquqi
şəxslərin cəmi bir neçə dəqiqə ərzində
elektron qaydada dövlət qeydiyyatına alınması, vergi və
rüsumların elektron formada ödənilməsi,
sahibkarlıq subyektlərində yoxlamaların vahid dövlət
reyestrinin yaradılması dünyanın aparıcı maliyyə-iqtisadi
qurumları tərəfindən razılıqla qarşılanır.
Ümumilikdə, Dünya İqtisadi Forumunun
reytinqində 46-cı yerdə qərarlaşan Azərbaycanın
MDB üzrə də birinciliyini qoruyub saxlaması
respublikamızın regionda iqtisadi liderlik iddiasının real əsaslara
söykəndiyinə dəlalət edir.
Son illərdə iqtisadiyyatın
neft-qaz gəlirlərindən
asılılığının azaldılması, qeyri-neft
sektorunun inkişafı və ixracın
stimullaşdırılması istiqamətində sistemli tədbirlər
həyata keçirən Azərbaycan xarici ticarət
dövriyyəsinin strukturunda da müsbət keyfiyyət dəyişikliklərinə
nail olmuşdur. 2012-ci ilin birinci
yarısında respublikanın xarici mövqeyinin əlverişliliyi
qorunmuş, xüsusilə qeyri-neft sektoru üzrə məhsul
və xidmətlərə yüksək tələbin
mövcudluğu şəraitində xarici ticarət
balansında irihəcmli profisit yaranmışdır. Bu
dövrdə xarici ticarət dövriyyəsi 22 milyard 167,6
milyon ABŞ dolları təşkil etmişdir - bunun da 4
milyard 460 milyon dolları idxalın, 17 milyard 707,6 milyon
dolları ixracın payına düşür. İlin birinci
yarısında ölkədən 776 milyon dollar dəyərində
qeyri-neft məhsulları ixrac edilmişdir və bu da 2011-ci
ilin eyni dövrü ilə müqayisədə 6,2 faiz çoxdur.
Azərbaycandan ixracın əsas hissəsi
təbii olaraq neft və neft məhsullarının payına
düşsə də (86,50%), xarici
bazarlarda rəqabətə davamlı məhsullar istehsal edən
sahibkarlıq subyektlərinin sayının tədricən
artımı qeyri-neft sektoru üzrə ixrac
potensialının möhkəmlənməsinə imkan
yaratmışdır. Sahibkarların xarici
bazarlara çıxış imkanlarının genişlənməsi
həm də qanunvericiliyin təkmilləşdirilməsi və
gömrük prosedurlarının sadələşdirilməsi
ilə izah olunur. Ölkə rəhbərinin 11 noyabr
2008-ci il tarixli "Azərbaycan Respublikası dövlət sərhədinin
buraxılış məntəqələrindən
keçirilən malların və nəqliyyat vasitələrinin
yoxlanılmasında "bir pəncərə" prinsipinin tətbiqi
haqqında" fərmanı əlverişli geostrateji məkanda
yerləşən Azərbaycanda gömrük sisteminin təkmilləşdirilməsinə,
bu sahədə informasiya-kommunikasiya texnologiyalarının
imkanlarından geniş istifadəyə imkan
yaratmışdır. Ümumilikdə,
sözügedən fərman dövlət sərhədinin
keçid məntəqələrinin buraxılış
qabiliyyətinin artırılmasına; keçirilən
malların və nəqliyyat vasitələrinin
yoxlanılması zamanı süni maneələrin aradan
qaldırılmasına; idxal-ixrac əməliyyatlarının
müasir tələblərə uyğun aparılmasına; bu
sahədə "bir pəncərə" prinsipinin tətbiqinə
xidmət etmişdir.
Nazirlər Kabinetinin 2011-ci il
8 fevral tarixli qərarı ilə təsdiq olunmuş
"2011-2013-cü illər üçün qeyri-neft məhsullarının
ixracının stimullaşdırılmasına dair Tədbirlər
Planı" da icranın stimullaşdırılması
baxımından mühüm əhəmiyyətə malikdir. Tədbirlər
Planında müəssisələrdə istehsal prosesinin
qabaqcıl texnologiyalar əsasında təşkili
üçün sahibkarlıq subyektlərinin dəstəklənməsi
ilə yanaşı, ixrac prosedurlarının sadələşdirilməsi,
ixrac məqsədli məhsulların istehsalının kreditləşdirilməsi,
ixrac üçün perspektivli sayılan ölkələrdə
müvafiq sərgilərin, forumların təşkili, potensial
ixrac bazarı ölkələrində Azərbaycan ticarət
evlərinin yaradılması və digər tədbirlər əksini
tapmışdır.
