Əbədiyaşar
Aida
Mehriban Əliyeva: "Anamın
yoxluğunu hər zaman hiss edirəm”
- Məsuliyyət
hissini, hər bir işin əvvəlindən maksimum nəticə
əldə etməyə çalışmağı,
özünə tələbkar və intizamlı münasibəti
mənə anam - nəcib, parlaq, prinsipial, istedadlı, məğrur,
son dərəcə gözəl bir xanım olan Aida
İmanquliyeva aşılayıb. Hər bir ədalətsizliyə
qarşı barışmaz mövqedə dayanan, işinə,
elmə və pedaqoji fəaliyyətə hədsiz sədaqətli
olan anam öz qısa həyatında inanılmaz zirvələri
fəth etdi. O, müasir ərəb ədəbiyyatının
tədqiqi sahəsində öz yeni elmi məktəbini
yaratdı, Azərbaycan Elmlər Akademiyasının Şərqşünaslıq
İnstitutunun ilk qadın direktoru oldu. Anam Azərbaycanda
ilk qadın professor, şərqşünaslıq üzrə
elmlər doktoru idi. Anam dünya
şöhrətli alim idi, onun əsərləri bu gün də
elmi dairələrdə yüksək qiymətləndirilir.
Lakin bununla yanaşı, o, hər zaman adı
böyük hərflərlə yazılan əsl Qadın
olaraq qalırdı. Onun böyük sevən ürəyi,
incə və səxavətli qəlbi var idi...
O, hədsiz
dərəcədə mehriban və kifayət qədər
qapalı qadın idi. Görünür, o məndə yüksək
məsuliyyət hissini formalaşdırmağı
bacarıb...
Təəssüf ki, Aida xanım həyatdan çox tez,
53 yaşına çatmadan köçdü. Altı ay ərzində
gözümün qabağında, qollarım üstündə
bu insanı itirdim. Yəqin ki, əsas göz
yaşlarımı o vaxt axıtmışam... Onun yoxluğunu
hər zaman hiss edirəm... Zərif və şəfqət
dolu qəlbi olan bu xanım-alim ətrafındakı
insanların problemləri ilə maraqlanır, hamıya
qayğı və nəvazişlə yanaşırdı.
Çoxşaxəli yaradıcılıq və
ictimai fəaliyyətinə baxmayaraq, Aida xanım Şərq
qadınına xas olan incə ruhunu qoruyub saxlayan çox
gözəl həyat yoldaşı, mehriban ana,
qayğıkeş nənə, əsl aristokrat qadın idi.
Bu gün onun həyatını övladları
və nəvələri davam etdirir, xatirəsi isə elmi əsərlərində
yaşayır.
Deyirlər, insan hələ dünyaya gəlməmişdən
öncə Yaradan onun alın yazısını müəyyənləşdirir. Ömür
yolunu necə keçəcəyi, hansı nailiyyətləri əldə
edəcəyi, həyatda nə qazanıb nə itirəcəyi,
necə bir tale yaşayacağı əvvəldən
yazılmış olur.
Alın yazısı həqiqətən varmı, yoxmu -
bunu demək çətindir. Amma bilinən bir
gerçək var - tale hər kəsə bir ömür
payı qismət edir. O ömrü necə
yaşayacağını isə insan özü seçir. Ya
sadəcə yaşamaq naminə yaşayır, ya da
yaşatmaq naminə...
O, ikinci
yolu seçdi. Ömrünü sevdiyi elm sahəsinə
həsr etməklə yanaşı, yeni cığırlar
açdı, özünün yolunu, məktəbini
yaratdı. Və adını elm tariximizə
əbədi həkk etdirdi. Azərbaycanda ərəbşünaslıq
üzrə ilk qadın elmlər doktoru, ilk qadın professor
kimi...
"Unudulmazlar”da
görkəmli şərqşünas alim, ədəbiyyatşünas,
tənqidçi, tərcüməçi, filologiya elmləri
doktoru, professor Aida İmanquliyevanın həyat
və yaradıcılığına nəzər
salacağıq.
Həyata gəldiyi ilk gündən tale onun üzünə
gülmüşdü. Azərbaycanın tanınmış
ziyalısının ocağında dünyaya göz
açmışdı. Onu sevən,
nazını çəkən, qayğısına qalan sevimli
ata-anası vardı. Ona bilik dəryasında
sərbəst üzməyi öyrədən cəfakeş
müəllimləri vardı. Tale ona
öz istilik və hərarəti ilə ata ocağından
geri qalmayan ər ocağı, hər valideynə qismət
olmayan övlad səadəti qismət etmişdi. Tale ona
həm də fitri istedadından bəhrələnərək
seçdiyi və sevdiyi peşəsində ən yüksək
pilləyə çatmağı nəsibləmişdi... Amma
tale ona bircə uzun ömür bəxş etməmişdi...
