"Zamin Rüstəmov
2000-ci il oktyabrın
17-də doğulub" - atası
Səxavət gözləri
yol çəkərək
bildirir. Füzuli rayonunun Aşağı (Araz) Yağlıvənd kənd tam orta
məktəbini bitirib.
Hələ 7 yaşı
olanda "Cəsur ürək" filminə
baxırdıq. Filmin sonunda çevrilib mənə dedi ki, niyə bizdə
belələri yoxdur? Susdum, cavab verə
bilmədim. Anası Tənzilə dadıma yetdi. Dedi ki,
mənim balam belə qəhrəman olacaq. Uşaq gözləri parıldayaraq
səsləndi ki, mən də erməniləri buralardan qovacam.
Məktəb illərində
dərslərini hazırlayar,
boş vaxtlarında idman edərdi. Özü yaşda dostlarını başına
yığar, müharibə
səhnələri yaradaraq
"döyüşərdilər". Heç vaxt komandir olmazdı. Dostlarına "mən həmişə döyüşçüyəm",
deyərdi.
- Gözəl səsi
vardı, - anası Tənzilə bildirir. Məktəbin bütün
tədbirlərində oxuyardı.
O, muğam oxuyanda hamı susardı. Çoxları elə bilirdilər ki, Zamin müğənni olacaq. Əsgərlik yaşı çatanda, dedik ki, bəlkə
muğam üzrə təhsilini davam etdirəsən. Cavab verdi ki, qorxuram
ona kimi müharibə qurtara və düşmənə
qarşı nifrətim
təəssüflə əvəzlənə.
Yox, ana, mənim yolum qalibiyyətə qarışıb
getməkdir.
Hərbi xidmətdə
sərhəd qoşunlarının
xüsusi təyinatlılarına
cəlb edilir. Boyu 197 santimetr olan polad cüssəli
bu gəncin qarşısında bütün
sədlər zehni və gücü daxilində aciz görünürdü. İlk
bir neçə ayda artıq o, fərqlənən hərbçilərdən
idi.
- Vətən müharibəsinin
ilk günlərindən
döyüşlərdə iştirak edirdi, - əmisi Ədalət vurğulayır. Zamin tətillərdə, yolu düşəndə Sumqayıtda,
bizdə qalırdı.
Sözünün əvvəli
də, sonu da torpaq sevgisinə
bağlanırdı. Bəzən
bizləri qınayardı
da. Deyərdi necə olub ki, bir yığın
erməni bu qədər irəliləyə
bilib? Sonra əlavə edərdi ki, əmi, narahat
olma, Ali Baş Komandan əmr verən kimi düşməni yerində otuzduracağıq.
Əmisi axan göz yaşlarını
saxlaya bilmir. Dərinlikdə qalan ayrılıq hissini canlandıran yaxşı ki hisslər var imiş. Təskinlik tapdıqdan sonra söhbətinə davam edir:
- Arabir telefonla
danışırdıq. Elə
sevinclə danışırdı,
deyərdin ki, Zamin istirahətə gedib. Zəngilanın, Füzulinin azad olması uğrunda gedən döyüşlərdə
iştirak edirdi. O ərəfədə bacısı
Təhminəyə zəng
vurub deyib ki, anaya deyərsən
oğlu Füzulini düşməndən aldı.
23 oktyabrda Zamin
döyüş tapşırığını
yerinə yetirən zaman düşmənin mühasirəsinə düşür.
Gərgin döyüşdə
yoldaşları şəhid
olur. O isə son damla qanına
qədər döyüşür.
- Zamin həmişə
qəribəlikləri sevərdi,
- deyən əmisi Ədalət bildirir ki, onun ölümü
də sanki xoşladığı detallarla
dolu oldu. Səhvən Zaminin nəşini aparıb Lənkəranda dəfn edirlər. Sonra həmin əsgərin əsirlikdə olduğu məlum olur. Qəbri açdıqdan sonra onun Zaminə
məxsus olduğu bilinir.
Zaminin döyüş
şücaəti dövlətimiz
tərəfindən yüksək
qiymətləndirilib. O, "Vətənə xidmət"
ordeni, Füzuli və Zəngilanın azad edilməsinə görə medalları ilə təltif olunub. Hazırda Yağlıvənd kəndində
Zaminin xatirə kompleksi yaradılıb. Məktəbli gənclər,
yeni ailə quranlar oranı ziyarət edir, məzarı üzərinə
tər çiçəklər
düzürlər.
Beləcə, qəhrəman
olmaq istəyən bir gənc həyatının
ucalığına yüksəldi.
Şəhidlik zirvəsində
dolaşan oğulların
yaratdıqları ömürlərinin
heyrət doğuran məqamı isə gələcək nəsillərə
bir məktəb olacaq.
Akif ƏLİYEV,
Azərbaycan.-2024.-
20 iyul (№ 151).- S.11.