“Hər birimiz vətənimizin
təbliğatçısı olmalıyıq”
10 noyabr
Ümumdünya Gənclər Günüdür
Əslində, ilin
bütün günləri onlarındır. Çünki
təkcə ömrün deyil, həm də arzularının,
ümidlərinin, gələcəyə sonsuz
inamlarının baharındadırlar. Ancaq
10 noyabr xüsusi olaraq Ümumdünya Gənclər
Günü kimi qeyd edilir. Buna qərar
bütün dünyada sülh, gənclərin hüquqları,
xalqların müstəqilliyi, qabaqcıl gənclərin beynəlmiləl
həmrəyliyi uğrunda mübarizə aparan Ümumdünya
Demokratik Gənclər Federasiyasının 1945-ci ilin 29
oktyabrından 10 noyabrınadək Londonda keçirilən
konfransında verildi.
Ümumdünya Gənclər
Günü MDB məkanında və Şərqi Avropa ölkələri
arasında ilk dəfə olaraq, Azərbaycanda qeyd edildi.
Ömrün bahar
ovqatı...
Bu gün yenə
onlarındır. Ömrün bahar ovqatında arzu və
ümidindən xəyallarına qoşa qanad verib gələcəyə
yol gedən hər gəncin yəqin ki, ən böyük istəyi
ona inamla baxılmasıdır. Azərbaycan
xalqının və dövlətinin də öz gənclərinə,
onların sevgisinə, hünərinə, biliyinə,
bacarığına, əzmkarlığına etimadı
sonsuzdur. Bu inamı, etimadı öz əməlləri
ilə doğruldan gənclərimiz müxtəlif ixtisaslar
üzrə təhsil alır, ayrı-ayrı sahələrdə
çalışır, Azərbaycanın tərəqqisi naminə
səy göstərirlər. Ümumdünya
Gənclər Günündə belə bacarıqlı və
işgizar gənclərimizdən ikisi ilə həmsöhbət
olduq.
Hər ömür bir hekayədir. Qədərini
biz müəyyənləşdirməsək də, onu mənalandıran,
"oxunaqlı” edən bizik. Həmsöhbətlərim
də öz uğur hekayələrini danışırlar.
Uğurun bir
addımlığından geri qayıtmaq olmaz...
Oxçu Şahmuradov 1990-cı il mayın 11-də Rusiya Federasiyasının
Omsk vilayətində dünyaya göz açıb. Valideynləri əslən zəngilanlı idilər.
1993-cü ilin martında Zəngilana
döndülər. Ancaq erməni
silahlı qüvvələri çoxları kimi, Oxçunu
da dədə-baba yurdunda yaşamağa, boya-başa
çatmağa qoymadılar. Zəngilan
işğal edildi. Üç yaşlı
Oxçu da ailə üzvləri ilə birlikdə evlərini
tərk etmək məcburiyyətində qaldı. O
ağır günlərin ağrıları balaca Oxçunun
yaddaşına ata-anasından eşitdiyi acı xatirələrlə
həkk oldu.
Qaçqın
düşdükdən sonra Bakı şəhəri
Suraxanı rayonunun Əmircan qəsəbəsindəki
yataqxanada məskunlaşdılar. Oxçu idmanla beş
yaşından məşğul olmağa başladı. 1997-ci ildə 87 saylı orta məktəbə daxil
oldu. On iki yaşınadək idmanın
karate növü ilə məşğul oldu, mükafatlara
layiq görüldü. Aldığı zədə
Oxçunu bir müddət karatedən uzaqlaşdırsa da,
idmandan ayıra bilmədi. Valideynləri
sağlamlığı bərpa olunana qədər tennislə
məşğul olmasını məsləhət
gördülər. Sonra atasının istəyi
ilə boksla məşğul oldu.
Orta məktəbdə
oxuyanda artıq idman sevdası digər fənlərə həvəsini
ötüb keçmişdi. Ancaq atası ona
başa salırdı ki, insan oxuduqca, savadlı, məlumatlı
olduqca mənəvi cəhətdən daha güclü olur.
2004-cü ildə 14 saylı
Bakı peşə liseyinə qəbul oldu. 2007-ci ildə
orada kompüter operatoru ixtisası üzrə təhsilini
başa vurdu. On səkkiz yaşı olanda
atasını itirdi. Altı ay keçməmiş,
atasının ayrılığına heç
alışmamış anası vəfat etdi. Oxçu həm özündə dözüm
tapıb həyatına davam, həm də on altı
yaşlı bacısına himayədarlıq etməli oldu.
