Mir Cəlalın
yaradıcılığına və ömür yoluna
işıq salan dəyərli kitab
Bu yaxınlarda işıq üzü görmüş “Mir Cəlal: həyatı, mühiti, ədəbi, elmi və pedaqoji fəaliyyəti” kitabı elmi və ədəbi ictimaiyyət tərəfindən böyük maraqla qarşılanıb. İki cilddən ibarət olan nəfis tərtibatlı kitabda XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələrindən biri, zəngin ədəbi və pedaqoji irs qoyub getmiş Mir Cəlalın bitkin obrazı yaradılıb. AzərTAc nəşrin bu və digər məziyyətləri barədə filologiya elmləri doktoru, professor Cahangir Məmmədlinin qeydlərini təqdim edir:
XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının həm bədii, həm də nəzəri istiqamətində özünün ustad sənətkarlığı ilə böyük oxucu rəğbəti qazanmış və hələ sağlığında klassik sənətkar səviyyəsinə yüksəlmiş Mir Cəlal öz əsərləri ilə bu gün də müasirdir, toxunduğu milli bəşəri mövzular öz aktuallığını indi də qoruyub saxlamaqdadır. Mir Cəlal müəllim bir yazıçı və ədəbiyyatşünas, bir müəllim və tədqiqatçı kimi müasirlərinə örnək olmuş, əsərlərində qoyulan mövzuların bədii həlli bir məktəb kimi bu gün də öyrətməkdə, ustad dərsləri səviyyəsində qəbul edilməkdədir. Elə ona görə də onun bu gün fəaliyyətdə olan tələbələri - artıq ədəbi aləmdə özlərini Mir Cəlal məktəbinin nümayəndələri kimi çoxdan təsdiqləmiş alim-ədəbiyyatşünaslar vaxtaşırı ədibin əsərlərinin elmi təhlillərini verir, bu əsərlər ətrafında dissertasiya və monoqrafiyalar yazılır və ən əsası isə onun elmi, bədii irsini yenidən nəşr olunur.
Mir Cəlal müəllimin qədirbilən tələbələri onun əsərlərini yeni nəsil oxuculara çatdırmaq üçün xeyli iş görüblər. Böyük müəllimimizin 80, 90 və 100 illik yubileylərində ədibin xatirəsini, bədii və elmi irsini təhlillərə cəlb edən xeyli əsər meydana çıxıb ki, həmin elmi əsərlər təkcə gənc filoloqlara deyil, həm də bütövlükdə Azərbaycan ictimai fikrinə Mir Cəlal yaradıcılığı ətrafında yeni və daha sanballı mesajlar ötürür. Onların sırasında bu il “Nurlar” nəşriyyatında çapdan çıxmış iki cildlik “Mir Cəlal: həyatı, mühiti, ədəbi, elmi və pedaqoji fəaliyyəti” kitabı xüsusi yer tutur. Bu fundamental nəşri filologiya elmləri doktoru, professor Teymur Əhmədov tərtib edib və nəşrə hazırlayıb. Mən Teymur müəllimin kitab üzərində necə ürəklə, necə məhəbbətlə işlədiyinin şəxsən şahidiyəm. O, indiyə qədər bir çox müəllifin qəzet, jurnal səhifələrində yatıb qalmış məqalələrini, əlyazmalarını çox böyük zəhmətlə toplayaraq kitaba daxil edib. Mir Cəlal müəllimin yaradıcılıq dünyasını araşdıran elm adamlarının bu əsərləri sayəsində kitabın bütövlüyü təmin olunub.
Kitabın redaktoru Ədibə Paşayevadır. Bu da çox önəmli bir faktdır. Ona görə ki, Mir Cəlal müəllimin çoxcəhətli yaradıcılığını həyatını, mühitini, ədəbi, elmi və pedaqoji fəaliyyətini bütöv şəkildə, bir tam olaraq sənətkara doğma adam daha yaxşı görür və daha dəqiq ifadəsinə nail olur. Mir Cəlal müəllimin qızı olan Ədibə xanım Paşayeva gəncliyindən çalışdığı Bakı Dövlət Universitetinin kollektivinin gözündə istedadlı, obyektiv bir alim, tədqiqatçı, müəllim kimi və insani keyfiyyətləri ilə Mir Cəlal ailəsinin ləyaqətli övladı olaraq qiymətləndirilir.
