VƏTƏNƏ DÖNÜK ÇIXANLAR
TƏƏSSÜF
Kİ, BELƏLƏRİ KƏSKİN İCTİMAİ
QINAĞIN HƏDƏFİNƏ
ÇEVRİLMİRLƏR
BAŞ REDAKTORDAN
Gənclik dövrümüzdə Mir Cəlalın " Bir gəncin manifesti" əsərini necə məhəbbətlə, sevə-sevə oxuyardıq! Əsərdə hamının hisslərinə toxunan qəribə bir məqam da var: azərbaycanlı ana daim sevib əzizlədiyi, öz əli ilə toxuduğu xalçanı ehtiyac üzündən bazara çıxararaq satmalı olur. Pullu alıcıya da rast gəlir! Amma onun əcnəbi olduğunu biləndə, Azərbaycan xalısının vətəndən kənara aparılacağını hiss edəndə fikirindən daşınır: "İtə ataram, yada satmaram!" - deyir.
O vaxtdan bu ifadə zərb-məsələ çevrilib, vətənpərvərlik tərbiyəsinin bir elementi olub.
Bəli, əslində, biz milli-mənəvi dəyərlərimizi gözbəbəyi kimi qorumalıyıq!
Heç zaman Azərbaycanlılığımızı, bu vətənin övladı olduğumuzu unutmamalıyıq!
Azərbaycan üçün qiymətli, əziz nə varsa, hamısını qoruyub saxlamalıyıq!
Ən əsası Azərbaycanın təmiz adının, artıq dünyada tanınan müsbət imicinin qayğısına qalmağı bacarmalıyıq!
AMMA BUNU HAMIMIZ EDİRİKMİ?!
Cəmi 21 ildir ki, müstəqil dövlət olmuşuq!
Cəmi 21 ildir ki, öz əlimiz, öz başımızdır!
Cəmi 21 ildir ki, öz sərvətimizin sahibi, sərəncamçısıyıq!
Görün bu 21 ildə nələr etməmişik:
* İqtisadi sahədə 300 faizlik artıma nail olmuşuq!
* Siyasi sahədə 155 dövlətin dəstəyi ilə BMT Təhlükəsizlik Şurasının üzvü seçilmişik!
* Mədəniyyət sahəsində Avroviziya mahnı müsabiqəsində qalib gələrək Bakıda onun ən yaddaqalan yarışmasını keçirmişik!
* Bu gün peykimiz kosmosda uçur!
Həm də bu 21 ilin hamısı inkişaf və quruculuğa sərf olunmayıb!
Biz anarxiya və qanunsuzluq burulğanından keçərək bugünkü yüksəlişə çatmışıq!
Biz vətəndaş müharibəsinin astanasından qayıtmışıq!
Biz dərin iqtisadi və siyasi böhranı arxada qoymuşuq!
Biz dövlət çevrilişi cəhdlərinin sınaqlarından çıxmışıq, fövqəladə vəziyyətlərdən qurtulmuşuq!
Bu gün Azərbaycan müasir, demokratiya yolu ilə irəliləyən gənc dövlətdir!
Bu gün Azərbaycan Cənubi Qafqazın lideri, bölgədə söz sahibidir!
Təəssüf ki, bu yolda itkilərimiz də olub:
20 min vətən övladını şəhid vermişik!
Qarabağ uğrunda gedən müharibənin birinci mərhələsini uduzmuşuq - 20 faiz torpağımız hələ də düşmən işğalındadır!
Hələ də Azərbaycanın müstəqilliyini istəməyən, onun müstəqil, öz maraqlarına xidmət edən siyasət yürütməsi ilə barışmayan dövlətlər və qüvvələr var!
Hələ də müstəqil Azərbaycanla bağlı müxtəlif yerlərdə cızılan məkrli planlar icra olunacaqları günü və saatı gözləyirlər!
Hələ də Azərbaycanı yenidən öz təsirləri altına salmaq, öz maraqlarına xidmət etdirmək istəyən qüvvələr var!
Bütün bunlar bizi daha ayıq-sayıq olmağa, müstəqilliyimizin üzərində əsərək onu möhkəm qorumağa sövq edir!
AMMA HAMIMIZ BELƏ DÜŞÜNÜRÜKMÜ?
Bu gün Azərbaycan vətəndaşı heç zaman olmadığı qədər azad və təminatlı həyat sürür!
Bu gün Azərbaycan başdan-başa yenidən tikilib qurulur!
Bu gün Azərbaycan Avropaya və dünyaya inteqrasiya edir!
Amma, nədənsə, həmişə müqayisə aparanda keçmişimizə baxıb, bu günümüzü dünənimizlə tutuşdurmuruq! Nədənsə, ABŞ, Fransa, Böyük Britaniya, İsveçrə, Almaniya və başqa ölkələrdən götürülən misallar gətirməyi xoşlayırıq.
Bilmirəm buna siyasi savadsızlıqmı, məntiqsizlikmi, yaxud naşılıqmı deyək!
