Cəsur leytenant
“Cəbraylın azad olunmasına görə” medalı ilə təltif olunmuş zabitimiz
Onunla Bakıda, Müdafiə Nazirliyinin C.Məmmədquluzadə
küçəsində yerləşən
hərbi hospitalının
dəhlizində tanış oldum. - Qardaşoğlu, növbətçi
həkimi görmək
istəyirik, hansı otaqda olar?
- Həkim buradadı, amma məşğuldu - sarğı otağındadı.
Yanımdakı qohum dözməyib
övladından xəbər
bilmək üçün növbətçi
həkimin kabinetinə
doğru getdi. Yaranmış şəraitlə əlaqədar yaralı əsgərlə həmsöhbət
olduq.
Əsgərov Sabir Eldar oğlu
Sumqayıtda böyüyüb
boya-başa çatıb. Evin sonbeşiyi olub, özündən böyük
iki qardaşı var.
2007-ci ildə Sumqayıt şəhər 26 nömrəli
məktəbi bitirib. Elə həmin il Naxçıvan
Dövlət Universitetinin
Hüquq fakültəsinə
qəbul olunub və 2011-ci ildə universiteti əla qiymətlərlə başa
vurub. 2011-ci ildə
Milli Ordu sıralarında Ağcabədidə
“N” saylı hərbi hissədə xidmətdə
olub. 2011-ci ilin noyabr ayında
Müdafiə Nazirliyinin
Təlim-Tədris Mərkəzində
xüsusi kursları bitirdikdən sonra ədliyyə leytenantı
rütbəsi alıb
xidmətini Naxçıvan
Muxtar Respublikasının
“N” saylı hərbi hissəsində həmin hissənin hüquqşünası
vəzifəsində davam
etdirib.
Ailəlidir, bir oğlu,
bir qızı var.
2020-ci il iyulun
12-də başlayan Tovuz
hadisələri bütün
Azərbaycan xalqının,
o cümlədən də
gənclərimizin hiddətinə
səbəb olmuşdu. Ermənistan silahlı birləşmələri
qəfildən Azərbaycan
kəndlərinə hücum
edən zaman Sabir Əsgərov ailəsinin belə xəbəri olmadan könüllü cəbhəyə
getməyi, ermənilərlə
üzbəüz döyüşməyi
xahiş edərək
qeydiyyatdan keçmişdi.
Lakin... Ötən il
sentyabrın sonlarında
erməni işğalçılarının
ərazimizə növbəti
hücumu zamanı sanki Sabirin əlinə
böyük şans düşmüşdü. O, dərhal
Səfərbərlik və
Hərbi xidmətə
çağırış üzrə Dövlət Xidmətinin Sumqayıt şəhər bölməsinə
gedərək rəsmi
qaydada ərizə yazıb cəbhəyə
yollanmasını xahiş
etmişdi. Oradan da birbaşa
evlərinə gedib atası Eldardan və anası Validə xanımdan xeyir-dua istəmişdir.
Ata da, ana da “qəfil xahiş”ə, qəfil xeyir-duaya bir tərəfdən təəccüblənsələr
də, övladlarının
bu vətənpərvərliyindən
qürur hissi keçirmişdilər.
Sentyabrın 27-də başlayan Vətən müharibəsinə Füzuli rayonundan başlayan leytenant Sabir Əsgərov bir neçə kəndin erməni işğalçılarından azad edilməsinin iştirakçısı olur. Bölgə erməni silahlıları və terrorçu silahlı qruplaşmalardan təmizləndikdən sonra o, Cəbrayıl istiqamətində gedən döyüşlərə qatılır. Cəbrayılda müəyyən yüksəkliklərin ələ keçirilməsində şiddətli döyüşlərin iştirakçısı olur. Növbəti əks-hücum zamanı bir neçə qəlpə yarası alır, sol ayağının baldır nahiyəsinin bir parçasını qəlpə sümüyə kimi sıyırıb aparır. Yanındakılar onu yaralı olduğu üçün dəfələrlə arxaya - həkim yanına aparmağa cəhd etsələr də, leytenant Əsgərov təklifə etiraz edir. Yoldaşları məcbur olub Sabirin qıçını həm diz nahiyəsindən bir az aşağıdan, həm də topuqdan bir az yuxarıdan xüsusi kəndirlə - jqutla (qanaxmanın qarşısını almaq üçün) möhkəm bağlayırlar. Leytenant bu vəziyyətdə düşmənin nəfəsini kəsənə kimi gah gülləsi qurtaran döyüş yoldaşlarının avtomatının darağını doldurur, gah mərmi partlayışı nəticəsində huşunu itirmiş əsgərlərimizə yardım göstərir, gah da düşmən gülləsinə tuş gəlmiş səngər yoldaşının pulemyotunun arxasına keçib düşməndən qisas almağa çalışır. Beləliklə, axşamdan səhərə qədər səngər yoldaşlarına yardımçı olur, səhər hərbçilərimizə əlavə kömək gəldikdən sonra dağlıq hissə olduğundan bir neçə nəfərin köməyi ilə zabit Sabir Əsgərovu çox çətinliklə səngərdən arxaya gətirə bilirlər. İlkin tibbi yardım aldıqdan sonra Beyləqan Rayon Mərkəzi Xəstəxanasının travmatologiya şöbəsinə çatdırırlar. Bir neçə gün burada müalicə aldıqdan sonra, o, israrla döyüşçü yoldaşlarının yanına qayıtmaq istəyini bildirsə də, həkimlər onu Bakıya Müdafiə Nazirliyinin Hərbi Hospitalına yola salırlar.
İndi müalicəsi istənilən nəticəni verməkdədir, hətta bir neçə gündür ki, həkimlər ona asta-asta gəzməyi məsləhət görüblər. Çox təəssüflənirdi ki, valideynlərindən xeyir-dua alıb cəbhəyə yollananda demişdi: “Torpaqlarımızın erməni işğalından azad edilməsində son nəfəsimə kimi döyüşəcəyəm, Şuşaya Azərbaycan bayrağını mən sancacağam... Bu, həm də anamın arzusu idi”. Gözucu əlindəki qoltuq ağacına və sarğılı qılçasına işarə edərək dedi: “Təəssüf ki, belə oldu”. Təsadüfi görüşdə ona sağlıqlar diləyib ayrılanda mobil telefon nömrələrimizi bir-birimizə xatırlatdıq.
Yeni ildə Sabirin qəfil zəngi məni çox sevindirdi. Bildirdi ki, müalicəsi yaxşı gedir, heç bir narahatçılığı yoxdur, sonra gülə-gülə dedi:
- Cənab Prezident, Ali Baş Komandan İlham Əliyevin sərəncamı ilə mən və döyüşçü yoldaşlarım “Cəbrayılın azad olunmasına görə” medalı ilə təltif olunmuşuq. Sevinc sevincə, təbrik təbrikə qarışdı. Sonda bütün bunlara görə Ali Baş Komandana özünün, ailələrinin və döyüşçü yoldaşlarının təşəkkürünü bildirdi.
Rəhman SALMANLI
Azərbaycan.-2021.- 21 fevral.- S.10.