AZƏRBAYCAN
MİLLİ İDEYASI:siyasi və iqtisadi müstəqillikdən
modernləşməyə
Zəmanəsinin
böyük mütəfəkkiri Viktor Hüqo yazırdı:
"Dünyada bütün ordulardan daha güclü olan bir
qüvvə var - bu, vaxtı, zamanı yetişən
ideyadır". Sivilizasiyanın təkamülü və
inkişafı, insan cəmiyyətinin təşəkkülü,
dövlətlərin yaranması prosesində müsbət
yüklü ideya və məramlar həqiqətən də,
stəkanverici amil qismində çıxış etmişdir.
Bütün dövrlərin böyük
filosofları bəşər cəmiyyətinin intibahına,
eləcə də sağlam mənəvi idealların kütləvi
şüurda möhkəmlənməsinə xidmət edən
çoxsaylı ideyalar irəli sürmüş, millətlərin
formalaşması, bütövləşməsi prosesində
milli ideyanın səfərbəredici rolunu önə
çəkmişlər.
Milli
inkişafın lokomotivi
Milli
ideyanın gücü, ilk növbədə, konkret məram və
məqsədləri cəlbedici formada irəli sürməsində
və bütün bunlara nail olmaq üçün
şüurlara hakim kəsilməsindədir. Müasir dövrdə
hər bir xalqın milli ideyası onun gələcək
inkişaf yolu, taktiki və strateji hədəfləri, habelə
beynəlxalq münasibətlər sistemindəki yeri barədə
aydın təsəvvür yaradır. Milli ideyanın hədəflədiyi,
önə çəkdiyi məqsədlərin mahiyyətindən
asılı olaraq xalqların və dövlətlərin beynəlxalq
miqyasda imici formalaşır. Milli ideya dövlətlərin
sosial-iqtisadi və intellektual resurslarını konkret siyasi məqsədlər
naminə səfərbərliyə alır, milli ideologiya isə
bu prosesdə bir növ vasitəçilik edir. Əgər fərdin
fəaliyyətini stimullaşdıran əsas amil onun məqsəd
və arzularıdırsa, dövlətlərin uğur və
inkişafını təmin edən başlıca meyar məhz
milli ideyadır.
Milli
ideya dedikdə, söhbət yalnız kimin nə
düşündüyündən ibarət olan subyektiv təsəvvürlər
yığını deyil, əsrlərin sınağından
çıxaraq milləti inkişaf etdirən, onun siyasi təşkilatlanma
qabiliyyətinin əvəzsiz meyarına çevrilən
fenomen başa düşülür. Hər
hansı xalqın rifahı, inkişafı və tərəqqisinin
strategiyası kimi milli ideya insanları sıx şəkildə
birləşdirir, vahid tam kimi fəaliyyətinə şərait
yaradır, cəmiyyətin mənafelərini ifadə edən
davranış qaydaları, qanunlar və digər mühüm
ictimai-siyasi qaydalar formalaşdırmağa kömək edir.
Milli ideya etnosun (millətin), onun bənzərsiz mədəniyyətinin,
təkrarsız "mən"inin qorunub saxlanmasına imkan
yaradır. Tərkibinə görə polietnik sayılan cəmiyyətlərdə
məhz milli ideya vasitəsilə ümumi dövlətçilik
mənafeyinin dürüst dərki, ümummilli məsələlərdə
həmrəyliyin təmini mümkün olur.
XXI
əsrdə qloballaşma beynəlxalq hüququn getdikcə
yeni-yeni subyektlərini özünə cəlb edərək
milli iqtisadiyyatları vahid ümumdünya sisteminə -
kapitalın yerdəyişməsinin əvvəllər
ağlagəlməz asanlığına, dünyanın
informasiya üçün indiyədək görünməmiş
açıqlığına, kommunikasiya
yaxınlığına, planetar elmi-texniki və innovasion inqilaba, təhsilin
beynəlmiləlləşməsinə, multikulturalizmə və
sair amillərə əsaslanan universal konsolidasiya
formalaşdırır. Cəmiyyətin bu cür
inkişafı özlüyündə son dərəcə
dinamik proses olduğundan, təbii şəkildə mövcud
ideallar da zaman-zaman dəyişir. Lakin
qloballaşma proseslərinin geniş vüsət
aldığı hazırkı dövrdə vahid ərazi
hüdudları üçün səciyyəvi olan ideoloji qəlib
və istehkamların nisbətən zəifləyəcəyi,
texnogen proseslərin dinamik inkişafı ilə əlaqədar
təkcə yeni dünya nizamının deyil, yeni həyat tərzinin
formalaşacağı düşüncəsinin
dominantlığı milli ideyanın rolunu azaltmır.
