Azərbaycan yeni
qlobal reallıqda: islahatlar və inkişaf
Ölkəmizdə həyata
keçirilən cəsarətli iqtisadi islahatlar Azərbaycanın
müasir şəraitdə yeni iqtisadi inkişaf modelinin
formalaşmasına xidmət edir. Bu baxımdan Prezident İlham
Əliyevin 2016-cı il martın 16-da imzaladığı
“Milli iqtisadiyyat və iqtisadiyyatın əsas sektorları
üzrə strateji yol xəritəsinin başlıca istiqamətlərinin
təsdiqi və bundan irəli gələn məsələlər
haqqında” sərəncam mühüm əhəmiyyət kəsb
edir. Bu sərəncamla yaradılmış İşçi
qrupu tərəfindən milli iqtisadiyyat və iqtisadiyyatın
on bir əsas sektoru üzrə strateji yol xəritələrinin
layihələri vaxtında hazırlanmış, müzakirəyə
çıxarılmış və maraqlı tərəflərin
rəy və təklifləri nəzərə
alındıqdan sonra Prezidentin 2016-cı il 6 dekabr tarixli “Milli
iqtisadiyyat və iqtisadiyyatın əsas sektorları üzrə
strateji yol xəritələrinin təsdiq edilməsi
haqqında” fərmanla həyata vəsiqə
qazanmışdır.
Dünyada son zamanlar baş
verən siyasi, iqtisadi və sosial proseslər Azərbaycanda da
yeni iqtisadi situasiya yaratmışdır. Obyektiv və
subyektiv səbəblər üzündən ölkə
iqtisadiyyatının bəzi sahələrində mürəkkəb
vəziyyət yaranmış və yalnız Prezident İlham
Əliyevin çevik, eyni zamanda yaxın və uzaq gələcəyə
hədəflənmiş iqtisadi strategiyası sayəsində
həmin vəziyyət böhran həddinə
çatmamışdır. Ölkədən kapital
axınının cilovlanması, mal və xidmət
istehsalçılarına yerli və xarici bazarlara
çıxışın təmin olunması, bütün
növ investisiyaların cəlbinə münbit şərait
yaradılması və iqtisadi inkişafa xidmət edən
prioritet layihələrin reallaşdırılması,
müasir tələblərə cavab verən kadrların
hazırlanması, idarəetmənin və
planlaşdırmanın təkmilləşdirilməsi ölkə
rəhbərinin iqtisadi siyasətinin yalnız bir hissəsini təşkil
edir.
Bir cəhəti də xüsusi
vurğulamaq lazımdır ki, yeni iqtisadi şərait ölkənin
milli, o cümlədən iqtisadi təhlükəsizliyini
möhkəmləndirməyi, mövcud imkanlardan səmərəli
istifadəni zəruriləşdirməklə bərabər,
iqtisadi möhtəkirliyi dəf etməyi, iqtisadiyyatın
şaxələndirilməsini, maliyyə sabitliyi
üçün yaranmış risk amilinin zəiflədilməsini,
mülkiyyətçilərin hüquqlarının
qorunmasının və korporativ idarəetmənin gücləndirilməsini,
investisiya qoyuluşlarında dövlətin payının və
istiqamətlərin optimallaşdırılmasını, ixrac
potensialının və onun təşviqinin
artırılmasını, biznes (sahibkarlıq) - investisiya
mühitinin yaxşılaşdırmasını, sağlam rəqabətin
və ölkə daxilində kooperasiyanın genişləndirilməsini
daha da aktuallaşdırmışdır. Bütün bunlar “Azərbaycan
Respublikasının milli iqtisadiyyat perspektivi üzrə
Strateji Yol Xəritəsi”ndə göstərildiyi kimi, yeni
dövrün ən mühüm strateji
çağırışı “kapital akkumulyasiyası” əsaslı
modeldən “məhsuldarlıq (effektivlik)” əsaslı
artım modelinə keçidin təmin edilməsini
özündə ehtiva edir. Bir sözlə, Azərbaycan
iqtisadiyyatının yeni iqtisadi modelinin əsas parametrləri
və onları üzə çıxaran amillər Yol Xəritəsində
konkret şərhini tapmışdır. Əsas
məqsəd əldə olunmuş nailiyyətlərin
qorunması və həyata keçirilən islahatların
dayanıqlığının bundan sonra təmin edilməsidir.
Xarici ədəbiyyatda beynəlxalq
münasibətlər, iqtisadiyyat və menecment sahələrində
geniş istifadə edilən “Yol Xəritəsi” (Road map)
termini “hərəkət planı” mənasında - gələcək
dövr, perspektiv üçün planlar, inkişaf ssenarisinin əyani
təsviri anlamında işlədilir. Elmi-iqtisadi
ədəbiyyatda “Yol Xəritəsi” termini dedikdə müəyyən
bir obyektin (texnologiyanın, biznesin, şirkətin, sahənin və
s.) inkişafının ardıcıl ssenarisi başa
düşülür. Yol xəritələrinin
formalaşdırılması prosesini özündə ehtiva edən
yol xəritələnməsi ekspert informasiyalarına əsaslanmaqla
bu obyektlərin inkişafının proqnozlarının
müxtəlif variantlarının hazırlanmasını
(müəyyənləşdirilməsini) həyata
keçirir. Bir çox ölkələrdə
yol xəritələnməsi özündə müxtəlif
növ geniş analitik metodikaları cəmləşdirməklə
iqtisadiyyatın planlaşdırılmasının,
proqnozlaşdırılmasının və idarə edilməsinin
ən səmərəli metodlarından biri kimi dəyərləndirilir.
