Yerevanda əsgər
anaları Azərbaycan Prezidentindən kömək istəyirlər
Müharibə bəşər övladının qismətinə yazılan ən böyük faciələrdəndir. Tanrı da şahiddir ki, Azərbaycan 30 il yeni müharibənin və təkrar faciələrin baş verməməsi üçün danışıqlar prosesinə sadiq qaldı, beynəlxalq qurumlarla əməkdaşlığa üstünlük verdi. Prezident İlham Əliyev həm də Ali Baş Komandan kimi səbirlə 17 il Ermənistan tərəfini işğal olunmuş əraziləri tərk etməyə çağırdı. Amma təəssüf ki, bu illər ərzində nə işğalçı dövlət, nə də onun havadarları Qafqazda sülhün bərqərar olması üçün bir addım atdı. Əksinə, yeni ərazilərin işğalı eşqinə düşərək müharibəyə başladılar.
Azərbaycan işğalçı Ermənistanın hücumlarının qarşısını almağa məcbur idi. Üstümüzə gəlirdilər və müdafiə olunmaq, işğal altındakı əraziləri düşmən tapdağından azad etmək bizim haqqımız idi. Hitler necə Moskvada şam yeməyinə can atırdısa, erməni nasistləri də elə bilirdilər ki, səhər çıxsalar, axşam Bakı bulvarında oturub çay içəcəklər. Onlar reallıqların fərqinə varmadan hücuma keçdilər. Bəzi qüvvələr isə ölkəmizin ədalətli mövqeyinə və sonsuz humanizm cəhdlərinə qarşı çirkin savaşa çıxdılar. Düşmən faşist ambisiyalarına və Qafqazı əbədi müharibə ocağına çevirmək istəyən həmin qüvvələrə arxalandı. Əvəzində isə Azərbaycan Prezidentinin və xalqının sərt yumruğu ilə rastlaşdı. Amma yenə də tam məğlub edilənədək inadından əl çəkmək istəmədi. Haqqın və ədalətin təntənəsinə arxalanan Azərbaycan Prezidenti isə bütün sərtliyi ilə düşmənə cavab verdi.
Ermənistanın faşist rejimi əvvəlki illərdə olduğu kimi gözləyirdi ki, kimlərsə gəlib onların yerinə vuruşacaq və onlar yenə "qələbə çələngi”ni boyunlarına atıb "qalib” pozası verəcəklər. Silah-sursat durmadan gəldi, dünyanın hər yerindən Qarabağa ötürülən yaraqlıların da sayı-hesabı olmadı. Amma nə faydası? Azərbaycan Prezidenti erməni faşistlərinin "qalib köpü”nü aldı və onları Qarabağdan iti qovan kimi qovdu. Ali Baş Komandan Azərbaycan xalqı ilə birlikdə misilsiz zəfər çaldı.
İndi 30 illik qarşıdurmanın sonunda Azərbaycanın möhtəşəm qələbəsi sülhün uca bayrağı kimi Qarabağın azad səmalarında dalğalanır. Bu müharibədə Prezident İlham Əliyev Ali Baş Komandan kimi adını hərb tarixinə qızıl hərflərlə yazdı. Dünyada bu gün bizim qələbəmizə qısqanclıqla yanaşanlar, ona kölgə salmaq, dəyərini aşağılamaq istəyənlər və Qələbə paradına dodaq büzənlər tapılsa da, reallıq odur ki, beynəlxalq səviyyəli məşhur hərbi ekspertlər bu qələbənin dünyanın hərb tarixində ən mükəmməl və bənzərsiz müharibədə qazanıldığını etiraf edirlər.
Hətta NATO-nun tərkibində elə dövlətlər var ki, Ermənistanın gününə düşməmək üçün təcili hərbi islahatların aparılmasını və ordunun müasir silahlarla təchiz edilməsini gündəmə gətirirlər.
Prezidentin, xalqın, bütün siyasi qüvvələrin yekdilliyi, həmrəyliyi qələbənin mənəvi dayaqlarını təmin etdi. Uzun illər aparılan ordu quruculuğu, onun müasir silahlarla təchiz olunması, əsgərlərimizin müasir döyüş bacarıqlarına yiyələnmələri qələbəni labüdləşdirdi.
Bilirsinizmi Azərbaycan Prezidentinin gücü nədədir? Ekspetlər deyirlər
ki, İlham Əliyev bu müharibədə yüksək
humanizm nümayiş etdirdi, dinc əhaliyə,
qadın və uşaqlara silahımız
tuşlanmadı. Biz əsrlərboyu faşist ideyaları ilə iliyinədək yoluxan bir toplumun azğın
həmlələrinə cavab
verdik. Təzadlara
fikir verin: Ermənistan ordusu döyüş bölgələrindən
xeyli aralıda yerləşən şəhər
və kəndlərə
raketlər atdı. Amma Azərbaycan müharibənin
humanitar qaydalarına əməl etdi və qarşı tərəfin cinayətlərinə
cinayətlə cavab vermədi. Azərbaycan Ordusu bütün
erməni vəhşiliklərinin
qisasını asanlıqla
ala bilərdi və haqlı da olardı.
Xankəndidə mühasirəyə düşən 20 minlik qanunsuz erməni silahlıları da asanlıqla məhv edilə bilərdi. Amma İlham Əliyev sözünün sahibi idi - o, ermənilər məğlub olduqlarını
etiraf edən kimi döyüşü dayandırdı.