Azərbaycanın
ən yeni ictimai-siyasi fikir tarixinin mahir tədqiqatçısı,
görkəmli filosof, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin
Administrasiyasının rəhbəri, akademik Ramiz Mehdiyev
"Azərbaycan: qloballaşma dövrünün tələbləri"
əsərində qloballaşmanın təsirlərinə rəğmən
Azərbaycan xalqının ictimai şüurunda milli müstəqillik, dövlətçilik
və tarixi şəxsiyyət amillərinin fəlsəfi-ideoloji
məzmun yükünü hər zaman qoruyub
saxlayacağını, belə demək mümkünsə,
siyasi assimilyasiyaya uğramayacağını ustalıqla əsaslandırmışdır.
Həmin əsərində akademik haqlı olaraq yazır:
"İdeallar nə qədər dəyişsə də, Azərbaycan
dövlətinin müstəqilliyinin təmin edilməsi Azərbaycan
xalqının ali idealı olaraq qalacaqdır. Dövlətçiliyimizin
təşəkkülü isə yalnız Heydər Əliyevin
dahi şəxsiyyəti sayəsində mümkün
olmuşdur. Onun liderlik təcrübəsi və
intellektual potensialı nəinki çox mürəkkəb və
keşməkeşli şəraitdə dövlətçiliyimizi
yaratdı, həm də bizim hamımıza
özümüzü dünya birliyinin bərabərhüquqlu
üzvləri kimi hiss etməyə imkan verdi".
Milli
ideya: tarixdən bugünədək
Milli ideya Azərbaycan xalqının qədim
zamanlardan bugünədək keçdiyi yolun uğur və təbəddülatları
ilə yanaşı, onun tarixi ənənələri, mental
xüsusiyyətləri, psixologiyası barədə də
dolğun təsəvvür yaradır.
Bəşəri
miqyasda özünütəsdiq imkanı qazanmış
xalqımız, ilk növbədə, bu və digər məqsədlərini
uğurla gerçəkləşdirmək üçün
müxtəlif dövrlər üçün aktual olan milli
ideyalara istinad etmişdir. Bu ideyalar tənasübü
Azərbaycan xalqı ilə bağlı istənilən tarixi
dövrün proseslərini, təfəkkür tərzini və
etnoqrafik əlamətlərini müasirlik müstəvisində
təqdim edərək milli siyasət üçün vacib
arsenala çevrilmişdir. Əksərən uzunmüddətli
hədəflər naminə səfərbər olunmuş
bu arsenal, eyni zamanda, müasir cəmiyyət modelinin
ideoloji-siyasi və mənəvi əsasını təşkil
etmişdir.
Dünyanın
ən qədim etnoslarından biri olan azərbaycanlıların
milli ideyasının formalaşması prosesi XIX əsrdən
ölkəmizin üzləşdiyi müxtəlif ictimai-siyasi
proseslərlə bağlı olmuş, ümumən cəmiyyətdəki
həlledici çoxluğun ülvi məqsəd və istəklərini
özündə əks etdirmişdir. Həmin
dövrdə yazıb-yaratmış mütəfəkkir
şair və yazıçıların, ədiblərin əsərləri
ilə tanışlıq ümumən milli ideyanın əsasını
təşkil edən məqsədlərin nədən ibarət
olduğu barədə müəyyən təsəvvür
yaradır. Əgər XIX əsrdə daha
çox milli özünüdərk, təhsil və
maarifçilik hərəkatının genişlənməsi,
mövhumata, cəhalətə, geriliyə qarşı
mübarizə, xalqın milli sərvətləri üzərində
sahiblik haqqını təmin etməsi, qadın
azadlığı kimi məsələlər ön planda idisə,
XX əsrin əvvəllərindən başlayaraq azərbaycançılıq,
türkçülük, milli dövlətçilik, müstəqillik
kimi fundamental ideyalar ictimai şüurda möhkəmlənmişdir.