Aida
İmanquliyeva 1939-cu il oktyabrın 10-da
Bakıda ziyalı ailəsində dünyaya göz
açmışdı. Atası görkəmli jurnalist,
pedaqoq, Əməkdar elm xadimi Nəsir İmanquliyev XX əsrin
ortalarında populyar olan "Bakı” və "Baku” axşam
qəzetlərinin əsasını qoymuşdu. İnternetin
və müxtəlif xəbər telekanallarının
olmadığı həmin illərdə bakılılar
işdən sonra axşam saatlarında satışa
çıxarılan "Bakı” qəzetini almaq
üçün köşklərin qarşısında
növbəyə dururdular. Nəsir
İmanquliyev Azərbaycan Dövlət Universitetinin (indiki BDU)
Jurnalistika fakültəsində dərs də deyirdi. Orta nəsildən olan azərbaycanlı jurnalistlərin
bir çoxu Nəsir müəllimin tələbələri
olub. Anası Gövhər İmanquliyeva
(Sultanzadə) Şamaxıda əsilzadə ailəsində
dünyaya gəlmişdi. Belə bir ocaqda
doğulub, böyümək hər kəsə nəsib olan
xoşbəxtlik deyildi.
İlk şöbə müdiri, ilk
qadın professor, ilk qadın direktor...
"Ot kökü üstə bitər” misalı
boşuna deyilməyb. Yüksək bilik, savad almaq,
yazıb-yaratmaq, cəmiyyət üçün faydalı
insan kimi yetişmək istəyi elə kökdən, gendən
gəlirdi. Məhz ailəsində
gördüyü yüksək mənəvi-əxlaqi dəyərlər
Aidanın xarakterinə, ruhuna hopmuşdu. Hələ
məktəb illərindən mədəniyyəti,
çalışqanlığı, zəhməti, savadı ilə
bütün müəllimlərin sevimlisinə
çevrilmişdi. O, gecəsini gündüzünə
qataraq dərslərinə ciddi yanaşır, səylə
çalışır, bütün fənləri əla
oxuyurdu. Bu zəhməti, əziyyəti isə hədər
getmir. 1957-ci ildə təhsil
aldığı 132 saylı orta məktəbi qızıl
medalla başa vurur. Elə həmin il
Azərbaycan Dövlət Universitetinin Şərqşünaslıq
fakültəsində yenicə yaranmış ərəb
filologiyası bölməsinə daxil olur.
Aida İmanquliyeva tələbəlik illərində də
eyni əzmlə, həvəslə çalışaraq təhsili,
intellekti, nizam-intizamı ilə müəllimlərinin dərin
rəğbətini qazanır. Fitri istedadı, dərin
zəkası, geniş dünyagörüşü, iti məntiqi
təfəkkürü ilə seçilən Aida xanım
müasir Azərbaycan ərəbşünaslığının
banisi professor Ələsgər Məmmədovdan dərs alaraq ərəb
dilini mükəmməl öyrənir. Gənc
Aidanın elmi tədqiqata həvəsi də tələbəlik
illərindən ətrafdakıların diqqətini çəkir.
Aida İmanquliyeva 1962-ci ildə ADU-nun Şərqşünaslıq
fakültəsinin ərəb filologiyası bölməsini fərqlənmə
diplomu ilə bitirib, filoloq-ərəbşünas ixtisasına
yiyələnir və ömrünü elmə bağlamaq niyyətini
özü üçün tam yəqinləşdirir. Elə həmin il imtahanları müvəffəqiyyətlə
verərək universitetin Yaxın Şərq xalqları ədəbiyyatı
tarixi kafedrasının aspiranturasına daxil olur.
O zaman ərəb
filologiyası sahəsində boşluq, mütəxəssis
qıtlığı vardı. Ərəb
şöbəsinin ilk buraxılışlarının tələbələri
elm və təhsilimizdəki bu boşluğu dolduran ilklər
olur. İlk buraxılışların məzunlarından
olan Malik Mahmudov ərəbdilli Azərbaycan ədəbiyyatını,
Zakir Məmmədov ərəbdilli Azərbaycan fəlsəfəsi
tarixini öyrənməyə başladı, Vasim Məmmədəliyev
ərəb dilçiliyi səmtini tutdu, Aida İmanquliyeva isə
müasir ərəb ədəbiyyatının
araşdırıcısına çevrildi. Və bu gənc
alimlərin hər biri öz məktəbini
formalaşdırdı...
