Xatirələrdə
yaşayan Üzeyir bəy Hacıbəyli
18 sentyabr Üzeyir Musiqi
Günüdür
Dahi Üzeyir bəyin ad günündə bu böyük şəxsiyyəti görməyənlər də onun haqqında söz demək, fikir bölüşmək istəyir. Çünki Üzeyir bəy elə bir irs qoyub getmişdir ki, hələ bizdən sonrakı nəsillər də onu xatırlayacaq, tədqiq edəcək.
Üzeyir bəy Hacıbəylinin bəstəkar, musiqişünas, alim, publisist, dramaturq, pedaqoq, ictimai xadim, professional musiqimizin banisi olması haqqında çoxlu elmi məqalələr, araşdırmalar, kitablar yazılıb, yaradıcılığına həsr olunmuş konfranslar, simpoziumlar keçirilib, filmlər çəkilib.
Uşaq ikən Üzeyir bəyin kim olduğunu bilmirdim. Kiçik yaşlarımdan atamla
opera teatrına gedərdim. O, məni
müəllifini tanımadığım
"Leyli və Məcnun" operasının
həm məşqlərinə,
həm də tamaşalarına tez-tez aparardı. Orkestrin əyləşdiyi yerdə atamın yanında oturardım və tamaşaya baxardım. Həmin dövrün məşhur
xanəndə və müğənnilərinin ifasında
Üzeyir bəy
Hacıbəyli musiqisi
ilə demək olar ki, böyüyürdüm.
İndi
hərdən düşünürəm
ki, mən bəstəkar yox, adı bir musiqiçi
də ola
bilərdim, bəs niyə məhz bəstəkar oldum?! Məni bəstəkar olmağa Üzeyir bəy Hacıbəylinin musiqisi, onun yaratdığı gözəl melodiyalar sövq edib. Onun melodiyalarını eşidən
kimi insanın könlünə hopur, yadda qalıb doğmalaşır. Azərbaycan bəstəkarlıq
məktəbinin Üzeyir
bəydən sonrakı
dahiləri Fikrət Əmirov və Qara Qarayev də
məhz onun melodik musiqilərinin təsiri altında yetişib, püxtələşib,
şöhrətləniblər.
Atam
tanınmış
tarzən, respublikanın
xalq artisti Bəhram Mansurov Üzeyir bəylə uzun müddət bir yerdə işləmişdir. O, əvvəlcə
1931-ci ildə dahi bəstəkarın rəhbərliyi
ilə ilk notlu xalq çalğı alətləri orkestrində
çalışmış, sonra isə Opera və Balet Teatrında
solist-konsertmeyster vəzifəsində
ifaçıları muğam
operalarında müşayiət
etmişdir. Üzeyir bəy haqqında söhbət düşəndə atam
deyərdi ki, o, xalq musiqimizi, muğamlarımızı çox
mükəmməl bilirdi.
Hələ gənc yaşlarından
böyük xanəndə
və sazəndələrlə
ünsiyyətdə olub,
onlardan xalq musiqimizin bütün incəliklərini öyrənib.
Öyrəndiklərini böyük məharətlə
öz musiqisində, elmi əsərlərində
tətbiq edib. Daha sonra isə biliyini və savadını gənc nəslə, tələbələrə
həvəslə öyrədib.
Atam danışırdı ki,
Üzeyir bəy çox sadə və təvazökar adam idi. Hamı ilə mülayim
davranırdı, əlindən
gələn yaxşılığı
edirdi, heç kimi incitməzdi.
Mən də müxtəlif janrlarda xeyli əsərlər yazmışam. Yaşımın yetkin vaxtında
bütün yazdıqlarımı
gözdən keçirib
belə qənaətə
gəldim ki, yaradıcılığım boyu
məhz özümü
yazmışam. Sonralar başda
Üzeyir bəy olmaqla, digər klassiklərimizin də yaradıcılıqlarını tədqiq etdim və eyni prosesə
orada da rast gəldim. Üzeyir bəyin yaradıcılığını
əvvəldən axıra
diqqətlə dinlədim
və gözümün
önündə onun canlı portreti yarandı. Müxtəlif
illərdə, fərqli janrlarda yazılmış əsərlər,
sən demə, Ü.Hacıbəylinin öz
həyatı imiş.
