Gənc qızın rənglər dünyasına sevgisi

 

 

Gülay Mikayıllı Bakı şəhərindəki 236 nömrəli orta məktəbin səkkizinci sinfində oxuyur. Ömrünün 15-ci payızını yaşayan gənc qız kiçik yaşlarından rəssamlıq istedadı bacarığı ilə diqqəti özünə cəlb edib. Aylar, illər ötüb arxada qaldıqca onun bacarıq istedadı daha da artaraq şaxələnib. Rəssamlıq sənətinə böyük maraq göstərən Gülay rəsm əsərləri çəkməklə yanaşı, həm bir-birindən maraqlı əl işləri görür. Bütün bunlarla bərabər, Gülay dərslərini yaxşı oxuyur. Ən çox sevdiyi fənn riyaziyyatdır. Riyaziyyatla rəssamlığa olan sevgisinin qarşısında yəqin ki, bərabərlik işarəsi qoymaq olar.

Söhbətimiz zamanı Gülay rəssamlığa olan marağından söz açdı. Dedi ki, kiçik yaşlarından rənglər dünyasına, rəssamlığa böyük sevgisi olub: "Gördüyüm gözəl mənzərələr, rənglər məni özünə çəkib. Altı-yeddi yaşımdan könlümü oxşayan gözəl mənzərələri kətan üzərinə köçürürəm. İlk cəhdlərim uğurlu alındı. Valideynlərim, dostlarım çəkdiyim mənzərələri bəyəndilər. Doğmalarımdan eşitdiyim xoş sözlər məni bu sənətə daha da həvəsləndirdi. Həmişə düşünürdüm ki, bacarığımı daha da təkmilləşdirmək peşəkalığımı artırmaq üçün öz üzərimdə xeyli işləməliyəm. Həyatda hansısa bir uğur qazanmaq istəyirsənsə, gərək biliklərini daim artırasan, sevdiyin peşənin sirlərini dərindən öyrənəsən. Üzərimdə çalışdıqca hiss edirdim ki, bacarığım artır, vərdişlərim təkmilləşir. Əvvəlki günlər mənə bir az çətin görünən, xeyli vaxtımı aparan mənzərələri indi daha tez çəkirəm. Çalışqanlıq həmişə müsbət nəticələr verib. Ona görə hər gün bu sahədə yeni biliklər öyrənir, yeni vərdişlərə yiyələnirəm. Təcrübə səriştəm artıqca rəsmləri daha da böyük həvəslə çəkirəm".

44 günlük Vətən müharibəsində Azərbaycan Ordusunun Müzəffər Ali Baş Komandan İlham Əliyevin sərkədərliyi ilə düşmən üzərində qazandığı qələbə hamı kimi Gülay Mikayıllını da çox sevindirib. Müharibənin davam etdiyi günlərdə Gülay da, onun sinif yoldaşları da əsgərlərə yardım göndəriblər. Şagirdlər hərbçilərin döyüş əzmini artırmaq üçün Zəfər qoxulu məktublar yazıblar.

Qarşıdan 8 Noyabr - Zəfər Günü gəlir. Bu əlamətdar günlə əlaqədar gənc rəssamın oxuduğu məktəbdə sərgi təşkil olunacaq. Gülay da bu sərgidə fəal iştirak edəcək. İndi məktəbli qız musiqi beşiyimiz olan Şuşanın, qələbəmizin rəmzi olan xarıbülbülün, Ağdam məscidinin təsvirini Qarabağın başqa gözəl mənzərələrini kətan üzərinə köçürür.

İnanırıq ki, Gülayın çəkdiyi rəsm əsərləri sərgidə rəğbətlə qarşılanacaq, daha çox baxılacaq daha çox seviləcək. Çünki gənc rəssam bu əsərləri gözəl Qarabağımızı sevə-sevə çəkib. Bütün bunlar Gülayın vətənpərvərliyindən, yurda, torpağa bağlılığından xəbər verir. 

Söhbət zamanı Gülayın rənglərə olan sevgisini aydın şəkildə hiss etdik. Məktəbli qız deyir ki, bəlkə onu sənət aləminə gətirən rənglərə bəslədiyi sevgi oldu. Rənglərlə işləmək, rəngləri bir-birinə qatıb rəng almaq ondan yeni rəsm əsərləri çəkmək ruhuna sakitlik verir, yeni yaradıcılıq yollarına səsləyir. Bəzən hansısa bir mənzərəni çəkmək üçün xeyli düşünməli olur. Bu düşüncələrdən yeni əsərlərin ideyaları doğulur. Sonra fırçanı əlinə alıb işə başlayır. Fırçanın ucunda rənglər bir-birinə qarışır, həmin anlarda qarşısında yeni mənzərələr açılır. Bax, bu mənzərədən yeni əsərlər yaranır.

