MÜSTƏQİLLİK AZƏRBAYCAN XALQININ ƏN BÖYÜK SƏRVƏTİDİR

 

Bizim nəslimizin ən böyük xoşbəxtliyi ondan ibarətdir ki, biz müstəqil dövlətdə yaşayırıq. Bizdən əvvəlki nəsillər də bu arzularla yaşamışlar. Ancaq bu arzulara çata bilməmişlər. Bizim xoşbəxtliyimiz ondadır ki, müstəqil, azad dövlətdə Azərbaycan Respublikasının vətəndaşı kimi yaşayırıq. Biz bunu qiymətləndirməliyik və müstəqilliyi hər şeydən üstün tutmalıyıq.

 

 

İlham ƏLİYEV

 

Müstəqil dövləti olmaq, müstəqil yaşamaq hər bir xalqın arzusudur. Amma bu arzunu gerçəkləşdirmək heç də hamıya qismət olmur. Deyilənə görə, dünyada dörd mindən çox etnik qrup və millət var. Onların yalnız 193-ü özünə dövlət qura bilib. Niyə bu qədər az? Əlbəttə, müstəqil dövlət yaratmağın şərti çoxdur. Bu şərtlər ərazi, iqtisadiyyat, siyasət və digər amillərlə bağlıdır. Əsas şərtlərdən biri isə xalqın müstəqil yaşamaq istəməsi və buna qadir olmasıdır, suveren dövləti yaşadacaq görkəmli şəxsiyyətləri və liderləri yetişdirə bilməsidir. Belə ki, həlledici məqamda dövlət idarəçiliyini üzərinə  götürərək onu müstəqil şəkildə yaşatmağı və qoruyub saxlamağı bacaran rəhbərin və kadr potensialının mövcudluğu mühüm şərtdir! Ulu öndər Heydər Əliyevin məhşur kəlamı bu məqamda yerinə düşür: "Müstəqilliyi qoruyub saxlamaq onu əldə etməkdən qat-qat çətindir".

Tale Azərbaycan xalqına 1918-ci ildə müstəqil dövlətə sahib olmaq imkanı vermişdi. O dövrdə ölkədə yaşayan ziyalılar, ictimai-siyasi xadimlər yaranmış imkanlardan  istifadə edərək müsəlman Şərqində ilk  demokratik respublika qurdular. Azərbaycan parlamenti yaradıldı, müstəqilliyi möhkəmləndirəcək və demokratik islahatlara təkan verəcək addımlar atıldı, qanunlar qəbul edildi. Azərbaycan dünyada tanınmaq, müstəqil dövlət kimi təqdim olunmaq üçün  müəyyən təşəbbüslər göstərdi. Lakin... sən öz saydığını say, gör fələk nə sayır, - demişlər! Bir yandan ölkə daxilindəki  müxtəlif siyasi partiyalar arasında gedən mübarizə, digər tərəfdən dünyada baş verən proseslər Azərbaycan Xalq  Cümhuriyyətinin cəmi 23 ay yaşamasına imkan verdi. Şimaldan gələn qırmızı taun onun varlığına son qoydu!

Yetmiş ildən artıq müddətdə Azərbaycan on beş müttəfiq respublikadan biri kimi SSRİ-nin  tərkibində yaşadı. Doğrudur, həmin dövrdə  Azərbaycan iqtisadiyyatı, elmi, mədəniyyəti, təhsili, səhiyyəsi və digər sahələr inkişaf etdi, xalqın adət-ənənəsi, dili, mənəviyyatı qorunub saxlandı, yeni kadr potensialı formalaşdı. Amma bütün bunlar mərkəzdən verilən komanda ilə, müəyyən çərçivə daxilində və "icazəli" formada baş tuturdu. Başqa sözlə, Azərbaycan istədiyini edə, sərbəst şəkildə beynəlxalq aləmə çıxa, müstəqil qərarlar qəbul  edərək onları yerinə yetirə bilməzdi. Hər şey Moskvadan idarə olunur, alınır, bölünür, müəyyənləşdirilir, ciddi nəzarətdə saxlanılırdı! Müstəqillik haqqında nəinki danışmaq, onu arzulamaq, hətta bu barədə düşünmək  belə qorxulu idi! Üç dəfə əlifbamızı məqsədli şəkildə dəyişməklə bizi keçmişimizdən, arxiv sənədlərindən ayrı saldılar, sovet dövrünün prinsipləri əsasında "yeni tariximizi" yazaraq bizə zorla qəbul etdirməyə çalışdılar. Çar Rusiyası dövründə "xalqlar həbsxanası" adlandırılan  ölkəni SSRİ zamanı "qardaş xalqların  könüllü ittifaqı" kimi qələmə verməyə, millətlərin və xalqların milli-mental  xüsusiyyətlərini  unutdurmağa, yox etməyə çalışaraq "sovet xalqı" adı altında "xalqların tarixi birliyinin yeni formasını" yaratmağa girişdilər. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti  barədə danışmaq və yazmaq, o dövrün  ictimai-siyasi xadimlərinin  əsərlərini oxuyaraq fikirləri ilə tanış olmaq, hətta arxivlərdən "Azərbaycan" qəzetini əldə edib oxumaq belə qadağan edilmişdi.

