Dağlıq Qarabağ Xocalı
aeroportundan başlayır
Xocalının adı yenə gündəmdədir. Bu dəfə fərqli şəkildə - əsir şəhərimizdə vaxtilə fəaliyyət göstərən hava limanı separatçı Dağlıq Qarabağ rejimi tərəfindən istifadəyə verilib. Bu haqda qondarma rejimin Mülki Aviasiya İdarəsinin rəhbəri Dmitri Atbaşyan bildirib: "Rəsmi sertifikatı artıq almışıq. Bu sertifikatda Xankəndi hava limanının beynəlxalq standartlara cavab verdiyi və hava gəmilərinin qəbulu, yola salınmasına icazə verildiyi əks olunub".
O,
sertifikatın 28 sentyabrda qəbul edildiyini deyib. Xankəndi
hava limanı rəsmən istifadəyə verilsə də, təyyarələrin
qəbulu və yola salınma tarixi haqqında hələ ki dəqiq
məlumat verilməyib.
Qeyd edək ki, rəsmi Bakı Xankəndidə
qeyri-qanuni uçuşların keçirilməsilə
barışmayacağını dəfələrlə bəyan
edib. Yerevan
Minsk qrupunun Xocalı aeroportu ilə bağlı fikrinə məhəl
qoymayaraq 2012-ci il noyabrın 26-da Xocalı
aeroportu məsələsini Beynəlxalq Mülki Aviasiya Təşkilatı
Şurasının iclasında da qaldırıb.
Azərbaycanın
Kanadadakı səfirliyi bununla əlaqədar açıqlama
yayıb, Beynəlxalq
Mülki Aviasiya Təşkilatı (BMAT) yanında daimi
nümayəndəliyin başçısı səfir Fərid
Şəfiyev qurumun Şura iclasında çıxış
edib. O, Ermənistan işğalçı qüvvələrinin
Xocalı hava limanını istismar etmək niyyətindən
söz açaraq bunu təxribat saydığını, beynəlxalq
hüquqa zidd olduğunu, bölgədə təhlükəsizliyə
xələl gətirdiyini vurğulayıb, qeyd edib ki, Azərbaycanın
işğal olunmuş ərazilərinin üstündəki
hava məkanı mülki aviasiya uçuşları
üçün bağlıdır və hər hansı təyyarənin
belə bir zonaya göndərilməsi sərnişinlərin həyatının
təhlükə altında qoyulması deməkdir. Səfir Azərbaycanın öz hava məkanını
beynəlxalq hüquq çərçivəsində,
xüsusən Çikaqo Konvensiyasına uyğun olaraq qorumaq
hüququna malik olduğunu diqqətə çatdırıb.
Azərbaycan, eyni zamanda, Xocalı aeroportu ilə
bağlı BMT-yə müraciət edib. Ölkəmizin BMT
yanında daimi nümayəndəsi səfir Aqşin Mehdiyev
Ermənistanın işğal etdiyi Azərbaycan
torpaqlarında aeroport açmaq istiqamətində
atdığı addımlarla əlaqədar BMT Baş katibinə
məktub ünvanlayıb və onu işğalçı
dövlətin Xocalı aeroportunu istifadəyə verməyə
və işğal etdiyi Azərbaycanın əraziləri
üzərindəki hava məkanından qanunsuz istifadə etməyə
hazırlaşması barədə məlumatlandırıb.
Xocalı
aeroportunun taleyi və Yerevandan Qarabağa ilk təyyarənin
uçuş vaxtı haqqında danışan erməni rəsmiləri
bildirirlər ki, Dağlıq Qarabağ üçün bu, həyati
əhəmiyyət daşıyan dəhlizdir və hazırda
texniki, naviqasiya məsələləri, daşıma xidmətləri,
aviadaşıma standartlarının təmin edilməsi ilə
bağlı məsələlər həll olunur: "Bu
işlər başa çatan kimi reyslərin həyata
keçirilməsinə başlanılacaq". Belə
məlum olur ki, ermənilər növbəti dəfə beynəlxalq
vasitəçilərin, xüsusən ABŞ Dövlət
Departamentinin xəbərdarlıqlarına, Azərbaycan
hökumətinin bəyanatlarına məhəl qoymaq fikrində
deyillər. Xatırladaq ki, rəsmi
Bakı Qarabağda aeroportun fəaliyyətinə imkan verməyəcək,
bu, Azərbaycanın suverenliyinin pozulması kimi qiymətləndiriləcək.