Tədqiqatçı alim, jurnalist və kitabşünas Teymur Əhmədovun müəllif-tərtibçi kimi çapa hazırladığı, indiyədək nəşr etdirdiyi “Nəriman Nərimanov”, “Səməd Vurğun”, “Süleyman Rüstəm”, “Mirzə İbrahimov”, “Abdulla Şaiq”, “Zəlimxan Yaqub”, “Xəlil Rza Ulutürk” elmi monoqrafik xarakterli albom-kitabları ictimaiyyət tərəfindən rəğbətlə qarşılanıb. Yaradıcı zəhmətin bəhrəsi olan ikicildlik “Mir Cəlal” albom-kitabı da bu cəhətdən bənzərsizdir.
Mir Cəlal müəllimin həyatına və yaradıcılıq yoluna işıq salan bu ikicildliyin Bakı Dövlət Universitetindəki təqdimatı təsirli anlarla yadda qaldı. Universitetin rektoru, akademik Abel Məhərrəmov ədibin yaradıcılıq yolunu, bu yolun enişli-yoxuşlu məqamlarını xüsusilə gənc nəsli təmsil edən yüzlərlə tələbəyə aydın bir dillə nümunə göstərdi. Abel Məhərrəmov həmin ikicildlik fonunda Mir Cəlal Paşayevin zəngin ədəbi və elmi yaradıcılığından, onun şəxsiyyətinin əvəzedilməzliyindən bəhs etdi, ədibin 40 ildən artıq bir müddətdə Bakı Dövlət Universitetindəki misilsiz fəaliyyətini xatırlatdı.
Kitab çox maraqlı bir formata malikdir. Nəşrin
birinci cildi Mir Cəlalın həyatı, mühiti, ədəbi,
elmi və pedaqoji fəaliyyətini əks etdirir. Burada Mir Cəlal yaradıcılığı
haqqında müasirlərinin ədəbi-nəzəri
düşüncələri və xatirələri,
böyük ədibə həsr olunmuş poetik nümunələr
yer alır. Materiallar öz tematikasına
görə konkret fəsillərə bölünüb.
“Ədəbi-nəzəri düşüncələr” adlanan
I fəsildə Mir Cəlal müəllimin Məmməd Arif, Məsud
Vəliyev, Əhəd Hüseynov, Yəhya Seyidov, Qulu Xəlilov,
Qara Namazov, Cəlal Abdullayev, Xeyrulla Məmmədov kimi əqidə
dostları, ədəbiyyatşünaslıq elmimizin və ədəbi
tənqidimizin görkəmli nümayəndələrinin məqalələri
təqdim olunur.
Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığının
və ədəbi tənqidimizin korifeylərindən olan Məmməd
Arifin “Yazıçı və alim” məqaləsi Mir Cəlal
yaradıcılığını iki istiqamətdən – həm
bədii söz ustası, həm də filoloq kimi təhlilini
verir. Məqalədə
Mir Cəlal bir nasir kimi belə təqdim edilir: “Azərbaycan nəsrində
Mir Cəlalın özünəməxsus mövqeyi vardır.
Bu mövqeyi o öz parlaq yaradıcılıq
siması ilə, özünəməxsus üslub və sənətkarlıq
xüsusiyyətləri ilə tutmuşdur. Onun əsərlərini başqa bir
yazıçının əsərləri ilə
qarışdırmaq olmaz. Mir Cəlal
öz yazı tərzi, təbii dili, bədii ifadə vasitələri,
üslubu ilə fərqlənir və diqqəti cəlb edir.
Onun sadə, aydın və şirin bir dili
vardır; eyni zamanda, bu dil çox əlvan və mənalıdır.
Dialoqlardakı təbiilik və canlılıq ədibin
əsərlərinə xüsusi bir gözəllik verir,
onların bədii təsir qüvvəsini artırır”.
Kitabı
vərəqlədikcə hiss edirsən ki, müəlliflərin
hamısı Mir Cəlalı ustad sənətkar kimi
görür və bir çox cəhətlərdən onu qiymətləndirərkən
eyni nəticələrə gəlib çıxırlar. Bu baxımdan Azərbaycan ədəbi mühitində
xüsusi yeri olan İlyas Əfəndiyevin “İstedadlı
nasir” adlı məqaləsi də xarakterikdir. Onun və
Məmməd Arifin fikirlərinin üst-üstə
düşdüyünü aşağıdakı sitat əyani
şəkildə təsdiqləyə bilər: “Aydın, sadə
və təbii yazmaq onun (Mir Cəlalın - C.M.) əsas
yaradıcılıq prinsiplərindəndir… O, heç bir
zaman oxucunu “heyrətə salan”, “mürəkkəb” süjetlər
qurmağa cəhd etmir, ”fövqəladə” əhvalatlar
quraşdırmır. Həyatımızın
müəyyən bir parçasını qələmə
alaraq şirin, canlı və aydın bir dil ilə təsvir
edir. İnsanların əhval- ruhiyyəsi
haqqında cansıxıcı, uzun mühakimələr
yürütmür. Onların psixoloji aləmini daima hərəkətdə,
fəaliyyətdə açmağa çalışır...
