Əbədiyyət
üfüqündə doğan günəşlər
Siz ey cənnət ətirli şəhidlər!
Ey ana torpağın şəhadət aşiqləri!
Qaraca torpağı laləzar Vətənə çevirən
yurd fədailəri!
Üçrəngli bayrağa sarılıb ölümün
üzərinə yeriyən
ərlər, ərənlər!
Ey ölməz ruhlarla Tanrıya üz tutan əbədiyyət yolçuları!
Bizə
bəxş etdiyiniz bu İlahi xoşbəxtliyə
görə, ömür
boyu sizlərə minnətdar olacağıq...
Varmı
bəşər tarixində
elə bir nümunə ki, oğullar özünü
Vətənə qurban
desin?!.
Minlərlə qəhrəman “Vətən,
sənə canım fəda” hayqıraraq ölümə meydan oxusun?!.
Vətən ananın qucağında
əbədiyyət yolçuluğuna
çıxmağı özünə
şan-şərəf bilsin?!.
Al-qanıyla torpağa “Vətən” yazmağa, torpağı Vətən
etməyə hər zaman könüllü olsun?..
Yox, yox, nə keçmişdən
süzülüb gələn
nağıllardan, nə
də dastanlardakı əfsanəvi qəhrəmanlardan
bəhs edirik...
Odlar yurdu Azərbaycanın müdafiəsinə qalxan
şir ürəkli oğullardan, Vətən haraylayanda yer-yerdən hay verən Mübariz İbrahimovlardan, Fərid Əhmədovlardan, Raqif Orucovlardan, Əbubəkr İsmayılzadələrdən, Təbriz Musazadələrdən,
Polad Həşimovlardan,
İlqar Mirzəyevlərdən
söz açırıq...
Vətən müharibəsində Ali Baş Komandan İlham Əliyevin Qarabağ uğrunda “İrəli” əmrini eşidərək bir andaca irəli şığıyaraq düşmənin
başında dəmir
yumruğa çevrilən,
bu torpaq uğrunda canını qurban vermiş bütün şəhidlərimizin
qisasını alan, yüz minlərlə məcburi köçkünümüzün
Vətən həsrətinə
son qoyan, Azərbaycanın
ərazi bütövlüyünü
təmin edən və gözünü qırpmadan bu uğurda canını fəda edən minlərlə qəhrəman
igidimizdən danışırıq...
***
Ötən ilin bu zamanlarıydı... Zəfər
yürüşünə çıxan
azman igidlərin qisas nərəsi dağları, daşları
lərzəyə salmış,
od saçan
baxışları mənfur
düşmənin köksünə
ox kimi sancılmışdı...
Vətən uğrunda irəli atılan hünərli oğullarımızın hər
birinin müqəddəs
amalı qələbəni
təmin etmədən
geri dönməmək,
bu yolda son damla qanlarınadək vuruşub düşməni
darmadağın etmək
idi. And içmişdilər: Qarabağın ən hündür zirvələrində,
Şuşada dalğalandıracaqdılar
hər zaman ürəklərinin üzərində
gəzdirdikləri müqəddəs
üçrəngli bayrağımızı.
Və onların hər biri üçün bu yolda öldü
vardı, döndü
yox!..
***
Elə bu müqəddəs istəklə
də çətinliklərdən
keçdilər, sıldırımlar
aşdılar, silah-sursat
olmadıqda belə, yalın əllə düşmənin üzərinə
şığıdılar. Bu qəhrəman igidlərin
çoxu mənfurların
üzərinə yeriyərkən
minaya düşmüşdü,
qəlpə, güllə
yarası almışdı,
amma onların hamısı canlarını
heçə sayıb
haqq yolunda irəliləməkdən dönməmiş,
tibbi yardımdan, arxaya təxliyyə olunmaqdan imtina edərək, elə qanları süzülə-süzülə
torpaqlarımızı azad
etməyə tələsmişdilər.
30 illik işğala son qoymağa, bu illərdə faciələrə
məruz qalan, ədalətsizliyin qurbanı
olan Azərbaycan xalqının qanayan yaralarına məlhəm olmağa çalışmışdılar...