Azərbaycan xalqı bir zamanlar müstəqil yaşadığını unutmalı idi!

Azərbaycan xalqı bir zamanlar müstəqil  dövlət qurduğunu unutmalı idi!

Azərbaycan xalqı SSRİ adlı superdövlətdən kənarda yaşamağı, azad və suveren hüquqlara malik olmağı ağlına belə gətirməməli idi!

Tarix göstərdi ki, insanlar həbs, sürgün, repressiya qorxusuna baxmayaraq, tarixi  keçmişlərini öyrənə, müstəqillik arzusunu ürəklərində yaşadaraq məqam çatan kimi onu cücərdə bilərmişlər. Sadəcə, bu qarşısıalınmaz istəyin gerçəkləşməsinin zamana ehtiyacı varmış! Qırmızı imperiya laxlayıb parçalanmağa  başlayanda bu niyyətin  həyata keçirilmə anının çatdığı məlum oldu. Lakin arzu, istək  bir şeydir, onu reallaşdırmaq isə bambaşqadır!

Əvvəla, imperiyasevər qüvvələr zəngin təbii sərvətlərə və əlverişli geosiyasi mövqeyə malik Azərbaycanı əldən buraxmaq istəmirdilər. Odur ki, köhnə ssenarini işə salaraq "Dağlıq Qarabağ  problemi" adlı məkrli planın  icrasına başladılar.

Torpaqların işğalına qarşı başlanan etiraz  hərəkatı bir qədər keçmiş, 20 Yanvar faciəsindən sonra milli-azadlıq hərəkatına çevrildi!  Moskvanın  riyakar siyasətinə etiraz edən xalq mərkəzlə bütün  əlaqələri kəsməyi, müstəqil dövlət yaratmağı tələb edirdi. M.Qorbaçovun "yenidənqurma" adı ilə başladığı və SSRİ-nin  möhkəmlənməsinə xidmət edən oyunu nəzarətdən çıxaraq qırmızı imperiyanın süqutuna aparırdı.

Bu mürəkkəb vəziyyətdə Azərbaycana başçılıq  etməyə göndərilən Ə.Vəzirovun maymaqlığı, onu əvəz edən A.Mütəllibovun qətiyyətsizliyi və mərkəzə kölə sədaqətliyi, qarışıqlıqdan istifadə edərək "meydan qəhrəmanları" titulunu qazanmış AXC-nin parlament çevrilişi yolu ilə hakimiyyətə gəlməsi, idarəetmədə  naşılığı və təcrübəsizliyi Azərbaycanı fəlakət həddinə, bir dövlət kimi məhvolma astanasına çatdırmışdı. Ölkə parlamenti tərəfindən 1991-ci 18 oktyabrda ildə qəbul edilən Dövlət  Müstəqilliyi haqqında Konstitusiya Aktı isə  formal xarakter daşıyırdı. Reallıqda Azərbaycan kiçik xanlıqlara parçalanaraq bir dövlət kimi dünya xəritəsindən silinmək təhlükəsi ilə üzbəüz qalmışdı!

Belə bir məqamda Azərbaycan xalqı özünün müdrik qərarını qəbul etdi, sınanmış oğlu, dünya şöhrətli siyasətçi Heydər Əliyevi yenidən ölkə rəhbərliyinə dəvət etdi. Xalqın çağırışına biganə qala bilməyən ulu öndər Heydər Əliyevin ölkə rəhbərliyinə qayıdışı  Azərbaycanı fəlakət və vətəndaş müharibəsi təhlükəsindən, müstəqilliyin itirilməsindən, habelə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin taleyinin təkrar yaşanmasından xilas etdi. Böyük zəka və iradə sahibi olan ümummilli lider Heydər Əliyev qısa zaman kəsiyində müharibə bölgəsində  atəşkəsə, ölkədə möhkəm və dönməz sabitlik yaradılmasına, qeyri-qanuni silahlı dəstələrin ləğvinə, ümummilli böhrana son qoyaraq demokratik islahatlar yoluna keçirilməsinə nail oldu. 1995-ci il 12 noyabrda baş müəllifi ulu öndər Heydər Əliyev olan yeni Azərbaycan Konstitusiyası referendum yolu ilə qəbul edildi, bundan sonra sistemli şəkildə aparılan  demokratik islahatlar  sayəsində ölkədə bazar iqtisadiyyatı münasibətləri bərqərar edildi.

Ulu önder Heydər Əliyevin adı təkcə Azərbaycanın müstəqilliyinin  xilaskarı kimi yox, həm də müasir Azərbaycan dövlətinin banisi və qurucusu kimi tarixə qızıl hərflərlə yazılmışdır. Azərbaycanın  dövlət müstəqilliyini bütün varlığı ilə sevən və uca tutan ulu öndər Heydər Əliyev onu daim yüksək qiymətləndirmiş, "Müstəqillik Azərbaycan xalqının ən böyük sərvətidir", - demişdir!

