3. Səbrin kimi qəzəbin də
böyükdür!
Çox haqsızlıqları gördün - səbir etdin!
Çox güclülərin zəifləri tapdaladığını seyr etdin, səbir etdin!
Çox zalımların azğınlığına şahid oldun - səbir etdin!
Səbrin özün qədər necə də böyükmüş, İlahi!
Gözlədin ki, haqsızlar düz yola qayıdar - gəlmədilər!
Gözlədin ki, güclülər zəiflərə rəhm etməyə başlayarlar - etmədilər!
Gözlədin ki, zalımlar, yolunu azmışlar, qudurmuşlar insafa, mürvətə dönərlər, fağıra, yoxsula, imkansıza kömək əli uzadarlar - uzatmadılar!
Bəlkə rəngli inqilabların aqibəti Səni razı salmadı...
Bəlkə din qardaşlarının bir-birinin qatilinə çevrilməsi xoşuna gəlmədi....
Bəlkə neft uğrunda savaşın bitməyəcəyini gördün...
Bəlkə özün işə qarışmasan dünyanın düzəlməyəcəyinə əmin oldun...
Bəlkə suriyalı uşağın hər şeyi Sənə açıq və səmimi danışması səbir kasanı daşdırdı...
Biz bəndələr bunları bilə bilmərik, İlahi!
Amma kükrəyən qəzəbinin böyüklüyü bizi qorxutdu!
Göndərdiyin koronavirus adlı bəlanın vahiməsi canımıza üşütmə, qızdırma saldı, bizi təngnəfəs edərək ciyərlərimizi dağıtdı!
Nə ölkə, nə dövlət, nə sərhəd, nə millət, nə dövlətli və kasıb tanımayan bu bəla hələ yüngül barmaq silkələməsidir - bunu dərk edirik!
Sən demə, zəlzələlər, daşqınlar, meşə yanğınları, sunamilər xırda-para xəbərdarlıqlar imiş!
Sadəcə, bizlər həmin xəbərdarlıqları başa düşməmişik!
Elə sanmışıq ki, bütün bunlar kortəbii hadisələr, öz-özünə baş verən təbiətin kataklizmaları imiş!
Zəlzələdə evi dağılanlar - evsiz qalır!
Meşə yanğınlarında meşəli ərazidə yaşayanlar - bütün əmlaklarını itirir.
Çaylar daşanda, torpaqlar sürüşüb üzərindəki evlər və binalarla bərabər axanda - hamı hər şeydən məhrum olur!
Düşmən hücum edəndə, şəhər və qəsəbələr topa-mərmiyə tutulanda isə evlər sakinlərsiz qalır, insanlar qaçqına, məcburi köçkünə çevrilərək yollara, düzlərə tökülür, işsiz, çörəksiz, hüquqsuz, müdafiəsiz qalıb, əslində, digər canlılarla bir sıraya düzülmüş olurlar.
***
Bilən yox idi ki, nə vaxtadək haqsızlıq, ədalətsizlik, insafsızlıq, qəddarlıq, zalımlıq, tamahkarlıq, özbaşınalıq və cəzasızlıq davam edəcəkdi?!
Göndərdiyin bircə virus - koronavirus az bir vaxtda insanları silkələyib ayıltdı, bir qədər durdurdu!
Əvvəlcə ona elə-belə baxdılar!
Boşuna verdilər!
"Bizə
heç nə olmaz” - dedilər!
Başqa növ qriplər kimi ötəri xəstəlik saydılar!
Anlamadılar ki, bu, İlahi qəzəbdir!
Anlamadılar ki, bu, səbrin tükənmə əlamətidir!
Anlamadılar ki, bu, növbəti "təmizləmə əməliyyatı”dır!
Anlayanda şoka düşdülər!
Anlayanda başlarını itirdilər!
Anlayanda qaçıb gizlənməyə yer axtardılar!
Amma görün bütün təbəqədən olanları, bütün pillələrdə dayananları, bütün növ kresloda oturanları necə tutub yaxaladı!
Hələ çoxu başa düşməyib ki, milyonlar, milyardlar, trilyonlar Allahın qəzəbinin qarşısına sədd çəkə bilməz!
Hələ çoxu anlamayır ki, bu yalnız başlanğıcdır!
Hələ heç kim bunun nə qədər davam edəcəyini, necə və nə ilə sonuclandığını bilmir!
Təxminlər var, ekstrasens açıqlamaları ara-sıra səslənir, gümanlar, fərziyyələr eşidilir...
Görünən isə odur ki...
***
İndi nə qanlı, nə də təmiz neft pula gedir...
İndi adamlar pul hayından çox,
can hayındadırlar...
İndi insanlar küçədə gəzməyə,
səyahətə çıxmağa,
restoranlarda yeyib-içməyə
belə qorxurlar!
Heç buna imkan verən də yoxdur!
Deyəsən ən təhlükəsiz yer öz evimiz imiş!
Onda evləri olmayanlar və dağıdılanlar
nə etsinlər?
Bax, Allahın qəzəbi buna tutub!
Görün dünyada
nə qədər qapısı bağlı boş ev
qalacaq!
Görün dünyada
nə qədər zülmlə yığılmış
pullar xərclənməmiş
qalacaq!
Görün dünyada
nə qədər zalım bir udum hava ala bilməyib
boğulacaq!
İlahi qəzəb
belə olur!
***
Özün rəhm
elə yaratdıqlarına,
İlahi!
Yolunu azmış
dünyanı özün
səbirlə nizama sal, Ulu Tanrım!
Səbrin kimi qəzəbin də böyükmüş, Allahım!
Bəxtiyar SADIQOV
Azərbaycan.- 2020.- 10 aprel.- S. 1.