Belarusun “Şərəf”li azərbaycanlısı
Azərbaycandan dünyaya
"Həyatda bir prinsipim var: öhdəçiliyini üzərimə götürdüyüm işləri layiqincə yerinə yetirim. Hər zaman başımı aşağı salıb işimi görürəm, daim öz üzərimdə çalışıram. Heç zaman hansısa ad, mükafat, şöhrət ardınca qaçmamışam. Mövlanə deyir ki, "Nə qədər bilirsən bil, söylədiklərin qarşındakının anlaya bildiyi qədərdir”. Buna görə həmişə gənclərə də deyirəm ki, işə can yandırmaq lazımdır, bu istək insanın daxilindən gəlməlidir. Belə olduqda uğur onsuz da gəlib səni tapacaq...”
Bir uğur hekayəsi danışacağıq...
Hər sətri əzmlə, istəklə, tükənməz mətanətlə yazılıb...
Zirvəyə ucalan dolanbac yolların hər anında əməyin, zəhmətin, güclü iradənin izləri həkk olub...
Bu uğur öz gücünü, qüvvətini qədim bir elin dəyanətindən alıb. Qoca bir diyarın başıqarlı dağlarından çağlayan şəlalələrdən, coşub-daşan çaylarından, meh vuranda ətri aləmə yayılan dəniz ləpəli çəmənliklərindən süzülüb gəlir...
Bu uğur başlanğıcını həsrətimizin, nisgilimizin, qubarımızın ünvanı olan ulu Göyçədən götürüb...
Elə buna görədir ki, didərginlərimizin o yurdlara qovuşması, dağıdılıb viranəyə çevrilən yurdlarımızı əlləriylə tikib qurmaq hekayəmizin qəhrəmanının arzularının şah taxtında özünə yer edib: "İlk yaratdığım şirkətin adı "Göyçə 88” idi. Bu rəqəm Göyçədən deportasiya olunduğumuz ildir. Bu tarixi yalnız Göyçəyə yenidən dönəcəyimiz gün yadımdan çıxara bilərəm. Baxmayaraq ki, ömrümün çox hissəsini Bakıda yaşamışam, çevrəmin əksəriyyəti buradadır, amma heç zaman doğulduğum o yeri, o kəndi unuda bilmirəm. Bu gün heç yuxularımda da görə bilməyəcəyim uğurlara imza atmışam, dünyanın harasına desən getmək imkanım var, amma dəhşətlisi odur ki, öz doğma kəndimə getmək mənim üçün əlçatmazdır, bunun qarşısında acizəm...”
Söhbətimiz elə belə, qeyri-ixtiyari ilk andan vətən həsrətinə köklənmişdi. Nədən söz açsaq da, hansı sualı ünvanlasaq da elə hey dönüb dolaşıb Göyçənin, Qarabağın üzərinə gəlirdi...
Divarda sıralanmış diplomların, fərmanların, rəsmlərin, təqvimin, qeyd dəftərçələrinin, qələmlərin üzərindən, bir sözlə, hər yerdən "Ulu Göyçə”, "Şəfəq 88” adı boylanırdı...
Hər an, hər saniyə, hər dəqiqə ruhumuzda, qəlbimizdə, könlümüzdə olduqlarını bildirmək üçün...
Bu yaxınlarda Belarus və Azərbaycan arasında ticarət-iqtisadi əlaqələrin və investisiya əməkdaşlığının inkişafındakı mühüm şəxsi töhfələrinə görə Belarus Prezidenti Aleksandr Lukaşenko tərəfindən "Şərəf” ordeninə layiq görülən azərbaycanlı iş adamı, "Ulu Göyçə” tikinti və investisiya şirkətinin direktoru, Azərbaycan Sambo Federasiyasının birinci vitse-prezidenti Vasif İsmayılov uğur formulunu bizimlə bölüşür...
Uşaqlıq
arzusu polis olmaq idi, amma...