Ənənəvi
yanaşmalardan fərqli olaraq yol xəritələri nəyin
hesabına olursa olsun iqtisadi inkişafı təmin etməyi
deyil, iqtisadi səmərəlilik baxımından optimal hesab
edilə bilən variantların inkişaf ssenarilərinin
ehtimal edilən çoxluğundan seçim aparmaq
üçün çox vacibdir. Özü də bu
zaman cari və resurs yüklü nəticələr yox,
strateji hədəflər əsas götürülür.
Başqa sözlə, yol xəritələri məqsədli
proqramlardan fərqli olaraq müvafiq obyektin
inkişafını vaxt baxımından xarakterizə etməklə
yanaşı, əldə ediləcək konkret səmərəli
nəticələrin, göstəricilərin əldə
olunacağını nəzərdə tutur.
Yol xəritələrinin sahəvi,
elmi-texnoloji, məhsullar, strateji və proqram, korporativ və s.
kimi növləri geniş yayılmışdır. İlk texnoloji yol xəritəsi 1970-ci ildə
(Technology Road map) Motorola və Corning şirkətləri tərəfindən
işlənib hazırlanmış və həmin şirkətlərin
inkişafında çox böyük rol oynamışdır.
Ümumiyyətlə, yol xəritəsi prinsipinin
tətbiqi həmin dövrdə ABŞ korporasiyalarının
idarə edilməsində geniş yayılmışdır.
Məhz o illər Amerika iqtisadiyyatı
özünün ağır günlərini
yaşayırdı, yüksək inflyasiya, durğunluq, getdikcə
çoxalan işsizlik hökm sürürdü. Dövlət xərclərinin artırılması, əməkhaqlarının
tənzimlənməsi, inflyasiyanı cilovlamaq məqsədilə
tətbiq edilən fiksə olunmuş qiymətlərin də nəzərəçarpacaq
faydası olmamışdır. Belə bir
vəziyyətdə gələcəyə yeni bir
baxış, sərt tənzimlənmənin mülayimləşdirilməsi,
proqnozlaşdırmaya qeyri-səhih yanaşma, qabaqcıl
texnologiyanın tətbiqinin stimullaşdırılması,
qısa və uzunmüddətli problemlərin, strateji və
operativ məsələlərin uzlaşdırılması zərurəti
yol xəritəsi anlayışının ortaya
çıxmasını aktuallaşdırmışdır.
Azərbaycan iqtisadiyyatının
strateji yol xəritələrinin üstünlüklərindən
danışarkən ilk növbədə mövcud və gələcəyə
hesablanmış imkanların səfərbər edilməsi,
monetar və fiskal siyasətin uzlaşdırılması,
investisiyaların və risklərin idarə edilməsinin
optimallaşdırılması, müxtəlif dövrlərə
nəzərdə tutulmuş cari və strateji məqsəd və
proseslərin düzgün müəyyənləşdirilməsi,
proqressiv texnologiya və məhsulların inkişaf etdirilməsi,
maliyyə və marketinq proseslərinin
optimallaşdırılmasını və bir sıra başqa
əlamətləri göstərmək olar. Sənədin
özündə də fiskal dayanıqlığın gücləndirilməsi
və davamlı monetar siyasətin qəbulu strateji hədəflərdən
biri kimi dəyərləndirilmişdir. Yol
xəritələrinin mühüm məziyyətlərindən
biri də budur ki, strateji hədəfləri konkret məqsəd
və vəzifələrə sıralamaqla onların icrası
işlək nəzarət mexanizmi ilə tamamlanır. Müəyyənsizlik şəraitini də
mümkün hal kimi qəbul edən yol xəritələrinin
metodologiyası iqtisadi proseslərin səmərəli
axınını və gələcək investisiyaların
uğurluluğuna zəmin yarada biləcək analitik sxemlərin
tətbiqini təşviq edir.
Azərbaycan
iqtisadiyyatının yol xəritələrində diqqət
çəkən əsas məqamlardan biri də məqsədlərin
balanslaşdırılması, qısa, orta və uzaq gələcək
müddətlər üçün nəzərdə
tutulmuş və üzvi surətdə bir-biri ilə səbəb-nəticə
əlaqələri xəritəsinin işlənib
hazırlanmasıdır. Bu keyfiyyət özünü strateji və
sahəvi məqsədlərin sintezində də büruzə
verməkdədir. Bütün göstərilənlər
“bazara istiqamətlənmə” (market-based) və “ehtiyatlara
istiqamətlənmə” (resource-based) yanaşmalarını
yüksək dəqiqliklə uzlaşdırmaqla məqsəd
və vəzifələrin prioritet qiymətləndirmə
şəraitində müəyyənləşdirilmişdir.