Empirik təhlillər
göstərir ki, milli - ideya əvvəlcə ictimai
şüurun oyanması və müstəqillik uğrunda
mübarizə ilə şərtlənən əqli nəticə,
ictimai ideya kimi yaranır. Dövlətçilik yaranıb təkamül
etdikcə, ölkənin sosial-iqtisadi mövqeyi möhkəmləndikcə,
mədəniyyət inkişaf etdikcə milli ideya tədricən
milli maraqlarla, dövlətin beynəlxalq birlikdə rolunun elmi
dərki ilə qovuşur. Bu halda, milli ideya həm də
müvafiq ideologiyanın formalaşması üçün
bir növ etibarlı təmələ, bünövrəyə
çevrilir. Tarix boyu milli ideya ətrafında sıx birləşən
xalqlar qarşıya qoyduqları məqsədlərə
doğru daha inamla irəliləmiş və uğurlu nəticələr
əldə etmişlər. Bu mənada, dünya arenasında
layiqli yer tutmaq istəyən hər bir millətin milli
ideyasının - inkişafın məqsəd və prioritetlərinin
olması son dərəcə vacibdir. Daha dəqiqi,
istənilən ölkənin davamlı inkişafı, ilk
növbədə, yaradılmasına cəhd göstərilən
cəmiyyət modelinin ideoloji əsaslarının dəqiq
müəyyənləşdirilməsindən, onun geniş
ictimaiyyətə çatdırılması istiqamətində
aparılan məqsədyönlü tədbirlərdən başlayır.
Cəmiyyətdə mütləq
çoxluğun qəbul etdiyi, bölüşdüyü
müsbət yüklü ideya, məqsəd və dəyərlər
məslək, əqidə, fikir və
dünyagörüşü yaxınlığı yaratmaqla
intibah baxımından son dərəcə zəruri məqsədlərin
həyata keçirilməsinə kömək edir.
Əminliklə
deyə bilərik ki, müxtəlif tarixi mərhələlərdə
Azərbaycan xalqının tapındığı milli ideya
ölkənin gələcək inkişaf prioritetlərinin
müəyyənləşdirilməsində mühüm rol
oynamışdır. Spesifik məzmunu olan,
universallığı, humanistliyi, çevikliyi və təbiiliyi
ilə fərqlənən Azərbaycan milli ideyası mürəkkəb
təşəkkül yolu keçmişdir. Bu
proses təxminən XIX əsrin əvvəllərində
müşahidə olunan milli-mədəni intibah və maarifçilik
hərəkatı ilə eyni dövrə təsadüf edir.
İlkin mərhələdə müəyyən qədər
teoloji-idealist səciyyəli milli ideya zaman keçdikcə təkmilləşmiş,
türkçülük və milli dövlətçilik
hədəflərini özündə əks etdirmişdir.
Ümumilikdə, XIX-XX əsrlərdə Azərbaycanda ictimai
fikrin təkamülü milli inkişafın "türkləşmə,
islamlaşma, avropalaşma" prioritetlərini əks etdirən
formulu yaratmışdır. Bu tarixi zaman kəsiyində C.Məmmədquluzadə,
M.Ə.Sabir, Y.V.Çəmənzəminli,
Ə.Topçubaşov, Ə.Ağayev, Ə.Hüseynzadə,
H.Zərdabi, F.Xoyski, M.Ə.Rəsulzadə və digər milli
klassiklər, görkəmli maarifçilər azərbaycanlıların
mənlik şüurunun oyanışında və milli
ideyanın formalaşmasında başlıca rol
oynamışlar.
XX əsrin əvvəllərində
Azərbaycanda sənaye cəmiyyətinin yaradılması
yolunda atılan addımlar ölkədə milli - mədəni
inkişaf prosesini və etnik-mədəni millətin
formalaşması prosesini sürətləndirmişdir.
Türkçülük ideyaları milli burjuaziyanın,
yaradıcı və siyasi ziyalıların şüuruna hakim
kəsilməyə başlayaraq, bu dövrdə
yaradılmış siyasi təşkilatların əsas
platformasına çevrilmiş, milli hərəkata
güclü təkan vermişdir. Bu mərhələnin səciyyəvi
cəhəti ondan ibarətdir ki, Azərbaycan elitası milli
ideyanın son məqsədi kimi Rusiya imperiyasının tərkibində
milli ərazi muxtariyyəti yaradılması uğrunda
mübarizə yolunu seçmişdir. Lakin sonradan bir tərəfdən
çar Rusiyasında baş verən proseslər, digər tərəfdən
ictimai şüurda milli identikliyin güclənməsi müstəqillik
istəyinin milli ideya səviyyəsinə yüksəlməsinə
təkan vermişdir. Beləliklə, müsəlman Şərqində
ilk demokratik və hüquqi dövlətin - Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətinin yaranması ilə milli ideya,
qısamüddətli də olsa, özünün strateji hədəfinə
çatmışdır.