Vasif Sultan oğlu
İsmayılov 1972-ci ildə indiki Ermənistanın
Göyçə mahalının Şəfəq kəndində
dünyaya göz açıb. 1980-88-ci illərdə Bakıda
Şəfiqə Əfəndizadə adına
13 nömrəli orta məktəbdə, son sinfi isə 1989-cu
ildə İsmayıllı rayon Qoşakənd kənd orta məktəbində
oxuyub. Dövlət İdarəçilik
Akademiyasının İnzibati idarəetmə fakültəsini
və Bakı Dövlət Universitetinin Hüquq fakültəsini
bitirib. Hazırda İdarəçilik Akademiyasında
elmi iş üzərində çalışır...
- 8 yaşım olanda valideynlərim
Bakıya köçdülər və Yasamal rayonunda məskunlaşdılar.
16 yaşıma, 1988-ci ilə qədər hər il yay tətilində Şəfəq kəndinə,
nənəmin yanına gedirdim. 3-cü sinifdən Bakıda
Şəfiqə Əfəndizadə adına
13 nömrəli orta məktəbdə, 10-cu sinfi isə
İsmayıllı rayonunda oxudum. Orta məktəbdə
bütün fənləri yaxşı oxusam da, əsas meyilim
riyaziyyata, fizikaya, digər texniki fənlərə idi. Məktəbi bitirdikdən sonra hərbi xidmətə
yollandım, onu da deyim ki, sovet dövrünün ən sonuncu əsgərləri
biz idik. Uşaqlıqdan polis olmağı
arzuladığım üçün elə tələbə
olduğum müddətdə polis nəfəri kimi işə
düzəldim. Amma bəzən
görürsən ki, arzuların səni doğru ünvana gətirməyib.
Bir müddət polisdə işləyəndən
sonra gördüm ki, bu sahədə özümü tapa bilmirəm.
Buna görə də işdən ayrıldım...
Biznes sahəsində
atılan ilk addımlar
Biznes sahəsinə
keçidi planlaşdıran Vasif İsmayılov bu istiqamətdə
ilk addımlarını atmağa başlayır. İllər keçdikcə
tikinti sektorunda özünəməxsus yer tutur və şirkətlərinin
sayını artırır...
- 1994-1995-ci illər idi, adı
"Göyçə 88” olan kiçik bir şirkət
açdım. Həmin dövrdə
böyüklər, yaxınlar bu işi
bacarmayacağımı düşünürdülər və
deyirdilər ki, bunun üçün çox gəncsən, cəmi
22-23 yaşım vardı. O zamanlar Azərbaycandan xam dərini
yığıb Türkiyəyə ixracı ilə məşğul
olmağa başladım. 1996-cı ildən
tikinti sektoruna keçdim, Türkmənistandan və İrandan
Azərbaycana sement gətirməyə başladım. Elə o dövrlərdə də təsisçisi və
direktoru olduğum "Ulu Göyçə” şirkətini
yaratdım. İndiyə qədər
hardasa ümumilikdə ölkəmizdə və xaricdə 20-dən
artıq inzibati yaşayış və biznes binaları
tikmişik və dövlətə təhvil vermişik. Çox qürurvericidir ki, bu zaman dövlət və
vətəndaş qarşısında olan bütün öhdəçiliklərimizi
yerinə yetirmişik.
Dönüş
nöqtəsi
Azərbaycanlı iş
adamının Belarusla yolunun kəsişməsi isə tam təsadüf
nəticəsində olur. Qazandığı
etibar, güvən onun bu ölkədə qalıb işləməyinə
rəvac verir. Ölkəsini layiqli təmsil etmək kimi
şərəfli bir işi öhdəsinə
götürür...
- 2005-ci ildə tikdiyimiz binalara lift
almaq üçün Belarusun Maqilov vilayətindəki
"Lift Maş” zavoduna getdim. Zavodun məsul
şəxslərindən biri ilə görüşsəm də
sövdələşə bilmədik. Sonra
zavodun baş direktoru ilə görüşdüm və həmin
şəxslə söhbətim həyatımın dönüş
nöqtəsi oldu. O, məni çox səmimi
qarşıladı, dinlədi və beləliklə, ilk
müqaviləmizi bağladıq. Üzərindən
üç il keçəndən sonra,
2007-ci ildə Belarus Prezidentinin Azərbaycana gəlişi
dövründə bizə dedilər ki, həmin ölkədən
aldığımız liftlərdən də sərgiyə qoymaq
lazımdır. Sərgi zamanı hər iki
ölkənin Prezidenti gəlib bu liftlərə də
baxdı. Bu hadisələrdən bir
müddət sonra "Lift Maş” zavodunun baş direktoru
Maqilov vilayətinin qubernatoru təyin edildi. Əvvəldən də əlaqələrimiz
olduğu üçün zəng vurub onu təbrik etdim.