Aida
xanım az sonra Moskvaya ezam olunaraq təhsilini
SSRİ Elmlər Akademiyasının Asiya Xalqları
İnstitutunun aspiranturasında davam etdirir. O, aspiranturada tədqiqat
obyekti kimi ərəb məhcər (mühacirət) ədəbiyyatını
seçir. 1964-cü ildə "Azərbaycan”
jurnalında "Mixail Nüaymə və XIX əsr
qabaqcıl rus ədəbiyyatı” adlı ilk məqaləsi dərc
olunur. Sonradan məqalələri tək
Bakıda yox, digər şəhərlərdə də
çap edilir.
Gərgin zəhməti sayəsində elmi tədqiqatlarını
qısa müddətdə yekunlaşdıran Aida
İmanquliyeva 1966-cı ilin martında hər iki elmi rəhbərinin
- Rüstəm Əliyevin və İosif Braginskinin
xeyir-duası ilə namizədlik dissertasiyasını
uğurla müdafiə edərək filologiya elmləri namizədi
alimlik dərəcəsi alır.
Elmi titulla Bakıya qayıdan alim Azərbaycan Elmlər
Akademiyasının Şərqşünaslıq
İnstitutunda fəaliyyətə başlayır. Aida
İmanquliyevanın gələcək həyatı məhz bu
elm məbədi ilə bağlı olur. Enişli-yoxuşlu
elm yolunda pillə-pillə irəliləyən alim əvvəlcə
kiçik elmi işçi kimi fəaliyyətə
başlayır, sonra baş elmi işçi vəzifəsində
çalışır. 1976-cı ildə
isə Yaxın və Orta Şərq Xalqları İnstitutunda
Ərəb filologiyası şöbəsinə müdir təyin
olunur. Bu şöbə institutdakı
şöbələrin ən gənci idi. 1976-cı
ildə yaradılmışdı və ilk müdiri də Aida
İmanquliyeva seçilmişdi. Özü də cəmi
27 yaşında... Məhz həmin şöbənin iş
ritmi, yaş həddi, elmi yanaşma üsullarının
müasirliyi sonralar həm bu institutda, həm də
bütövlükdə Azərbaycanda şərqşünaslığın
inkişafına yeni bir impuls verdi. Bunun da səbəbkarı Aida İmanquliyeva oldu.
Şərqşünaslıq İnstitutunun elmi,
ictimai-siyasi həyatında yaxından iştirak edən Aida
İmanquliyeva işgüzar fəaliyyətinə görə
1988-ci ildə institutun elmi işlər üzrə direktor
müavini vəzifəsinə təyin olunur. Bir il
sonra, 1989-cu ildə Tbilisidə uzun illər üzərində
işlədiyi doktorluq dissertasiyasını müvəffəqiyyətlə
müdafiə edərək filologiya elmləri doktoru adına
layiq görülür. Beləliklə də Azərbaycanda
ərəbşünaslıq üzrə ilk qadın elmlər
doktoru, ilk qadın professor kimi adını tarixə
yazdırır. O, 1991-ci ilin avqustundan Şərqşünaslıq
İnstitutunda direktor vəzifəsini icra etməyə
başlayır, həmin ilin dekabrında isə direktor vəzifəsinə
təyin olunur. Və Azərbaycan Elmlər
Akademiyasının Şərqşünaslıq
İnstitutunun ilk qadın direktoru olur.
Öz tədris kursunu yaradan pedaqoq...
Aida İmanquliyeva fəal ərəbşünas-alim,
elmi ictimaiyyətin hörmətini qazanmış nüfuzlu elm
xadimi idi.
İctimai işlərdə aktiv iştirak edən Aida
xanım Ümumittifaq Şərqşünaslar Cəmiyyəti
Rəyasət Heyətinin, habelə Şərq ədəbiyyatlarının
tədqiqi üzrə Ümumittifaq Koordinasiya
Şurasının, 1981-ci ildən həm də Azərbaycan
Yazıçılar İttifaqının üzvü idi. Şərqşünaslıq İnstitutunda fəaliyyət
göstərən "Asiya və Afrika ölkələri
xalqları ədəbiyyatı” ixtisası üzrə
müdafiə şurasının üzvü, sədr
müavini və sonradan sədri idi. O, üç monoqrafiyanın
("Mixail Nüayme və Qələm Assosiasiyası”,
"Cübran Xəlil Cübran”, "Yeni ərəb ədəbiyyatının
korifeyləri”), 70-dən çox elmi məqalənin müəllifi
və Şərq ədəbiyyatı haqqında
yazılmış bir çox məqalənin redaktoru olub. Azərbaycan şərqşünaslığını
Moskva, Düşənbə, Tbilisi, Hamburq, Küveyt, Poltava,
Sankt-Peterburq və digər şəhərlərdə
keçirilmiş elmi konfranslarda, konqreslərdə və
simpoziumlarda ən yüksək səviyyədə təmsil
edib, məruzələr söyləyib.
