Hicran qətrəli qərənfil
Səni kimdir üzən bica, qərənfil
Sənə mən aşiqi-şeyda, qərənfil
Al dona bürünüb aləm... Qərənfil yağışı yağır, selə dönüb axır küçələr boyu...
Sınmış güllərdən süzülən qanlı göz yaşları yollara çilənib, cığır salır Şəhidlər xiyabanına sarı...
1990-cı ilə
qədər...
1990-cı ilə qədər gəlinlərin əlinin bəzəyi idi bir dəstə qərənfil... Bu qərənfillər tükənməz sevginin rəmzi idi. Elə buna görədir ki, qərənfil gülünün mənaları içərisində gözəllik, sevgi, ümid başda gəlir...
O məşum gündə, yanvarın 20-də də qərənfil sübut etdi ki, bəli, məhz o, tükənməz sevginin rəmzidir. O, analara övlad, övladlara valideyn, bacıya qardaş, qardasa bacı acısını bir az da olsa, yüngülləşdirməyə kömək etdi. Bu gül insanlara qoşularaq şəhidlərin məzarında ağı dedi, ləçəklərini yoldu, amma qoymadı ki, anaların göz yaşları məzar daşlarını isladaraq, şəhidlərin ruhunu narahat etsin. Axı, heç kəs anasını gözü yaşlı görmək istəmir...
Ləçəkləri
qəm yükündən qıvrılıbdır...
- Daha qərənfil görmək istəmirəm... Bu güllər balamın yoxluğunu, acısını hər an xatırladır mənə... ovuna bilmirəm...
Sinəsindəki qərənfilləri, daha möhkəm bağrına basaraq hayqırırdı bir ağ saçlı ana...
Qərənfil isə incimirdi...
O bilirdi... Bilirdi ki, sadəcə, bir məzar gülü deyil...
Boğazlarda düyünlənən qəhər
anında gözlərdə
yığılan yaş
damlalarının axmaqla
axmamaq arasındakı
zaman diliminin adıdır qərənfil. Düzdür, bir qızılgül qədər ətirli, gözəgəlimli olmasa
da, qərənfilin öz dünyası var. Qəm yükündən qıvrım-qıvrım bükülübdür
ləçəkləri. Çünki hər çiçəyin saxlaya
bilməyəcəyi hicran
qətrələrini gizləyir
ləçəklərinin arasında...
Başqa güllər nə qədər incə, zərifdirsə, qərənfil
o qədər dözümlü,
mətindir. Bir damla su illərlə yaşamağına
bəs edər.
O ümidin özüdür...
Səbirlidir...
Belinə
qara lent bağlanıb,
bəzən bir şəhid tabutunun keçdiyi yollarda boynu sınıb, ayaqlanıb, tapdalanıb, amma yenə də inciməyib...
Fərqində olub ki, sevgi gülüdür və dünyada bundan gözəl heç nə ola bilməz.
Torpağa, vətənə, sevgiliyə
olan sevgilərin mərkəzində taxt qurub özünə.
Bəzən qərənfilə acıyırlar
ki, o, qəm, kədər gülüdür,
ona baxanlarda qəm-qüssə oyadır...
Üşüyən şəhid məzarlarının
al-qırmızı yorğanı
Amma acımayın qərənfilə...
O, bir millətin çəkdiyi dərd yükünə ortaq, çiyinlərdə daşınan
şəhid tabutlarına
qanad, üşüyən
məzarlarına al qırmızı
yorğan olub. O, qüssədən danışa
bilməyən analara dil, bağrı parçalanan atalara göz yaşı olub...
Daşıdığı mənanın yükünü çəkməyə
minlərin, milyonların
gücü yetməz...
Sinələr güllə-güllə,
Qan axır,
dönür gülə.
Qərənfillər ağlayır,
Düşmənə gülə-gülə...
Yasəmən
MUSAYEVA
Azərbaycan.- 2019.- 18 yanvar.- S. 6.