Azərbaycanın iqtisadi yol
xəritələrinin növbəti məziyyəti onun
kompleks variantının əsas götürülməsidir. Belə ki, bu
sənədlər makroiqtisadi islahatlar və institusional dəyişikliklər
istiqaməti ilə müəssisə (şirkətlər) səviyyəsində
iqtisadiyyatın yeni biznes-rəqabət modelinin tətbiq istiqamətini
eyni zaman müstəvisində reallaşdırmanı labüd
sayan işlək üstünlüyə malikdir. Bununla yanaşı, pilot layihələrin
yayılmasını məqsədəuyğun sayan yol xəritələri
sənaye, kənd təsərrüfatı, sosial sfera və
iqtisadiyyatın digər sahələrinin inkişafı
üçün belə layihələrdən bəhrələnməyi
aktual hesab edir. Məhz belə pilot layihələrin
yaradılması və yayılması konkret investisiya layihələrinin
operativ həyata keçirilməsinə, dövlətin və
investorların qarşılıqlı əlaqələrinin
mümkünlüyünün təsdiqlənməsinə,
iqtisadiyyatın problemli nöqtələrinin çevik müəyyənləşdirilməsinə,
islahat risklərinin azaldılmasına imkan verəcək ki,
bunlar da öz növbəsində islahatlara ictimai etimadın
yüksəldilməsi və əhali tərəfindən
geniş dəstəklənməsi üçün xüsusi əhəmiyyət
kəsb edir.
Xarici təcrübədə “Yol Xəritəsi”nin
məqsəd və hədəflərindən danışarkən
ÜDM-in getdikcə yüksələn templə artması,
ölkə iqtisadiyyatının rəqabət qabiliyyətinin
gücləndirilməsi, “bilik iqtisadiyyatının” xüsusi
çəkisinin çoxalması, elm, təhsil, səhiyyə
və sosial təminat sahələrinə xərclərin
artırılması, digər tərəfdən isə
iqtisadi təhlükəsizliyin gücləndirilməsi,
yığım normalarının gələcək nəsillərə
qayğı nöqteyi-nəzərindən
optimallaşdırılması məsələləri nəzərdə
tutulur. Təbii ki, bütün bu məqsəd və
hədəflərə nail olunması lazımi layihələri
özündə ehtiva edən düzgün investisiya siyasətinin
mövcudluğunu və reallaşdırılmasını zəruri
edir.
Ölkəmizin strateji “Yol Xəritəsi”ndə
məqsəd və hədəflər fikrimizcə həm
düzgün müəyyənləşdirilmiş, həm də
mövcud situasiyanı və gələcəyə səmtlənmiş
inkişaf strategiyası trayektoriyasına müvafiq investisiya
siyasəti və kompleks tədbirlər sistemi ilə
reallaşdırılacağı nəzərdə
tutulmuşdur.
Məsələn, əgər Yol Xəritəsində milli
iqtisadiyyat üzrə 2020-ci ilədək strateji baxış
xarici şokların mənfi təsiri nəticəsində
yaranmış vəziyyətdən çıxmaq
üçün qısa müddətdə iqtisadiyyatın
sabitləşdirilməsi, ortamüddətli dönəmdə
şaxələnmə və yeni hərəkətverici
qüvvələr hesabına inkişaf xəttinin bərpa
edilməsi, dövrün sonunda isə dünya
iqtisadiyyatına daha çox inteqrasiya etməklə rəqabətqabiliyyətinin
artırılması kimi məqsədləri qarşıya
qoyursa, digər tərəfdən inkişafın
davamlığının artırılması
üçün nəzərdə tutulmuş strateji
baxışların gerçəkləşməsi
üçün qeyri-neft sektorunda daha çox dəyərin
yaradılması əsasında gəlirlərin
artırılması və ədalətli bölgünün
aparılması, yeni iş yerlərinin yaradılması, təbii
ehtiyatlardan daha səmərəli istifadə edilməsi,
iqtisadiyyatın neftdən asılılığının
azaldılması, milli valyutaya etimadın artırılması
kimi mühüm tədbirlərin zəruriliyi təsbit
olunmuşdur.
Yuxarıda göstərilən
və 2020-2025-ci illər üçün
reallaşdırılması “Yol Xəritəsi”ndə əks
olunan tədbirlər kompleksi azad rəqabət mühitini
inkişaf etdirməklə və daha çox dəyər
yaratmaqla ölkə iqtisadiyyatının rəqabətqabiliyyətinin
gücləndirilməsini əsas baxış kimi ortaya qoyur. Biznes
mühitinin daha da yaxşılaşdırılması, özəl
investisiya mənbələrinin geniş cəlb edilməsi,
dövlətin dəstəkləyici rolunun təkmilləşdirilməsi
kimi tədbirlər də zəruri hesab olunmuşdur. 2025-ci ildən sonrakı dövr üçün əvvəlki
iki dövrün məntiqi davamı və daha güclü
iqtisadi stimul və hərəkətverici amillərin fəallaşdırılmasına
və səfərbər edilməsinə söykənən
yüksək texnoloji inikişafa optimal iqtisadi struktura hədəflənmiş
tədbirlərin reallaşdırılmasının
aktuallığı əsaslandırılmışdır.
