Taleyinin ardınca gedənlər

İnsan həyatda başına gələcəklərini öncədən bilsəydi, görəsən, yaşamağa davam edərdimi?! Çoxları "yox” deyər, başqa bir həyatı yaşamaq istədiyini bildirər. Amma həyatda nə etsən də, qismətində olan taleyi yaşamağa məcbursan.

Mehman Zöhrabov 1968-ci ildə Qubanın Zərqova kəndində dünyaya göz açanda həyatının sonrakı taleyindən xəbərsiz idi. Xoşbəxtlik insanın yaranışı, başına gələnlər isə qismətidir, deyirlər. 3 qardaş və 2 bacısı ilə uşaqlıq həyatını yaşayan Zöhrabovların sevinci çox sürmədi. 1972-ci ildə analarını itirən 5 uşaq ana babalarının yanına, Paşaoba kəndinə gəlir və orada yaşayırlar.

- Tale insanı çox vaxt qarışıq sınaqlara çəkir, - qardaşı İmran bildirir. - Bizim də həyat yolumuz çox keşməkeşli olub. 1975-ci ildə birinci sinfə gedəndə yolda Mehmanı maşın vurmuşdu. Hamı başına yığışıb, "Sənə bir şey olmayıb?” deyə soruşanlara "Mənə onsuz da olan olub” cavabını vermişdi. Babam onu qucağında evə gətirəndə razı olmamış, "Mən heç kəsə yük olmaq istəmirəm” demişdi.

Mehman hamıdan seçilirdi. Onun gözəl qaməti, dərrakəsi, uzaqgörən gözləri vardı. Paşaoba kənd orta məktəbində oxuduğu illərdə hamı bu gəncin gələcəkdə sənət yiyəsi olacağına ümid bəsləyirdi. Dərslərini hazırlayanda sinif yoldaşlarının çoxu riyaziyyatı və fizikanı ondan öyrənərdi.

- Əlinə düşən pulun hamısını kitaba verərdi Mehman, - İmran sözünə davam edir. - Aldığı kitabların birinci vərəqinə "Mehman Zöhrabova məxsusdur” sözlərini qırmızı karandaşla yazardı. Səliqə-sahmanına söz olmazdı. Sevdiyi yazıçıların əsərlərini dönə-dönə oxuyardı. Vaxtaşırı oxuduqlarından misal gətirər, hazırcavablığı ilə fərqlənərdi.

1985-ci ildə orta məktəbi bitirdikdən sonra hərbi xidmətə yola düşür. İki ildən sonra geri qayıdan Mehman qardaş-bacılarına kömək edir. Bir qədər sonra əsgəri xidmətdə olduğu yerə, Moskva ətrafında tanışlarının yanına qayıdır.

- Ona çox dedik ki, oxu. O, ali məktəbə daxil ola bilərdi. Amma işləməyə üstünlük verdi. Moskvadan bizə yetərincə pul göndərərdi. Biz onun sayəsində böyüdük. Bacılarım ona ata deyirdilər, - İmran beləcə sakit-sakit danışırdı.

Qarabağ müharibəsi başlayanda Mehman vətənə qayıdır. Əvvəl yenicə yaranan Milli Ordumuzun sıralarında könüllü kimi döyüşür. Sonra bilinməyən səbəb üzündən Moskvaya dönür. 1993-cü ildə ümummilli lider Heydər Əliyevin çağırışı ilə yenidən Azərbaycana qayıdır.

- İyunun əvvəllərində qəfildən onu qarşımızda gördük, - İmran həmin anları gözləri qarşısında canlandırırmış kimi söhbətinə davam edir. - Xeyli deyib-güldük. Sonra gəlişinin səbəbini bildirdi. Dedi ki, gəlmişəm döyüşəm, ermənilərdən intiqamımızı alam.

Səhəri hərbi komissarlığa gedir və ordu sıralarına yazılır. Qubada bir neçə gün qaldıqdan sonra "N” saylı hərbi hissəyə yollanır. Ağdam, Tərtər, Füzuli istiqamətindəki döyüşlərdə iştirak edir. Füzuli rayonunun Aşağı Seyidəhmədli kəndində gedən döyüşdə başından yaralanır. Yenidən silahını götürüb irəli atılmaq istəyəndə düşmənin ikinci gülləsi bu cəsur gəncin həyatına son qoyur.

- 5 mart tarixində onun nəşini Qubaya gətirdilər, - İmran həmin anları xatırlayır. - Evimizdən qəbiristanlığa qədər insan axını Mehmanı son mənzilə yola salırdı. Əsgər yoldaşları onun fədakarlığından danışırdılar.

Mehman Zöhrabovun adı Qubada həmişə anılır. Paşaoba kənd orta məktəbi Mehmanın adını daşıyır. Bütün yaxınları onunla fəxr edir, məktəbin şagirdləri hər bayramda Mehmanın məzarını ziyarət edirlər. Kəndin xeyrində, şərində onun ruhuna dualar oxunur.

- Dövlətimizdən çox razıyıq, - İmran bildirir. Hansısa bir işimizlə bağlı müraciətimizə həmişə hörmətlə yanaşırlar. Qardaşım bizim nəslin varlığını kiçik çevrədən böyük bir aləmə yayıb. Mehmanla təkcə Zöhrabovlar deyil, onu tanıyanların hamısı fəxr edir. Azərbaycan Prezidentinin müvafiq fərmanı ilə hərbi qulluqçuların vərəsələrinə 11 min manat məbləğində birdəfəlik ödəmə verilməsi də dövlətin qayğı və diqqətinin nəticəsidir. Buna görə dövlət başçısına, eləcə də şəhid analarına, ailələrinə həmişə himayədarlıq göstərən Birinci vitse-prezident Mehriban xanım Əliyevaya ürəkdən minnətdarıq.

Akif ƏLİYEV

Azərbaycan.- 2018.- 26 dekabr.- S.10.