Torpağı Vətənə
çevirən şəhidlər
Qarabağ uğrunda ədalətsiz müharibənin
başlamsından 29 il ötür
Nə ağırdır əsir ömrü yaşamaq!
Daim yadlar əhatəsində olursan!
Bir doğma üz görüb, doğma söz eşitmirsən!
Üzünə gülən, xoş söz deyən, qayğına qalan olmur!
Əksinə, hər dəqiqə aşağılanır, təhqir edilir, işgəncəyə məruz qalırsan!
Doğmalardan nigaran, dostlardan, qohumlardan uzaq, daim məşəqqət içində!
Hələ aclığı, susuzluğu, insani münasibətin yoxluğunu, havanın isti-soyuqluğunu demirik!
Bütün bu zülmə ona görə dözməlisən ki, Azərbaycanlısan!
Bütün bu zülmə ona görə dözməlisən ki, sənin torpağının əlindən alınaraq başqasına verilməsinə razı deyilsən!
Bütün bu zülmə ona görə dözməlisən ki, arxalı düşmən güclü, sən isə zəif və arxasızsan!
Amma haqlısan!
Hamı, bütün dünya bilir ki, ədalət sənin tərəfindədir!
Bilənlərin də hamısı riyakarlıq edir! Özünü elə göstərir ki, guya sənə kömək edir! Amma elə köməyin bir adı olur: gizli düşmənçilik!
Əsirlik nə vaxt bitəcək?
Dünya nə zaman ağıllanacaq?
Haqq-ədalət haçan yerini tutacaq?
Bunu nə yerdəkilər bilir, nə də göydəki!
Bəs əgər əsir düşən torpağın özüdürsə, onda necə olsun?!
Danışmağa dili, qaçmağa ayağı, vuruşmağa əli olmayan torpaq?
O torpaq ki, adı Vətəndir!
O torpaq ki, onu şəhidlər
qanları ilə yoğuraraq Vətənə
çeviriblər!
***
Düşmən nə pisliyi bacarırsa, edir!
Evləri dağıdır,
ağacları qurudur,
meşələri qırır,
sərvətləri çapıb-talayır,
kənd və şəhərləri xarabalığa
çevirir!
Axı onun özü bayquş xislətlidir, xarabalığı
sevir, viran qalmış yerdə yaşamaqdan zövq alır!
Dalbadal yalançı
hərbi təlimlər
keçirərək torpağın
sinəsini tankın tırtılları və
mərmilərlə param-parça
edir!
Amma bütün bunlar gözdən pərdə asmaq üçündür!
Bizdən it kimi qorxur! Aprel müharibəsində
bircə həmlə ilə tərifli səngərlərini, “möhkəm”
istehkamlarını darmadağın
etdik! Tülkü kimi qabağımızdan qaçırdılar, müharibəni
dayandırmaq üçün
ağalarının və
müdafiəçilərinin ayaqlarına düşüb
yalvarırdılar!
Təkcə təmas
xəttindəkilər yox,
qondarma qurumun ərazisində yaşayanlar
da şey-şüylərini
yığıb aradan
çıxırdılar!
Arxalarına baxmadan!
Çünki yaxşı
bilirlər ki, torpağın yiyəsi nə vaxtsa öz qisasını alacaq, hesabını soracaq!
Nə qədər
ürək-dirək, yeni
silah versələr də, xeyri yoxdur!
Ürəklərinə xof, canlarına vahimə salmışıq!
Artıq gücümüzü
də, silahımızı
da gördülər!
Həm də anladılar ki, havadarları haçansa arxalarından qaça bilər, ya da güvəndiyi gələnəcən iş
işdən keçər!
***
Can Vətən!
Yəqin sən də bizimçün darıxmısan!
Həm də bizdən də çox!
Birlikdə olanda necə də xoşbəxt idik!
Hər yan gül-çiçək, laləzar
idi!
İnsanlar necə
də şad-xürrəm,
firavan yaşayırdılar!
Demək-gülmək, çalıb-oynamaq,
toy-bayram keçirmək...
Həmişə sənə baş əyirdik, alın tərimizlə hüsnünü
bəzəyirdik.
Həm də sənə əyildikcə
ucalırdıq...
Amma indi...
Yağı tez-tez sinənə od
vurur, tüstün ərşə bülənd
olur!
Vəhşi heyvanlar:
ilanlar, siçovullar,
çaqqallar və canavarlar belə murdar sifətliləri görməmək üçün
səni tərk edərək bizə tərəf qaçırlar!
Bunu özünə
dərd eləmə, axı səndə nə təqsir!
Özü murdar, əməli yaltaq, mayası haram, sözü yalan olanların yanında kim qalar?!
Döz, can Vətən,
döz!