O isə dedi ki, "belə təbrik olmur, gərək gəlib
burada məni təbrik edəsən...”
Və elə bu söhbət
də mənim Belarusa gedib işləməyimə səbəb
oldu. Görüşümüz zamanı o, təklif etdi
ki, Belarusda qalıb işləyim. Bir müddət bu
ölkənin daxili bazarında araşdırma etdikdən sonra
tikinti sahəsinin iş üçün məqbul olduğunu
gördüm. Beləliklə, orada ilk işimizi
başladıq. Artıq onun üzərindən 12 il keçir. Belarusdakı
şirkətimin adı "Şəfəq 88”dir.
Düşünürəm ki, bu illər ərzində
özümüzü orada sübut edib xeyli uğurlara imza
atdıq. Hazırda da Belarus bazarında
tikinti üzrə əsas podratçı və
sifarişçiyik.
Belarus bu gün Prezident
A.Lukaşenkonun rəhbərliyi altında davamlı inkişaf
edir, əhalinin rifahı yüksəlir. Bu ölkədə
genişmiqyaslı quruculuq işləri aparılır. Bir məqama da toxunum ki, Belarus Azərbaycanın
strateji tərəfdaşıdır. İki
dövlət arasında mövcud olan yüksəksəviyyəli
əməkdaşlıq məhz prezidentlər İlham
Əliyevlə Aleksandr Lukaşenko arasındakı uzun illərdir
davam edən səmimi dostluğa əsaslanır. Hər iki liderin qarşılıqlı etimada
köklənən bu münasibətləri ölkələri
partnyor etməklə yanaşı, xalqları da bir-birinə
yaxınlaşdırır.
Belarusda Prezident İlham Əliyevə,
Azərbaycana, azərbaycanlılara böyük hörmət
var. Təsadüfi deyil ki, diasporamızın təmsilçisi,
bu ölkədə fəaliyyət göstərən
azərbaycanlı iş adamı kimi bu illər ərzində
çoxsaylı fəxri fərmanlara, diplomlara layiq
görüldüm. 2018-ci ildə Maqilov vilayətində
"İlin adamı” oldum ki, Belarusun müstəqilliyi tarixində
bu adı alan ilk əcnəbiyəm. 2019-cu ildə "İş adamı” müsabiqəsinin
"Belarus bazarında xarici markanın yüksək
standartının dəstəklənməsinə görə”
nominasiyasında laureat oldum. Bu yaxınlarda isə
Aleksandr Lukaşenko tərəfindən bu ölkənin ali mükafatına - "Şərəf”
ordeninə layiq görüldüm.
Fəaliyyətim hər zaman
Azərbaycanda da yüksək dəyərləndirilib. 2016-cı ildə
Prezident İlham Əliyev tərəfindən fərxri fərman
aldım. 2017-ci ildə Azərbaycanda
inşaat işçiləri günündə "Tərəqqi”
medalı ilə təltif olundum. Bütün
bunlar əməyimə verilən dəyərdir və
çox qürurvericidir.
İş adamlarımızın
qazandığı uğurlar İlham Əliyevin sahibkarlara
göstərdiyi diqqət və dəstəyin nəticəsidir
Belarusda Azərbaycan Ticarət
Evinin təsisçisi olan Vasif İsmayılov söyləyir
ki, qazandığı bütün uğurlarının
başlıca səbəbi cənab Prezident İlham Əliyevin
xarici iqtisadi əlaqələrdə qurduğu geniş,
çoxşaxəli siyasətin nəticəsidir. Xarici ölkələrdə
Azərbaycan ticarət nümayəndəliklərinin, evlərinin
açılması ölkə
istehsalçılarının həmin bazarda gedib öz məhsullarını
təqdim etmələrinə geniş imkanlar yaradır. Müsahibimiz
deyir:
- Daxili bazarın
araşdırılması iş adamı üçün
aylarla zaman aparır. Amma ticarət evləri bunu
rahatlıqla təmin edir, istehsalçının məhsulu
haqqında bazar araşdırması edir və nəticələrə
əsasən məsləhət verir. Bu
gün Belarus dükanlarında "Made in Azerbaijan” brendi
altında müxtəlif məhsullar satılır. Bunu görmək çox sevindiricidir.
