Fransaya Cənubi Qafqazda yer yoxdur

 

 

Normal ağlı olan kəs ya dövlət bir dəfə səhv etdisə, gərək ikinci dəfə onu təkrarlamasın. Çünki ikinci dəfə eyni səhvi təkrar etmək bağışlanmır. Hazırda Ermənistan ikinci dəfə eyni səhvi təkrar etmək istəyir. Ölkəmiz xalqımız üçün böyük uğurla yekunlaşan İkinci Qarabağ müharibəsində məğlub olan Ermənistan yenə "revanşizm" xəstəliyinə tutulub. Ha "müalicə" olunsa da, bu azardan qurtula bilmir. Çünki tələbləri qarşısında baş əydiyi Fransa ona "müalicə" kursunun başa çatmasına imkan vermir.

2020-ci ilin 10 noyabr tarixində kapitulyasiya aktına imza atmaqla özü məğlubiyyətini etiraf etmiş Ermənistan yenidən "revanşizmə" hazırlaşır. Görünür Ermənistan 44 günlük Vətən müharibəsində, həmçinin ondan sonrakı antiterror tədbirlərində aldığı məğlubiyyətdən, verdiyi itkilərdən düzgün nəticə çıxarmayıb. Əgər düzgün nəticə çıxarsaydı, işğalçılıq siyasətindən əl çəkərdi, yenidən silahlanmazdı.

Müxtəlif mətbuat orqanlarında xarici ölkələrdən silah alması almaq istəyi ilə bağlı yayılan məlumatlar doğrudan da, Ermənistanın  yenidən revanşizmə can atdığını bir daha təsdiqləyir. Baş nazir Nikol Paşinyan hökumətin iclasında bildirib ki, bəzi ölkələr, o cümlədən müttəfiqləri öncədən sifariş alsa da, yüz milyonlarla dollar dəyərində silahı tədarük etməkdən imtina ediblər. Görünən odur ki, Ermənistan hakimiyyətinin revanşizm üçün başlatdığı "hazırlıq kampaniyası" istədiyi formada getmir. Bunun isə obyektiv subyektiv səbəbləri mövcuddur. Paşinyan bir əlində iki qarpız tutmağa çalışır. Eyni anda həm Fransaya, həm digər ölkələrə sığınmaq istəyir. Hadisələrin gedişi göstərir ki, gedəcəyini müəyyənləşdirə bilməyən Ermənistan qeyri-müəyyənlik yolundadır.

Son hadisələr göstərir ki, Ermənistan yavaş-yavaş Rusiyaya arxa çevirir. Görünür ki, Fransanın verdiyi vədlər daha cəlbedicidir. Makron yağlı vədləri ilə Paşinyanı aldada bilir. Bir müddət əvvəl Fransa Ukrayna cəbhəsində bir işə yaramayan, texniki göstəriciləri müharibə zərbələrinə tab gətirməyən zirehli maşınlarını Ermənistana göndərmişdi. Təkcə yerli deyil, xarici hərbi ekspertlər bu döyüş maşınlarının həqiqətən zəif olduğunu qeyd edirdilər. Ekspertlərin dedikləri çox inandırıcı idi. Çünki əgər bu zirehli texnikaların döyüş qabiliyyəti yüksək olsaydı, onu ukraynalı hərbçilər geri qaytarmazdılar. Ukraynadan fərqli olaraq Ermənistan bu silahları çox sevinə-sevinə alır. Ermənilərdən daha çox erməni kimi addımlar atan Fransa prezidenti Emmanuel Makron arsız-arsız Ermənistana silah tədarükünü davam etdirəcəklərini söyləyib. Bu da Makronun Ermənistana verdiyi növbəti şirin vəddir. Belə götürəndə, Fransa Ermənistanla lap uşaq kimi davranır. Ermənistan bir az ağlayıb-sızlayan kimi Fransa onun qucağına beş-on ədəd maşın atır ki, bir az ora-burasına baxıb başı qarışsın. Ermənistan da Fransanın verdiyi bu texnikalarla başını qatır.