Tanınmış alim elmi işlərlə
yanaşı, pedaqoji fəaliyyətlə də məşğul
idi. O, Azərbaycan
Dövlət Universitetinin Şərqşünaslıq
fakültəsində ərəbşünas kadrların
hazırlanması işinə böyük töhfə verib. 20 ildən artıq müddətdə ərəb ədəbiyyatından
dərs deyib, mühazirələr oxuyub, xüsusi kurslar
aparıb, dissertasiya və diplom işlərinə rəhbərlik
edib. Onun bilavasitə rəhbərliyi
altında Ərəb filologiyası şöbəsində
güclü kadrlar hazırlanırdı. 10-dan
çox namizədlik dissertasiyası müdafiə edilib, ərəb
ədəbiyyatının, ərəb-Azərbaycan ədəbi
əlaqələrinin müxtəlif sahələrini
araşdıran monoqrafiyalar, kitablar yazılıb nəşr
olunub. A.İmanquliyeva Azərbaycanda və
bütün Sovet İttifaqında yeni ərəb ədəbiyyatı
üzrə əsas tədris kursunu yaradanlardan biri
sayılır. Uzun illər pedaqoji fəaliyyəti
ilə seçilən alimə 1991-ci ilin mart ayında Ali
Attestasiya Komissiyasının qərarı ilə "Xarici
Asiya və Afrika xalqları ədəbiyyatı” ixtisası
üzrə professor elmi dərəcəsi verilib.
Ərəb ədəbiyyatının
tədqiqində yeni səhifə açan alim
"Məhəbbət və gözəllik, ağıl
və kamal elə mənəvi işıqdır ki, qəlbi
nurlandırır” deyən Aida xanımın elmi
yaradıcılığı çox zəngindir. O, 30 il
Şərq mədəniyyətini, mənəvi dəyərlərini,
ictimai-siyasi fikrini araşdırıb,
yaradıcılığı ilə Azərbaycan şərqşünaslıq
elminin inkişafı tarixində parlaq səhifə
açıb. Onun çoxsaylı elmi əsərlərində
Qərb və Şərq mədəni ənənələrinin
sintezi, yaradıcı üslubun inkişafı və yeni bədii
cərəyanların təşəkkül tapması tədqiq
olunur ki, bu da nəinki ərəb ədəbiyyatının,
həmçinin bütün yeni Şərq ədəbiyyatlarının
gələcəkdə tədqiqi üçün çox
mühüm zəmin yaradır. Xalqın
maariflənməsi, tərəqqiyə doğru irəliləməsi,
milli yaddaşın qorunması kimi nəcib niyyətlər bu əsərlərdə
özünü qabarıq göstərib. Elmi
tədqiqatlarını əsl alim təəssübkeşliyi
ilə aparan, ərəb filologiyası sahəsində
özünəməxsus məktəb yaradan Aida İmanquliyeva
ərəb ədəbiyyatının bir sıra korifeylərinin
yaradıcılığını tamamilə yeni rakursdan
araşdıraraq onları Azərbaycan ədəbi ictimaiyyətinə
tanıdır. Bununla da Aida xanım ərəb
və Azərbaycan ədəbiyyatları arasında sağlam
körpü yaratmağa, ədəbi xəzinəmizi daha da zənginləşdirməyə
çalışıb.
Aida İmanquliyeva Şərq-Qərb
qarşılıqlı ədəbi əlaqə və təsiri
problemini sistemli şəkildə araşdıran ilk azərbaycanlı
alimdir. O,
öz əsərlərində daim Şərqlə Qərb
dialoqunun əldə olunması üçün ortaq məqamların
tapılmasına çalışır, Şərq mənəvi
dəyərlərinin, müsəlman əxlaqının
böyük təəssübkeşi olmaqla Qərb dəyərlərinə
sivil münasibət, sivilizasiyalararası dialoq problemini də
özünəməxsus tərzdə gündəmə gətirir,
bu məsələnin elmi şərhinə zəhmət sərf
edirdi. Şərq və Qərb mədəniyyətlərinin
qarşılıqlı təsir və əlaqələrini
öyrənərkən alim hər iki ədəbiyyatın
ümumbəşəri dəyərlərini əsas
götürür, mədəni tərəqqini şərtləndirən
amillərə istinad edirdi. Böyük
intuisiyası, uzaqgörənliyi sayəsində hələ
ötən əsrin 70-ci illərində bu gün
üçün aktual olan sivilizasiyalararası dialoq
multikulturalizm problemlərinə özünəməxsus tərzdə
yanaşaraq, bu problemin fəlsəfi mahiyyətini
açıqlamağa çalışıb. Qərb və Şərq mədəni ənənələrinin
sintezi, yaradıcı üslubun inkişafı və yeni bədii
cərəyanların təşəkkül tapması kimi məsələləri
tədqiq edən fədakar alim elmi araşdırmaları ilə
təkcə Azərbaycanda deyil, ölkə hüdudlarından
kənarda da böyük şöhrət qazanıb.