Bəli, böyük sərvətdir! Ancaq bu sərvəti düzgün qiymətləndirməli, qədrini bilməliyik! Tale hər nəslə müstəqil dövlətdə yaşamağı, dövlət  quruculuğunda iştirakı qismət etmir. Bəzən isə müstəqilliyi qazandıqdan sonra qoruyub saxlamaq mümkün olmur. 1918-1920-ci illərdə xalqımız belə bir faciə ilə üzləşdi. Nəticədə nəinki müstəqilliyini, üstəlik, bir sıra övladlarını da itirdi! Yeni dövlət quruculuğunda fəal iştirak edən neçə-neçə ictimai-siyasi və dövlət xadimləri, məmurlar, onların ailə üzvləri  repressiyalara uğradıldı, ağır və məşəqqətli ömür sürdülər. Əgər ulu öndər Heydər Əliyev xalqın arzu və tələbi ilə yenidən geriyə dönərək müstəqilliyin xilaskarı missiyasını yerinə yetirməsəydi, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti taleyinin təkrar yaşanılacağı şübhə doğurmurdu.

"Müstəqilliyi qoruyub saxlamaq, onu əldə etməkdən qat-qat çətindir". Heydər Əliyevin bu fikri də xaos və anarxiya dövründən sabitliyə keçid  mərhələsində müdriklik və uzaqgörənliklə söylənilən fikir kimi real həyatda təsdiqini tapdı. Azərbaycanın müstəqilliyini  istəməyən ayrı-ayrı dövlətlər, ölkə daxilində hakimiyyət uğrunda mübarizədə hər şeyə getməyə hazır olan antimilli qüvvələr müstəqilliyimiz üçün dəfələrlə ciddi təhlükə yaratdılar və əgər xalqın dəstəyi, Heydər Əliyevin ətrafında sıx birliyi olmasaydı, yəqin ki məqsədlərinə çatacaqdılar.

Dövlət başçısı  cənab İlham Əliyevin bu münasibətlə söylədiyi bir  fikri diqqətə çəkmək istəyirik: "Bizim nəslimizin ən böyük xoşbəxtliyi ondan ibarətdir ki, biz müstəqil dövlətdə yaşayırıq. Bizdən  əvvəlki nəsillər də bu arzularla yaşamışlar. Ancaq bu arzulara çata bilməmişlər. Bizim  xoşbəxtliyimiz ondadır ki, müstəqil, azad dövlətdə  Azərbaycan Respublikasının  vətəndaşı kimi yaşayırıq. Biz bunu qiymətləndirməliyik və müstəqilliyi hər şeydən üstün tutmalıyıq".

 

Müstəqil olmaq nə deməkdir? Müstəqillik Azərbaycan xalqına və dövlətinə nələri verib?

Arxada qoyduğumuz sovet dövrü ilə müqayisəli şəkildə, paralellər aparmaqla müstəqilliyin Azərbaycana və Azərbaycan xalqına nə verdiyini bəzi misallar əsasında göstərməyə çalışacağıq.

Əvvəlcədən belə bir vacib məqmı da qeyd edək ki, XI ordu tərəfindən Azərbaycanın işğalı və kommunist ideologiyası  əsasında  inkişaf etdirilməsi ölkəni ümumbəşəri inkişaf yolundan sapdırdı, geriyə atdı!  Əlbəttə,  sosializm dövründə Azərbaycan inkişaf etmiş, müxtəlif sahələrdə nəzərçarpacaq uğur və nailiyyətlər qazanılmışdı. Lakin mülkiyyət münasibətləri və demokratik inkişafda ciddi dəyişiklik və geriləmələr olmuşdu. Odur ki, bazar  iqtisadiyyatı  münasibətlərinə qayıtmaqla hər şeyə yenidən başlamaq lazım  gəldi.

Müstəqil dövlətin bir sıra vacib atributları, rəmzləri və əlamətləri olur ki, onlarsız müstəqillik mümkün deyil! Məsələn, hər bir müstəqil dövlətin bayrağının, himn və gerbinin olması vacibdir. Suveren dövlətin  sərhədləri öz ordusu tərəfindən qorunmalı, tədavülə özünün pul vahidi buraxılmalı, gömrük sistemi qurulmalıdır. Xalq  yeraltı və yerüstü sərvətlərinə sahiblik etməli, dövlətçiliyini quraraq müvafiq qurum və  təsisatlar yaratmalıdır. Ən mühüm məsələlərdən biri beynəlxalq qurum və təşkilatlara üzv olmaq, konvesiyalara qoşulmaq, ayrı-ayrı dövlətlərlə bərabərhüquqlu və qarşılıqlı maraqlara əsaslanan münasibətləri yaratmaq və inkişaf etdirməkdir. Dövlətin iqtisadi  müstəqilliyinə nail olmadan onun siyasi müstəqilliyini təmin etmək mümkün deyildir!

Azərbaycan  bu mərhələləri böyük əziyyətlər, zəhmətlər bahasına olsa da keçib! Artıq 22 ildir ki, müstəqillik yolu ilə addımlayırıq. Dogrudur, bu 22 ilin hamısı quruculuq işlərinə sərf olunmayıb. Ölkədə sabitlik və əminamanlıq  yaradılması, iqtisadi, siyasi, hüquqi islahatların keçirilməsi, özəlləşdirmə proqramlarının  yerinə  yetirilməsi, vətəndaş cəmiyyətinin formalaşdırılması, dünya  birliyinə inteqrasiya yönündə ciddi addımlar atılmış və bütün bunlar xeyli zaman aparmışdır.