"Azərbaycan - 2020: gələcəyə
baxış" İnkişaf Konsepsiyası layihəsində
də respublikanın yüksək rəqabət qabiliyyətinə
malik məhsullar ixrac etməsi qarşıya başlıca vəzifələrdən
biri kimi qoyulmuşdur. Həyata keçirilən
tədbirlər nəticəsində qeyri-neft sektoru üzrə
adambaşına düşən ixrac həcminin 1000 ABŞ
dollarına çatdırılması nəzərdə
tutulub. Bunun üçün yüksək əlavə
dəyər yaradan ixrac yönümlü iqtisadiyyatın
formalaşdırılması da prioritet məqsədlərdən
biridir.
Ölkə sahibkarlarının ixrac
potensialının artırılmasında yeni nəqliyyat-kommunikasiya
layihələri də mühüm rol oynayır. "İpək yolu", şimal-cənub nəqliyyat
dəhlizləri ilə yanaşı, 2013-cü ildə
istismara verilməsi nəzərdə tutulan Bakı-Tbilisi-Qars
dəmir yolu xətti, habelə Ələt qəsəbəsində
tikilməkdə olan Beynəlxalq Dəniz Ticarət Limanı
ixracın genişləndirilməsinə mühüm töhfə
olacaqdır.
İlin ilk 7 ayında qeyri-neft
sektoruna, xüsusən sənaye sahələrinin
inkişafına yönəldilən kapital
qoyuluşlarının da həcmində artım
müşahidə edilmişdir. Yanvar-iyul
aylarında əsas kapitala yönəldilmiş ümumi vəsaitin
27,6 faizi neft bölməsinin, 72,4 faizi
qeyri-neft bölməsinin, o cümlədən 10,7 faizi
qeyri-neft sənaye bölməsinin inkişafına sərf
olunmuşdur.
Azərbaycandakı münbit
investisiya xarici investorların da diqqətini özünə cəlb
edir. Bu səbəbdən də
xarici investorların ölkəmizə yatırdığı
sərmayə ildən-ilə artır. 2012-ci ilin
yanvar-iyul aylarında xarici mənbələrdən əsas
kapitala yönəldilmiş vəsaitin həcmi 1 milyard 513,8 milyon manat təşkil etmişdir və bu da
əvvəlki ilin müvafiq dövrünə nisbətən
5,4 faiz çoxdur. Əsas kapitala yönəldilmiş xarici vəsaitin
92,4 faizi Böyük Britaniya, ABŞ, Yaponiya, Norveç,
Türkiyə, Çexiya Respublikası və Fransa
investorlarına məxsusdur
Dövlət başçısı
İlham Əliyev praqmatik lider kimi neftdən əldə olunan
gəlirlərin ilk növbədə ölkədə
güclü insan kapitalının
formalaşdırılması məqsədinə yönəldilməsini
vacib sayır. Bu da təsadüfi deyil.
Müasir dövrdə hər bir xalqın,
dövlətin gələcək taleyini təkcə onun malik
olduğu zəngin təbii sərvətlər deyil, həm də
elmi-mədəni və intellektual imkanları, bütün bunların
da fövqündə dayanan insan kapitalı müəyyənləşdirir.
Müstəqil Azərbaycan dövləti də
qloballaşan dünyanın bərabərhüquqlu subyekti
kimi, öz inkişafını, sadəcə, təbii sərvətlərin
gətirdiyi dividendlərə bağlamır və mövcud
resurslarını sırf insan faktorunun prioritetə
çevrilməsi yönümündə qurur. Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin elm və təhsil
sahəsində həyata keçirdiyi davamlı islahatlar isə
yaxın illərdə insan kapitalına əsaslanan
informasiyalı cəmiyyətin gerçəkləşəcəyinə
şübhə yeri qoymur.
Miqyasına görə XX əsrin analoqu
olmayan qlobal layihələrindən biri kimi alternativ enerji mənbələri
axtarışında olan müasir dünyanın yeni geoiqtisadi
xəritəsinin müəyyənləşməsinə əsaslı
təsir göstərən "Əsrin müqaviləsi"
Azərbaycanın siyasi və iqtisadi cəhətdən
möhkəmlənməsinə, beynəlxalq iqtisadi münasibətlər
sisteminə sürətli inteqrasiyasına da təkan
vermişdir. Son 18 ildə bir çox inkişaf etmiş
dövlətlərin əsrlərlə keçdiyi inkişaf
yolunu inamla qət edən respublikamızın inanılmaz
iqtisadi və siyasi nailiyyətlərinin bazisinə çevrilən
"Əsrin müqaviləsi" eyni zamanda Azərbaycanın
yüksək siyasi iradəsini, milli maraqlarını sonadək
müdafiə etmək, təbii sərvətlərinə sahib
çıxmaq əzminin təntənəsi kimi tarixiləşmişdir.
Müşfiq
ATAKİŞİYEV,
iqtisad elmləri doktoru,
professor
Azərbaycan.-2012.-
23 sentyabr .- S. 4.