Görkəmli alim Şərq filologiyasının
müxtəlif aspektləri üzrə apardığı tədqiqatlarla,
yaratdığı fundamental əsərlərlə müasir
elm tariximizə yeniliklər gətirib, ərəb ədəbiyyatının
tədqiqində tamamilə yeni səhifə açıb. Aida xanım təkcə
Azərbaycan və keçmiş sovet şərqşünaslığının
deyil, bütövlükdə dünya şərqşünaslığının
inkişafına misilsiz töhfələr verib. Geniş
coğrafi arealda - Rusiyada, Ukraynada, Almaniyada, İngiltərədə,
Fransada, Özbəkistanda, Gürcüstanda, eləcə də
bir sıra ərəb ölkələrində yaxşı
tanınan, əsərlərinə tez-tez istinad edilən
görkəmli alim müasir ərəb ədəbiyyatının
sanballı tədqiqatçılarından biri kimi şərqşünaslıq
tarixində əbədi iz qoyub.
Aida İmanquliyevanın kitabları bu gün təkcə
azərbaycanlı deyil, əcnəbi tədqiqatçılar
üçün də əhəmiyyətli mənbə rolunu
oynayır, müxtəlif ölkələrdə bu əsərlərə
istinad olunur. Alimin bir çox xarici dillərə tərcümə
edilmiş "Yeni ərəb ədəbiyyatı korifeyləri”
kitabı onun çoxillik gərgin
araşdırmalarının yekunu olmaqla ərəb məhcər
ədəbiyyatı haqqında yazılmış ən
sanballı tədqiqat əsəridir. Kitab ərəb
dilinə tərcümə edildikdən sonra ərəb alimləri
arasında geniş maraq doğurub, mütəxəssislər
tərəfindən yüksək qiymətləndirilmişdir.
Aida xanım ərəb-məhcər ədəbiyyatı
ilə yanaşı, Azərbaycan-ərəb, rus-ərəb və
Qərb-ərəb ədəbi əlaqələri problemləri
istiqamətində də sanballı elmi əsərlər
yazıb. Onun əsərləri həm
ölkə daxilində, həm keçmiş SSRİ məkanında,
həm də xaricdə çap olunan sanballı beynəlxalq
jurnallarda nəşr edilib.
Hər bir alimi tanıdan, məşhurlaşdıran əsas
keyfiyyətlərdən biri də onun publisistik qələmi,
kəsərli sözüdür. Aida xanım
İmanquliyeva istedadlı qələm sahibi kimi
özünü tərcümə sahəsində də
sınayıb, ərəb ədəbiyyatının bir
sıra şedevrlərini ana dilimizə məharətlə tərcümə
edib. Mixail Nüaymənin "Buz əriyəcək”,
"İnsan və quş”, "Qu-qu” saatı”, Mahmud əz-Zahirin
"Üsyan”, Məhəmməd Dibin "Xasın dərmək”,
Sahib Camalın "Yusif”, Süheyl İdrisin "Azadlıq” və
Qənəma Məcid Zeyyibin "Növbəyə dayanmaq”
hekayələrini tərcümə etməsi deməyə əsas
verir ki, görkəmli alim Azərbaycan ədəbi dilinin incəliklərinə
son dərəcə bələd olmuş, tərcümələrində
yüksək poetik ruhu, orijinal dəstxəti, məna və məzmunu
qoruyub saxlaya bilmişdir.
Aida xanımın əsas araşdırmaları ərəb
ədəbiyyatının yeni mərhələyə qədəm
qoymasında böyük xidmətləri olmuş Əmin ər-Reyhaninin,
Cübran Xəlil Cübranın, Mixail Nüaymənin
yaradıcılığına həsr edilmişdi. O, adıçəkilən
mütəfəkkirlərin yaradıcılığı barədə
keçmiş ittifaq məkanında tədqiqat aparan ilk alimlərdən
idi.
Gözəl xanım, kövrək
insan, qayğıkeş ana
Görkəmli alimin fəaliyyət istiqamətlərindən
ön plana çıxan mühüm mövzulardan biri də
qadın məsələlərinə həssaslıqla
yanaşılması, bu mövzuya geniş yer verilməsidir.
Araşdırdığı ərəb mütəfəkkirlərinin
əsərlərində Şərq qadınının cəmiyyətdəki
rolu, islam dinində qadın məsələləri
kimi mühüm mövzular öz əksini tapıb. Aida xanım qadın hüququ, qadın
azadlığı, cəmiyyətdə kişi-qadın
münasibətləri - ümumilikdə gender faktoruna Şərq-Qərb
mətnində paralellər aparmaqla, qadını mənəvi-ideoloji
buxovlardan azad edə biləcək məqamları C.X.Cübran
və Əmin-ər-Reyhani motivasiyasında təsvir edirdi.