“Yol Xəritəsi”ndə zəruri
hesab edilən manatın kursunun stabilləşdirilməsi,
kapital axınının qarşısının
alınması, iqtisadiyyatın
dollarsızlaşdırılması, valyuta bazarında
möhtəkirliyin dayandırılması, valyuta nəzarətinin
gücləndirilməsi, qiymətlərin sabitləşdirilməsi,
inflyasiyanın cilovlanması, mənzil-kommunal sferasında
mütərəqqi təcrübələrin tətbiqi kimi
istiqamətlər də mühüm əhəmiyyət kəsb
edir. Maliyyə xidməti istehlakçılarının
hüquqlarının müdafiəsi və onların maliyyə
savadlığının yüksəldilməsi, qiymətli
kağızlar bazarının inkişaf etdirilməsi,
müvafiq qurumlar arasında koordinasiyanın
yaxşılaşdırılması, müasir maliyyə
infrastrukturunun inkişaf etdirilməsi, beynəlxalq və xarici
maliyyə qurumları ilə əlaqələrin təkmilləşdirilməsi,
maliyyə bazarı iştirakçıları arasında rəqabətin
inkişafı, bank və digər maliyyə xidmətlərinin
keyfiyyətinin və çeşidinin yüksəldilməsi,
maliyyə-bank sistemində pul bazarının daha da inkişaf
etdirilməsi, nağdsız hesablaşmalar sisteminin geniş
yayılması, kiçik biznesə və əhaliyə maliyyə
xidmətinin inkişaf etdirilməsi və digər aspektlər
də “Yol Xəritəsi”nin mühüm obyektləri
sırasındadırlar. Xüsusi
vurğulanmalıdır ki, pul siyasəti ilə qiymət
stabilliyi arasında üzvi vəhdətin mövcudluğu və
sosial-iqtisadi inkişafda oynamalı olduğu rol və təsir
mexanizmləri də “Yol Xəritəsi”ndə əsas məqsədə
aparan yollardan biri kimi dəyərləndirilir.
Dünyada uğurlu hesab edilən yol
xəritələrində rəqabətlə bərabər,
kooperasiyanın inkişaf etdirilməsi, onun müxtəlif
forma və metodlarının təşkili və tətbiqi, bu
işdə dövlət dəstəyinin gücləndirilməsi,
biznesin təşkilində ərazi və sahələrarası
kooperasiyanın mütərəqqi alətlərindən hesab
edilən klasterlərdən istifadə iqtisadi tərəqqidə
mühüm amil kimi dəyərləndirilir ki, bu da öz bəhrəsini
və səmərəsini verir. ABŞ-da müəssisələrin
yarıdan çoxu klasterlər çərçivəsində
fəaliyyət göstərir və onların payı
ÜDM-də 60 faizdən artıqdır. Avropa
İttifaqı ölkələrində isə işçi
qüvvəsinin 38 faizdən çoxu klasterlərdə
çalışır. Məhz
kooperasiyanın inkişaf etdiyi ölkələrdə rəqabətqabiliyyətlik
yüksək səviyyədə olur. Təsadüfi
deyil ki, sənayeləri bütövlükdə klasterləşmə
ilə əhatə olunmuş Finlandiya, Danimarka, Norveç,
İsveç iqtisadiyyatı rəqabətqabiliyyətliyə
görə dünyada öncül mövqedədirlər.
Həmçinin Almaniya və Fransanın da bir
çox sənaye sahələrində klasterləşmə
geniş yayılmışdır. Cənub-Şərqi
Asiyada, Çində, Sinqapurda, Yaponiyada da klasterlərin
formalaşdırılması prosesi sürətlənməkdədir.
Məsələn, Çində 30 min şirkəti, 3,5 milyon
işçini özündə birləşdirən, ildə
200 milyard dollar məhsul istehsal edən 60 xüsusi
klaster-zonalar mövcuddur.
Onu da qeyd edək ki, ayrı-ayrı
sahə və şirkətlərin rəqabətqabiliyyətliyini
və onların gəlirliyini artıran maraqların lobbiləşməsi
yolu ilə “əldə edilən” inkişafdan fərqli olaraq
klasterləşmə ölkənin və regionların
inkişafına dövlətin, yerli hakimiyyətin, biznes təmsilçilərinin
səmərəli qarşılıqlı əlaqələrini
və məqsəd birliyini təmin etməklə mövcud
maliyyə, təbii, innovativ, iş qüvvəsi
resurslarından səmərəli istifadəyə, kiçik
və orta sahibkarlığın, ailə təsərrüfatlarının
inkişafına zəmin yaradır. Bu baxımdan fikrimizcə,
ölkəmizdə və onun regionlarında müxtəlif
iqtisadi səviyyə və sahələr arasında istehsal
kooperasiyasının gücləndirilməsini təmin etməyə,
klasterləşmənin geniş yayılmasına istiqamət
verməyə imkan yaradan yeni “Yol Xəritəsi”nin
hazırlanması üzərində düşünməyə
dəyər.