Xocalı
bir ağı kimi
1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə
ermənilər tərəfindən sovet ordusunun 366-cı
motoatıcı alayının iştirakı ilə Xocalı
şəhərində azərbaycanlılara qarşı
soyqırımı törədildi. Bu faciə
Dağlıq Qarabağ münaqişəsi zamanı baş
vermiş ən dəhşətli hadisələrdən
biridir.
Hücumdan əvvəl, fevralın 25-i axşam şəhər
toplardan və ağır artilleriyadan şiddətli atəşə
tutuldu. Yaşayış məntəqəsində qalan təqribən
2500 nəfər Ağdama çatmaq ümidi ilə
Xocalını tərk etdi. Amma onlardan
613-ü qətliamın qurbanına çevrildi. Bu
soyqırımı nəticəsində 63-ü uşaq,
106-sı qadın, 70-i qoca və qarı olmaqla 613 Xocalı
sakini qətlə yetirildi, 8 ailə tamamilə məhv edildi,
25 uşaq hər iki valideynini, 130 uşaq valideynlərindən
birini itirdi. Düşmən gülləsinə
tuş gəlib yaralanan 487 nəfərdən 76-sı uşaq
idi. 1275 nəfər əsir, 150-si itkin
düşdü. Ölkəmizə 1 aprel 1992-ci il tarixinə olan qiymətlərlə 5 milyard
manat həcmində ziyan dəydi.
Bilməyənlər
üçün: 7000 nəfər əhalisi olan Xocalı Xankəndidən
10 kilometr cənub-şərqdə, Qarabağ dağ sisiləsində
və Ağdam-Şuşa, Əsgəran-Xankəndi yolunun
üstündə yerləşir. Qarabağdakı
yeganə aeroport da Xocalıdadır. Ermənilərin
Xocalıya əsas maraqları da şəhərin bu cür
strateji mövqeyə malik olması ilə əlaqədar idi.
Xocalı həm də qədim insanların məskunlaşdığı
yerdir və dövrləri əks etdirən tarixi abidələrlə
zəngindir. Dağıntılardan əvvəl
şəhərdə toxuculuq fabriki, 2 orta və 2 natamam orta məktəb
var idi. O məktəblərə hər gün yüzlərlə
uşaq oxumaq, öyrənmək, gələcəyimizi
yaşatmaq ümidilə gəlirdi. İndi nə
o məktəblər var, nə o uşaqlar. Çoxu döyüşən, vuruşan və qəhrəmanlıqla
ölən valideynlərinin yanında idi.
Xocalı soyqırımı kənardan
necə görünür
O
dövrün mətbuatına ani də olsa nəzər salmaq
kifayətdir ki, faciəmizin konturlarını görəsən,
miqyasını bir daha anlayasan.
"Krua
l'Eveneman" jurnalı (Paris), 25 fevral 1992-ci il:
"Ermənilər Xocalıya hücum etmişlər. Bütün dünya eybəcər hala
salınmış meyitlərin şahidi oldu. Azərbaycanlılar çoxlu sayda ölənlər
barədə xəbər verirlər".
"Sandi
Tayms" qəzeti (London), 1 mart 1992-ci il:
"Erməni əsgərləri minlərlə ailəni məhv
etmişdir".
"Faynenşl
Tayms" qəzeti (London), 9 mart 1992-ci il:
"Ermənilər Ağdama tərəf gedən dəstəni
güllələmişlər. Azərbaycanlılar
1200-ə qədər cəsəd saymışlar".
...Həmin qəzet 14 mart 1992-ci il nömrəsində
yenə yazır: "General Polyakov bildirmişdir ki, 366-cı
alayın 103 nəfər erməni hərbçisi
Dağlıq Qarabağda qalmışdır".
Livanlı
kinooperator təsdiq etmişdir ki, onun ölkəsinin varlı
daşnak icması Qarabağa silah və adam
göndərir.
"İzvestiya"
(Moskva), 4 mart 1992-ci il: "Videokamera
qulaqları kəsilmiş uşaqları göstərdi. Bir qadının sifətinin yarısı kəsilmişdir.
Kişilərin skalpları
götürülmüşdür". Mayor Leonid Kravets:
"Mən şəxsən təpədə yüzə
yaxın meyit gördüm. Bir oğlanın
başı yox idi. Hər tərəfdə
xüsusi qəddarlıqla öldürülmüş
qadın, uşaq, qocalar görünürdü".
"Le Mond"
qəzeti (Paris), 14 mart 1992-ci il:
"Ağdamda olan xarici jurnalistlər Xocalıda
öldürülmüş qadın və uşaqlar
arasında skalpları götürülmüş,
dırnaqları çıxardılmış 3 nəfəri
görmüşlər. Bu, azərbaycanlıların
təbliğatı deyil, bu, reallıqdır".