O, araşdırıb təhlil etdiyi əsərlərdə
qadın düşüncəsini, qadın
hüquqlarını ön plana çəkirdi.
Bu da təsadüfi deyildi. Çünki
gözünü açdığı,
böyüdüyü mühitdə də, gəlin
köçdüyü ailədə də qadına sevgi,
hörmət, dəyər vermək ən vacib məsələlərdən
idi. Aida xanım da hər şeydən
öncə həm də bir qadın idi. Sevilən, sevən,
xoşbəxt bir qadın... Azərbaycan qadınlarına xas
olan ən nəcib keyfiyyətləri özündə təcəssüm
etdirən qadın...
"Ailə ənənələrimizdə, yəqin ki, ən
ümdə məsələ qadına olan münasibətdir. Təkcə
qadını sevmək və ona dəyər vermək deyil, həm
də onu qorumaq bacarığıdır. Həyat
yoldaşım çox gözəl qadın idi. Çox erkən, gənc yaşında həyatdan
köçdü. Onu qorumaq
üçün əlimdən gələni etdim, ancaq bədbəxtlik
heç gözləmədiyimiz bir anda bizi haqladı. İllər keçdikcə, əlbəttə,
ağrı azaldı. Amma acısı,
göynərtisi hələ də ürəyimdədir.
Onun xatirəsi hər vaxt bizimlədir - mənimlə və
qızlarımla...” - Akademik Arif Paşayev ömür-gün
yoldaşını belə xatırlayır...
Aida İmanquliyeva onu tanıyanların yaddaşında
yalnız yüksək intellekt sahibi olan insan, dərin bilikli,
istedadlı alim kimi yox, həm də gözəl simalı
xanım kimi qalıb. O, Şərq xanımlarına məxsus təbii bir
gözəlliyə malik idi. Və bu gözəllik
onun ürəyindən, xasiyyətindən gəlirdi. Aida xanım çox zərif, kövrək insan, həddindən
artıq nəvazişkar və diqqətli bir xanım kimi hər
kəs tərəfindən sevilirdi. O, yaxınlarından
tez-tez xəbər tutan, onların işi ilə maraqlanan,
çətinliklərini həll etməyə
çalışan dost idi. Köməyə
ehtiyacı olan hər kəsə yardım əlini
uzadırdı.
Gündəlik
gərgin iş rejimi Aida xanımı analıqdan və
xanımlıqdan məhrum edə bilməmişdi. O, ailəsini,
həyat yoldaşını çox sevən gözəl
qadın, qayğıkeş bir ana idi. Ömür-gün
yoldaşı Arif Paşayev fizika sahəsində görkəmli
alim və Milli Aviasiya Akademiyasının rektorudur. Ailədə iki qız övladı
böyüyüb. Aida xanım həyat
yoldaşı Arif Paşayevlə birgə sevimli qızları
Nərgiz və Mehribanın təlim-tərbiyəsi ilə
çox ciddi məşğul olardı. Elmi-inzibati
işlərlə həddindən çox yüklənməsinə
baxmayaraq, sevimli nəvələrini bir an
unutmaz, onların qayğısını çəkərdi. Ailənin böyük qızı - Nərgiz
Paşayeva da həyatını elmə həsr edib. O,
akademik, M.V.Lomonosov adına Moskva Dövlət
Universitetinin Bakı filialının rektoru, Azərbaycan Milli
Elmlər Akademiyasının vitse-prezidentidir.
Ailənin ikinci qızı - Mehriban xanım Əliyeva Azərbaycan
Respublikasının Birinci vitse-prezidenti, Heydər Əliyev
Fondunun prezidenti, UNESKO və ISESCO-nun xoşməramlı səfiridir.
Mehriban Əliyeva: "Anamın
yoxluğunu hər zaman hiss edirəm”
Mehriban
xanım bir çox müsahibələrində anasını
xatırlayaraq onun portretinin müəyyən
çalarlarını çəkib:
- Mən ənənəvi
dəyərlərin əsas götürüldüyü Azərbaycanın
ziyalı ailəsində dünyaya göz açıb,
boya-başa çatmışam. Bizi, gənc nəsli
böyüklərin nüfuzunun və davranışının
ən yaxşı nümunə olduğu, ailənin hər bir
kiçik üzvünə üzərinə düşən
məsuliyyəti daşımağın öyrədildiyi
böyük və möhkəm ailədəki ab-hava
formalaşdırıb. Yaşa dolduqca
böyükləri, valideynləri anlamağa başladım,
onlara sonsuz minnətdarlıq hissi duydum. Çünki
onlar həqiqətə və mənəviyyata can
atmağı öyrətdilər. Onlar öz
varlığı ilə ləyaqət və şərəf
hissinin hər şeydən üstün olduğunu
aşıladılar. Öyrətdilər
ki, alicənablıq və dürüstlük, mənəviyyat
və şəfqət, xeyirxah əməllər, inam və məhəbbət
- həqiqi xoşbəxtliyə və harmoniyaya aparan yoldur.
