Haqqı haqsızlığa qurban verənlər

 

Kanada xarici işlər nazirinin anti-Azərbaycan mövqeyi təmsil etdiyi ölkənin adına ləkədir

 

Son 30 il ərzində ermənilərin Azərbaycana qarşı savaşa qalxmasının bir nəticəsi o oldu ki, əhalisinin sayı bir neçə dəfə azaldı. Yəni ermənilər növbəti dəfə dünyaya səpələnməyə başladılar. Təəccüblü deyilmi?

Axı "böyük Ermənistan" yaratmaq istəyən  ölkədən yerli əhali didərgin düşməli deyildi. Belə çıxır ki, ermənilərin dədədən-babadan məqsədləri "böyük Ermənistan" yaratmaq olmayıb. Onlara sadəcə bu ideyanı sırıyıblar qucaq-qucaq pul ayırıblar. Ermənilər bu gərəksiz ideyalar üçün ayrılan böyük pulları həzmdən keçiriblər. Sən demə, "böyük Ermənistan" yaratmaqdansa, "böyük köç" etmək daha sərfəli imiş.

 Ona görə bu gün  Kanada siyasilərinin beynəlxalq münasibətlər sistemində haylara hayan durması 100 il ərzində davam edən siyasi oyunların bir qədər kanadalaşdırılmış variantıdır.  Kanada xarici işlər nazirinin Azərbaycanla Türkiyəyə hikkə nümayiş etdirib körüklənməsi erməni diasporunun Kanadada  qol açıb yallı getməsinin nəticəsidir. Yəni əsas səbəb odur ki, ermənilərin bu ölkədə güclü diasporu var. Ona görə kanadalı nazirin səsləndirdiyi cəfəng fikirlər reallıqları yox, onun adi çoğrafi biliklərdən məhrum olmasından xəbər verir. Kanada kimi soyqırımları törədən bir dövlətin Azərbaycanı etnik təmizləmədə ittiham etməsi bizim "adımı sənə qoyum, səni yana-yana qoyum" məsələni xatırladır. Onu da qeyd edək ki, tarixən Azərbaycana qarşı qərəzli, birtərəfli fikirlər səsləndirən ölkələrin belə məkrli mövqeləri həmişə həqiqət qarşısında iflasa uğramışdır. Kanada da bu aqibəti yaşamaqdan sığortalanmayıb.

Azərbaycan bu gün regionda böyük söz sahibidir, onun imzası olmadan bölgədə heç bir layihə həyata keçirilmir. Ermənistan  artıq anlamalıdır ki, onun saxta, həqiqətin hətta yanından keçməyən "ittiham"ları artıq heç nəyə yaramır. Əgər Paşinyan sülhə sarı getmək niyyətindədirsə, Fransa Kanada kimi dövlətlərin ədalətsiz çağırışlarına bel bağlamamalıdır. Fransa Kanada isə Azərbaycanı hədələmək əvəzinə, Cənubi Qafqazda barışın bərqərar olmasına çalışmalıdırlar, daha... özgənin gözündə tük axtarmamalıdırlar.

Başa düşürük ki, əgər əvvəl Kanadada ermənilərin sayı 2 min nəfərə yaxın idisə, indi bu rəqəm 100 min nəfərə çatmaqdadır. Onu da anlayırıq ki, 1930-cu ildən Sant Katerins şəhərində erməni kilsəsi fəaliyyət göstərir (Bu gün isə Kanadada erməni kilsələrinin sayı daha çoxdur). Üstəlik, bu şimal bölgəsində Aykazyan  kolleci Zoryan institutu açılmış, Kanada parlamenti ermənilərin genosidə məruz qalmasını təsdiqləyən qərar qəbul etmişdir. Ermənilər bu gün Kanadanın müxtəlif siyasi, iqtisadi mədəni həyatına soxula bilmişlər. Bu ölkədə hansı keyfiyyətləri ilə deyə bilmərik, tanınmış ermənilər çoxdur. Amma bütün bunlar əsas vermir ki, dünyanın sayılıb-seçilən, özünü demokratik sayan bu ölkə ağa qara, düzə əyri, haqqa haqsız desin.

Elə ona görə Kanadanın xarici işlər naziri  Meloni Jolinin Azərbaycanla bağlı səsləndirdiyi məlum bəyanat artıq neçə gündür ki, ekspertlər tərəfindən sərt tənqid olunur. Beynəlxalq münasibətlər sistemində tanınmış pakistanlı analitik Xalid Teymur Əkrəm  kanadalı nazirin Azərbaycanın ünvanına səsləndirdiyi fikirlərin reallıqdan uzaq olduğunu, sanksiyaların tətbiqinə çağırmasını isə erməni diasporunun təsiri altında səsləndirdiyini bildirir. Digər politoloqlar da Kanadanın xarici işlər nazirinin bəyanatını qərəzli onun səthi məlumatlara malik olması ilə bağlayır, sanki nazir kürsüsündən yox, daşnaksütyun partiyasının tribunasından çıxış etdiyini söyləyirlər.

Ekspertlər belə hesab edirlər ki, Kanadanın Qafqaz addımları bir neçə fakta bağlıdır: birincisi, bu ölkənin Fransa ilə məxfi müqaviləsi mövcuddur. İkincisi, bu, sadəcə 44 günlük müharibədən sonra Kanadanın Türkiyənin siyasətinə qarşı atdığı addımdır. Etiraf edək ki, bu iki amilin hər ikisində həqiqət payı var. Belə olmasaydı kanadalı nazir ermənilərin azərbaycanlılara qarşı apardığı etnik təmizləmələrə göz yummaz, "Ay Dat" adlı radikal erməni  təşkilatının qarşısında çıxış etməzdi.

 

Bahadur İMANQULİYEV,

Azərbaycan.-2023.- 4 noyabr, № 242.- S.6.