Şahbuz həm də qədim
tarixi ilə öyünür
Şahbuz
torpağı təbiətin əsrarəngiz gözəllikləri
ilə zəngindir, zəngin flora və faunaya malikdir. Daha
çox isə dağların şəffaf göz yaşı
olan bulaqları ilə ad-san qazanıb. Uca dağlar,
şiş qayalar burada tarixən həm də etibarlı
istehkam rolunu oynayıb... Bu mənada, rayon ərazisi qədim
zamanlardan əcdadlarımızın diqqətini cəlb edib.
Oğuz-türk tayfalarının məskunlaşdıqları
ilkin ərazilərdən biri olub.
"Şahbuz"
sözünün mənası bu deyilənləri təsdiqləyir.
Tədqiqatçı alimlərin fikrincə, bu sözün
kökü qədim türk tayfalarından olan "bozuq"la
bağlıdır. "Şah" sözü isə burada
böyük (böyük tayfa) mənasında izah edilir.
"Boz", yaxud "buz" toponim mənşəli adlar
ölkəmizin digər bölgələrində də
yayılıb. Babək rayonunda Buzqov, Bakı şəhərində
Buzovna, Tovuzda Bozlar, Göygöl tərəflərdə isə
Bozluq kəndi...
"Şahbuz"
sözünün mənası ilə bağlı maraqlı rəvayət
də danışırlar: "Bir gün şah ağır xəstələnir.
Qızdırma içərisində yandığından
huşsuz halda tez-tez "buz gətirin, buz gətirin", -
deyir. Yayın qızmar günlərində buz harada idi? Amma
şah da külli-ixtiyar sahibi idi, nə istəsəydi, yerin təkində
olsaydı belə, gərək tapılaydı. Belə də
olur. Vəzir-vəkil hər yerə çaparlar göndərir.
Adamlar dağlarda xəstə şaha buz axtarırlar. Deyilənə
görə, o buzu bu ərazidən tapırlar, elə o vaxtdan
da bu yerlər Şahbuz adlanır".
Dağ
rayonu olan Şahbuzda insan yaşayışının neçə
min illərlə tarixə malik olmasını Kükü,
Sarıdərə, Kolanı, Ağbulaq, Qarnıyarıq,
Govurqala, Şamlar adlı qədim yaşayış məskənlərində
aparılan arxeoloji qazıntılar da sübut edir.
Qazıntılar nəticəsində eramızdan əvvəl
üçüncü-ikinci minilliklərə aid edilən bir
çox maddi mədəniyyət nümunələri
tapılıb. Onların bir çoxu boyalı qablar mədəniyyəti
dövrünə məxsusdur. Arxeoloqların fikrincə, bu
yerlərdə insanlar tariximizin eneolit, tunc və dəmir
dövrlərində məskunlaşıblar.
Kükü
nekropolundan iri monoxram boyalı küpə və boz rəngli
qablar, heyvan sümükləri ilə yanaşı, tunc nizə
ucluqları və sancaqlar aşkar olunub. Maddi mədəniyyət
nümunələrinin təhlili ərazidə dörd min il
bundan əvvəl insan yaşayışı olduğunu
göstərir. Eramızdan əvvəl birinci
minilliyə aid arxeoloji abidə hesab olunan Kolanı nekropolunda
isə daş qutu qəbirlərin içərisində cəhrayı
rəngli gil məmulatları ilə yanaşı, tunc silah və
bədii tərtibatda hazırlanmış bəzək əşyaları
(boyunbağı, üzük, sırğa, bilərzik), quş
fiqurları, obsidan lövhələr, ox ucluqları,
balıqqulağından hazırlanmış muncuqlar aşkar
edilib. Son tunc və ilk dəmir dövrünə aid edilən
daş qutu üzərində sxematik şəkildə çəkilmiş
atlı rəsmi və müxtəlif piktoqrafik işarələr
qeydə alınıb. O sənətkarlıq xüsusiyyətlərinə
görə Gəmiqaya rəsmləri ilə eyniyyət təşkil
edir. Batabat yaylağında tuf qayalar üzərində
külüng tipli metal alətlə qazılan, dörd otaqdan
ibarət olan və bu günümüzədək gəlib
çatan Fərhad evi də tariximizin dərin qatlarından
soraq verir. Şapur qalası isə daha çox müdafiə
istehkamı olub.
Qızıl
Qışlaq kəndi yaxınlığında Sarıdərə
nekropolunda vahid dəfn adətinin mövcudluğu qeydə
alınıb. Buradakı abidələrdən boz rəngli gil
qab qırıqları, möhrə döşəmə
üzərində skelet qalıqları, cəhrayı rəngli
əqiqdən hazırlanmış muncuqlar, dən
daşları aşkarlanıb. Ağbulaq kəndində
tapılan küp qəbirlər, tunc bəzək əşyaları,
möhür və mis pullar isə bu yerlərin bir vaxtlar Qafqaz
Albaniyasının tərkibində olduğunu göstərir.