Məsuliyyət hissini, hər bir işin əvvəlindən
maksimum nəticə əldə etməyə
çalışmağı, özünə tələbkar və
intizamlı münasibəti mənə anam - nəcib, parlaq,
prinsipial, istedadlı, məğrur, son dərəcə
gözəl bir xanım olan Aida İmanquliyeva
aşılayıb. Hər bir ədalətsizliyə
qarşı barışmaz mövqedə dayanan, işinə,
elmə və pedaqoji fəaliyyətə hədsiz sədaqətli
olan anam öz qısa həyatında inanılmaz zirvələri
fəth etdi. O, müasir ərəb ədəbiyyatının
tədqiqi sahəsində öz yeni elmi məktəbini
yaratdı, Azərbaycan Elmlər Akademiyasının Şərqşünaslıq
İnstitutunun ilk qadın direktoru oldu. Anam Azərbaycanda
ilk qadın professor, şərqşünaslıq üzrə
elmlər doktoru idi. Anam dünya
şöhrətli alim idi, onun əsərləri bu gün də
elmi dairələrdə yüksək qiymətləndirilir.
Lakin bununla yanaşı, o, hər zaman adı
böyük hərflərlə yazılan əsl Qadın
olaraq qalırdı. Onun böyük sevən ürəyi,
incə və səxavətli qəlbi var idi...
O, hədsiz
dərəcədə mehriban və kifayət qədər
qapalı qadın idi. Görünür, o məndə yüksək
məsuliyyət hissini formalaşdırmağı
bacarıb... Aida xanım unudulmaz bir şəxsiyyət
idi. O, qısa, amma çox parlaq və xoşbəxt həyat
yaşamışdır. Azərbaycan
qadınına xas olan ən gözəl xüsusiyyətləri
özündə cəmləşdirmişdi. Yüksək savadlı, ziyalı, vətənpərvər,
prinsipial bir alim, eyni zamanda çox zərif, çox gözəl,
bütün sevgisini ailəsinə bağışlayan, hər
zaman ürəkdən kömək göstərməyə
hazır olan bir qadın idi.
Aida xanımın bütün elmi
yaradıcılığı Azərbaycan ilə Şərq
dünyası arasında əlaqələrin qurulub möhkəmlənməsinə
yönəldilmişdir. Eyni zamanda o, Azərbaycan elminin düşüncələrinin,
fəlsəfəsinin islam aləmində
yayılmasına nail olmuşdur. Bu gün müstəqil Azərbaycanda
demək olar ki, Aida xanımın bütün arzuları
artıq reallıqdır və respublikamız müsəlman
ölkələri, islam dünyası ilə
nəinki elmi, mədəni əlaqələr, həm də ən
yüksək səviyyədə iqtisadi, siyasi əlaqələr
qurubdur. Bütün bu sahələrdə Aida
xanımın məktəbinin yetirmələrini, onun
davamçılarını görürük. Ona görə Aida xanımın arzuları, onun elmi
irsi bu gün də yaşayır və dövlətimizə
xidmət edir.
Təəssüf ki, Aida xanım həyatdan çox tez,
53 yaşına çatmadan köçdü. Altı ay ərzində
gözümün qabağında, qollarım üstündə
bu insanı itirdim. Yəqin ki, əsas göz
yaşlarımı o vaxt axıtmışam... Onun yoxluğunu
hər zaman hiss edirəm... Zərif və şəfqət
dolu qəlbi olan bu xanım-alim ətrafındakı
insanların problemləri ilə maraqlanır, hamıya
qayğı və nəvazişlə yanaşırdı.
Çoxşaxəli yaradıcılıq və
ictimai fəaliyyətinə baxmayaraq, Aida xanım Şərq
qadınına xas olan incə ruhunu qoruyub saxlayan çox gözəl
həyat yoldaşı, mehriban ana, qayğıkeş nənə,
əsl aristokrat qadın idi. Bu gün onun həyatını
övladları və nəvələri davam etdirir, xatirəsi
isə elmi əsərlərində yaşayır.
Nərgiz Paşayeva: "O, bizim ailəmizin
və başımızın tacı olub”
M.V.Lomonosov
adına Moskva Dövlət Universitetinin Bakı
filialının rektoru, Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyasının həqiqi üzvü, professor Nərgiz
Paşayeva da anasını nadir, parlaq və gözəl insan
kimi yad edir:
- Elə
insanlar olur ki, onların ömrü qısa olsa da, qurtarsa da, həyatı
davam edir. Biz onları görmürük, səsini
eşitmirik, amma qəlbimiz onlarla danışır.