Cəmi 23 ay
yaşamış Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti müsəlman
Şərqində ilk demokratik respublika olaraq bugünkü müstəqil
dövlətimizin sələfi qismində müstəqilliyimizə
hüquqi-siyasi və mənəvi əsaslar
formalaşdırmışdır. Cümhuriyyətin
kənar hərbi müdaxilə nəticəsində
süqutundan sonra qırmızı imperiyanın sərt təzyiq
və repressiyaları ilə üzləşən Azərbaycan
xalqı qəlbində qubar salmış müstəqillik
idealını qoruyub saxlamış, ən ağır dönəmlərdə
belə, milli özünəməxsusluğunu qorumuşdur.
Lakin yalnız ötən əsrin 70-ci illərində
ulu öndər Heydər Əliyevin sovet Azərbaycanında
hakimiyyətə gəlişindən sonra azərbaycanlıların
qəlbində közərən müstəqillik dövlətçilik
düşüncəsinin praktik reallaşdırılması
istiqamətində ciddi addımlar atılmışdır.
Böyük strateq hələ 70-ci illərdə milli təfəkkürümüzü
repressiya xofundan, təzyiq və təhdidlərdən xilas
etmiş, milli şüurun yüksəlişinə xidmət
edən ardıcıl tədbirlər həyata
keçirmişdir.
Azərbaycan
xalqı dahi liderinin rəhbərliyi altında yüksək
iradə sərgiləməklə milli yaddaşını, mənəvi,
əxlaqi dəyərlərini, tarixi dövlətçilik ənənələrini
qorumaq əzmini toparlaya bilmiş, dövlət müstəqilliyi
üçün zəruri potensial
formalaşdırmışdır. Keçmiş
imperiya daxilində hansı qlobal proseslərin getdiyini daha dərindən
müşahidə etmək imkanına malik olan Heydər
Əliyev Azərbaycanın nə vaxtsa müstəqillik əldə
edəcəyini öncədən görmüş, bu prosesi
sürətləndirən mühüm addımlar
atmışdır.
Müstəqillik
dəyişməz milli hədəfdir
Ötən
əsrin 80-ci illərində keçmiş İttifaqın
iqtisadi və siyasi baxımdan iflasa sürüklənməsi,
imperiya daxilində güclənən etnik-milli
qarşıdurmalar, habelə milli özünüdərk
proseslərinin güclənməsi digər respublikalarla
yanaşı, Azərbaycana da təhtəlşüurda qorunub
saxlanılmış milli ideyanı - milli müstəqilliyi bərpa
etməyə imkan yaratmışdır. Həmin dövrdə
səhv milli siyasətin nəticələri tezliklə etnik
komponentin və separatçı əhval-ruhiyyənin kəskin
ifadə olunduğu müxtəlif milli qrupların nümayəndələrinin
üzdəniraq ictimai təşkilatlarının
yaranmasında özünü göstərirdi. Buna görə
də 1991-ci ilin oktyabrından 1993-cü ilin iyun ayınadək
hakimiyyətdə olan qruplar milləti birləşdirməyə,
cəmiyyətdə sabitliyi və asayişi bərpa etməyə
yönəlmiş fəaliyyət həyata keçirə bilmədilər.
Oxlokratiyaya - kütlənin hakimiyyətinə
doğru yuvarlanma, dövlətçiliyin tənəzzülü,
ölkə ərazisinin bir hissəsinin işğalı,
qeyri-sabitlik, iqtisadi tənəzzül və siyasi kataklizmlərlə
səciyyələnən bu dövrü respublika
üçün real müstəqillik mərhələsi kimi
təsnif etmək çətindir. Xalqın tam
azadlıq və müstəqillik yoluna qədəm qoyması,
milli ideyanın de-fakto gerçəkləşməsi
üçün dövlətçilik iradəsi və siyasi
dəyişikliklər tələb olunurdu.
Bu proseslər
təsdiqlədi ki, hər bir xalqın vahid məqsədlər
naminə toparlanması üçün zəruri vasitə
olan milli ideya yalnız böyük siyasi liderlərin dövlətçilik
konsepsiyasında real təcəssümünü tapır. Bu mənada, hazırda ictimai fikirdə mütləqləşmiş
qənaətlərdən biri də məhz budur ki, ulu öndər
Heydər Əliyevin 1993-cü ildə xalqın təkidli tələbi
ilə qayıdışı Azərbaycanı müstəqil
dövlət kimi dünya xəritəsindən silinmək təhlükəsindən
qorumuşdur. Məhz ümummilli liderin qətiyyətli
addımları sayəsində respublikada ictimai-siyasi sabitlik,
qanunçuluq təmin edilmiş, xaos və anarxiya
burulğanından qurtulan cəmiyyət yeni ictimai-iqtisadi
formasiyanın tələblərinə cavab verən mütərəqqi
inkişaf yoluna qədəm qoymuşdur.