20 min şəhid verən, 20 faiz torpağı işğal altında qalan Azərbaycan  hələ də müharibə vəziyyətindədir və hərbi əməliyyatların bərpası  ehtimalı aradan qalxmayıb! Ordu quruculuğuna,  müdafiə sənayesinin təşkilinə və inkişafına, xarici dövlətlərdən müasir texnologiyalara əsaslanan silahların, müxtəlif növ texnikanın  alınmasına hər il xeyli vəsait sərf olunur. Qaçqınlara və məcburi köçkünlərə dövlət qayğısı bir an belə azalmır. Yeni qəsəbələr salınır, evlər və binalar tikilir, şəhid, əlil  ailələrinə dövlət hesabına ayrıca mənzillər inşa edilərək paylanır.

Bütün bunlar dövlət üçün əlavə yükdür!

Dövlət büdcəsindən sonradan gəlir verməyəcək sahələrə külli miqdarda vəsait xərclənməsi deməkdir!

Amma başqa yol da yoxdur! Müstəqil dövlət özünün və vətəndaşlarının problemlərini həll edərək xərc çəkməyə hər  zaman hazır olmalıdır və hazırdır!

Azərbaycan iqtisadiyyatı müstəqillik dövrünə  bərbad və dağılmış vəziyyətdə qədəm qoydu. Mərkəzin  Ermənistan-Azərbaycan,  Dağlıq Qarabağ probleminin həllinə ədalətsiz yanaşmasına etiraz olaraq 1988-ci ildən paytaxt Bakıda başlanan uzunmüddətli tətillər sonralar regionlara  keçdi, kənd təsərrüfatında işlərin normal ahəngi pozuldu. SSRİ hökuməti Azərbaycandan neft-maşınqayırma məhsullarını almaqdan imtina edərək onların ittifaqın başqa yerlərində istehsalını qaydaya saldı. Beləliklə, bu bazar itirildi. Qorbaçovun alkoqolizmə qarşı mübarizə ilə bağlı başladığı kampaniya SSRİ-nin  iqtisadiyyatı ilə  bərabər, barlı  üzümlükləri ləğv edilmiş  Azərbaycanın kənd təsərrüfatına da  mənfi təsir  göstərdi. AXC-Müsavat  cütlüyünün iqtidarı dövründə özəlləşdirmə adı ilə fabrik və zavodların mal-məhsulları, kolxoz və sovxozların, emal  müəssisələrinin əmlakı satılıb-sovruldu, "metallom" şəkildə xaricə daşınaraq mənimsənildi. Qıtlıq, işsizlik baş alıb gedirdi, insanlar  sabaha ümidlərini itirmişdilər.

Yenidən hakimiyyət sükanı arxasına  qayıdan ulu öndər Heydər Əliyev  bir neçə istiqamətdə fəaliyyət göstərərək iqtisadiyyatın  böhrandan çıxarılmasını diqqət mərkəzində saxladı. Belə vəziyyətdə bütün  ümidlər yalnız neft sənayesinə bağlana bilərdi. Yalnız bu sahə lokomotiv kimi iqtisadiyyatın digər sahələrini də öz arxasınca aparmaqla  böhrandan qurtara bilərdi. Lakin dənizin dərin qatlarında yerləşən yataqlarından neftin çıxarılması üçün ölkədə zəruri avadanlıq və müasir texnologiya yox idi. Yalnız dünyanın aparıcı dövlətlərinin  nəhəng neft şirkətləri ilə bağlanan müqavilələr  hesabına məsələni  yoluna qoymaq olardı. Əvvəlki iqtidarların bu sahədəki  cəhdləri uğursuzluğa düçar olmuşdu. Ulu öndər Heydər Əliyevin  rəhbərliyi və  cənab İlham Əliyevin fəal iştirakı ilə aparılan danışıqlar çətin və  mürəkkəb şəraitdə  getsə də, sonda - 1994-cü il 20 sentyabrda Azərbaycan xalqının və müstəqil dövlətimizin maraqlarının tam təmin olunduğu "Əsrin müqaviləsi" adını  almış neft  kantraktını imzalamaq mümkün oldu.

Bu, müstəqil Azərbaycan dövlətinin ən böyük qələbəsiydi.

Bu, ümummilli lider Heydər Əliyevin beynəlxalq nüfuzuna hörmətdən, tezliklə Azərbaycanda sabit vəziyyətin və əlverişli investisiya mühitinin yaranacağına olan inamdan, ən əsası isə Azərbaycanın artıq öz sərvətlərinə tam sahiblik etdiyinə etibar və əminlikdən yaranmışdı.

