Tarix yazan tarixçi

Vətən müharibəsi döyüşçüləri

... Lal sükutdan qulaqları cingildəyir, səsini çıxarmaq, əllərini, ayaqlarını tərpətmək istəsə də bacarmırdı. Sadəcə, uzanıb qaldığı yerin sümüklərinə işləyən buz kimi soyuğunu hiss edirdi.

Axı, nə olub mənə? Nə vaxtdan burada uzanıb qalmışam? Bəlkə yuxu görürəm? Yox-yox, heç gözüaçıq da yuxu görmək olar? Payız günəşinin qamaşdırdığı yarıyumulu gözlərini çevirib bir-birinə yapışmış kirpiklərinin arasından zor-bəla göy üzünə baxdı və yaddaşına ilişib qalmış o son mənzərəni, karvan-karvan qara bulud topalarını axtardı, amma artıq onlar səmada deyildi...

Birdən-birə həmin qara bulud topaları beynində peyda olmuş və toqquşub şimşək kimi çaxaraq, bir az öncə yaşananları gözlərinin önünə sərmişdi. Budur ətrafı atəş səsləri bürüyüb, qradlardan, toplardan, minomyotlardan açılan mərmilər ölüm qəhqəhəsi çəkərək havada uçur, fit çalaraq sağdan-soldan şığıyan güllələr torpağa sancılıb qalır.

Oğullar döyüşür, qəhrəmanlar çarpışır, "Haydı, aman verməyin düşmənə, qovun onları axıracan”, "vurun, əzin-keçin onları, irəli!!!”- deyən hayqırışlar titrədir yeri-göyü, cəsur igidlər atılır irəli, qarşıda üçrəngli, ay-ulduzlu müqəddəs bayraqlar dalğalanır...

Zaman irəlilədikcə biixtiyar gözləri yumulur, gördüyü mənzərələr sürətlə ondan uzaqlaşırdı. Birdən kiminsə onu səslədiyini eşitdi, "Elnur, Elnur”, amma dayanmadan təkrarlanan bu çağırışa hay verə bilmirdi. Sonra addım səsləri gəlirdi, onu nəyinsə üstünə qoyub tələsik hara isə aparırdılar, "Elnur ağır yaralanıb, tez olun həkimə çatdırın”, deyə təşvişli səslər cingildəyirdi qulaqlarında...

Sonra...

Daha nələr olduğunu xatırlamır... Bir də gözünü açanda görür ki, Füzulidə xəstəxanadadır...

"Canım da, son damla qanım da Vətənimə qurbandır”

O da 44 günlük Vətən müharibəsinin mərd savaşçılarındandır. Ehtiyatda olan hərbçi, baş leytenant, Vətən müharibəsinin qazisi Elnur Bayramov "Canım da, son damla qanım da Vətənimə qurbandır” deyərək, torpaqlarımızın düşmən tapdağından azad edilməsi üçün çarpışan minlərlə qəhrəman Azərbaycan oğlundan biridir.

Bakıda dünyaya göz açan Elnuru, məktəb, tələbə yoldaşlarının hər biri gülər üzü, mehribanlığı, sakitliyi ilə xatırlayırlar. Uşaqlıqdan futbola böyük marağı olsa da, tarixə olan sevgisi onu bu sahəyə yönləndirir və 1996-cı ildə Bakı Dövlət Universitetinin Tarix fakültəsinə qəbul olur. Amma o zaman heç Elnur özü də xəyalına gətirməzdi ki, bir gün gələcək özü də Vətənimizin yeni tarixini yazan tarixçilərdən olacaq…

İqtisadiyyat Nazirliyi yanında Antiinhisar və İstehlak Bazarına Nəzarət Dövlət Xidmətində şöbə müdiri olan Elnur da ehtiyatda olan zabit kimi, şanlı Azərbaycan Ordusunun sıralarına çağırılır. Oktyabrın 5-də döyüş yoluna Füzulidən başlayan taqım komandiri şanlı ordumuzun tərkibində xeyli ərazimizin yağı tapdağından azad edilməsində şücaətlə iştirak edir: "Əvvəlcə, Füzuli istiqamətində döyüşə yollandıq, oradan da Cəbrayıla yola düşdük, ermənilərin minamyot atəşi altında çox böyük çətinliklərlə Hadrut qəsəbəsinə girdik və orada yerləşdik. Sonra isə Hadrut qəsəbəsindən yavaş-yavaş Xocavəndə irəlilədik. Xocavəndin Tuğ və bir neçə digər kəndini keçərək Şuşa ətrafı kəndlərdə, Qırmızı Bazar deyilən yerin yaxınlığında mövqelərimizi möhkəmləndirdik”.

Yarımçıq qalan yoluna davam edəcəyi, Şuşaya gedəcəyi günü səbirsizliklə gözləyir

Elnur söyləyir ki, döyüşlər zamanı qəhrəman ordumuzun hər bir üzvü yüksək əhvali-ruhiyyə ilə düşmənlə döyüşüblər və onların bütün müqavimətini qıraraq daim irəliləyiblər. Qarabağ uğrunda döyüşən hünərli oğullarımızın müqəddəs amalı qələbəni təmin etmədən geri dönməmək, bu yolda son damla qanlarınadək vuruşub düşməni darmadağın etmək olub: "Bu günlər ərzində, elə bir hal olmadı ki, azad etdiyimiz torpaqlarımızdan bir addım da olsun geri çəkilək”.

Bütün hərbçilərimiz kimi, arzusu Şuşaya ayaq basmaq olan Elnur Bayramov, təəssüf ki, bu istəyinə nail ola bilməyib. Şuşaya cəmi 15 kilometr qalmış, Qırmızı Bazarda düşmənlə savaşda minomyot qəlpələri ilə hər iki ayağından yaralanır. Yaralanandan sonra, çoxlu qan itirdiyi üçün bir müddət özündən gedən qazimizi əsgər yoldaşları döyüş meydanından çıxarırlar və sanitar maşınla Füzuliyə göndərirlər. Füzulidə əməliyyat ediləndən sonra isə Bakıya hərbi hospitala göndərilən Elnur daha bir əməliyyat keçirir. Hazırda qazimizin ayağının biri sağalıb, digəri də getdikcə yaxşılaşır. İndi Elnur Bayramov sağalaraq evə dönməyi və oğulları Naib və Nihadla birlikdə, yarımçıq qalan yoluna davam edəcəyi, Şuşaya gedəcəyi günü səbirsizliklə gözləyir.

Bəli, 44 günlük müqəddəs Vətən savaşında qəhrəman oğullarımız, soyuq səngərlərdə ölümlə burun-buruna dayandılar, amma ondan qorxmadılar, düşmənə meydan oxudular, qarşılarında diz çökdürdülər. Həyat dolu gənclərimiz əli-ayağı oynaya-oynaya, gülə-gülə yollandılar döyüşə. Canlarıyla sipər oldular vətənə, Qarabağda qanlarıyla yazdılar Azərbaycanın yeni qürurverici tarixini. Yazdılar ki, min illərin o tayında belə, övladlarımız bu günlərin əzmkar tarixini fəxarətlə vərəqləsinlər.

Yasəmən MUSAYEVA

Azərbaycan.-2020.- 10 dekabr.- S.6.