Gözlərimiz onları görmür, amma onların
siması, cizgiləri, surəti daim canımızda,
qanımızda, ürəyimizdədir və o surət bizi
heç vaxt tərk etmir...
Adətən, insan həyatdan köçdükdə
yerdə qalanlar onun gözlərini bağlayırlar. Ancaq sirr
ondadır ki, qalanların, dirilərin gözünü
çox vaxt həyata həyatdan köçənlər
açır. Çünki
çaları, səmti, yolu, istiqaməti, rəngi dəyişə
bilən ömrün yolları insanı həm ucalda bilər,
həm də kiçildə bilər. Əlbəttə,
ucalan insanlar ətraflarına, qohumlarına, valideynlərinə,
müəllimlərinə həmişə şərəf
hissi gətirirlər. Amma gəlin onu da
etiraf edək ki, ucalan yolla gedən hər kəs bu
ucalığa yazılmış və yazılmamış
qanunları pozmadan nail olmaq hünərinə malik olmur. Aida xanım məhz belə hünərə malik
insanlardan biri idi. Onun ucalığı
heç kəsin kiçilməsi demək deyildi. Onun parlaqlığı heç kəsi zülmətə
qərq etmək vadarlığına gətirib
çıxarmırdı. O, sözün əsl mənasında
nadir və parlaq insan idi. Çünki onun zahiri
gözəlliyi müqabilində çox zəngin daxili aləmi
var idi. Həmin o zahiri gözəllik daxili
gözəlliklə bir harmoniyada idi. Bu
insan doğrudan da mükəmməl əqidəyə,
möhkəm prinsiplərə malik bir insan idi. O
doğrudan da göründüyü qədər təbiətən
gözəl idi. O, goründüyü kimi olmağı bacaran
və olduğu kimi görünməyi bacaran insanlardan idi. Əfsuslar olsun ki, ömür vəfa etmədi və
o, indi aramızda yoxdur. Əlbəttə,
o, bizim ailəmizin və başımızın tacı olub.
O, bizim ürəyimizin məlhəmi olub. Onun
yoxluğu zaman kəsiyində həsrəti azaltmayıb.
Çünki Anaya olan həsrəti heç bir
zaman azalda bilməz. Yaxşı dosta olan həsrəti
heç bir uzun zaman azalda bilməz. Sevimli
insana olan həsrəti ən böyük zaman da azalda bilməz.
Yarıda qırılan ömür...
Aida İmanquliyeva ömrünün ən xoşbəxt
çağında, elmi fəaliyyətinin ən məhsuldar
dövründə, nəvələrinin böyüməsinə
şahid olmadan həyatla vidalaşmalı olur. Xəstəlik
onu qəfil yaxalayır. 1992-ci il
sentyabrın 19-da doğum gününə az qalmış, 53
yaşı tamam olmadan bu dünyadan köçür...
Ömür vəfa etsəydi, qarşıda görəcəyi
xeyli işlər, araşdıracağı mövzular,
yetişdirəcəyi tələbələr, hələ
neçə-neçə "ilk”lər vardı. Tale aman versəydi,
bu gün 80 yaşını qeyd edəcəkdi. Görünür ömür payı elə bu qədərmiş.
Tale hər şeydə üzünə gülsə də, illərdə
xəsislik edib, yaşını az
yazıbmış...
Lakin əsas uzun və mənasız deyil, qısa və
mənalı, məzmunlu, faydalı həyat yaşamaqdı. Bax, bu isə hər kəsə
qismət olmur...
Deyirlər, insan yalnız bu həyatdakı əməlləri,
xeyirxahlığı, gördüyü savab işlərlə
əbədiyaşar olur. Yaddaşlara qazınır, hafizələrdə
iz buraxır, adını tarixə qızıl hərflərlə
yazdırır. Aida İmanquliyeva məhz
belə insanlardandır. O, qısa ömür yaşasa
da, təvazökar həyat tərzinə, zəngin elmi
yaradıcılığına, insanlığına görə
sözün əsl mənasında fərqlənməyi, sevilməyi,
həyatda, tarixdə iz qoymağı bacardı.
Həyat yolu yarıda qırılsa da, elmdə
özündən sonra da davam edən bir yol yaratmağa nail
oldu. Övladlarının qürur duyulası fəaliyyəti,
yetirdiyi alimlərin uğurları, tarixdə qalacaq əsərləri
isə Aida xanımın yarımçıq
qırılmış ömrünün davamı, yaşaya
bilmədiyi illərin təsəllisidir.
Xəyalə
MURADLI
Azərbaycan.- 2019.- 10 oktyabr.- S. 1; 7.