Sovet dövründə ölkə "adı sənin, dadı mənim" prinsipi ilə işlədiyindən çıxarılan neftdən və emal olunan neft məhsullarının satışından götürülən  gəlirlər birbaşa ittifaq büdcəsinə gedirdi. Ölkəyə  isə çirklənmiş ekologiya və neftə bulaşmış torpaqlar qalırdı. İstehsal ediləcək neftin dünya bazarına çıxarılması üçün təhlükəsiz və dövləti maraqlara xidmət edən  marşrutun seçilməsində də ulu öndər Heydər Əliyev milli maraqların ödənilməsini əsas  tutdu, bütün mübahisə, təzyiq cəhdlərinə, gərgin müzakirə və çətinliklərə baxmayaraq, ən optimal variantın təsdiqinə nail oldu. Bakı-Tbilisi-Ceyhan əsas ixrac neft boru kəmərinin  həyat vəsiqəsi qazanması Azərbaycanın müstəqilliyinin, dövləti maraqları təmin edə bilən ölkə  olduğunun daha bir  sübutuna çevirdi. Bundan sonra bağlanan iyirmidən çox neft müqavilələri, habelə Bakı-Tbilisi-Ərzurum  qaz ixracı boru kəməri, Bakı-Tbilisi-Qars dəmiryolu xətti, ən nəhayət, TAP (TANAP) qaz ixracı  kəməri Azərbaycanın artıq  neft və qaz  sərvətlərinin əsl sahibi olduğunu, yalnız öz maraqlarına xidmət edən  beynəlxalq layihələrə dəstək verərək reallaşdırdığını (Cənubi Qafqazda  isə Azərbaycanın razılıq vermədiyi hər hansı bir layihənin gerçəkləşməsi  qeyri-mümkündür) dönə-dönə sübut etdi.

"Əsrin müqaviləsi" də  daxil olmaqla, Xəzərin Azərbaycan sektorundakı "Azəri-Çıraq-Günəşli" yataqlarının  tammiqyaslı işlənməsi üçün indiyədək Azərbaycanda 32  Hasilatın Pay Bölgüsü  Sazişi  imzalanıb ki, həmin layihələrdə də dünyanın 19 ölkəsindən 41 şirkət  iştirak edir. Bir daha xatırladırıq: tərəfdaşları və şərtləri  Azərbaycan özü müəyyənləşdirir!

1994-cü ildən Azərbaycanın  neft sektoruna 50 milyard ABŞ dollarından  çox sərmayə yönəldilib! 16 ilə yaxın müddət ərzində "Azəri-Çıraq-Günəşli" yataqlarından 2,3 milyard barel neft hasil  edilib! Götürülən qazanc  isə Azərbaycan xalqının və dövlətinin bu günü və sabahı naminə görülən  işlərə xərclənib!

Dövlət başçısı cənab İlham Əliyevin müəyyən etdiyi strateji istiqamət  əsasında Azərbaycan  özünün "neftsiz dövrünə"  hazırlaşır. Odur ki, qeyri-neft sektoruna  böyük miqdarda sərmayə  yatırılaraq xüsusi diqqət göstərilir.

Bütün bu işlər sovet dövründə olduğu kimi, "Qosplan"ın (SSRİ Dövlət  Plan Komitəsi) "məsləhəti", çox böyük yazışmalar və çətinliklərdən sonra ayırdığı cüzi məbləğdə vəsaitlər hasabına görülmür və  görülə də bilməzdi! Azərbaycan xalqının  istəyi və iradəsi ilə şəffaf şəkildə tərtib edilərək Milli Məclisdə  təsdiq olunan Dövlət büdcəsi  əsasında görülür.

Son on ildə Azərbaycan iqtisadiyyatının bütün sahələri  görünməmiş sürətdə və həcmdə yüksəlmişdir. Enerji, nəqliyyat, ərzaq təhlükəsizliyi təmin edilmiş, xalqın rifahı və sosial durumu əsaslı şəkildə yaxşılaşmışdır. Bir neçə vacib göstəriciyə diqqəti yönəldirik:

 

* Ölkə iqtisadiyyatının həcmi 3 dəfə artıb! Azərbaycan ümumi daxili məhsul istehsalının illik artım tempinə görə dünyanın lider dövlətləri sırasında yer  alıb;

 

* Dövlət büdcəsi 17 dəfə artıb! Beləliklə, 1,5 milyard dollardan 25 milyard dollara çatıb;

 

* Ölkənin strateji valyuta ehtiyatları 25,3 dəfə artıb! Hazırda valyuta ehtiyatlarımızın miqdarı 40 milyard dolları keçib;

 

* Nominal əməkhaqqı 5,9 dəfə artıb! Hazırda orta maaş 500 dollara bərabərdir;

 

* Nominal orta aylıq pensiya 6,1 dəfə artıb! Orta pensiya 200 dollar olub;

 

* Bank aktivlərinin həcmi 10,4 dəfə artıb!

 

Baş verən bir sıra "enmələr" və "azalmalar" da əslində xalqın güzəranına müsbət təsir göstərib. Belə ki:

 

* Yoxsulluq səviyyəsi 7 dəfə aşağı düşərək 49 faizdən 7,6 faizə çatıb;

 

* Son 3 ildə internet xidmətlərindən istifadə haqları 10 dəfədən çox aşağı  salınıb;

 

* Azərbaycanın valyuta ehtiyatları xarici dövlət borcunu 10 dəfədən çox  üstələyir!