Ay balam, bazar iqtisadiyyatı və demokratiya tarixi yüz illərlə ölçülən dövlətlərlə müstəqillik yaşı 22, quruculuq tarixi isə cəmi 10 il olan Azərbaycanı müqayisə edərlərmi?!
Zirvəyə çatmaq üçün çox yol qət etmək, çox əziyyət çəkmək gərəkdir!
O sovet hökuməti idi ki, 20 ilə ölkədə kommunizm quracağını xalqa vəd etmişdi! Amma necə "qurduğunu" yaxşı gördük!
Kommunizmin yerinə "Ərzaq proqramı" qəbul edən dövlət ət və yağı ailəbaşı normaya çevirdi, hər insana ay ərzində nə qədər ət və yağ ala biləcəyini talonla müəyyənləşdirdi!
Azərbaycanı Avropa dövlətləri ilə iqtisadi cəhətdən müqayisə edəndə üstünlük biz tərəfdədir:
* Neçə illərdir onlar maliyyə və iqtisadi böhran keçirirlər.
Biz isə, şükür Allaha, daim yüksəlişdəyik!
* Demokratik inkişaf məsələləri də normaldır: əgər buna da zaman, indiyədək bu sahədə görülən işlər və qərəzsiz yanaşma olsa, vəziyyətin qənaətbəxş olduğunu görərik.
Təəssüf ki, ikili yanaşma və ikili standart Azərbaycana qarşı olan münasibətlərdə hələ də davam edir. Səbəbini isə bir qədər əvvəldə söyləmişdik!
Dünyada başqa bir yanaşma da var:
* Hər bir ABŞ vətəndaşı daim özünə "Mən vətənim üçün nə etmişəm" - sualını verir!
Bizlərdə isə "Vətən mənə nə edib" - sualı dəbdədir!
Əvvəla, açıq gözlə və obyektiv yanaşma ilə baxsaq, ötən dövrdə Azərbaycan dövlətinin öz vətəndaşları üçün nələr etdiyini aydın görə bilərik.
İkincisi, vətən öz övladı üçün şərait yaradır, onun hüquqlarını təmin edir.
Amma vətən heç kəsin yerinə zəhmət çəkib oxuyası, işləyəsi və güzəran qurası deyil!
Vətən cinayətkarı bağışlayası, anarxiya və qanunsuzluğa göz yuması, zorakılığa əl atanlar qarşısında geri çəkiləsi də deyil!
Qanun hamı üçün birdir, demokratiyanın tələbləri də eynidir.
- İndi kim şəxsi münasibətlərdə hansısa məmurdan incik düşürsə;
- Kimin bir parça
torpağı əlindən
alınırsa;
- Kimin plana düşmüş
evi sökülürsə;
- Kim xaricdə siyasi sığınacaq almaq eşqinə düşürsə;
- Kim öz təqsiri üzündən vəzifəsini
itirirsə və s. dönür olur Azərbaycana düşmən!
- Dönür olur "demokratiya uğrunda mübariz"!
Gah "Azərbaycan
vətəndaşlığından imtina edirəm!" - bəyanatını verir,
gah "Azərbaycanda
demokratiya yoxdur" - deyə dad döyür!
Adama deyərlər
ki, a bala, dünənə qədər
sən də Azərbaycanda yaşayırdın,
dünən niyə bu sözləri demirdin?!
Elə ki, təzə dönük meydana atılır, adlarını
"hüquq müdafiəçiləri",
"beynəlxalq təşkilatların
nümayəndələri", "QHT sahibləri" qoyanların
əlinə fürsət
düşür! Erməni
əsilli milyonçular
tərəfindən maliyyələşdirilən
antiazərbaycançı şəbəkəsindən
qrant alanların da gözünə işıq gəlir!
Donoslar,
gizli arayışlar,
aşkar mətbuat konfransları baş alıb gedir...
Bir vur-çatlasın düşür
ki, gəl görəsən!
Ömür boyu kino çəkən Rüstəm
İbrahimbəyov indi
olub "siyasi xadim"!
Milli Şura yaradır, şuraya məktublar göndərir (bolşeviksayağı
addımlar), Azərbaycanın seçki
məsələlərini başqa-başqa
dövlətlərdə "müzakirə" edir!
Amma, deyəsən, bilmir ki, seçkini xalq keçirir, Azərbaycan Prezidentini Azərbaycan xalqı seçir!
Hələ bu adamın xəbəri yoxdur ki, Azərbaycanda mətbuata senzura nəzarəti 6 avqust
1998-ci ildə ləğv
edilib!
Bu adam qorxusundan
Azərbaycana ayaq basmır, çünki hansı maliyyə cinayətləri törətdiyinin
fərqindədir!
A millət, gör sənə kimlər prezidentlik etmək istəyir!
Belə yerdə Şair Moşunun ürəyi partlamasınmı? (Bu filmin
rejissoru Ramiz Əzizbəylidir).
Görün iş nə yerdədir ki, Azərbaycan xalqının
hüquqlarını Leyla
Yunus "qoruyur!"
A millət, o Leyla Yunus ki, işi-peşəsi
erməni əsillilərlə
iş birliyi quraraq Azərbaycanın maraqlarını
satmaqla, ətək-ətək
qrant qazanmaqdır!