Cənab Prezident hər zaman iş
adamlarına dəstək verir. Ötən il
Prezident İlham Əliyev Belarusa səfərə gəldikdə
2017-ci ildə açılışı olan Azərbaycan Ticarət
Evinə də baş çəkdi. Bu da qayğının
bariz nümunələrindən biridir ki, dövlət
başçısı işlərinin çoxluğuna
baxmayaraq vaxt ayıraraq öz iş adamlarının fəaliyyət
göstərdiyi məkana gəlir, problemləri ilə
maraqlanır, hər zaman onların yanında, dəstəkçisi
olduğunun mesajını verir.
Biz iş adamlarının üzərinə
düşən isə gördüyümüz işlərlə,
əməllərimizlə, ölkəmizi layiqli təmsil etməklə
cənab Prezidentin etimadını doğrultmaqdır. Vətənimizin imici, adı üçün
çalışmalıyıq.
Minskdə Azərbaycan
məhəlləsi və ən böyük arzu...
Vasif İsmayılov Minskdə
Mayakovski və Aranskaya küçələrinin kəsişməsində
inşa edilən biznes mərkəzinin investorlarından biri
kimi tanınır. O eyni zamanda, Azərbaycan Ticarət Evinin yerləşdiyi
"Abşeron” çoxfunksiyalı kompleksin inşasında da
iştirak edib. 2013-cü ildə onun şirkəti
Belarusun Azərbaycandakı səfirliyinin yeni binasını
inşa edib və binanın açılışında hər
iki ölkənin dövlət başçıları
iştirak edib.
İş adamının
qarşıdakı planları arasında isə Minsk şəhərində
"Azərbaycan məhəlləsi” adlı kompleks tikmək
var və hazırda bu layihə üzərində işləyir.
- Bu şəhərdə rus,
çin və bir neçə başqa xalqın adını
daşıyan məhəllələr var. İstəyirəm
həm Azərbaycan, həm də Belarus arxitekturasını
özündə ehtiva edən "Azərbaycan məhəlləsi”
də tikək.
Ən böyük arzum isə işğal
olunan torpaqlarımızın azad olunması və orada
quruculuq, tikinti işləri aparmaqdır...
Nə qədər
ki, "Ulu Göyçə” yaşayır...
O, ömrünü qurub-yaratmağa həsr
edib. Tikdiyi binaların hər birini isə öz
övladı sayır. Onların qarşısından
keçəndə fəxr hissi duyur ki, bu dünyada nə isə
bir iş görüb, iz qoyub. İllərdən sonra lap
özü olmasa belə gələcək nəsillər bu
binaları onun adı ilə xatırlayacaqlar: "Tikdiyin
binalara övladındır demək ancaq onun keyfiyyəti,
işin layiqincə yerinə yetirilməsi ilə, üzərinə
götürdüyün öhdəçiliyi necə həyata
keçirməyinlə ölçülür. Tutaq ki, milyonun
var, amma səndən 1 otaqlı ev alanın cəmi 20 min
manatı var. Sən ondan pulu alanda artıq üzərinə
öhdəlik götürürsən və o öhdəçiliyi
layiqincə yerinə yetirməlisən. Düşünürəm
ki, iş adamı hər zaman kiminsə
qarşısında öhdəçilik hissi ilə
yaşamalıdır”.
Tikdiyi binaların
dayanıqlığı barədə suallara isə hər
zaman bir cavab verir: "Nə qədər ki, "Ulu
Göyçə” şirkəti fəaliyyətdədir,
yaşayır, o binalar da dağ kimi ayaqda duracaq”.
Aldığı bütün
mükafatları, dəyəri isə tək Vasif
İsmayılova, onun şirkətlərinə yox,
bütün azərbaycanlılara, ölkəmizin iş
adamlarına verilən qiymət kimi dəyərləndirir və
məsuliyyətinin də böyük olduğunu dərk
edir...
Yasəmən MUSAYEVA
Azərbaycan.-
2019.- 4 dekabr.- S. 7.