Oxçu Şahmuradov o günləri belə xatırlayır:
"Həyatımın çətin günlərində əmin
oldum ki, hələ uşaq yaşlarımdan atam həyat yolumu
düzgün istiqamətləndirib. İdman mənə mənəvi
güc verdi və üzərimə
düşən məsuliyyətin öhdəsindən gələ
bildim. Bacımın on səkkiz, mənim iyirmi
yaşım olanda, 2009-cu ildə hərbi xidmətə
çağırıldım. Onda bacım
oxuyurdu. Dayımgil ona himayə durdular,
gözüm arxada qalmadı. Mən Murovda
manqa komandiri kimi xidmət etdim. Əsgərlik
də çox şeylər öyrətdi. Vətənə uğurla xidmət etdik”.
2011-ci ildə hərbi xidmətini
başa vurub evə döndükdən sonra bir necə yerdə
işlədi.
Sonradan imtahan verib SOCAR-TTSİ Təlim tədris
mərkəzinə qəbul olundu. Təhsilini
bitirdikdən sonra öz ixtisası üzrə Nəzarət
Ölçü Cihazları və Avtomatika üzrə
çilingər kimi SOCAR NQTT Dəmir-Beton Məmulatları
İdarəsi bölümündə işə
başladı. Artıq dörd ildir
çalışdığı bu kollektivə
doğmalaşıb. Eyni zamanda,
idmançı kimi də fəaliyyətini uğurla davam
etdirir. O, Karate Do - Qara kəmər 2-ci dan sahibi, Azərbaycan
kuboku çempionatının yeniyetmələr arasında
keçirilən yarışın, kikboks üzrə dünya
və Avropa, boks üzrə "Neftçi”
çempionları, Bakı birincisi, Free Fighting üzrə
Avropa çempionu, yüngül atletika üzrə respublika
çempionu, 2-ci dərəcəli idman ustası, kapoeyra
üzrə dördqat respublika çempionu, Azərbaycan kuboku
çempionu. Dünya 3-cüsüdür. Yaşıl-ağ kəmər sahibi, 1-ci dərəcəli
idman ustası, 1-ci dərəcəli idman hakimidir. Kapoeyraya marağı uşaqlıq illərində
"Ən güclülər” filminə baxdıqdan sonra
yaranıb. 2006-cı ildən həmin idman
növü ilə məşğuldur. İndi o, Azərbaycan
Kapoeyra Federasiyası 2-ci dərəcəli idman hakimi,
Dünya kapoeyra Federasiyası 3-cü dərəcəli idman
hakimi, Azərbaycan Kapoeyra Federasiyasının müəllimi və
Storm Kapoeyra İdman klubunun rəhbəridir. Hazırda
rəhbərlik etdiyi klubda 60-dan çox idmançı fəaliyyət
göstərir. Tələbələri
arasında respublika və dünya çempionları var.
Oxçu Şahmuradov deyir: "Məni
ruhdan salmaq asan deyil. Məqsəd varsa, hədəflərimi
müəyyənləşdirir, sonuna qədər gedirəm.
Mənim həftəlik və gündəlik
planlarım olur. Əgər o planlara riayət
edirəmsə və hər şey öz yolunda gedirsə,
vaxtdan şikayətim olmur. Hər gün
işdən sonra məşqlərə gedirəm. İdman mənim üçün həm də
hobbidir. Çünki idmanla məşğul
olmaqdan, tədris etməkdən, gənclərə
düzgün yol göstərməkdən zövq alıram.
Boş vaxtlarım adətən, bazar günləri
olur. Asudə saatlarımı ailəmə,
bir yaşına çatmamış oğluma həsr etməyi
sevirəm”.
Oxçu Şahmuradov
üzünü Azərbaycandan kənara çıxan həmyerlilərimizə
tutub onu da söylədi ki, indi bəzi gənclərimiz
şikayətlənir, iş yoxdur, yaxud qayğıları
çoxdur. Torpağı sevmək
lazımdır. Çünki bura vətəndir.
Gedənlər nə vaxtsa geri dönmək istəyəcəklər.
Gənclərə arzum budur ki, heç vaxt
ruhdan düşməsinlər. Məqsədlərini, hədəflərini
müəyyənləşdirsinlər və unutmasınlar ki,
onlara çatmamış ruhdan düşmək, geri çəkilmək
uğurun bir addımlığından geri
qayıtmaqdır...”