Yaman günün ömrü az
olar desələr də! Əslində, bu ayrılıq yaman çox çəkdi!
Lap çox!
***
Sənin əsirliyin
həm də bir sınaq oldu!
Tək həqiqi
dostu və düşməni yox, özümüzü də
yaxşı tanıdıq!
Sənin necə
igid, qeyrətli, qorxubilməz balaların varmış, ey Vətən!
Onlarla həmişə
fəxr edə bilərsən!
Bilirik, hamısına
qoynunda rahat yer vermisən!
Amma əsirlikdə qalan parçanda da uyumaq həsrətində
olanlar çoxdur! Hətta gor evinə köçənlərin
bir qismi yerini dəyişmək üçün azad ediləcəyin günü
gözləyir! Həm
də onu özləri üçün
son istəyin icrası,
son xoşbəxtlik sayırlar!
Bu gün sənin uğrunda ölmək hamı üçün şərəf
hesab olunur!
Hər şəhid
övladınla dövlət
də, ölkənin hər bir vətəndaşı
da qürur duyur!
Hələ görəydin
aprel döyüşlərinin
şəhidlərini necə
hörmət və ehtiramla dəfn etdilər, izdihama toplaşanlar onların qəhrəmanlığına necə
yüksək qiymət
verdilər!
Hamı yaxşı
bilir ki, şəhid ailəsi, şəhid övladı olmaq elə də asan sınaq
deyil! Amma dövlət, mərhəmətli
insanlar daim onların yanında olur, ehtiyaclarını qarşılayırlar.
Şəhidlərin oğul
balaları isə özlərinə hərbçi
sənətini seçərək
sənin əsirlikdən
azad ediləcəyin günün iştirakçısına
çevrilməyə çalışırlar!
Doğrudur, adlarını
ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədri
qoyanlar, “beynəlxalq hüququ”, “insan haqlarını” əllərində
bayraq edən dövlətlər və qurumlar ikiüzlü siyasətdən və ikili standartlardan əl çəkmirlər.
Nə işğalçını
öz adı ilə çağırır,
nə ona “özgə torpağından
çıx” deyir, nə də ona göstərilən yardımı dayandırırlar!
Hətta adını “müsəlman”
qoyanlar belə onlara “nəfəs” verir, blokadalarını yüngülləşdirməyə çalışırlar.
Amma xeyri yoxdur!
Erməni xalqı ayılmağa və ağıllanmağa
başlayıb. Nümayəndələri
Bakıya gəlir, Xocalı soyqırımı
abidəsini ziyarət
edir, törədilən
əməllərə görə
üzr istəyirlər!
Həm də həqiqəti özlərinkilərə
ucadan deyirlər: “İşğal olunmuş
ərazilərdən çıxmayana
kimi dilənçi kökündə yaşayıb,
xoş, rahat gün görməyəcəksiniz!”
“Forpost dövlətin marionet başçılarından qurtarmaq,
insan kimi yaşamaq vaxtıdır!” - söyləyirlər!
Artıq bu həqiqəti ucadan dilə gətirənlərin
sayı günbəgün
artır!
Nə deyirik:
Onsuz da biz torpağımızı azad
edəcəyik!
Bu, sülh yolu ilə baş versə, daha
yaxşıdır!
***
Əsir torpaq, sənə o qədər vəd verib əməl etməmişik ki, bəlkə bizə olan ümidlərini itirmisən?
Amma bir həqiqəti bil: nə mümkündürsə, etmişik və edirik!
Diplomatiya sahəsində mühüm uğurlara imza atmışıq!
İqtisadi və siyasi cəhətdən güclü dövlət yaratmışıq!
Ən yeni texnologiyalar əsasında hazırlanmış silahlarla təchiz edilmiş müasir ordu qurmuşuq!
Vətənpərvər və cəsur hərbçilər yetişdirmişik!
Aprel savaşında özündənrazı düşmənə sarsıdıcı zərbə vuraraq xeyli ərazini işğaldan azad etmişik!
Şübhəsiz, səni də azad edəcəyik!
Şübhəsiz, tezliklə sənə də qovuşacağıq!
Onu da bil ki, biz sənsiz, sən isə bizsiz qalmayacağıq!
Kim nə oyun oynasa da!
Kifayət qədər gücümüz də var!
Kifayət qədər ən güclü silahlarımız da var!
İlham Əliyev
kimi Ali Baş Komandanımız da var!
Hər bir övladın isə hər an uğrunda şəhid getməyə
hazırdır!
Onlardır sənin
kimi adi torpağı Vətənə
çevirən!
Darıxma! İkinci Apreldə görüşənədək!
Bəxtiyar SADIQOV
Azərbaycan.-
2017.- 22 fevral.- S.7.