Təbiətin dostları - Zolaqlı at
Zebr atlar fəsiləsinin atlar cinsinin yarımcinsidir. 3 növü
var - dağ, səhra və düzənlik zebri. Zebr və əhliləşdirilmiş
atların hibridindən
alınan zebrlər zebroid, eşşəklərlə
hibridindən alınan
zebrlər isə zebrul adlanır.
Əvvəllər zebrlər bütün Afrikada yayılmışdılar. Bu gün düzənlik zebralarına daha çox Sudan, Həbəşistan,
Şərqi Afrika savannalarında, materikin cənubuna qədər olan ərazilərdə rast gəlinir. Səhra zebrləri isə Şərqi Afrikada, Keniyada, Həbəşistan
və Somalinin quru savannalarında yayılıb.
Zebrlərin daha çox yayılmış növü
dağ zebrləridir. Onlara Namibiya
və Cənubi Afrikanın dağlarında
bəzən 2000 metrə
qədər yüksəkliklərdə
rast gəlmək mümkündür.
Ən kiçik növləri dağ zebrləridir. Hündürlükləri
118-132 santimetrə, çəkiləri
204-257 kiloqrama çatır.
Zebr balaları doğulduqdan 20
dəqiqə sonra yeriyir, 45 dəqiqə sonra isə tullana bilirlər. 3 aylığına kimi bala zebrlər
su içməyə getmirlər. Anaları su
içməyə gedən
zaman onlar erkək zebraların yanında qalırlar.
Təhlükə zamanı zebrlər
balalarını qorumaq
üçün onları
sürünün içərisinə
doğru itələyirlər.
Sürü qaçarkən balalar
daim ortada olur və analarına
yaxın hərəkət
edirlər.
Bir çox zebrlər gizlənməyə yer olmayan açıq otlaqlarda yaşayırlar. Buna görə də həyatda qala bilmək üçün
çox sürətlə
qaçmağa məcburdurlar.
Onların bütün bədən
quruluşu məhz buna uyğunlaşıb.
Uzun ayaqları, güclü əzələləri və
xeyli genişlənə
bilən ağciyərləri
var. Yorulmadan və sürəti azaltmadan çox uzun məsafəyə qaça
bilirlər. Zebrlərin sümükləri
yüngül, amma güclüdür. Tez-tez su
içirlər. Su olmayan bölgələrdə
isə qoxu hissiyyatından istifadə
edərək çuxur
qazıb təmiz su tapırlar.
Zebrlərin heç birinin zolaqları digərləri
ilə eyni deyil. Yəni hər zebrin
özünəməxsus zolağı
var. Alimlər düşünürlər
ki, zebrlərin ulu babaları əslində qara rəngli olub. Onlardan bəzilərinin üzərində mutasiya nəticəsində yaranmış
ağ zolaqlar
olan hissəni milçəklər dişləyə
bilməyib. Daha sonra zebrlərin ağ zolaqlı
nəsli dominant olmağa
başlayıb və nəticədə indi onların hamısı ağ-qara zolaqlıdır.
Bəs bu zolaqlar nə
işə yarayır?
Heyvanların əsas müdafiə üsullarından biri kamuflyajdır. Zebrlərin zolaqları da
kamuflyaj funksiyası yerinə yetirərək düşmənlərindən gizlənmələrini
təmin edir. Zebrləri savannalardakı hündür
otların içərisində
ayırd etmək çətin olur, çünki zolaqlar otların kölgəsi kimi görünərək,
heyvanın aydın seçilməsinə mane olur.
Zebrlər birlikdə dayandığı
zaman bu zolaqlar səbəbindən
yırtıcı heyvanlar
sürünü bütöv
görür, buna görə də ovlamaq istədikləri heyvanı ayırd etməkdə çətinlik
çəkirlər. Beləliklə, zebrlər düşmənlərindən
qorunurlar.
Həmçinin bu ağ-qara zolaqlar zebrləri qansoran və xəstəlik daşıyan
ağcaqanadlardan da qoruyur. Alimlər bu ağcaqanadların
üfüqi xətt üzrə düşən
işıqdan təsirləndiyini
aşkar ediblər.
Ağcaqanadlar suyun üzərində
olan yarpaqlara sürfə qoyurlar. Suda əks olunan üfüqi işıqlar
ağcaqanadı su yerinə, yarpağa yönləndirir. Ağcaqanad zebrin
zolaqlarını bu işıqlara bənzədərək
su olduğunu düşünür və
ona yaxınlaşmır.
Zebr zolaqlarının başqa
bir xüsusiyyəti də tanınmalarını
təmin etməsidir. Hər bir
insanın barmaq izi fərqli olduğu kimi, zebrlərin zolaqları da bir-birindən fərqlidir. Zebrlər bir-birini,
eləcə də balalar anasını özünəməxsus zolaqlarından
və qoxularından tanıyırlar.
İngiltərənin Bristol Universitetində aparılan araşdırmanın nəticəsinə görə isə zebrlərin dərilərinin zolaqlı olması onları ölümcül xəstəlik daşıyan at milçəklərindən qoruyur. Araşdırma zamanı atların üzərinə zebra naxışlı örtüklər atılıb. At milçəkləri həmin atlara yaxınlaşan kimi onun üzərinə qonmaqdan vaz keçiblər. Bununla da zolaqların hansı işə yaradığı ortaya çıxıb.
Xəyalə MURADLI
Azərbaycan.- 2019.-2 iyun.-
S.8.