Prezidentin güc mənbəyi xalqın məhəbbətidir
Kiçik Beyləqanda
böyük Azərbaycanın
möhtəşəm İlham
Əliyev sevgisi yaşandı
İlham Əliyevin əsas özəlliklərindən biri də liderlərin əsas siyasi taktikasına - "publikaya işləmək” üslubuna heç vaxt riayət etməməsidir.
16 ildə olduğu kimi göründü, göründüyü kimi də oldu...
Və xalq da sözü, əməli, mahiyyəti bir olan Liderini buna görə sevdi, ona inandı, güvəndi, onun yolunu öz yolu seçdi...
Prezidentin rəsmi qrafikini və protokolunu pozan səmimiyyət
Mehriban xanım Əliyevanın srağagün axşam sosial şəbəkələrdə paylaşdığı ürək sözləri - "İnsanların böyük sevgisi Prezidentimiz üçün ən yaxşı güc mənbəyidir! Bütün beyləqanlılara Prezidentə göstərilən səmimi qəbula görə təşəkkürümü bildirirəm!” fikri son iki gündə ictimaiyyəti vəcdə gətirən müzakirələrin yəqin, ümumiləşdirilmiş və ən dolğun ifadəsidir.
Bəs Beyləqanda nə baş vermişdi?
Hamımıza məlumdur: Prezidentin fəaliyyət qrafiki əvvəlcədən müəyyənləşdirilir və səfərlərdə buna dəqiqəbədəqiqə riayət olunur. İlham Əliyev Beyləqanda Tarix-Diyarşünaslıq muzeyinin açılışından sonra əsgərlərə görüşə tələsirdi - səfərin qrafikinin növbəti bəndi bu idi. Amma muzeyin ətrafında toplaşmış insanları görərkən Prezident yolunu avtomobil kortejinə sarı yox, həmişə olduğu kimi, xalqına doğru yönəltdi...
Xalqı ilə qol-boyun oldu... Özü də bunu məcazi mənada demirik, 100-dən
artıq insan ilə qucaqlaşıb-öpüşən,
onların alqışını,
duasını, təşəkkürünü,
eyni zamanda, müraciətini eşidən
Lider bu kiçik məkanda bir dünya dolusu sevgini yaşadı, etimadı gördü...
Prezidentə konrket müraciət formaları var. Xarici nümayəndə heyətləri
"Zati-aliləri Prezident”,
ölkə məmurları
"möhtərəm, cənab
Prezident”, rəsmi tədbirlərdə sadə
vətəndaşlar "Əziz
Prezidentimiz” deyə xitab edirlər.
Amma Beyləqanda ekspromt, anidən baş tutan görüşdə müraciət
formaları fərqli olduğu qədər də səmimiyyətin xalqımıza məxsus xüsusi təzahürü
idi...
"Başına
dönüm”, "Qadan
alım”, "Sən gələn yollara qurban olum”...
Nənələrimizdən, analarımızdan,
böyüklərimizdən həyatımız boyu eşitdiyimiz, doğmalığın
və məhəbbətin
ən həssas ifadəsi olan bu alqışlar heç vaxt saxta deyilməz! Onu ancaq ailə
üzvü qədər
doğma saydığına,
əziz bildiyinə söyləyərsən...
Bu alqışlar,
dualar da İlham Əliyevə Prezident olduğuna görə deyil, məhz bu məmləkətin,
bu xalqın yeganə ümidi, bu nənələrin, ataların doğma oğlu qədər sevimlisi olduğuna görə səslənirdi...
Səmimiyyət, doğmalıq
idi ki, Prezidentə
"Sən” deyirdilər,
dönə-dönə bağırlarına
basırdılar, şəkil
çəkdirirdilər, körpələri
onun qucağına verirdilər, ərklə danışırdılar, şadyanalıq
edirdilər...
Bir sözlə, rəsmi protokolun pozulmamış bir bəndi də qalmadı...
Amma onu da etiraf edək,
İlham Əliyev özü də bu "protokol” dediyimiz "rəsmiyyət
kağızına” əsla
uymadı, özü onu dəfələrlə
pozdu...
Qarşısında gənc
xanəndənin səsləndirdiyi
vətənpərvərlik nəğməsinin nəqarətini
- "Yurdum yuvam məskənimsən, Azərbaycanım,
Anam doğma Vətənimsən, Azərbaycanım”
misralarını bədahətən
özü də oxudu, iki dəfə
oxudu, ətrafındakılarla
birgə oxudu...
Və bütün
düşmənlərə, nankorlara həm də Azərbaycan adından meydan oxudu!..
Nə yaxşı
ki pozuldu bu protokol... Bütün dünya, bütün bədxahlar bir daha gördülər
İlham Əliyevin güc mənbəyini, qüdrətinin zəminini,
yenilməzliyinin səbəbini...
"Nənələr,
analar gecə-gündüz
dua edirlər ki, qara qüvvələr
Səndən uzaq olsun...”
Sısqa nənənin
bu alqışının
gücündən hansı
böyük bir güc ola
bilər?!
Və İlham
Əliyevin arxasında
dünyanın xalq adlı ən böyük gücünün
olmasına kim
şübhə edə
bilər?!
Zabitlərinin Komandanı,
əsgərlərinin atası
Prezidentin sonrakı səfəri hərbi hissəyə idi. Ordu quruculuğunun,
milli müdafiə sənayesinin ən son nailiyyətləri ilə tanış olan Ali Baş Komandan əsgərləri
ilə bir süfrə arxasında əyləşdi.
Ali rəhbərlə
əsgərləri süfrəni
də, çörəyi,
suyu da paylaşdılar,
maraqlı söhbət
etdilər...
Və bizlər
o an İlham Əliyevin simasında, onun əsgərlərlə
davranışında, simsarlığında
Ali Baş Komandanla yanaşı bir
ƏSGƏR ATASInın həssas
duyğularını da
gördük...
Onu da gördük ki, İlham Əliyev üçün Heydər
də, Məmməd də, Əhməd də eyni dərəcədə
dəyərlidir, əzizdir...
İlham Əliyev
Lələtəpə, Günnüt
zəfərlərinin Sərkərdəsi
və azad Qarabağın cahangir müjdəçisidir, həm
də zabitlərinin Komandanıdır, əsgərlərinin
atası...
Bəlkə də elə bu atalıq
təəssüratının nəticəsi idi ki, əsgərlər hərbi nizamnaməni bəzən pozaraq, Ali Baş Komandanları ilə hərbi qayda ilə yox, əziz, doğma insanları kimi görüşdülər...
Bəli, səmimiyyət
rəsmi protokolu, hərbi nizamnəməni pozursa, bu, qəbahət
sayılmır və burada günahkar olmur!..
Budur Azərbaycanın
real mənzərəsi: xalq
və Prezident rəsmi protokolları da, düşmənlərin
oyununu da, Azərbaycana yönəlmiş
məkrləri də pozurlar...
Bu gücün qarşısında kim dayana bilər ki?!..
İxtiyar HÜSEYNLİ
Azərbaycan.- 2019.- 15 fevral.- S.1.