Əslində isə Fransanın Ermənistanı silahlandırmaqda əsas mədsədi Cənubi Qafqazda möhkəmlənməkdir. Ermənistanın əli ilə Rusyanın bazalarını buradan çıxarıb öz qüvvələrini orada yerləşdirməkdir. Təbiidir ki, bütün bunlar Fransanın xam xəyallarından başqa bir şey deyil. Son davranışlarına dərindən fikir verəndə aydın görünür ki, Ermənistan milli təhlükəsizlik maraqlarını təmin etməyə qadir olmayan ölkədir. Rusiya tərəfindən süni yaradılmış bu qondarma "dövlət" hazırda özünü müdafiə etməkdə aciz duruma düşüb. Buna görə gah Fransaya, gah da başqa Qərb ölkələrinə üz tutub yalvar-yaxar edir. Bu da ondan qaynaqlanır ki, erməni əxlaqı həmişə başqalarına sığınmaq "ənənə"si üzərində formalaşıb.

Təbii ki, başqalarının himayəsinə vərdişli olan Ermənistan nəsə bir dara düşən kimi dərhal isterik şəkildə yeni "təhlükəsizlik çətiri" axtarır. Rəsmi İrəvan hətta Fransanın "təhlükəsizlik çətiri"nin altına girə bilsə belə, bu, Ermənistanı qoruya biləcək müdafiə sistemi deyil. Çünki Fransanın Ermənistanı müdafiə etmək imkanları rəsmi İrəvanın ümidlərini doğruldacaq səviyyədə deyil. üstəlik, Fransa özü hazırda müəyyən təhlükəsizlik problemləri ilə üzləşib. Neçə vaxtdır ki, bu ölkədə etirazlar səngimək bilmir. Digər bir tərəfdən Afrikadan qovulan Fransa hazırda beynəlxalq məkanda nüfuzunu imicini sürətlə itirir. Görünür rəsmi Paris itirdiyi beynəlxalq imicini məhz Cənubi Qafqazda bərpa edə biləcəyinə ümid bəsləyir. Bu məqsədlə əsas dayaq nöqtəsi kimi məhz Ermənistanı seçir. Tələm-tələsik Ermənistana yerləşməyə can atan Fransa rəsmi İrəvanı yerinə yetirə bilməyəcəyi vədlərlə aldadır.

Fransa Ermənistanı intensiv şəkildə silahlandırır. Əvəzində isə rəsmi İrəvandan Azərbaycana qarşı hərbi təxribatlar törətməyi və Qafqazda yeni savaşa nail olmağı tələb edir. Ancaq bu silahlanmanın Ermənistana Qafqaz savaşında hərbi qələbə qazandıra biləcəyinə yalnız sadəlövhlər inana bilər.

Fransanın hesabına yenə də revanşizmə can atan Ermənistanı sonda yalnız və yalnız məğlubiyyət gözləyir. Parisin gurultulu bəyanatlarından bu günə qədər İrəvan faktiki olaraq heç nə qazanmayıb. Heç sabah da qazanmayacaq. Çünki Fransanın yalan vədləri Ermənistanı regional istisadi layihələrdən kənarda qoyur. Onu uçuruma doğru aparır. Fransanın təhrikləri sülh müqaviləsinin bağlanmasını da uzadır. Hadisələrin gedişindən aydın görünən odur ki,  Fransa Ermənistan vasitəsi ilə Cənubi Qafqazda çirkin oyun qurmağa çalışır. Amma Fransa heç vaxt məqsədlərinə çatmayacaq. Rəsmi Parisin qurmaq istədiyi çirkin oyunların qarşısı Azərbaycan və Türkiyə tərəfindən qətiyyətlə alınır və alınacaq. Hər şeyə hakim olan zaman və hadisələrin gedişatı göstərir ki, Fransaya Cənubi Qafqazda yer yoxdu.

 

Vahid MƏHƏRRƏMOV,

Azərbaycan.-2024.- 7 mart, № 52.- S.6.