Cəbrayılda doğuldu, Cəbrayılda da şəhid oldu…

"Ata... Atam gəlsin..." Bu, sentyabın 1-də 5 yaşı tamam olan körpə İncinin üç il öncə albomda və divarlardakı şəkillərə baxdıqdan sonra söylədikləridir. Göz yaşına boğulan nənəsi Raya xanım, anası Leyla, bibisi Xəzan da birtəhər özlərini ələ alaraq cavab veriblər ki, atan cənnətdədir...

Totuq əllərini dişləyən balaca qızcığaz susub, yəqin uşaq ağlı ilə anlayıb ki, ora da elə səhər-səhər Vahid babanın, Zabil əminin evdən çıxıb getdiyi iş yerlərindən biridir. Oyuncaqları arasından tez-tez qapıya boylanır... Axşam tanıdıqlarının hamısı qayıdır, təkcə atasından başqa... Deyilənlərə görə, son vaxtlar bu barədə heç nə soruşmur, əsgər formalı ataların həmin məkanda daha çox, həmişəlik qaldıqlarını düşünür çox güman ki...

Zamin Rəhimov 1988-ci il aprelin 21-də Cəbrayıl rayonunun Məzrə kəndində dünyaya göz açmışdı. Lakin cəmi 5 il doğma ocağın istisinə qızına bilmişdi. Bədnam qonşuların xain hücumları bütün cəbrayıllılarla birgə, Rəhimovların da rayonu tərk etməsi, köçkünlük həyatının əzablarına qatlaşmaları ilə nəticələnmişdi. Ailə Biləsuvara pənah gətirdiyindən Zamin də rayonun 2 saylı qəsəbə məktəbində birinci sinfə qədəm qoymuşdu. Sonra Bakıya köçdülər, təhsilini Cəbrayıl rayonu, Ə.Veysəlov adına Sirik kənd orta məktəbində (Binəqədidə yerləşir) davam etmişdi.

2006-cı ildə həqiqi hərbi xidmətə çağrılaraq Şəmkirdə yerləşən "N" saylı hərbi hissədə rabitəçi ixtisasına yiyələndi. Əsgərlik borcunu yerinə yetirdikdən sonra Şuşa Musiqi Texnikumunda qarmon ixtisası üzrə təhsil aldı. 2012-ci ildə isə Cəbrayıl rayonu Mahmudlu kənd Uşaq Musiqi Məktəbində qarmon ixtisası müəllimi kimi fəaliyyətə başladı.

Zamin başdan-ayağa bir haqq savaşı ruhunda, igid döyüşçü libasında idi. 2020-ci ilin yayında erməni quldurlarının Tovuz istiqamətində təxribatları zamanı artıq səbrini cilovlaya bilmədi. İyulun 16-da könüllü şəkildə orduya yazıldı. Xüsusi hazırlığı nəzərə alınaraq oktyabın 1-də birbaşa ön xəttə çıxmağı məsləhət görüldü.

Maraqlıdır ki, həmin dönəmdə, yəni cəbhəyə hazırlaşarkən evdə kimsəyə bir söz deməyib, elə səfərbərlik günü də səhər tezdən onun işə getdiyini düşünüblər.

Atası Vahid Rəhimov: "Zamin musiqi üzrə təhsil alsa da, bütün sahələrdən baş çıxarırdı. Sanki sağ əlim idi... Bir dəqiqə boş dayanmazdı, bax, ev-eşikdə, həyət-bacada gördüyünüz təmir, quruculuq işlərinin hamısını dostları ilə birgə edib. Düşünüb bir ideya tapanda, hardasa nəyisə bəyənəndə gəlib material alıb düzüb qoşurdu. İndi burada hər şey onu xatırladır..."

Yolda nahar üçün dayandıqları vaxt təsadüfən qarşılaşdığı dayısı onu geri qaytarmaq istəyəndə yaman əsəbiləşib, hətta inciyib də... Ağsaqqal deyib, a bala, əyləş maşına, heç olmasa valideynlərinlə, evdəkilərlə vidalaş, sonra yola salarıq... Deyib, yox ey, elə ata-anamın yurdunu yağı düşmən caynağından xilas eləməyə gedirəm!..

Anası Raya xanım bu barədə qəm-qüssə içində, yana-yana danışır: "Neçə gün idi, qəsdən söhbəti hərləyib-fırlayıb dünyanın ötəriliyi üzərinə gətirir, məndən halallıq alırdı, fikirləşirdim buna nə olub belə..? Gül kimi ailəsi, balası, iş-gücü var... Həmin gün də sübhdən oyanıb yır-yığışla məşğuldum, darvazanın qarşısını süpürürdüm, çıxanda məni öpüb bağrına basdı, özümü qorumağı tapşırdı. Sanki qanad açıb uçurdu, bilsəydim, arxasınca bir dolça su atardım... (ağlayır)"

Zabil Rəhimov şəhidimizin böyük qardaşıdır, Müdafiə Nazirliyinin Hərbi Hospitalında rabitə xidməti rəisi vəzifəsində çalışır. Zaminin yaralanması barədə də öncə ona zəng vurublar: "Hospitalın giriş qapısında gözlədim, yaralıları gətirirdilər, neçə saat gözüm axtardı, cəbhə bölgəsindəki səhra lazaretləriylə də əlaqə saxladıq, dəqiqləşmədi. Sonra evdən zəng gəldi ki, gəl, qayıdıb... Məsələnin nə yerdə olduğunu anladım. Allah bütün şəhidlərimizə rəhmət eləsin, Zamin bizim hər şeyimiz, Cəbrayıl, Qarabağ da onun bütöv dünyası idi. Döyüş vaxtı da imkan düşəndə zəngləşirdik, qardaşımı heç vaxt belə xoşbəxt görməmişdim, səsindən bəxtiyarlıq yağırdı... Konkret ünvan göstərmədən ümumi şəkildə danışırdı, təcavüzkar erməniləri "iti qovan kimi" qovduqlarını, işğaldakı əraziləri götürdüklərini sevinclə muştuluqlayırdı. Həmin onu yoldan qaytarmaq istəyən dayıma da telefon açaraq "sənə dediyim yeri almışıq" müjdəsini verib. Ad çəkməyib, elə beləcə söyləyib - Cəbrayılı nəzərdə tuturmuş..."

Əsl insanlığı, sadəliyi, ünsiyyətcilliyi ona həm də çoxlu dostlar qazandırmışdı. Bu gün cismani yoxluğunda ən çox darıxan, dərd çəkən də dostları, sirdaşlarıdır. Vətənpərvər gənclərimiz Vəli İlyasov və Nəsimi Əliyev əziz qardaşlarını lal baxışları ilə soraqlamadıqları bir günün olmadığını bildirdilər.

Zamin 2020-ci il oktyabrın 8-də növbəti əks-hücum əməliyyatı zamanı doğulduğu və canından artıq sevdiyi Cəbrayılın yüksəklikləri uğrunda gedən döyüşlərdə qəhrəmancasına şəhid oldu, Biləcəri qəsəbəsindəki qəbiristanlıqda şəhidlər üçün ayrılmış hissədə torpağa tapşırıldı.

Rəhimovlar ailəsinin ən böyük təsəllisi isə onun yadigar qızı və Qarabağ torpaqlarının yağı tapdağından qurtuluşudur.

Qurban MƏMMƏDOV

Azərbaycan .-2023.- 17 dekabr, № 276.- S.11.