Mən qətiyyətlə deyə
bilərəm ki, yaradıcı insan əsərini daxili hissləri ilə yaradır.
Üzeyir
bəyin ilk əsəri
olan "Leyli və Məcnun" ilə sonralar bəstələdiyi "Koroğlu"
operasını müqayisə
etsək, görərik
ki, böyük sənətkarın ayrı-ayrı
vaxtlarda əhval-ruhiyyəsi müxtəlif
olsa da, musiqisinin melodik xətti eyni inkişaf prosesində qurulur. Üzeyir bəy Hacıbəyli
yaradıcı fəaliyyətində
əsərlərinin melodiyasına
ciddi fikir verirdi. Əgər onun operalarındakı
musiqiləri diqqətlə
dinləsək, görərik
ki, bəstəkarın
melodiyalarının obrazları
əsərin dramaturgiyasına
tam cavab verir. Çünki, Üzeyir bəy
Hacıbəyli üçün
melodiya musiqidə ən vacib amildir.
Bu gün Azərbaycan musiqisi təməli dahi Üzeyir bəy tərəfindən
qoyulmuş melodiyadan xeyli uzaqlaşıb.
Vaxtilə Azərbaycan
musiqisinin klassikləri
- Fikrət Əmirov, Qara Qarayev, Niyazi,
Soltan Hacıbəyov,
Cövdət Hacıyev,
Rauf Hacıyev, Tofiq Quliyev və
başqaları tərəfindən
xalqımız üçün
yazılmış gözəl
melodik musiqiləri hazırda sanki məhdud sayda dinlənilən "ekspressionizm"
musiqisi ilə əvəzlənib.
Üzeyir bəy Azərbaycan musiqisinə böyük hörmətlə yanaşırdı. Uzun illər onunla konservatoriyada birgə işləmiş muğam
bilicisi Mirzə Mansur Mansurov "Azərbaycan xalq musiqisinin əsasları" kitabında
yazırdı ki,
"Üzeyir bəyin
bu kitabı təkcə azərbaycanlı
tələbələr üçün
deyil, konservatoriyada təhsil alan
digər millətlərdən
olan tələbələr
üçün də
çox faydalıdır.
Onlar bu kitabdan muğam
üstündə necə
musiqi yazmağı həvəslə öyrənirlər".
Bu gün bir çox
bəstəkar və musiqiçi muğamlarımızın
müxtəlif hissələrini
həm klassik, həm caz, həm
rok və digər janrlarla sintez edərək, öz yaradıcılıqlarına
yenilik gətirir. Digər dahi bəstəkarımız
- Fikrət Əmirov Azərbaycanda "Simfonik muğam" janrının
yaradıcısı sayılır.
Əgər diqqətlə bu
janrı araşdırsaq,
"Simfonik muğam"ın
özülünü Üzeyir
bəyin "Leyli və Məcnun" operasında tam açıqlığı
ilə görə bilərik. Çünki muğamlarımızın simfonik musiqi ilə sintezini ilk dəfə "Leyli və Məcnun"da görürük.
Azərbaycan xalqının bəxti onda gətirib ki, onun Üzeyir
bəy Hacıbəyli
kimi dahi bəstəkarı var. Onun
yaratdıqları xalqa
məxsusdur. Bu dahi
şəxsiyyətin ölməz
əsərlərinin canı,
ruhu ürəklərə
yol açan təkrarsız, gözəl
melodiyalarındadır.
Eldar MANSUROV,
bəstəkar, xalq artisti
Azərbaycan.-2014.- 18 sentyabr.- S.6.