Hətta
bu yaxınlarda Azərbaycana qarayaxma sayəsində qazandığı
uğurlara görə
Avropada ona orden də verdilər!
Özü kimi satqınlar
da yığışaraq
bu fəaliyyəti tərifləyib ordenini təbrik etdilər!
Bir ətrafınıza baxın,
keçmişi yada salın! Görün ötən dövrdə nə qədər "demokratiya və hüquq mübarizi" xarici ölkəyə köçərək sığınacaq
aldıqdan sonra səsini kəsib!
Görün vaxtilə Azərbaycana demokratiya dərsi keçən və Vətənə dönük
çıxdıqdan sonra
adı unudulan neçə qəzet müxbirinin səsi yalnız hərdənbir Avropadakı müxtəlif
qurumlar qarşısında
Azərbaycan əleyhinə
keçirilən piketlərdən
eşidilir.
Əgər belə vətənsevər,
hüquqsevər, demokratiyasevərsinizsə,
niyə bizimlə bərabər oturub hüquqi dövlət quruculuğuna, Azərbaycanın
inkişafına kömək
etmədiniz?
Əcnəbilərin qoltuğuna qısılaraq
verdikləri sədəqəyə
göz dikdiniz?
Daha niyə
ayağımızdan çəkirsiniz?!
Niyə
hərəniz bir
təşkilat yaradaraq
bir kitab yazıb, teleradio kanalı açaraq Azərbaycanı tənqid
etməklə məşğulsunuz?
Gərək çörəkpulunu vətənə
dönüklükdən çıxarasınız?!
Onda heç olmasa, Azərbaycanlı adını
üstünüzdən götürün,
adınızı alman,
ingilis, fransız, nə bilim, nə qoyun!
Axı,
əsli Azərbaycanlı
necə Azərbaycanın
əleyhinə çıxa
bilər!
Özü də harada-harada,
xaricdə!
Deyir, eyibli eybini bilsə,
başına palaz bürüyər!
Niyə millətlərin çoxu
xaricdə özgürlüyünü,
mənəvi dəyərlərini
qoruyub saxlayır, bizimkilərin bir qismi isə simasızlaşır, bazar
adamına çevrilirlər?!
Bu məsələlərdə ən
böyük günahlardan
biri də biz jurnalistlərin üzərinə
düşür!
Nədənsə, xalqın maraqlarının
əksinə gedənləri,
Azərbaycanın beynəlxalq
nüfuzuna xələl
gətirməyə çalışanları,
milli maraqlarımızı
satanları qınaq obyektinə çevirməkdə
maraqlı deyilik!
Bəlkə də qorxaqlıq
və acizlik göstəririk!
Aqressiv müxalifət partiyalarına
və onların liderlərinə xidmət edən
qəzetlər isə
gözdən pərdə asmağa, belələrini "demokrat" qiyafəsində
təqdim etməyə
çalışır, hər
nömrələrində onların
sayıqlamalarına səxavətlə
yer ayırır, şəkillərini
manşetə çıxarır,
təbliğatı dəstək verirlər!
Niyə
bu adamlar anlamırlar ki, Azərbaycanın əleyhinə
iş aparmaqla Azərbaycan xalqının məhəbbətini
yox, yalnız nifrətini qazanmaq mümkündür!
Niyə
belə qəzetlər
qaranı ağ
kimi təqdim etməkdə bu qədər israrlı və həvəslidirlər!
Yaxşı, qrant məsələsini
başa düşdük!
Məgər halal yolla
(vətəni satmaqla yox, vətəndaş cəmiyyətinin
inkişafına kömək
göstərməklə) qrant almaq daha yaxşı deyilmi?
Axı,
kor da bilir
ki, balıq şordur!
İndi
gözə kül üfürməklə heç
kəsi aldatmaq olmaz!
Biz "gəzməyə qurbət
ölkə..." demişik,
"qulluq göstərməyə"
yad ölkə deməmişik!
İnsan
bir o dünyasını
da fikirləşməlidir!
Harada dəfn ediləcəyinin fərqində olmalıdır!
Özündən sonra övladlarına
və nəslinə hansı adı qoyub gedəcəyindən
narahatçılıq hissi
keçirməyi bacarmalıdır!
Bəli, hər şeyi satmaq mümkündür və satanlar da var!
Belələrinə dəstək verib, onlara qoşulanlar və yanlarında olanlar isə qazancları ilə itkilərini ayıq başla götür-qoy etsələr, heç də pis olmaz!
Vətəndən uzaqlarda yaşayaraq vətənin maraqlarına xidmət etmək şərəfdir!
Azərbaycanlı simasını saxlamaq son dərəcə vacibdir!
Özünün və ailənin rifahı üçün isə dönüklük rəzalətdir!
Qarın başdan aşağıda dayanır!
Bunu gərək başla dərk edərək hamımızın bir, müstəqil Vətəni sayılan Azərbaycanı sevək!
Ona
xidmət göstərə bilməsək də, heç
olmasa sadəcə, səmimi-qəlbdən sevək!
Azərbaycan.-2013.- 4 iyul.- S.4.