 

Müstəqilliyin ilk illərində paytaxt Bakıda elektrik enerjisi tez-tez kəsilir, respublikanın bölgələrinə isə sutkada 5-6 saat enerji verilirdi. Təbii  qaz olmadığından insanlar soyuq aylarda əziyyət çəkir, meşələr qırılırdı. İndi isə nəinki elektrik enerjisi ilə təchizatda bütün  fasilələr ləğv olunub, yeni tikilən müxtəlif tipli elektrik stansiyaları hesabına Azərbaycan enerjiyə öz ehtiyacını artıq ödəyərək qonşu dövlətlərə elektrik enerjisi ixrac edir. Respublikanın əksər rayonlarında mavi qaz şölələnir, indiyədək təbii qaz görməmiş bir sıra dağ rayonlarının ən ucqar kəndlərinə belə mavi yanacaq  verilib. İlin sonunadək ölkənin qazlaşdırılması 90 faiz həddini keçəcəkdir. Azərbaycan həm də Avropanın təbii qazla təchizində ən  etibarlı tərəfdaşa çevrilməkdədir. "Şahdəniz" qazının Avropada şölələnəcəyi vaxta az qalır! Daha "ad da, dad da"  xalqımıza məxsusdur! Bu imkanı  həqiqi və real dövlət müstəqilliyi bizə bəxş etmişdir.

Başqa bir müqayisə. Təbii ki, sovet  dövründə müəyyən inkişaf da olub və bunu inkar etmək qeyri-mümkündür. Belə ki, ulu öndər Heydər Əliyevin ölkəyə birinci rəhbərliyi dövründə  iqtisadiyyat, xüsusən neft sənayesi və kənd təsərrüfatı yüksəliş dövrünü yaşamış, yeni kənd  və qəsəbələr salınmış, ictimai-mədəni binalar tikilmiş, Azərbaycan  kəndlisi palçıq  komalardan ikimərtəbəli, mişar daşından tikilmiş evlərə köç etmişdi. Ancaq indiki sürət və keyfiyyətdə  yüksəliş heç zaman baş verməmişdir! Cənab İlham Əliyevin  düşünülmüş, sürətli və davamlı inkişaf konsepsiyası əsasında  formalaşan İnkişafın Azərbaycan Modeli xalqımıza ölkə daxilində və onun kənarlarında böyük dividentlər qazandırmışdır. Bakı və Abşeron yarımadası, habelə respublikanın bütün bölgələri ölkə Prezidenti tərəfindən  imzalanmış Dövlət Proqramları əsasında inkişaf etdirilir. "Azərbaycan 2020: gələcəyə baxış" İnkişaf Konsepsiyasının qəbulu inkişafın yeni  üfüqlərini açır. Konsepsiyaya əsasən, qarşıya qoyulan ən mühüm vəzifələrdən biri növbəti on ildə iqtisadiyyatın ikiqat  artımına nail olmaqdır.

Sovet dövründə bir sıra işlər görülsə də, əksər yaşayış məntəqələrinin, xüsusən bölgələrdəki şəhər və qəsəbələrin içməli su ilə təminatı və kanalizasiya çəkilişi öz həllini tapmamışdı. Bu gün kənd yollarının yenidən qurulması ilə yanaşı, regionlardakı  şəhər və şəhərtipli qəsəbələrin içməli su təchizatı və kanalizasiya şəbəkəsinin qurulması problemi də sürətlə həll edilməkdədir. Dövlət başçısı cənab İlham Əliyev 2018-ci ilədək ölkədəki bütün sosial problemlərin həll ediləcəyi barədə  bəyanat vermişdir. Bu, iqtisadi sahədə keçid dövrünü başa vuraraq inkişaf etmiş ölkələr cərgəsinə qoşulmağı hədəfə alan müstəqil Azərbaycanın  qarşıya qoyduğu ən mühüm vəzifələrdən biridir.

Sosializm quruluşunda xüsusi mülkiyyətə geniş yer verilmədiyindən, digər tərəfdən inşaat mallarının qıtlığından insanların şəxsi mənzilə sahib olmaları müşkülə çevrilmişdi. Ev tikəndə belə adambaşına 12 kvadratmetrdən artıq mənzil sahəsinin nəzərdə tutulması qadağan idi. Bu həddi aşanlar cinayət məsuliyyətinə cəlb edilərək cəzalandırılırdılar! Hazırda respublikamız başdan-başa tikinti meydanını xatırladır. Yeni yaşayış məntəqələri salınır, şəhər və kəndlərdə insanlar bol inşaat materialları hesabına özlərinə bir-birindən yaraşıqlı, üç və daha  çoxmərtəbəli geniş evlər, yardımcı binalar tikdirir, respublikanın istənilən yerində istədikləri qədər ev alıb şəxsi mülkiyyətlərinə çevirirlər.