Bu
mərhələdən iqtisadi, siyasi, hüquqi və digər
sahələrdə kompleks islahatlar həyata keçirən
ümummilli lider Heydər Əliyev dövlət müstəqilliyinin
möhkəmləndirilməsini, Azərbaycanın davamlı
inkişaf yoluna çıxarılmasını yeni
dövrün başlıca milli ideyasına çevirmişdir. Bu ideya
respublikanın demokratik, hüquqi, dünyəvi dövlətə
çevrilməsi, ərazi bütövlüyü və
suverenliyinin bərpası, beynəlxalq miqyasda mənafelərinin
etibarlı şəkildə qorunması kimi ümdə məqsədləri
özündə ehtiva etmişdir.
Milli
ideyanın mahiyyətinin dərkində mühüm amillərdən
biri də hər bir xalqın, millətin unikallığı
və bənzərsiz identikliyə malik olması xüsusiyyətidir.
Başqa sözlə, milli ideyanın həyata keçirilməsi
prosesində heç də bütün xalqların, dövlətlərin
təbii resursları, sərvətləri, intellektual
potensialı bərabər deyildir. Bu
reallığı nəzərə alan ulu öndər Heydər
Əliyev Azərbaycanın yeni dövr üçün
demokratik və iqtisadi inkişaf modelini irəli sürərkən
heç bir dövlətin təcrübəsini olduğu kimi təkrarlamamış,
eyni zamanda, bu mütərəqqi dəyişikliklərin
ictimai şüurda tədricən qəbul olunması zərurətini
önə çəkmişdir. Böyük
öndərin dövlətçilik konsepsiyası Azərbaycanın
tarixi ənənələrini və müasir Avropa dəyərlərini
özündə birləşdirən yeni inkişaf modeli
olmuşdur. İcimai-siyasi sabitlik faktoru bu modelin əsas
dayaqlarından, istinad nöqtələrindən biri kimi
çıxış etmişdir. Şübhəsiz, sabitliyə
nail olmadan yeni idarəetmə sisteminə keçid
formulunu reallaşdırmaq, bazar iqtisadiyyatı və
demokratiya, insan hüquqları kimi fundamental prinsiplərin tətbiqinə
nail olmaq mümkün deyildir. Məhz bu
sabitliyin, iqtisadi tərəqqinin nəticəsidir ki,
hazırda demokratik normalar qanunların və milli dəyərlərin
tənzimlədiyi sərhədlərdən kənara
çıxmır və dialektik inkişafa uyğun olaraq
getdikcə ictimai şüur tərəfindən tam şəkildə
mənimsənilir.
Siyasi təlimlər
nəzəriyyəsinə görə, liberalizm fərdi
hüquq və azadlıqların müstəsna prioritetinə əsaslandığı
üçün dövlətçilik kursu ilə heç də
həmişə və asanlıqla uzlaşmır. Dövlətçiliyin
əlverişli geosiyasi və hətta hərbi-siyasi şərtlər
çərçivəsində qurulması müstəqillik
qazanmış bütün xalqların ən əsas
arzularındandır. Ulu öndər Heydər
Əliyev hakimiyyətə gəlişinin ilk illərində
liberal dəyərləri üstün tutan nüfuzlu beynəlxalq
siyasi dairələrin "Daha çox demokratiya, daha az
dövlət" çağırışlarına cavab
olaraq Azərbaycanın yerləşdiyi coğrafi-siyasi
regionda, həmçinin ictimai inkişafın mövcud
pilləsində dövlətçilik prinsipinin dominant
üstünlük qazanması zərurətini əsaslandırmalı
olmuşdur. Aydın məsələdir ki, dövlət olmadan
vətəndaşların demokratik hüquq və
azadlıqlarını həyata keçirmək mümkün
deyildir. Lakin o biri tərəfdən də, insanların
hüquq və azadlıqlarını qoruya bilməyən
dövlət son nəticədə cəmiyyətin
inkişafı üçün təkanverici rolunu yox, buxov və
əngəl rolunu oynamağa məhkumdur. Bütün
bunları nəzərə alan ulu öndər hesab edirdi ki, Azərbaycan
cəmiyyətinin demokratikləşməsi sonsuz prosesdir və
milli xüsusiyyətlər gözlənilməklə, müstəqil
dövlət quruculuğu və milli identikliyin qorunub
saxlanması şərti ilə həyata keçirilməlidir.