Rəssamlığa böyük sevgisi olan Gülay dərslərdən vaxt tapanda dünyaca məhşur olan rəssamların həyat yaradıcılığı ilə yaxından tanış olur. Məşhur rəssamlar Leonardo da Vinçinin "Mono Liza", Johannes Vemeerin "İnci sırğalı qız" başqa əsərlərini çox bəyənir, çox sevir. Azərbaycan rəssamlarından Səttar Bəhlulzadə, Bəhruz Kəngərli, Əzim Əzimzadə, Güllü Mustafayeva, Kamil Əliyevin onlarca başqalarının həyat yaradıcılıqlarını örnək seçən Gülay özünün gələcək yaradıcılıq yollarına böyük ümidlə baxır. İnanır ki, bu yollar onu yeni-yeni uğurlara qovuşduracaq.   

Qeyd etdiyimiz kimi, Gülay Mikayıllı təkcə müxtəlif mövzularda çəkdiyi rəsm əsərləri ilə kifayətlənmir. Gənc rəssam həm muncuqlardan, kağızdan bir-birindən maraqlı əşyalar fiqurlar düzəldir. Gülay təkcə çəkdiyi əsərləri ilə deyil, həm əl işləri olan fiqur əşyalarla da yaşından xeyli qabağa gedib. Böyük zəhmət bahasına başa gələn bu əsərlər gələcəyə ünvanlanmış parlaq arzu istəklərlə yaşayan Gülayın yüksək istedadından qeyri-adi bacarığından xəbər verir. Təbiidir ki, bütün bunlar məktəbli qızın sənət yollarında atdığı ilk kövrək addımlardır. Zaman keçdikcə sənət yolunda atılan bu addımlar daha da möhkəmlənəcək, daha da bərkiyəcək.

Gülayın muncuqlardan düzəltdiyi əşya fiqurlara diqqət heyrətlə baxırıq. İlk baxışda bəlkə bunları düzəltmək çoxlarına asan gələr. Amma diqqət yetirəndə görürsən ki, yox, bu işləri görmək elə asan deyilmiş. Bu fiqurları düzəltmək sənət adamından böyük səbir istedad tələb edir. Yəqin ki, bunu heç hamı bacarmaz. Eyni rəngli muncuqdan düzəldilmiş qadın çantası onun xeyli zamanını əlindən alsa da, gözəl bir sənət əsəri meydana gəlib. Muncuqlardan düzəldilmiş gülqabı, üzük, sırqa, balıq, qurbağa, tısbağa, dovşan, timsah, cizgi filmlərinin qəhrəmanları olan Maşa, ayı başqa fiqurlar bir daha Gülayın istedadlı bacarıqlı olduğunu sübut edir. Məktəbli qızın qoz qabığının içinə yerləşdirdiyi kitab rəfi daha çox marağımıza səbəb oldu. G.Mikayıllı düzəltdiyi bu əşyalarla qədim el sənətinə yeni töhfələr verir, yeni naxışlar vurur. Sanki irigövdəli ağaclarda tər pöhrələr bitir. Kiçik qardaşı Ömər bacısının böyük maraq doğuran əl işlərinə, çəkdiyi rəsmlərə baxdıqca onun da könlündə rəssam olmaq istəyi yaranır. O da insanları heyran qoyan bu sənətə böyük maraq göstərir. Kim bilir, bəlkə Ömər gələcəkdə rəssam olacaq.

Gülay düzəldirsə, çəkirsə, bütün işləri ürəkdən, sevə-sevə görür. Elə buna görə hər şey uğurlu alınır. O, hələ çox gəncdir. Böyük mənalarla dolu olan həm yaradıcılıq, həm həyat yolları hələ qarşıdadır. İnanırıq ki, məktəbli qız ömrünün qarşıdakı illərində qazanacağı uğurları ilə anası Mətanəti, atası Anarı bol-bol sevindirəcək. Bu gün onun çəkdiyi əsərlər orta təhsil ocaqlarında keçirilən sərgilərdə nümayiş etdirilir. Amma gün gələcək ki, Gülayın əsərləri həm ölkəmizdəki, həm dünyadakı böyük sərgi salonlarına ayaq açacaq...

 

 

 

V.MƏHƏRRƏMOV,

Azərbaycan.-2024.- 23 oktyabr (№ 233).- S.15.