“Yol Xəritəsi”ndə
haqlı olaraq şəffaflıq və hesabatlığın
yüksək səviyyədə qurulması iqtisadi siyasətin
və islahatların səmərəsinin yüksəldilməsinin
mühüm amili kimi dəyərləndirilir. Heç də təsadüfi
deyil ki, Azərbaycanda biznes mühitinin institusional əsaslarının
gücləndirilməsi üçün “Yol Xəritəsi”ndə
azad rəqabət mexanizminin inkişaf etdirilməsi, dövlət-biznes
münasibətlərində insan amilinin rolunun
azaldılması ilə bərabər səmərəlilik,
hesabatlıq və şəffaflığın
artırılması əsas istiqamət kimi qeyd edilmişdir. Eyni zamanda vergi ödəyiciləri ilə vergi
orqanları arasında qarşılıqlı etimadın və
şəffaflığın daha da artırılması istiqamətində
fəaliyyətin davam etdirilməsi zərurəti “Yol Xəritəsi”ndə
təsbit olunmuşdur. Çünki şəffaflıq
və hesabatlığın investisiyalarının cəlb
edilməsində və onların idarə edilməsində
rolu danılmazdır. Beynəlxalq təcrübədə
sübut olunmuşdur ki, iqtisadiyyatda, o cümlədən maliyyə
bazarlarında şəffaflığın artması nəticəsində
daha çox xarici investor cəlb etmək mümkün olur,
şəffaflıq lazımi səviyyədə olmadıqda isə
xarici investisiya da daxil olmaqla investisiya cəlbediciliyi nəzərəçarpacaq
dərəcədə zəifləyir. Mühasibat
hesablığının və auditin investorların maraqlarını
müdafiə etməmələrinə, şəffaflığın
pozulmasına bariz nümunə kimi ad çıxarmış
ENRON hadisəsi investorların etimadlarının zəifləməsinə
və bunun da nəticəsində ABŞ iqtisadiyyatına
qoyulan investisiyaların 300 milyard dollardan 30 milyard dollara
düşməsinə, yəni 10 dəfə azalmasına gətirib
çıxarmışdır.
Daxili və xarici
investisiyaların cəlb edilməsində şəffaflıqla
birbaşa əlaqəsi olan maliyyə bazarlarına
çıxışın
yaxşılaşdırılması da mühüm bir vəzifə
kimi həllini gözləyir. “Yol Xəritəsi”ndə verilmiş
təhlil materialları göstərir ki, özəl sektora
verilən daxili kredit göstəricisinə görə Azərbaycan
Qərbi Avropa ölkələrindən, eləcə də
Türkiyə və Rusiyadan müvafiq olaraq 5,4, 3,7, 3, səhm əməliyyatlarının
həcminə görə isə 67, 50, 12 dəfə geri
qalır.
“Yol Xəritəsi”ndə iqtisadi
inkişafın risk amillərinin düzgün və
vaxtında aşkarlanıb qiymətləndirilməsinə,
habelə onların təsirinin yumşaldılması
yollarına xüsusi diqqət yetirilmişdir. Bu mənada həqiqətən
də risk əsaslı nəzarət modelinin tətbiqi nəzarətin
daha effektiv və mütərəqqi forması kimi
mühüm rola malikdir. Başqa sözlə, ənənəvi
nəzarət metodlarından fərqli olaraq ən çox risk
ehtimalı olan sahələrə daha böyük diqqət
yetirilməsi tələb edilir. Mövcud nəzarət
sistemi hadisələri nəinki qabaqlaya, yarana biləcək
nöqsan və çatışmazlıqları vaxtında
aşkarlamağa imkan vermir, hətta buraxılmış
nöqsanların hamısını və ya əsaslarını
belə, aşkara çıxarmır. Ona
görə də hər bir sahədə risklərin
strukturunun tədqiqinə və onlara təsir mexanizminə
malik mütərəqqi nəzarət metodlarının, o
cümlədən risk əsaslı nəzarətin işlənib
həyata keçirilməsi çox vacibdir. Odur ki, “Yol Xəritəsi”ndə göstərildiyi
kimi, yaxın dövrlərdə risk əsaslı nəzarətin
həyata keçirilməsi üzrə daxili prosedurlar
hazırlanacaq, hesabatvermə formaları və biznes prosesləri
müəyyən ediləcəkdir.
“Yol Xəritəsi”ndə həlli
vacib sayılan digər mühüm bir məqam korporativ idarəetmə
və qiymətli kağızlar bazarının fəaliyyəti
ilə əlaqədardır. Belə ki,
aparılmış təhlillər göstərir ki,
açıq səhmdar cəmiyyətlərinin korporativ idarəetmə
standartlarının zəif inkişaf etməsi, şəffaflığın
aşağı olması kapitalın qiymətli
kağızlar bazarı vasitəsilə cəlb edilməsini məhdudlaşdırmışdır.
Ona görə də “Yol Xəritəsi”nin
əsas strateji hədəfləri sırasında maliyyə
xidmətlərində şəffaflığın və səmərəliyin
artırılması üçün infrastrukturun təkmilləşdirilməsi
təsbit olunmuşdur. Bunun da nəticəsində
ölkədə fəaliyyət göstərən iri şirkətlərin
əhəmiyyətli hissəsi listinqə daxil olacaq, yerli və
xarici investorlar bu şirkətlərin emissiya etdiyi qiymətli
kağızlarla aktiv ticarət əməliyyatları
aparılmasında inamlı olacaqlar. Şəfafflığın
artması və texniki infrastrukturun təkmilləşməsi
nəticəsində əməliyyatların aparılması
asanlaşacaq. Şəffaf mühit
investorlara riskləri və gözlənilən gəlirləri
daha yaxşı qiymətləndirmək və əsaslandırılmış
qərarlar vermək imkanı yaradacaq.