2003-2013-cü
illərdə Azərbaycanda çoxpartiyalılıq əsasında
demokratik yolla parlament seçilmiş, siyasi plüralizm, şəxsiyyət,
söz, mətbuat, vicdan azadlıqları, insan
hüquqlarının müdafiəsi və qanunun aliliyi
prinsipləri bərqərar olmuşdur. Ardıcıl surətdə
həyata keçirilən köklü iqtisadi, sosial və
hüquqi islahatların təməlində insana qayğı,
insan ləyaqətinə, şəxsiyyətinə hörmət
prinsipi dayanmışdır.
Milli
ideyanın ehtiva etdiyi məqsədlərin həyata
keçirilməsi üçün iqtisadi inkişafın
müəyyən bir mərhələyə gəlib
çatması zəruridir. Böyük strateq
Heydər Əliyev mərkəzi planlaşdırma və
bölgü prinsiplərinin hakim olduğu ictimai-iqtisadi
formasiyadan azad bazar iqtisadiyyatına optimal keçid modelini
müdrikliklə irəli sürmüş, onun mərhələlərlə
həyata keçirilməsinə çalışmışdır.
Bu istiqamətdə mühüm addımlardan biri də
1994-cü ildə "Əsrin müqaviləsi"nin
imzalanması ilə Qərb şirkətlərinin Xəzər
hövzəsində külli miqdarda investisiya yatırması
olmuşdur. Böyük müdrikliklə gerçəkləşdirilən
yeni neft strategiyası sonrakı mərhələdə milli
iqtisadiyyatın hərtərəfli inkişafı
üçün iqtisadi bazisə çevrilmişdir.
Ulu
öndərin rəhbərliyi altında hazırlanaraq 1995-ci
ilin noyabrında ümumxalq səsverməsi yolu ilə qəbul
edilmiş Azərbaycan Konstitusiyasında milli iqtisadi inkişaf
modelinin əsas prioritetləri hüquqi kontekstdən göstərilmiş,
insanların firavan yaşayışının təmin edilməsi
dövlətin ali məqsədi kimi təsbit edilmişdir. Konstitusiyada mülkiyyətin
çoxnövlülüyü, təbii sərvətlərin
xalqa məxsusluğu, habelə hər bir vətəndaşın
sosial təminat, əmək, azad sahibkarlıq, mülkiyyət,
mənzil toxunulmazlığı və s. hüquqları, habelə
dövlətin üzərinə götürdüyü
iqtisadi öhdəliklər əksini tapmışdır.
Böyük strateq Heydər
Əliyev yaxşı bilirdi ki, keçmiş sovet
dövründən miras qalmış iqtisadi münasibətlər
sisteminin xarakterini dəyişmədən, torpaqları kəndlilərə
paylamadan, dövlətsizləşdirmə - özəlləşdirmə
proqramlarını gerçəkləşdirmədən, ən
başlıcası, özəl sektorun inkişafı yolu
ilə istehsal potensialı yaratmadan həqiqi
demokratiyaya, iqtisadi azadlığa, səmərəli təşəbbüskarlığa,
sabitliyə və əmin-amanlığa qovuşmaq
mümkün deyildir. 1996-cı ildən etibarən dövlət
mülkiyyətinin xalqın mənafeyinə uyğun formada
özəlləşdirilməsi prosesinə
başlanılması sərbəst bazar rəqabəti prinsiplərinin, xüsusi mülkiyyətçiliyin
bərqərar olmasına, habelə milli iqtisadiyyatın
dünya iqtisadi sisteminə inteqrasiyasına, insanların
şüurunda, həyat tərzində kardinal dəyişikliklərə
imkan yaratmışdır. Ölkədə həyata
keçirilmiş özəlləşdirmə prosesi hər
bir vətəndaşın iqtisadi islahatlarda şəxsi
marağını təmin etmək, əhalinin
həyat səviyyəsini yaxşılaşdırmaq,
sağlam rəqabətə əsaslanan istehsal
üçün şərait yaratmaq niyyətinə xidmət
etmişdir. İqtisadiyyatın bütün sahələrini əhatə
edən özəlləşdirmə prosesi müstəqil
respublikamızda bazar iqtisadiyyatı meyarlarının sürətlə
formalaşmasına, ölkənin xarici iqtisadi əlaqələrinin
yüksəlməsinə, dünya təsərrüfat sisteminə
inteqrasiyasına etibarlı zəmin yaratmışdır.