Kommunist  ideologiyasından imtina edən xalqımız demokratik inkişaf yolunu tutmuşdur. Cəmiyyətdə çoxpartiyalı sistem, fikir plüralizmi, mətbuat və söz azadlığı mövcuddur. İnsanlar düşündükləri kimi danışa, danışdıqlarını mətbuatda açıq şəkildə yaza bilirlər. Daha insanlar "başqa cür" düşündüklərinə, "dövlət əleyhinə" danışdıqlarına görə həbsxanaya atılmır, Sibirə sürgün edilmirlər! Müstəqillik illərində mətbuata senzura nəzarəti aradan qaldırılmış, qəzet təsis etmək   buraxmaq son dərəcə asanlaşdırılmışdır. İndi dövlət azad və müstəqil mətbuata xüsusi qayğı göstərir, mətbuatın maddi-texniki bazasının möhkəmlənməsinə çalışır, yeni mənzillər tikib təmir etdirərək pulsuz şəkildə jurnalistlərə paylayır. Qırmızı imperiya vicdan azadlığı elan etmişdi. Amma ateizmi, Allahsızlığı təbliğ edir, partiya və komsomol təşkilatına üzv olanların məscidə getməsinə, ibadət etməsinə qadağa qoyur, belə hallar baş verəndə ciddi şəkildə cəzalandırırdı! İnsanlar Allahı ürəklərində gizlətmək, dini bayramları evdə, gizli şəkildə qeyd etmək məcburiyyətindəydilər. Bu gün isə Azərbaycanda istənilən vətəndaş istədiyi dini məbədə gedərək ibadət edə bilər. Dini bayramlar da digər bayramlarla  eyni səviyyədə qeyd edilir. Müstəqillik  dövründə Azərbaycanda 2 minə yaxın məscid  tikilmişdir. Son 10 ildə isə 140-a yaxın  məscid tikilmiş, 80 məscid əsaslı təmir edilmişdir.

Azərbaycan dünyada həm də idman dövləti kimi tanınır. Halbuki sovet dövründə Olimpiya, dünya və Avropa çempionatlarında iştirak etmək üçün hansısa azərbaycanlı idmançının yığma komandaya düşməsi qeyri-mümkün idi. Düşənlər  isə SSRİ-nin bayrağı altında yarışırdılar. Bütövlükdə  Sovet İttifaqının mövcudluğu  dövründə Azərbaycandan olan Olimpiya, dünya və Avropa çempionları və  mükafatçılarının sayı barmaqla sayılacaq qədər az idi. Müstəqillik  dövründə Azərbaycan idmançıları təkcə iştirak etdikləri beş Olimpiya  oyunlarında 6-sı qızıl olmaqla, 26 medal qazanmışlar! Azərbaycan artıq beynəlxalq səviyyəli idman  yarışlarının keçirildiyi məkana çevrilmişdir. İlk Avropa İdman Oyunlarının da ünvanı məhz Azərbaycandır! Qısa  müddətdə bu qədər idman uğurlarının qazanılması heç də təsadüfi  deyil. Xatırladırıq ki, Azərbaycan idmançıları müstəqillik dövründə iştirak etdikləri müxtəlif ranqlı yarışlarda 2 mindən çox qızıl, 1500 gümüş və 2100-dən artıq bürünc medal almışlar. Respublikada 38 Olimpiya İdman Kompleksi öz qapılarını idman həvəskarlarının üzünə açmışdır.

Müstəqilliyin ilk illərində idmançıların və məşqçilərin beynəlxalq yarışlara  qatılması üçün vəsait  yox idi. Hətta bir sıra idmançılarımız və məşqçılərimiz köçüb başqa ölkələrə getmişdilər. Cənab İlham Əliyev Azərbaycan Milli  Olimpiya Komitəsinin prezidenti seçildikdən sonra bu sahədə də ciddi  dönüş yarandı. İndi  nəinki idmançı və məşqçilər qeriyə qayıtmışlar  və bütün yarışlarda yüksək səviyyədə iştirakları təmin edilir, həm də  qaliblərə böyük  məbləğdə pul mükafatları, orden və medallar, mənzillər verilir, cəmiyyətdə hörmət sahibinə çevrilirlər.

Müstəqillik həm də sahibkarlığın inkişafına geniş imkanlar açmışdır. Özəlləşdirmə proqramlarının uğurla həyata keçirilməsi, aqrar islahatların səriştəli şəkildə aparılması ölkə iqtisadiyyatının  inkişafına güclü təkan vermişdir. İnsanlar özlərinə fərdi biznes qurur, müxtəlif  obyektlər açır, iş yerləri yaradır, eyni zamanda, övladlarının da gələcəyini təmin edirlər. Büdcəyə ödədikləri vergi və digər ayırmalar isə ölkəmizin inkişafına fərdi töhfələri sayılır. Hazırda Azərbaycan  iqtisadiyyatında özəl sektorun payı təqribən 80 faizdir. Dövlət sahibkarlığın inkişafına daim dəstək verir. Son 9 ildə 15 mindən çox sahibkar dövlət tərəfindən bütövlükdə 1 milyard 200 milyon manat  həcmində güzəştli kredit almışdır. Azərbaycan artıq dünyanın bir çox ölkələrinə, hətta inkişaf etmiş Avropa dövlətlərinə sərmayə yatırır. Ölkəmizin iş adamları xaricdə də obyektlər alır, iş qurur, pul qazanırlar. İyirmi il bundan qabaq kimsə  bunları ağlına belə gətirə bilməzdi! Bu gün isə hamının adi hasab etdiyi, normal qarşıladığı gerçəkliklərdir!

Müstəqillik Azərbaycan vətəndaşına və ailəsinə nə verib? Bu mövzuda  isə statistik rəqəmlərsiz, hamının gündəlik həyatda gördüyü  və bildiyi faktlar əsasında, sadə formada söhbət açmaq istəyirik.