Yaxşı məlumdur ki, hər
bir investorun istəyi keyfiyyətli sərmayə portfeli
yaratmaq, riskləri azaltmaq və gəlir əldə etməkdir
ki, bunlar da portfelə yığılan qiymətli
kağızların etibarlığından birbaşa
asılıdır. Bu sahədə investisiya auditinin, o
cümlədən investisiya konsaltinqinin üzərinə
çox mühüm vəzifələr düşür.
Aparılan təhlillər bir daha sübut edir
ki, iqtisadiyyatımızda mövcud olan problemlərin
böyük bir qismi hesabatlıq və şəffaflıqda
olan çatışmazlıqlara bağlıdır. Bu baxımdan çox önəmlidir ki, 2020-ci ilədək
Azərbaycanın maliyyə sektorunun inkişafı üzrə
strateji baxışda hesabatlıqda şəffaflığın
artırılması zərurəti konkret olaraq göstərilmişdir.
Hazırda isə təəssüf
ki, korporativ rəhbərliyin şəffaf hesabatlığa
münasibəti könüllülük prinsipinə əsaslanır
ki, bu da öz növbəsində qanunsuz və hesabatlıqdan
kənar fəaliyyətə rəvac verməklə iqtisadi
inkişafa bir çox istiqamətdə mənfi təsir
göstərir. Fikrimizcə, bu sahədə vəziyyətin
yaxşılaşdırılması beynəlxalq təcrübə
əsasında müvafiq qanunvericilik aktlarında zəruri dəyişikliklərin
aparılmasını vacib edir.
Milli valyutanın devalvasiyası ilə
bağlı “Yol Xəritəsi”ndə qeyd olunmuş belə
bir fikir də müstəsna əhəmiyyət kəsb edir
ki, müasir iqtisadiyyatın daha çox davranış
iqtisadiyyatına meyil etməsi, o cümlədən maliyyə-bank
xidmətləri istehlakçılarının informasiyaya
çıxış imkanlarının genişlənməsi
diqqətin pul siyasətinin şəffaflığı və
hesabatlığı üzərində
fokuslaşmasını labüd edir.
İdarəolunmada şəfafflığı
artırmaq son illər həyata keçirilən islahatlarda əvvəllər
də vurğulanmışdır. Bu istiqamətdə bir sıra konkret
müddəalar Prezidentin 2016-cı il 5
sentyabr tarixli “Paylarının (səhmlərinin) nəzarət
zərfi dövlətə məxsus olan hüquqi şəxslərin
fəaliyyətində səmərəliyin
artırılması ilə bağlı əlavə tədbirlər
haqqında” sərəncamında əks olunmuşdur. Fikrimizcə,
göstərilən qurumların istehsalat və xidmət sahələrinin
xüsusiyyətləri nəzərə alınmaqla, fəaliyyət
istiqamətləri üzrə bütün makroiqtisadi,
statistik, habelə illik və perspektiv plan
tapşırıqlarının və onların yerinə
yetirilməsinə dair NATURAL və pul ifadəsində göstəriciləri
daxil edilmiş illik hesabatlarının Nazirlər Kabineti tərəfindən
öncədən bəyənilmiş formada tərtib
olunması, Nazirlər Kabinetinə təqdim edilməsi və
bu prosedurların qanunvericiliklə təsbit olunması şəffaflığın
artırılması baxımından məqsədəuyğun
olardı. “Yol Xəritəsi”ndə bu fikirlər
daha da dərinləşdirilmiş və eyni zamanda belə bir
əhəmiyyətli müddəa əks olunmuşdur ki, həmin
müəssisələrin maliyyə hesabatları mərhələli
şəkildə beynəlxalq standartlar tətbiq edilməklə
təkmilləşdiriləcək.
Ölkəmizin iqtisadi
imkanları üzrə açıqlanan məlumatların əhatəlilik
səviyyəsinin və keyfiyyətinin artırılması, məlumatların
açıqlanması üzrə şəffaflığın
artırılması daha dəqiq və məlumat əsaslı
qərarların verilməsi imkanı yaratmaqla, bütün
bazar iştirakçılarının maraqlarına xidmət
etdiyi nəzərə alınaraq Yol Xəritəsində bu
sahəyə xüsusi yer ayrılmışdır. Sənəddə
göstərilir ki, daha səmərəli qərar verilməsi
sahəsində həyata keçiriləcək tədbirlərə
statistika infrastrukturunun gücləndirilməsi də daxildir.
İnkişafın, iqtisadi-maliyyə və
sosial həyatda baş verən dəyişiklikləri əks
etdirib müəyyənləşdirən statistikanın təkmilləşdirilməsi
problemi ölkə Prezidenti İlham Əliyevin daim diqqət
yetirdiyi məsələlərdəndir. Prezidentin qeyd
etdiyi kimi: “Biznes, investisiya mühitinin
yaxşılaşdırılması, iqtisadi, maliyyə
sektorlarının, vergi, gömrük orqanlarının tam
şəffaflaşması, vergi bazasının genişləndirilməsi,
uçotun, statistikanın düzgün aparılması - bax,
bütün bunlar çox vacib olan məsələlərdir...