Azərbaycan gəncləri
çox istedadlı və vətənsevərdirlər
Orxan Salmanov isə 1992-ci ildə
Sumqayıt şəhərində dünyaya gəlib. Həmin şəhərdə
əvvəlcə 17, sonra 23 saylı məktəblərdə
oxuyub. Məktəb illərində dəfələrlə
olimpiada qalibi oldu. 2009-cu ildə məktəbi
fərqlənmə ilə bitirib. Azərbaycan
Dövlət Neft-Sənaye Universitetinin (ADNSU) neft-qaz mühəndisliyi
fakültəsində prezident təqaüdçüsü
olan tələbə kimi təhsil almağa başlayıb.
2010-cu ildə Böyük Britaniyanın Aberdin
Universitetində neft-qaz mühəndisliyi üzrə bakalavr,
sonra magistr təhsili alıb. Həmin
universitetdə Azərbaycan Cəmiyyətinin yaranmasında və
tədbirlərin keçirilməsində yaxından
iştirak edib. 2015-ci ildən SOCAR KQİT-də iş fəaliyyətinə
maili quyular üzrə mühəndis kimi başlayıb. İndi həmin idarənin texniki şöbəsinin
rəis müavini vəzifəsində
çalışır. İşlə bərabər
təhsilini davam etdirir. Georgio Washington Universitetində
layihələrin idarə olunması üzrə təhsil
alıb, magistr sertifikatına yiyələnib. O həm də
ADNSU-da neft-qaz quyularının qazılması üzrə
doktorantura pilləsində təhsil alır.
Orxan Salmanov planlarından
danışmağı o qədər də xoşlamır. Deyir: "Düşünürəm
ki, əgər bu mənim planımdırsa, tam yerinə yetəndən
sonra hamı bilməlidir. Bir neçə adamdan
və hətta bildiyim şeylər barədə də məsləhət
alıram. Bütün məsləhətləri
götür-qoy edirəm, özüm üçün fikir
formalaşdırıram. Son məqsədi,
hansı istiqamətdə necə hərəkət etməyimi
özüm müəyyənləşdirirəm”.
Özünü uğurlu adam sayır. Müəyyən həddə
çatanda yorulduğunu, ruhdan düşdüyünü hiss
edəndə də bu halın uzun sürməsinə yol
vermir. Düşünür, yol axtarır.
Orxan Salmaov deyir ki, hər bir gəncin məqsədi
olmalıdır və ona doğru getməlidir. O,
düşünür ki, məqsəd idarəetmədə
olduğu kimidir, yəni, bir nöqtəyə böyük məqsəd
qoyuruq, ona çatmaq üçün hansı yollardan
keçəcəyimizi, yəni, kiçik hədəflərimizi
müəyyənləşdiririk. Fikrimizdə
tutduğumuz kimi, yolumuz düz xətt üzrə getməyə
də bilər. Yəni, kiçik məqsədlər
böyük məqsədə aparan yollarda dəyişə
bilər. Əsas ruhdan düşməmək,
davam etməkdir.
Bəzən gənclər
başa düşülmədiklərindən şikayətlənirlər. Orxanın bu fikrə də
öz münasibəti var. Deyir ki, ola bilər,
izahı yaxşı vermirlər: "İzah normal veriləndə
başa düşülməmək problemi yaranmır”.
Azərbaycan gənclərinin
çox qabiliyyətli, istedadlı və vətənsevər
olduğunu vurğulayan Orxan qürurla xaricdə təhsil
aldığı illəri xatırlayır: "Bizim gənclər
hətta birinci kursdan öz istedadlarını, bacarıqlarını,
fəallıqlarını göstərirlər. Oxuduqları universitetlərdə Azərbaycan cəmiyyəti
yaradır, birlikdə tədbirlərə qatılır,
bir-birinə dəstək olurlar. Biz də
universitetdə və şəhərdə tariximiz, ölkəmizdə
baş vermiş soyqırımlar barədə məlumatlar
verirdik. Yaxud Azərbaycanın milli
bayramlarını orada keçirməklə ölkəmiz
haqqında fikir formalaşdırmağa
çalışırdıq. İnsan
harada yaşayırsa, yaşasın vətəninə
bağlıdır. Azərbaycandan xaricə
təhsil almağa, işləməyə və ya səyahətə
gedən gənclərimizə məsləhətim odur ki, sərhədi
keçən kimi buralı olduqlarını unutmasınlar.
Hər birimiz vətənimizin təbliğatçısı
olmalıyıq”.
Zöhrə
FƏRƏCOVA,
Azərbaycan.- 2018.- 9 noyabr.- S.7.