Bütün Azərbaycanın orduya çevrildiyi gün

Hər bir millətin tarixində uca dağ effektli, yəni baş verdiyi vaxt arxada qaldıqca böyüklüyü daha aydın görünən mərhələlər olur ki, biz hazırda onun içərisindəyik. Sözügedən mərhələnin zirvəsində isə İkinci Qarabağ savaşında qazandığımız Zəfər durur və duracaq. Çünki bundan sonra əldə ediləcək bütün, hətta özündən də böyük zəfərlərin hamısı üçün mayak o olacaq.

Bu gün Azərbaycana qarşı hibrid savaşı aparanlar bəlkə də, bizdən artıq bunun fərqindədirlər. Davranışlarına baxdıqda açıqca duyulur ki, Azərbaycanın Zəfəri onları ermənilərdən də çox narahat edir. Hətta o qədər narahat edir ki, oktyabrın 15-də Xankəndidə ən yüksək səviyyədə vurğulandığı kimi, Azərbaycana qarşı açıq düşmənçilik siyasəti yeridirlər. Onların kimlikləri də elə orada açıqlandı: "Baxın görün, bu gün Azərbaycana ən çox düşmənçilik edən hansı ölkələrdir. Həmin ölkələr ki, o vaxt -1992-1993-cü illərdə Ermənistanın yanında idi, onları işğala təhrik edirdi, işğalı dəstəkləyirdi və onlara bəraət qazandırırdı".

Cənab İlham Əliyev kimi böyük məktəb keçmiş və dünyadakı çox liderlərə diplomatiyadan dərs deyə biləcək bir dövlət başçısı adlarını çəkməsə də, "xidmət"lərini xatırlatmaqla hansılardan söhbət getdiyini göstərdiyi ölkələrin bizə düşmənçilik etdiklərini açıq şəkildə dilə gətirirsə, görün onlar bizə qarşı apardıqları hibrid savaşda hədlərini nə dərəcədə aşıblar. Niyə aşıblar, burada din təəssübkeşliyi varmı? Bəli, var. Fransa, digər yırtıcılar, onlara yandaşlıq edənlər Azərbaycanın öz torpaqları uğrunda apardığı savaşa Hantiqtoncasına, yəni sivilizasiyalararası qarşıdurma prizmasından yanaşdıqlarını gizlətmir və Ermənistanla həmrəylik sərgiləyirlər. Amma bu həmrəyliyin arxasındakı din faktoru sadəcə aysberqin görünən tərəfidir. Görünməyən, sərgilənməyən tərəfində isə o durur ki, qərbdəkilər də, iki böyük qonşumuz da Azərbaycanın İkinci Qarabağ savaşı zamanı etdiklərini Ermənistandan daha çox öz üzərlərində qələbə kimi dəyərləndirirlər. İki böyük qonşumuz ona görə belə dəyərləndirir ki, bu qələbəni neçə əsrdən sonra regionda tam şəkildə Azərbaycanmərkəzli siyasət yeritmək qüdrətində olan bir dövlətin meydana çıxdığının təsdiqi kimi qiymətləndirirlər.

Digər böyük güclərə gəldikdə, BMT Təhlükəsizlik Şurasının daimi üzvlərinin veto hüquqlarının saxlanması məsələsində qərbdəkilərlə Rusiya həmrəy davranırlar. Bu cür həmrəyliyi onlarda ancaq torpaqlarımızın işğal altında qalmasına yanaşmalarında görmüşdük. Hamısı, özəlliklə keçmiş Minsk qrupunun həmsədrləri bir ağızdan təkid və təhdidlə Azərbaycandan savaş aparmamasını tələb edirdilər. Biz isə bu tələbə boyun əymədik. Bununla da dünyanın 5-dən ibarət olmadığını göstərərək presedent yaratdıq. Təbii ki, bu, ətrafında öz milli maraqlarından çıxış edən, onların yerişini yeriyən hər hansı dövlət görmək istəməyən nəhənglərin heç birinin marağında deyil. Yəni postsovet məkanında neçə yüz ildə özmərkəzli siyasət yeridən bir dövlətin peyda olması təkcə Rusiyanın deyil, digər güclərin də arzulamadıqları haldır.

Onların haylardan alət kimi faydalanaraq apardıqları oyunları da bunu bütün çılpaqlığı ilə ortaya qoyur. Rusiyanı regiondan çıxarmağa çalışan qərbdəkilər Ermənistanın subyektə çevrilməsi üçünmü bunu edirlər? Əlbəttə yox. Çünki Ermənistan Fransanın, yaxud başqa yırtıcıların diktəsi ilə hərəkət etməkdənsə, milli maraqlarına və potensialına uyğun davranışa üstünlük verəcək.

Bir sözlə, Azərbaycan İkinci Qarabağ müharibəsində təkcə yeni regional reallıq formalaşdırmadı, həm də de-fakto qlobal konyukturanı dəyişən geosiyasi inqilab etdi. Biz bunu ona görə bacardıq ki, cənab İlham Əliyev kimi qətiyyətli, geniş vizionlu, yüksək dərəcədə informasiyalı və diplomatik incəlikləri çox gözəl bilən strateq-sərkərdəmiz var. Bunu həm də ona görə bacardıq ki, İkinci Qarabağ savaşında bütün Azərbaycan orduya çevrildi.

Ordunun xalqlaşdığı və xalqın ordulaşdığını göstərən ən dəqiq mənzərə isə Azərbaycan qadınının öz şəhid oğlunun, ərinin, qardaşının nəşini çiyinlərində əbədiyyətə yola salması idi. İlk dəfə onda gördük ki, qəhərlə qürur ikisi eyni zamanda boğazda nə cür düyünlənə bilər. Şəhid qanıyla təkcə torpağın vətənə çevrilmədiyini, həm də azərbaycanlı adlı xalqdan siyasi millət yarandığını görən gözlərimizdən kədər və sevinc yaşları birgə axdı.

Bu Zəfərimiz üçün öz canlarından keçən əbədiyyət yolçularına salam olsun! Necə ki Azərbaycan var, minnətdarlıqla anılacaqlar. Doğmaları doğmamızdır! Bu orduya, xalqın qəhrəman təmsilçiləri qazilərimizə isə sevgi və sayğılarla!

Sahib ALIYEV,

Milli Məclisin deputatı

Azərbaycan.-2022.- 9 noyabr, №246- S.7.