Sosializm dövründə Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası (Sov.İKP) hakim və yeganə partiya sayılırdı. Bütün dövlət qurumlarının  fövqündə dayanırdı. Onun dediyi sözlər, verdiyi bəyanatlar və qəbul etdiyi qərarlar dövlətin sözü və mövqeyi sayılırdı. Sov.İKP qəbul etdiyi proqramda 1980-ci ildə ölkədə  kommunizm cəmiyyəti  qurulacağını, maddi nemətlərin "sel kimi aşıb-daşacağını" bəyan etmişdi. Özü də "təntənəli" şəkildə!  Vədə vaxtı yetəndə sovet adamları acınacaqlı və gülməli vəziyyətlə üzləşdilər. Ölkədə elə bir qıtlıq yaranmışdı ki, dövlət talon sisteminin tətbiqinə məcbur oldu. Ay ərzində adambaşına verilən talona görə  hərə mağazadan öz puluna 1 kq yağ, 2 kq ət alıb işlədə bilərdi. 1982-ci ildə  həmin SovİKP "Ərzaq proqramı"  qəbul etməklə ölkədə ərzaq  bolluğu yaradılması üçün  xalqın qarşısına vəzifə qoydu.

Bu faktı  təsadüfən xatırlatmırıq. Xalqların və dövlətlərin suveren hüquqlarını əllərindən alaraq  totalitar cəmiyyət yaratmaqla insanları firavanlığa çıxarmaq, xoşbəxtliklərini təmin etmək mümkün deyil. Bunu təkcə SSRİ-nin biabırçı təcrübəsi yox, həm də müstəqil Azərbaycanın qısa dövrdə (73 il hara, 22 il hara) qazandığı nailiyyətləri də sübuta yetirir. Xalq öz sərvətlərinin  taleyinin sahibi olanda, düzgün siyasi kursla gedəndə qələbə şəksizdir! Bu gün Azərbaycanda görünməmiş bolluq müşahidə olunur. Bütün növdə, çeşiddə ölkədə istehsal  olunan və xaricdən  gətirilən  mallar, məhsullar dolub-daşır. Ən əsası insanların onları almaq, yemək, geyinmək və işlətmək imkanları var! Bu gün hər bir Azərbaycan ailəsi yaxşı geyinir, yeyir, ölkəni və xarici gəzir, dünyanın əksər ölkələrindəkindən daha yüksək səviyyəli həyat sürür. Vaxt var idi həyətlərdə qurulan çadırlarda xeyr iş edib toy çaldıranlar bir kasa bozbaşla məclislərini yola verirdilər. İndi şadlıq  saraylarında növbəyə duraraq toy edənlərin cah-cəlalına, süfrənin bolluğuna (ifratçılığına) baxın! Ölkəmizdə az qala əhalinin  sayından çox  mobil telefon var. Hətta orta məktəb şagirdləri  telefonsuz dərsə getmirlər. Hər əldə bir neçə telefon gəzdirmək isə dəbə çevrilib. Evində kompyuteri olmayan, internetdən istifadə etməyən az adam tapılar. Artıq kompyuter Azərbaycan vətəndaşının həyatına və məişətinə möhkəm daxil olub. Bu, eyni zamanda, söz və fikir  azadlığının ən mühüm göstəricilərindəndir.

Daha bir maraqlı məqam - inkişaf və firavanlığın yaratdığı problem! Paytaxt Bakıda hər il bir neçə yol aşırımı, tunel, körpü tikilir, yollar və küçələr genişləndirilir. Yol  kənarları gecə-gündüz dayanmış maşınlarla dolu olur. Bir yerə tələsəndə bəzən saatlarla  avtomobil tıxaclarında qalır, əsəbləşir, deyinirik!  Bu problemi yaradan və həllini çətinləşdirən isə fərdi avtomobillərin sayının  durmadan  artmasıdır! Sovet dövründə illərlə növbəyə duraraq zorla "Jiquli" maşını alardıq. Çoxları da onun başqasına məxsus olduğunu söyləyir, özgə adına sənədləşdirirdi. İndi isə hər ailənin bir neçə, həm də müxtəlif markalı və "Jiquli"dən qat-qat baha maşını var! Heç kim də piyada gəzib özünə əziyyət  vermək, rahatlığını pozmaq istəmir. Deyinə-deyinə tıxaclarda  gözləməyi üstün tutur...

Ötən əsrdə Sabir satirik şeirlərinin birində başqalarından geri qalmağımıza istehza edirdi:

Əcnəbi göydə balonlarla gəzir,

Hələ biz avtomobil minməyiriz.

Ruhu şad olsun böyük satirikin! Kosmik ailənin üzvünə  çevrilən Azərbaycan orbitə peyk çıxaran 50 ölkədən biridir! Qısa müddətdə göylərə ucalmaq imkanını isə bizə dövlət müstəqilliyimiz vermiş, ölçülü-biçili, düşünülmüş və hesablanmış addımlar qazandırmışdır. Uğur uğur gətirər, - demişlər. Bu uğurlarımıza görə dünyanın 155 dövləti BMT-nin Təhlükəsizlik Şurasına üzv qəbul olunmağımıza  dəstək verərək daha bir nailiyyət qazanmağımıza  yardım göstərmişdir. Müstəqilliyimizin ən  böyük uğuru da məhz budur!

Bütövlükdə müstəqil dövlətin azad vətəndaşı olmaq  əsl səadətdir!

 

Bəxtiyar SADIQOV

 

Azərbaycan. - 2013.- 6 avqust.- S. 1-2.