O, bütün yazılarında səmimidir, təbiidir”.
“Maraqlıdır ki, bugünkü ədəbiyyatşünas
alimlərimizin Mir Cəlal haqqında ədəbi
düşüncələri zamanın, müasirliyin üslubi
çalarlarından qaynaqlanır və biz bu məqalələrin
əksəriyyətində sənətkar
yazıçının bədii fikir tariximizin ümumi
inkişaf kontekstində təhlilini görürük. Əlbəttə,
bu yanaşma qloballaşan dünyamızda həm
bütövlükdə Azərbaycan bədii təfəkkürünün,
həm də bu təfəkkür sistemində konkret bir
yaradıcılıq nümunəsi faktı kimi qəbul
edilir. Məsələyə bu yöndə
yanaşma bir tərəfdən Mir Cəlal
yaradıcılığının ümumazərbaycan bədii
təfəkkür kontekstində qiymətləndirilməsinə,
digər tərəfdən milli bədii təcrübəmizin
yenidən və həm də elmi əsaslarla
xatırlanmasına xidmət edir. Bu mənada
Azərbaycan elmi-filoloji fikrində öz əsərləri ilə
bir çox yazıçı və şairlərimizin
yaradıcılığı barədə onlarca maraqlı məqalə
müəllifi, AMEA-nın müxbir üzvü Nərgiz
Paşayevanın “Yazıçı və zaman” məqaləsi
diqqətəlayiqdir. Müəllif nəşrin
prelüdiya adlandıra biləcəyimiz giriş hissəsində
XX əsrin yetirməsi olan Mir Cəlalın
yaradıcılıq yolunu mədəni inkişafın, milli
intibahın və ictimai təzadların fonunda təhlil edir.
Mir Cəlal müəllimin bir yazıçı və ədəbiyyatşünas
alim kimi həm yaradıcılıq yolu, həm də bir insan
olaraq xarakterinin bir sıra məqamlarına işıq
salır: “Mir Cəlal heç vaxt olduğu yüksəklikdən
enib, haqqı da olsa, heç kəsdən heç nəyi tələb
etmədi. Çünki o yaxşı bilirdi ki, əsl
yüksəklik kağızların, sənədlərin,
möhürlərin, qərarların, iclasların
hökmü ilə deyil, ləyaqətli insan ömrü və
bu ömrün zamandan-zamana təsdiqi və təntənəsi
ilə ölçülür. O da sirr deyil ki, daxilində
bir ilahi qığılcım yaşayan hər bir
yazıçı, alim, ümumiyyətlə, hər bir istedad
zaman çərçivəsini yararaq əbədiyyətə
qovuşur. Beləliklə, yazıçı və
zaman qarşıdurması həmişə olduğu kimi, bu dəfə
də yazıçı qalibiyyəti ilə nəticələnir”.
Bütövlükdə ikicildliyin məqalə müəlliflərinin
hamısının gəldiyi nəticə budur ki, “zaman və
yazıçı qarşıdurmasını” qələbə
ilə başa vuran sənətkarlar sırasında Mir Cəlal
müəllimin də xüsusi yeri var.
İkicildliyin birinci cildinin ikinci fəsli Mir Cəlal
müəllimin müasirlərinin bu böyük sənətkar
haqqında xatirələrini əhatə edir. Bu fəsil
Hafiz Paşayevin giriş sözünü əvəz edən
bir yazısı ilə başlayır. Layiqli
övlad qələminin bu kövrək sətirləri Mir Cəlal
müəllimin xatirələrdə əbədi
yaşadığını dəqiq ifadə edib. Hafiz müəllim Mir Cəlal Paşayevin xatirələrdə
nəyə görə bu qədər hörmət və məhəbbətlə
yad edildiyini, ələlxüsus çoxminli oxucularının
onu unutmadığını, ədəbiyyat tarixinin səhifələrinə
düşdüyünü sənətkarın bədii və
elmi dünyasının, bütövlükdə
yaşadığı ömrün mükəmməlliyi ilə
əsaslandırır.