"Valer
aktuel" jurnalı (Paris), 14 mart 1992-ci il:
"Bu "muxtar regionda" erməni silahlı dəstələri
Yaxın Şərqdən çıxmışlarla birlikdə
müasir texnikaya, o cümlədən vertolyotlara malikdirlər.
ASALA-nın Suriya və Livanda hərbi
düşərgələri və silah anbarları vardır.
Ermənilər yüzdən artıq müsəlman
kəndində qırğınlar törədərək
Qarabağdakı azərbaycanlıları məhv etmişlər.
Xocalıdakı vəhşiliklərə
dünya ictimaiyyətinin gözündə heç nə ilə
haqq qazandırmaq olmaz".
Dərd
paylaşdıqca azalar...
Xocalı soyqırımının
dünya ictimaiyyətinə çatdırılması ermənilərin
1915-ci il "qurbanlar"ı haqda dedikləri
yalanları üstələməyə başlayıb. Axı Xocalı bütün mənalarda dünyaya
daha yaxın və daha açıqdır. Elə bunun nəticəsi olaraq ABŞ-ın
Massaçusets, Nyu-Cersi, Corciya və Texas ştatlarının
Xocalı soyqırımını rəsmən tanıması
barədə qərarları məlumdur.
2 fevral
2012-ci ildə Meksika Senatının qəbul etdiyi qərarla
Xocalı şəhərində 1992-ci il
fevralın 25-26-da baş vermiş faciə
"soyqırımı" adlandırılıb.
2012-ci ildə Pakistan Senatının Xarici Əlaqələr
Komitəsi Xocalı şəhərində mülki əhaliyə
qarşı törədilmiş soyqırımını pisləyən
qətnamə qəbul edib.
2012-ci ilin 24 aprelində Kolumbiya parlamenti Xocalı
soyqırımını rəsmən tanıyıb.
Bu dəhşətli
faciəni tanımamaq mümkün deyil! Çünki beynəlxalq
hüququn ən əsas prinsipləri vəhşicəsinə
pozulmuşdu: "Hər bir şəxs dilindən,
...dinindən, ...milliyyətindən və digər səbəbdən,
fərq qoyulmadan bu bəyannamədə təsbit olunmuş
bütün hüquq və azadlıqlara malik
olmalıdır... Hər kəsin yaşamaq, azadlıq və
şəxsi toxunulmazlıq hüququ vardır... İnsan ləyaqətini
alçaldan, insaniyyətlikdən kənar və qəddar hərəkətlər
qadağandır... Özbaşına həbslər,
saxlanılmalar və ya qovulmalar qadağandır".
Hadisələrin
şahidi İlqar Əliyev: "Ermənilər
Qaradağlını tutandan sonra əsir və girov
götürdükləri kənd sakinlərindən 33 nəfərini
öldürdülər. Sonra öldürdükləri
qadın və uşaqların cəsədlərini kənd
yaxınlığındakı Bəylik bağı adlanan yerdə
silos quyusuna töküb, üzərini torpaqladılar... Ermənilər
kənd sakinlərini güllələyir, hələ ölməmiş
adamları isə quyuya doldururdular... Onlar
fevralın 26-da Xocalını işğal edəndə Xankəndidə
həbsxanada idim. Həmin gün ermənilər
yüzdən artıq adamı bu həbsxanaya gətirdilər.
Sonra bildim ki, onlar Xocalı sakinləridir və
bu şəhər də işğal olunub. Səhəri gün gözümün qabağında
60-a yaxın Xocalı sakininin başını kəsdilər.
Onların arasında uşaq və qadınlar da
var idi".
Cəllad
etirafları
"Başkəsənlər" də
danışırlar, yazırlar. Gələcək nəsilləri
üçün "tarix" yaradırlar. Bu dəhşətli
hadisələrin iştirakçışı, erməni
ideoloqlarından biri Zori Balayan "Ruhumuzun dirçəlişi"
adlı kitabında Xocalıda törətdikləri
soyqırımı haqqında belə yazır: "Biz
Xaçaturla ələ keçirdiyimiz evə girərkən əsgərlərimiz
13 yaşlı bir türk uşağını pəncərəyə
mismarlamışdılar. Türk
uşağı çox səs-küy salmasın deyə
Xaçatur uşağın anasının kəsilmiş
döşünü onun ağzına soxdu. Daha sonra 13 yaşındakı türkün
başından, sinəsindən və qarnından dərisini
soydum. Saata baxdım, türk
uşağı 7 dəqiqə sonra qan itirərək
dünyasını dəyişdi. Ruhum
sevincdən qürurlandı. Xaçatur
daha sonra ölmüş türk uşağının cəsədini
hissə-hissə doğradı və bu türklə eyni
kökdən olan itlərə atdı. Axşam
eyni şeyi daha 3 türk uşağına etdik. Mən bir erməni kimi öz vəzifəmi yerinə
yetirdim. Bilirdim ki, hər bir erməni hərəkətlərimizlə
fəxr duyacaq".