Bizim statistikamız da aparıcı ölkələrin
statistikasına xas olan bütün əlamətləri
özündə ehtiva etməlidir. Çünki
əsas budur, məlumatdır. Biz dəqiq
bilməliyik harada nə işlər görülür, hansı
məhsullar istehsal olunur. Əgər belə
olmasa, gələcək fəaliyyətimizi planlaşdırmaq
çətin olacaqdır”.
Müəssisələr,
menecerlər, bazar infrastrukturu iştirakçıları
üçün statistik məhsulların təqdimi də
mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Bu işdə
statistika ilə yanaşı, müstəqil auditin də əhəmiyyəti
və məsuliyyəti böyükdür. İqtisadi
subyektlərin əksəriyyətinin hesabatlarının
auditorlar tərəfindən təsdiqləndiyi tələb
olunan bir şəraitdə maliyyə-iqtisadi göstəricilərinin
düzgünlüyünə statistikadan çox audit məsuliyyət
daşıyır. Başqa sözlə, bazar
iqtisadiyyatı şəraitində statistik göstəricilərin
keyfiyyəti və düzgünlüyü auditorun iqtisadi
inkişafda rolunu bir daha təsdiqləyir və auditin keyfiyyətinə
tələbləri qat-qat artırır.
“Yol Xəritəsi”ndə konsoldasiya
edilmiş prudensial nəzarət və hesabatlıq sisteminin
olmaması ümumi risk profilinin qiymətləndirilməsi
zamanı çətinliklərin yaranması səbəblərindən
biri kimi dəyərləndirilir. Prudensial nəzarət,
əslində, daha çox tənzimlənmə
funksiyasını yerinə yetirməklə limit və məhdudiyyətlər
sisteminin, habelə məqbul risk səviyyəsini nəzarətdə
saxlayır və investorların, əmanətçilərin,
səhmdarların və digər maraqlı tərəflərin
mənafeyini qoruyur. Nəzarətin bu
mütərəqqi forması artıq yol verilmiş nöqsan
və pozuntuların aşkarlanmasından da çox, belə
neqativ halların əvvəlcədən yaranma səbəblərinin
aradan qaldırılmasını əhatə edir.
Qeyri-neft sahələrində
rəqabətqabiliyyətliyin gücləndirilməsinin
mühüm şərtlərindən biri olan kapitalın və
istehsal güclərinin təmərküzləşməsi,
habelə istehsal kooperasiyasının genişləndirilməsi
kimi proseslər ölkə iqtisadiyyatının bir çox
sektorlarında konsolidə hesabatlığın və
prudensial nəzarətin tətbiqini iqtisadi səmərəlilik
baxımından daha da aktual edir. Bu məqsədlə,
yəqin ki, konsoldasiya edilmiş prudensial nəzarət
mexanizminin yaradılması üçün “Yol Xəritəsi”
hazırlanacaq və tədbirlərin icrasına başlanacaq.
Prezidentin 2003-cü il 24 noyabr tarixli
“Azərbaycan Respublikasında sosial-iqtisadi inkişafın
sürətləndirilməsi tədbirləri haqqında” fərmanında
ölkənin sosial-iqtisadi problemlərinin həlli
üçün ayrılan vəsaitin şəffaflığının
qorunması, müəssisələrdə maliyyə
intizamının möhkəmləndirilməsi və bu sahələrdə
mövcud olan nöqsanların aradan qaldırılması
mühüm vəzifə kimi qarşıya qoyulmuşdur.
İndi isə şəffaflığın aşağı
olmasının, iqtisadi cinayətkarlığın və
korrupsiyanın iqtisadi təhlükəsinə dair rəqəmlərə
müraciət edək: ötən əsrin 90-cı illərində
Amerika iqtisadçısı Paolo Mauro tərəfindən
işlənib hazırlanmış model əsasında
aparılmış hesablamalar göstərir ki, korrupsiya
indeksinin 2,4 bal artması ölkənin
iqtisadi inkişaf tempini 0,5 faiz azaldır. Əksinə,
korrupsiyanın 1 bal azalması ÜDM-in
adambaşına düşən məbləğinin ildə təqribən
4600 ABŞ dolları artması ilə müşahidə
olunur. Digər Amerika iqtisadçısı Şan-Çin Vayın
hesablamalarına görə, korrupsiya indeksinin bir bal kimi
yüksəlməsi xarici investisiyaların 0,9
faiz azalması ilə müşahidə edilir. Eyni
zamanda korrupsiyadan törəyən haqsız rəqabət
amili real iqtisadiyyatın inkişafına ciddi mane olur. Məhz bunun nəticəsində sahibkarların fəaliyyətinə
əsassız müdaxilə olunur və
istehlakçıların hüquqları pozulur. Şəffaflığın olmaması dövlət
vəsaitlərindən istifadənin səmərəliliyini də
nəzərəçarpacaq dərəcədə
aşağı salır. Bunlardan əlavə,
beynəlxalq qurumların araşdırmaları daha maraqlı
asılılığı da üzə
çıxarmışdır. 132 ölkənin
timsalında korrupsiya səviyyəsi ilə onun rəqabətqabiliyyətliyi
arasında qarşılıqlı əlaqənin olduğu təsdiqlənmişdir.