Hər bir
dövlətin müstəqilliyi, şübhəsiz,
hansısa deklorativ bəyanatlarla deyil, onun müstəqil xarici
siyasət yürütmək, beynəlxalq səviyyədə
milli maraq və mənafelərini təmin etmək imkanları
ilə ölçülür. Müstəqil Azərbaycan
da son 22 ildə yürütdüyü
tarazlaşdırılmış xarici siyasətlə bölgədə
maraqları toqquşan bütün dövlətlərlə
münasibətlərini bərabərhüquqlu tərəfdaş
səviyyəsində quraraq hegemon dövlətləri
özü ilə hesablaşmaq məcburiyyətində
qoymuş, beynəlxalq miqyasda sülh və əməkdaşlıq
mərkəzinə çevrilməyə nail olmuşdur.
Mənəvi
dəyərlərə qayıdış fəlsəfəsi
Milli
ideyaların uğurla həyata keçirilməsi, müstəqilliyin
möhkəmləndirilməsi prosesində ən mühüm
şərtlərdən biri də cəmiyyətin milli-mənəvi
dəyərlər ruhunda səfərbər olunmasıdır. Bu mənada, 22 illik müddətdə dövlət
müstəqilliyinin Azərbaycan üçün ən
böyük töhfələrindən biri sovet dövründə
basqılara, təzyiqlərə məruz qalan milli-mənəvi
irsin tam bərpa edilməsi, yeni dövrün tələblərinə
uyğun gənc nəslə təqdimatıdır. Hələ sovet Azərbaycanına rəhbərliyi
dövründə formalaşdırdığı mütərəqqi
ənənələri müstəqillik illərində də
inamla davam etdirən ulu öndər Heydər Əliyev bu məqsədlə
Azərbaycanın görkəmli şairlərinin,
yazıçılarının, elm və incəsənət
xadimlərinin yubileylərinin keçirilməsinə, ev-muzeylərinin
yaradılmasına xüsusi qayğı ilə
yanaşmışdır. Heydər Əliyevin bu
sahədəki mədəni quruculuq siyasəti nəticəsində
mənəvi dəyərlərimiz qorunmuş, milli adət-ənənələrimiz
yaşadılmış, klassiklərimizin yüz illərin
sınağından günümüzə gəlib
çatmış mənəvi irsinin gələcək nəsillərə
itkisiz çata bilməsi üçün bütün zəruri
addımlar atılmışdır.
Fəlsəfi
dilçilik məktəbinin banisi, alman dilçisi V.Humboldt
yazır ki, "Xalqın dili onun ruhudur və xalqın ruhu
onun dilidir - bundan da güclü olan eynilik təsəvvür
etmək çətindir". Ana dili hər bir xalqın, millətin
varlığıdır. Hazırda hər bir
xalq, etnos özünəməxsusluğunu, milli ruhunu və mənəvi
irsini qorumağın ümdə şərtlərindən biri
kimi ana dilini yad təsirlərdən, assimilyasiyadan qorumağa
çalışır. 1995-ci ildə Azərbaycan
Respublikasının ilk Milli Konstitusiyasının qəbulu ərəfəsində
udu öndərin ictimaiyyətin müxtəlif
təbəqələrinin, dilçi alim və
ziyalıların iştirakı ilə keçirdiyi
genişmiqyaslı müzakirələr, diskussiyalar, nəhayət,
yekdil qərarın qəbulu ilə nəticələnmişdir:
xalqımız referendum yolu ilə öz prinsipial mövqeyini
nümayiş etdirərək Azərbaycan dilinin
Konstitusiyada dövlət dili kimi təsbitlənməsinə səs
vermiş, bütövlükdə ana dilimizə qarşı
edilmiş haqsızlıq, biganəlik aradan
qaldırılmış, onun cəmiyyətdəki mövqeyi
bərpa edilmişdir.
Ulu
öndər müstəqillik illərində də xalqın
milli-mənəvi dəyərlərini və düşüncə
sistemini yaşadan, günümüzə gətirib
çıxaran folklor nümunələrinə - qəhrəmanlıq
eposlarına da daim xüsusi maraqla, diqqətlə
yanaşmışdır.