Daha bir
erməni, hazırda Livanda yaşayan David Xerdiyan Xocalıda ermənilərin
Azərbaycan türklərinin başına gətirdikləri
müsibətləri "Xaç uğrunda" kitabında fəxrlə
xatırlayır: "Səhərin soyuğunda biz Daşbulaq
yaxınlığındakı bataqlıqdan keçmək
üçün ölülərdən körpü düzəltməli
olduq. Mən ölülərin üstü ilə
getmək istəmədim. Bunu görən
podpolkovnik Ohanyan mənə işarə etdi ki, qorxmayın.
Mən ayağımı 9-11 yaşlı qız
meyitinin sinəsinə basıb addımlamağa
başladım. Mənim ayaqlarım və
şalvarım qan içində idi. Və
mən beləcə 1200 meyitin üstündən
keçdim".
"Martın
2-də meyitləri
yandırmaqla məşğul olan "Qaflan" erməni
qrupu 2000-ə yaxın
alçaq monqolun (türkün) cəsədlərini
toplayıb ayrı-ayrı hissələrlə Xocalının
1 kilometrliyində yandırdı. Axırıncı
yük maşınında mən başından və
qollarından yaralanmış təxminən 10 yaşlı bir
qız uşağını gördüm. Diqqətlə baxanda gördüm ki, o
yavaş-yavaş nəfəs alır. Soyuq,
aclıq və ağır yaralanmasına baxmayaraq, o hələ
də sağ idi. Ölümlə
mübarizə aparan bu uşağın gözlərini mən
heç vaxt yaddan çıxarmayacam. Sonra
Tiqranyan familiyalı bir əsgər onun qulaqlarından tutub
artıq üzərinə mazut tökülmüş cəsədlərin
içərisinə atdı. Daha sonra
onları yandırdılar. Tonqaldan
ağlamaq və imdad səsləri gəlirdi".
Xocalıya "uçuş"
var...
Xocalıya sonuncu vertolyot 1992-ci il yanvar ayının 28-də endi. Şuşa səmasında mülki vertolyotun
vurulması, vertolyotun içindəki 40 nəfər azərbaycanlının
həlak olmasıyla şəhərlə hava əlaqəsi də
kəsildi. Yanvarın 2-dən şəhərə
elektrik enerjisi də verilmirdi. Xocalılılar
ancaq öz qəhrəmanlıqları və şəhər
müdafiəçilərinin cəsurluğu sayəsində
yaşayır və mübarizə aparırdılar. Təəssüf ki, o dövrdə ictimai-siyasi
proseslər içində boğulan Azərbaycan Xocalı
sakinlərinin köməyinə çata bilmədi, hətta
meyitlərin hamısının götürülməsi belə
mümkün olmadı. Bu zaman isə ermənilər
vertolyotlarla, ağ geyimli xüsusi qruplarla
meşələrə sığınmış insanları
axtarır, aşkar edilənləri əsir götürərək
alçaldır, işgəncələrə məruz
qoyurdular...
O dövr
hər bir azərbaycanlının yaddaşında həm də vuran və
vurulan vertolyotların görüntülərilə, Xocalı
aeroportu və onun Əlif Hacıyev kimi mərd
döyüşçülərilə, illərdir baş
tutmayan yarımçıq təyyarə, vertolyot reyslərilə
qalıb. Hər bir azərbaycanlı
üçün Dağlıq Qarabağ Xocalıdan, Xocalı
aeroportundan başlayır. Çünki
oraya - torpaqlarımıza ən qısa yol da elə aeroport
yoludur. İndi ermənilərin istifadəyə
verməyə çalışdıqları aeroportun üzərində
hər gün minlərlə azərbaycanlı xəyalı gəzib
dolanmaqdadır. Evini, yurdunu, balasını, ərini, ailəsini...
axtaran, üstündən illər keçsə də,
rahatlıq tapmayan insanların xəyalları, arzuları,
ümidlərinin qərar tutduğu hava limanı...
Yarımçıq mahnılar, yarımçıq səfərlər,
yarımçıq söhbətlər, yarımçıq
etiraflar və yarımçıq reyslər...
P.S.
Xocalı soyqırımının qurbanlarından biri də
ömrü yarımçıq qalan Xocalı adlı 2
yaşlı körpə idi.
Bəxtiyar QARACA
Azərbaycan.-2013.- 16 yanvar.- S.7.