Belə ki, dünyada elə bir ölkə yoxdur
ki, eyni zamanda həm yüksək korrupsiya səviyyəsinə,
həm də yüksək rəqabətqabiliyyətliyə
malik olsun. Həmçinin az
korrupsiyaya uğramış və rəqabətqabiliyyətliyi
aşağı olan ölkəyə də rast gəlinməmişdir.
Hesablamalara görə, korrupsiyanın səviyyəsi ilə rəqabətqabiliyyətlik
arasında qarşılıqlı əlaqə (korrelyasiya) əmsalı
0,87 təşkil edir ki, bu da, öz
növbəsində, belə əlaqənin çox
güclü olduğuna dəlalət edir. Başqa
sözlə, korrupsiya rəqabətqabiliyyətliyi (xüsusən
də müəssisələr səviyyəsində) boğur
və iqtisadi inkişafı “səmt küləyi”ndən məhrum
edir. Təsadüfi deyil ki, korrupsiya
bütün dünyada iqtisadiyyatın effektivliyinə təsir
edən əsas amillərdən biri kimi qəbul olunur. Korrupsiyanın azaldılması isə rəqadətqabiliyyətliliyi
artırır, kiçik, orta və iri biznesi inkişaf etdirir,
inflyasiya səviyyəsini aşağı salır,
yoxsulluğu azaldır, xalqın güzəranını
yüksəldir.
Bir sıra ölkələrin təcrübəsi göstərir ki, xarici iqtisadi əməkdaşlığa dair ölkələrarası yol xəritələrinin hazırlanıb həyata keçirilməsi iqtisadi inkişafın amillərindən biri kimi mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Belə yanaşmanın müsbət nəticələri özünü ilk növbədə nəzərdə tutulmuş proqram və tədbirlərə çevik nəzarətin təşkilində, iqtisadi-ticarət və investisiya üzrə əməkdaşlıqların əlaqələndirilməsində, qlobal problemə birgə baxışların formalaşmasında, qabaqcıl təcrübə, informasiya və texnologiya mübadiləsində, müştərək müəssisələrin, məhsul və xidmət növlərinin yaradılmasında, logistik və nəqliyyat xətlərinin qurulmasında və səmərəli istifadəsində, innovasiya modernləşdirmə, intellektual mülkiyyətlərin yaradılmasında, idarəetmə və kommersiyalaşdırma sahəsində əməkdaşlığın möhkəmləndirilməsində, insan resursları sahəsində birgə fəaliyyətin inkişafında, turizmin genişlənməsində, kiçik və orta biznesin dəstəklənməsində, ticarət və investisiyaların stimullaşdırılmasında, şəffaflıq və informasiya-reklam təminatında göstərə bilər.
Fikrimizcə, yuxarıda göstərilənlərdən əlavə ən yaxın vaxtlarda “Manatın kursunun stabilləşdirilməsi”, “Kapital axınının qarşısının alınması və deofşorizasiya”, “Xarici investisiyaların cəlbi”, “İqtisadiyyatın dollardan azad edilməsi”, “Kooperizasiya iştirakçılarının maraqlarının uzlaşdırılması və klasterləşmə”, “Qiymətlərin stabilləşdirilməsi”nə dair yol xəritələri işlənib hazırlanmalıdır. Bunlardan əlavə, strateji idarəetmə sisteminə dair yeni konsepsiyanın yaradılması da mühüm əhəmiyyət kəsb edərdi. Bu yerdə Prezident
İlham Əliyevin sözlərini xatırlatmaq istərdik: “Azərbaycanda görülən işlər dünyanın ən inkişaf etmiş ölkələri səviyyəsində olmalıdır. Biz o səviyyəyə qalxmalıyıq. Biz ona yaxınlaşmışıq, bir çox hallarda lap yaxınlaşmışıq. Amma hələ böyük işlər görülməlidir. Ölkəmizdə bütün işlər - iqtisadiyyat, sosial siyasət və bütün başqa məsələlər müasir səviyyədə olmalıdır. İnsanlar rahat yaşamalıdır, sosial ədalət prinsipləri tam şəkildə bərqərar olmalıdır. Nöqsanlarla çox ciddi mübarizə aparılmalıdır və aparılır. Bu sahədəki fəaliyyətimizi daha da gücləndirməliyik”.
Tam yəqinliklə demək olar ki, Azərbaycanın “Yol Xəritəsi”ndə göstərilən mexanizmlərin işlənib hazırlanması və tətbiqi yeni qlobal reallıqda Azərbaycan iqtisadiyyatının düzgün istiqamətləndirilməsi və inkişafının sürətləndirilməsi baxımından mühüm əhəmiyyət kəsb edir və gələcək inkişafımıza möhkəm zəmin yaradır.
Vahid NOVRUZOV,
AR Auditorlar
Palatasının sədri,
iqtisad elmləri doktoru, professor
Azərbaycan.- 2017.- 29 yanvar.- S. 6.