Bu fəsildəki xatirələrin qiyməti həm də
orasındadır ki, memuar müəlliflərinin
hamısının ömrü bu və ya digər cəhətdən
Mir Cəlal müəllimlə bağlı olub. Azərbaycan
ziyalılığının model nümunəsi, Xalq
şairi Bəxtiyar Vahabzadə, lap cavan yaşlarından elmi təfəkkürü
ilə ictimai rəydə nüfuz qazanmış Ağamusa
Axundov, klassikamızın tədqiqində müəllimi Mir Cəlalla
eyni sırada addımlamış Firidun Hüseynov, Qara Namazov,
Cəlal Abdullayev, Nizami Cəfərov, Abdulla Abbasov və
başqaları həm müstəqim, həm də mənəvi
mənada hər birinin müəllimi olmuş Mir Cəlal
haqqında ürək dolusu xatirələrini
bölüşürlər. Bəxtiyar müəllimin xatirələrindən
Mir Cəlalı xarakterizə edən bir neçə sətri
misal gətirmək istərdim: “Beş il mənim müəllimim
– 3 il aspiranturada, 2 il doktoranturada elmi rəhbərim və
konsultantım, 30 ildən artıq kafedra müdirim olan bu
böyük alim-yazıçı ilə bu uzun müddət ərzində
bir dəfə də olsun kiçik bir incikliyimiz olmadı. Əlbəttə, bu mənim deyil, məhz onun alicənablığının,
xeyirxahlığının və
böyüklüyünün nəticəsi idi”.
Haqqında söhbət açdığım
ikicildliyin bir oxucusu kimi mənim üçün ən
maraqlı məqamlardan biri Mir Cəlal müəllimin öz
övladlarının xatirələri ilə
bağlıdır.
Hafiz müəllim yaxşı xatırlayır ki, Mir Cəlaldan
soruşanda “şah əsəri” hansıdır, o da iftixarla “həyatımda
yaratdığım ən böyük əsər – ailəmdir”
- deyərdi. Hafiz müəllim onu da xüsusi vurğulayır ki,
Mir Cəlalın ailəsinin “şah əsər” statusu
qazanmasında ona ən böyük dayaq həyat
yoldaşı olub. Bu xatirə barədə
söhbəti yekunlaşdıraraq deyərdim ki, bu yazı təkcə
ata-oğul münasibətlərini deyil, bütövlükdə
sənətkar və sənət haqqında essedir və sənətkarın
keçdiyi ömür yolunun ümumiləşdirilmiş
anlarını əhatə edir.
Bu
ikicildliyin birinci cildində Ədibə xanım
Paşayevanın da bir xatirəsi var. “Atam müdrik insan idi” sərlövhəli
bu yazı sanki Ədibə xanımın konkret öz atası
haqqında deyil, azərbaycanlı bir atanın mükəmməl
modeli barədədir. Etiraf edim ki, bu xatirə mənə doğmadan-doğma
bir adam haqqında elə söhbət
açdı ki, onu oxuyub qurtarandan sonra ürəyimdən bu
söhbəti, orada təsvir olunan ata, ana modellərini
hamıya təlqin etmək istəyi keçdi. Ədibə
xanımı uzun illər, BDU-da işlədiyimiz zamandan
tanıyıram. Onun xatirəsində əbədiləşən
Mir Cəlal müəllim bir obraz, həm də mükəmməl,
tipik bir obraz kimi oxucunun idealına çevrilir.
Xatirə müəlliflərinin arasında elələri
var ki, Mir Cəlal müəllimin həyat yolu və
yaradıcılığı onun üçün həqiqi
bir məktəb olub. Mir Cəlal və Firidun Hüseynovu
yaxşı tanıyan hər kəs bilir ki, bu iki alim
insanlıqda, elmi yaradıcılıqda, klassikaya məhəbbətdə
bir-birini tamamlayan alimlər kimi bəzən ən çətin
tədris vəsaitini, dərsliyi bir yerdə yazardılar.
Firidun Hüseynov Mir Cəlal müəllimin
çox istədiyi tələbələrdən olub və
onların xarakterində bir oxşarlıq vardı.
Firidun müəllim “İşıqlı adam”
sərlövhəli yazısında Mir Cəlalın ədəbi-bədii
yaradıcılığından, alimliyindən deyil, onunla
iyirmi beş illik tanışlıq, tələbəlik,
aspirantlıq, müəllimlik, birgə iş və dostluq
münasibəti ilə bağlı olan, kitab-dəftərə
düşməyən maraqlı şəxsi keyfiyyətləri,
elmi və ədəbi söhbətləri, mübahisələri
qələmə alıb. İllərlə bir yerdə
çalışdığı müəlliminin dəqiq
portretini yaradıb: “Mir Cəlal bir insan, ədib, müəllim,
alim, kafedra müdiri kimi həmişə, yaşının
bütün çağlarında və hər yerdə bir
cür görünən adam idi. O, sadəlik,
səmimilik, təvazökarlıq timsalı idi”.