İlham Əliyev nəciblik nümayiş etdirdi və sadəcə Paşinyandan hərdən
soruşurdu ki, yol çəkirdin, körpü tikirdin, bəs nə oldu? Onun yadına Qarabağda
"Yallı” getməsini,
qondarma rejimin paytaxtının Şuşaya
köçürmək istədiyini
salırdı. İndi bütün
erməni mətbuatı
ondan yazır ki, Paşinyan Azərbaycanda gəzən
lətifəyə çevrilib.
Əslində isə lətifəyə
çevrilən tək
Paşinyan yox, işğalçı dövlətin
bütün keçmiş
siyasi liderləridir.
Faşizmin aqibəti belədir,
o, gec-tez ölümə
məhkum olur. Bu baxımdan İlham
Əliyevin Ali Baş Komandan kimi çaldığı
zəfər erməni
xalqına da imkan verir ki,
faşizmin buxovlarından
qurtulsun. Yaddaşlarını qonşularına və bütün xalqlara bəslədikləri kindən
və nifrətdən
təmizləsinlər və
anlasınlar ki, onlar heç də özlərini təqdim etdikləri kimi deyillər.
Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev dəfələrlə
bəyan etmişdir ki, bizim erməni
xalqı ilə işimiz yoxdur. Biz Ermənistan ordusu ilə müharibə edirik, onu işğal
etdiyi torpaqlardan qovuruq. 28 illik
atəşkəsin və
44 günlük müharibənin
hər günündə
Azərbaycan işğalçı
dövləti sülhə,
işğal altındakı
əraziləri müharibəsiz
tərk etməyə çağırmışdır. Amma faşist ambisiyaları ilə "lambada” gedən erməni liderləri hər zaman müharibəni sülhdən üstün
tutmuşlar. Çünki başlarına ağıl
qoyan yox, qıcıq verib müharibəyə qıdıqlayanlar
isə kifayət qədər idi.
Bu günlər Yerevanda bir hadisə baş verdi. Bu olay əslində bütün dünya üçün vacib və ibrətamizdir. "Youtube” kanallarının birində Yerevanda əsgər övladları itkin düşən erməni analarının adından bir qadın çıxış edir. O, kütləyə müraciət edərək həyəcanla ucadan deyir ki, necə etsin onun səsini Azərbaycan Prezidenti Əliyev eşitsin: "İndi türk deyir ki, mənim əsgərlərimi necə basdırmısansa, eləcə də bir-bir çıxar ver mənə. Mən də sənə əsir və meyitlərini qaytarım. Ölkə belə olar ee!!! Türk mənə heç nə etməyəcək. Siz də məni çəkib dünyaya göstərməlisiniz ki, mən türkə necə təslim oluram. Gəlməsəniz, deməli, siz də satqınsınız. Mən dünən görüşdə Nikol Paşinyana demişəm ki, bu gün gedib təslim olacağam. Bu qoyunlar bizim üzümüzə qapıları bağlayırlar, bizi saymırlar. Mən necə edə bilərəm ki, mənim səsimi Əliyev eşitsin? O eşitsə, əlimdən tutub deyəcək ki, gəl gedək sənin oğlun olan bölüyü tapaq. Mən buna əminəm. İmkanınız varsa, bu xəbəri Əliyevə göndərin, o, təyyarə göndərsin, gedək uşaqlarımızı tapaq. O eşitsə, mütləq kömək edəcək. Özgə deyiləcək adam yoxdur. Bunlar heç nə bacarmırlar. Mən bu müraciəti övladları itkin düşən anaların adından edirəm. Bizə burda deyirlər ki, gedin, bir xəbər olsa, sizə deyəcəyik. İqtidarlı-müxalifətli kül bunların başına...”
Bəli, bu reallıqdır: erməni əsgər anasının naləsini Ermənistanda eşidən yoxdur və o, Azərbaycan Prezidentinə xilaskar kimi müraciət edir. Bilirsinizmi bu nə deməkdir? Əslində, bu videonu bütün dünyaya göstərmək lazımdır ki, cavab versinlər, niyə məğlub tərəfin anaları Azərbaycan Prezidentindən kömək istəyir, ona müraciət edir, ona inanırlar? 28 il Ermənistanın faşist rəhbərliyi Qarabağ müharibəsində varlandılar, sərvət topladılar, erməni xalqından isə alət kimi istifadə etdilər. Onlar işğal etdikləri ərazilərdə niyə məskən sala bilmədilər, niyə yüz il arzuladıqları "böyük Ermənistan” dövlətini qura bilmədilər, əksinə, zəbt etdikləri şəhər və kəndləri xarabazarlıqlara, cəhənnəmə çevirdilər?
Oğlunu itirən erməni qadının Azərbaycana gəlmək istəməsi əslində tükürpərdici bir məqamdır. Bu o deməkdir ki, Ermənistanda Azərbaycanın nə qədər mərhəmətli və ədalətli dövlət olduğuna inananlar və güvənən insanlar var. Erməni təbliğat maşını zurna çalıb nalə çəkir ki, azərbaycanlılarla birgə yaşamaq mümkünsüzdür. Amma bir baxın, oğlunu axtaran ana Azərbaycana güvənir. Erməni baş nazirinə və bütün rəhbərliyə nifrət edir, xilas yolunu Azərbaycan Prezidentinə müraciət etməkdə görür, onun mərhəmətinə, ədalətinə güvənir. Çünki Yerevandakı əsgər anaları görürlər ki, Azərbaycan Prezidenti savaş ritorikası ilə yox, barışa, sülhə dəvətlə danışır. Analar isə bütün hallarda sülhün tərəfdarıdırlar, hətta erməni olsalar belə...
Bahadur İMANQULİYEV
Azərbaycan.-2020.- 27 dekabr.- S.1;3.