Heydər Əliyevin 1997-ci il aprelin 20-də
imzaladığı "Kitabi-Dədə Qorqud"
dastanının 1300 illik yubileyi haqqında fərmanı, yubiley
komissiyasını yaratması və ona sədrlik etməsi,
bunu dövlət işinin tərkib hissəsinə çevirməsi
milli-mənəvi irsin qorunması, yaşadılması,
öyrənilməsi və gələcək nəsillərə
çatdırılması sahəsində olduqca əhəmiyyətli
hadisə olmuşdur.
Ulu öndər
milli-mədəni irslə yanaşı, mənəviyyatın,
milli əxlaq və düşüncə modellərinin qorunub
saxlanılması üçün də səylərini əsirgəməmişdir.
Bu baxımdan Heydər Əliyevin 13 avqust 2001-ci
il tarixli bəyanatı da milli-mənəvi dəyərlərin
qorunması məqsədinə xidmət etməklə, gənc
nəslin tərbiyəsinə mənfi təsir göstərən
neqativ amillərin aradan qaldırılmasına xidmət
etmişdir.
Çağdaş
tariximizə möhürünü vurmuş Heydər
Əliyev dühası müstəqillik illərində azərbaycançılığın
ayrı-ayrı komponentlərini vahid sistem halına gətirərək
milli ideologiyaya çevirməklə, cəmiyyətin həmrəylik
və bütövlüyünə, mənəvi birliyinə
nail olmuşdur.
Milli irs və düşüncə sistemindən
qaynaqlanan bu ideya dərin məzmun yükü ilə cəmiyyətin
təkamül prosesində, tərəqqisində və
monolitliyində aparıcı amilə çevrilməkdən
savayı, həm də ümummilli liderə xalqı öz ətrafında
birləşdirmək, milli ideallar ətrafında səfərbər
etmək imkanı yaratmışdır. Azərbaycançılıq
ideologiyası dünya azərbaycanlılarının vahid
ideya ətrafında birləşməsini şərtləndirən
tarixi-siyasi amillərin təsnifatını, xaricdə
yaşayan soydaşlarımızın hüquq və
azadlıqlarının qorunması sahəsində Azərbaycan
dövlətinin qarşısında duran vəzifələri,
onların Azərbaycan Respublikasına münasibətdə
üzərinə düşən mənəvi öhdəlikləri,
azərbaycanlı anlayışının sosial-fəlsəfi
məzmununu müəyyənləşdirən təkmil
konsepsiyadır. Eyni zamanda, bu ideya xaricdə yaşayan azərbaycanlıların
da vahid ideya və məqsədlər ətrafında səfərbər
olunması baxımından vacib əhəmiyyətə
malikdir.
Böyük
strateq Heydər Əliyev çıxışlarında
xüsusi vurğulamışdır ki, yeni dünya
nizamının, qarşısıalınmaz qloballaşma
prosesinin nəticəsi kimi meydana çıxan
sivilizasiyalararası toqquşma və ziddiyyətlər hər
bir xalqın milli-mənəvi dəyərlərinin
qorunması məsələsini çağdaş zamanın ən aktual
məsələlərindən birinə çevirmişdir.
Heydər Əliyev dühasının Vətəninə,
xalqına, milli irs və ənənələrə
bağlılığı bu təhdidlər önündə
əzəmətli sipərə çevrilmiş,
bütövlükdə xalqın milli genefondunu qorumuşdur. Ulu öndər Heydər Əliyev öz
düşüncələrində böyük ustalıqla
milli və liberal dəyərlərin uğurlu
ansamblını yarada bilmişdir. Ümummilli lider öz
davranışları ilə xalqımıza kənar mədəniyyətlərlə
təmas zamanı yabançı həyat tərzlərindən
nələri əxz etməyi, nələri
götürüb, nələri kənara qoymağı
böyük uzaqgörənliklə göstərmişdir.
Ümumilikdə,
ulu öndər Heydər Əliyevin 1993-2003-cü illəri əhatə
edən hakimiyyəti dövründə Azərbaycanda müstəqillik
üçün real təhdidlərin qarşısı
alınmış, dövlət müstəqilliyinin qorunub
saxlanılması və inkişaf etdirilməsi yeni
dövrün milli ideyasına çevrilmiş, eyni zamanda, bu
prosesin uğurla
reallaşdırılması üçün hərtərəfli
əsaslar yaradılmışdır.
(Ardı
var)
Hüseynbala
MİRƏLƏMOV,
Milli
Məclisin deputatı, yazıçı-publisist
Azərbaycan. - 2013.- 13 sentyabr.- S. 6.