Nəşrdə toplanan xatirələrin hər biri
haqqında bir kitab söz demək olar. Məqaləmin
böyüklüyünü qoy mənə irad tutmasınlar.
Ona görə ki, məsələn, Elçinin “Sadəlik və
müdriklik”, Nizami Cəfərovun “Mir Cəlal müəllim”,
Abdulla Abbasovun “Böyük naşir, qüdrətli alim,
gözəl insan” və digər yazıları təhlilə
cəlb etmədən ötüşmək olmur.
Xalq
Yazıçısı Elçinin “Sadəlik və
müdriklik” adlı xatirəsində Mir Cəlal – İlyas
Əfəndiyev dostluğuna, Mir Cəlal
yaradıcılığına onun dostlarının münasibətinə,
böyük ədəbiyyata bağlılığına,
aspirantlarının yaradıcılığında olan cəsarətli
fikirlərinin çapına cəsarətlə imkan verməsinə
və digər onlarca məqama toxunur.
Beləcə,
Mir Cəlal müəllim haqqında xatirələrin hər
birində onun mənəvi dünyası, zamana, insana
münasibəti, ədəbi həqiqətləri, cəsarəti
və xeyirxahlığı... barədə epizodlar, süjetlər
var. Bu yazılar Mir Cəlal müəllimi bütöv
görməyə, bütöv tanımağa, və
bütöv dərk etməyə imkan yaradır.
“Mir Cəlal” albom-kitabın ikinci cildi görkəmli ictimai xadim, ədib, alim və pedaqoq Mir Cəlal Paşayevin 100 illik yubileyi şərəfinə Parisdə, UNESCO iqamətgahında 2008-ci ildə keçirilən tədbirin təsviri ilə başlayır. Sonra Mir Cəlalın həyatı, mühiti, yaradıcılığı fotoşəkillərlə, elm xadimlərinin xatirələri ilə müşayiət olunur. Ayrı-ayrı fəsillərdə “Mir Cəlalın əsərlərinin səhnə həyatı”, “Şəxsi arxivdən əlyazmalar”, “Epistolyar irs: ünsiyyətin canlı şahidi”; “Biblioqrafik məlumat” zəngin məxəzlər əsasında təqdim olunur ki, bütövlükdə bunlar Mir Cəlalı böyük şəxsiyyət, elm xadimi, yazıçı, pedaqoq, qayğıkeş ailə başçısı kimi səciyyələndirir, onun canlı obrazını yaratmağa xidmət edir.
Bu cilddə fotosənədlər, əlyazmalar toplanıb, epistolyar irs öz əksini tapıb. Kitab Nərgiz xanım Paşayevanın bu cildə giriş sözünü əvəz edən yazısı ilə açılır. Bu yazı-esse Dədəm Qorqudun ölümlü-itimli dünya fəlsəfəsi ovqatındadır və ciddi fəlsəfi mahiyyət kəsb edir: “... Bu kitabda gedənlərlə qalanlar bir məkanda və bir zamanda, fotoşəkillərdə və xatirələrdə əks edilmişlər. Mir Cəlal isə gedənlərlə və qalanlarla birgədir. Belə olmalıdır və belə də olur. Çünki həyat davam edir...”
“Ömrün mənalı anları” adlanan fəsildə Mir Cəlal müəllimin cavanlıq çağları, Gəncə həyatı, yazıçının və onun doğmalarının, dostlarının ürək sözləri ilə müşayiət olunan fotoşəkilləri toplanıb. Bütöv və mənalı ömrün salnaməsi olan bu fotolarda Mir Cəlal müəllim doğmaları və o illərin böyük ədəbiyyat sənətkarları ilə bir yerdədir, bir cəbhədədir. O adamları saymaq istərdim, amma gördüm ki, saymaqla qurtarmaz.
Bütöv bir yazıçı
ömrünün illərini və fəsillərini təqdim
edən bu ikicildlik oxucusunu ləyaqətlə
yaşamış, yaddaşlarda pozulmaz iz qoymuş bir sənətkarın
bütöv bir obrazı tanış edir. Yeni nəsil Azərbaycan
oxucunun belə kitablara çox ehtiyacı var.
Azərbaycan.-2014.- 9 dekabr.- S.6.