Bu illər ərzində
erməni faşistləri
xalqımızın başına
çox bəlalar gətirmiş soydaşlarımız
tarixi dədə-baba torpaqlarından qovulmuş,
soyqırımlarla üzləşmiş,
tükürpərdici vəhşiliklərə
məruz qalmışdılar. Faşist
xislətli düşmən
əsir, əliyalın
mülki vətəndaşlarımıza
qarşı olmazın
işgəncələr həyata
keçirmiş, yüz
minlərlə vətəndaşımızı
öz vətənində
didərginə, qaçqına,
köçkünə çevirmişdi...
Bu zaman ərzində o qədər körpələr
doğuldu ki, öz ata-baba yurdunu görməyən, doğma vətənini yalnız fotolardan, xatirələrdən tanıyan...
O qədər insan öz yurd-yuvasını bir daha görmədən
bu dünyayla vidalaşdı ki...
Bütün bu haqsızlıqları,
zülmü, müsibətləri
isə, nə göydə Allah, nə də yerdə bəndə götürərdi...
***
Heç zaman nahaqla barışmayan, zülmə boyun əyməyən Azərbaycan xalqının hər doğulan körpəsi qisas hissi ilə böyüdü, bir gün düşməndən bütün bu zülmlərin intiqamını alacağına and içdi...
Və elə bu qisas hissindən yoğrulan qəzəblə də işğalçıya, yurdumuza göz dikən yağıya həddini bildirən qəhrəman oğullarımız Vətən müharibəsinin hər günündə şanlı tarix yazdılar. Sinələrini Vətənə sipər edərək addım-addım, qarış-qarış irəlilədilər, yurdumuzu kənd-kənd, qəsəbə-qəsəbə, şəhər-şəhər azad etdilər. 44 gün ərzində hər gün qələbə müjdəsi ərməğan etdilər bizə...
Bu şad xəbərləri Ali Baş Komandan İlham Əliyevdən alan Azərbaycan xalqı əllərində bayraqlar sevinclə meydanlara, küçələrə axışdılar, zəfərimizi qeyd etdilər. Bu qələbə sevincini paylaşmaq üçün minlərlə insan müqəddəs and yerlərimiz olan Şəhidlər xiyabanlarına ziyarətə yollandılar, şəhidlərimizin ruhuna dualar oxudular....
***
Vətən müharibəmizin həmin 44 günündə canını torpağa fəda edən şəhidlərin anaları, ataları göz yaşlarını ürəklərinə axıtdılar, “Vətən sağ olsun!”, - dedilər, “min oğlumuz olsa, mini də bu Vətənə qurban” deyə hayqırdılar...
Müqəddəs şəhidlərimiz, əgər bu gün başıuca, qələbə sevinci ilə, düşməndən qisasımızın alınmasının qürur hissi ilə yaşayırıqsa, bu məhz sizin fədakarlığınız sayəsindədir. Bir qərinədir ki, həsrətində olduğumuz dədə-baba yurdlarımıza, Qarabağa azadə ayaq basırıqsa, bu məhz sizin şücaətiniz sayəsindədir...
Siz anamız Azərbaycana əbədi xoşbəxtlik bəxş edib, ölməz ruhlarınızla Tanrının müqəddəs dərgahına üz tutdunuz...
Sizin bu Vətən üçün etdiklərinizi sözlə ifadə etmək mümkün deyil! Nə etsək də, nə desək də, nə yazsaq da, qanınızla imza atdığınız qəhrəmanlıq salnaməsinin qarşısında bir damla qədər qalar...
Əsrlər, minilliklər keçsə belə, bu fədakarlığınızı unutmayacaq, qəlbimizə, könlümüzə həkk edib, minnətdarlıq hissi ilə, dualarımızla yad edəcəyik.
Ey əbədiyyət üfüqündə doğan günəşlər, uca şəhadət zirvəniz qarşısında baş əyirik, haqqınızı halal edin!..
Yasəmən MUSAYEVA,
Azərbaycan.-2021.- 26 sentyabr.- S.9.