Çövkən
Qədim oyunlardan olan "Çövkən” çevik, cəld, dözümlü, mərd igidlərin hazırlanmasında müstəsna rol oynamış və Yaxın Şərq ölkələrində ən məşhur oyuna çevrilmişdir. Nizami Gəncəvinin "Xosrov və Şirin” poemasında bu oyunun təsvirinə geniş yer verilmişdir.
Şirinə dedi ki: "Gəl, at çaparaq,
Bu geniş düzəndə
çövkən oynayaq”.
Xosrovun çövkəninə top atdılar,
Gözəllər səs-küyə at oynatdılar…
Topa yel əlindən vuranda çövkən
Günəşin topunu salırdı tovdan.
Bu oyun ağacdan
hazırlanan "Çövkən”
adlı alətin adı ilə bağlıdır. "Çövkən”in
qaydası üzrə
oyunçular - atlılar
bir-birinə rəqib iki dəstəyə ayrılaraq topu uzunluğu 120-130 santimetr ucu əyri çövkənlə
rəqib qapısından
keçirməli idilər.
Oyun uzunluğu 90-150 metr, eni 60-120 metr olan sahədə keçirilirdi. Meydançanın
hər iki qurtaracağında ağac
dirəklərdən düzəldilən
qapı sütunlarının
hündürlüyü 2,50
metr olur. Mənbələrdən məlum olur
ki, fasilə ilə 2 saat davam edən oyun musiqi ilə
müşayiət edilərmiş.
Oyun üçün xüsusi
təlim görmüş
atlar saxlanılarmış.
Oyun başlanmazdan əvvəl
şeypurlar səslənər,
sonra xüsusi alayın sərkərdəsi
topu meydana daxil edər, beləliklə, yarış
başlanarmış. Bütün oyunçular milli geyimdə - papaq, arxalıq, gen şalvar, yüngül ayaqqabıda çıxış edərmişlər.
Oyunu 3
hakim idarə edər.
Baş
hakim süvari olurmuş.
Yeri gələndə
el qızları da oğlanlarla birlikdə cıdıra çıxar,
at çapar, ox və
nizə atar, qılınc oynadar, digər oyun və əyləncələrlə
məşğul olarmışlar.
"Kİtabi-Dədə Qorqud”da
Banuçiçəklə Beyrəyin yarışması,
habelə "Qəpəq
oyunu” və ya "Piyala və ox”, "Baharbənd”,
"Yaylıq”, "Gərdək
qaçırma”, "Sür
papaq” və s. atüstü oyunlar da orta əsrlərdən
toy mərasimlərində və
el şənliklərində ən çox sevilən oyunlardan olub.
Azərbaycan.- 2020.- 20 mart.- S. 8.