Rayon
ərazisində tariximizin orta əsrlər dövrünə
aid abidələr də çoxdur. Quzey, Eyvaz, Yarnıx,
Keçili, Kələkli, Məzrə, Xarabalıq
yaşayış yerlərini buna misal göstərmək olar.
Arınc, Batabat, Qanlıgöl, Nursu və digər yerlərdən
əldə olunan nümunələr də tariximizin qiymətli
yadigarlarına çevrilib. Onların bir çoxu məzarüstü
abidələrdən, qoç fiqurlardan ibarətdir. Bir
sözlə, bölgə ərazisində hər daşın
altında, qayanın üzərində tarix yaşanıb.
Rayon
Tarix-Diyarşünaslıq Muzeyinin ekspozisiyasında nümayiş
etdirilən eksponatların bir hissəsi arxeoloji
qazıntılar nəticəsində əldə olunan maddi-mədəniyyət
nümunələridir. Bu sahədə tədqiqatçı
arxeoloq-alimlərdən, AMEA-nın müxbir üzvi Vəli
Baxşəliyevin və tarix elmləri doktoru Əziz Novruzlunun
xidmətləri daha çoxdur. Onlar arxeoloji qazıntılar nəticəsində
əldə etdikləri maddi-mədəniyyət nümunələrinin
bir çoxunu bu muzeyə bağışlayıblar.
1982-ci
ildən fəaliyyətə başlayan muzeyin
ekspozisiyasında indi 4 minə qədər eksponat
nümayiş etdirilir. Son illər muzey üçün yeni
bina inşa olunub, oradakı eksponatlar altı bölmədə
yerləşdirilib. Daş dövrünə aid eksponatlar
arxeoloji qazıntılar nəticəsində əldə olunan
maddi-mədəniyyət nümunələridir. Orta əsrlər
dövrünə aid edilən eksponatların bir qismi
arxeoloqların əməyi sayəsində ortaya
çıxarılıb. Bu eksponatlar arasında
Durna çırağı və digər məişət əşyaları,
gümüş kəmərlər, silah nümunələri də
var. Üzərində heyvan nümunələri əks olunaraq
xeyrin şərə qarşı mübarizəsini tərənnüm
edən xovsuz xalça nadir eksponatlardan sayılır. Onun
üzərinə ərəb əlifbası ilə bəzi
sözlər toxunub. Aydın olur ki,
xalçaçılıq bölgədə orta əsrlərdə
adamların yiyələndikləri sənət növlərindən
biridir. Hazırda bir çox kəndlərdə bu sənət
fərdi adamlar tərəfindən yaşadılır.
Toxuculuq alətləri isə sənətkarların malik
olduqları kustar texnologiyadan soraq verir. Qədim milli musiqi alətlərimiz
hesab olunan - qarazurna, qaval, balaban, tulum, sədəfli saz da bu
bölmədə nümayiş etdirilir.
Müasir
dövrümüzü əhatə edən bölmədəki
eksponatlar da zənginliyi ilə diqqəti cəlb edir.
Buradakı guşələrdən biri xalqımızın
ümummilli lideri Heydər Əliyevin Şahbuz rayonuna səfərlərini
əks etdirir.
Xalq
şairi Məmməd Araza həsr olunan guşədə isə
onun fotoşəkilləri, əlyazmaları, kitabları
toplanıb. Doğma diyarın təbiətinə, gözəlliyinə
həsr olunan şeir nümunələri də eksponatlar
sırasındadır.
Torpaqlarımızın
ərazi bütövlüyü uğrunda döyüşlərdə
qəhrəmanlıq göstərərək şəhidlik
zirvəsinə ucalan gənclərin əziz xatirəsi də
unudulmayıb. Onlar üçün xüsusi guşə
yaradılıb. Guşədə toplanan sənədlər,
şəkillər 20 şəhid övladımızın
mübarizliyindəın, qəhrəmanlığından
danışır. Onların hər biri Vətən
torpağının ayrı-ayrı bölgələrində
qəhrəmanlıqla döyüşüb. Afət
Hacıyev Ağdam, Vahid Ələkbərov Sədərək,
Afət Hüseynov isə Ağdərə uğrunda
döyüşlərdə düşmən gülləsinə
tuş gəliblər.
Şahbuz
bölgəsinin qədim oğuz-türk tayfalarına məxsusluğunu
rayon mərkəzindəki mədəniyyət və istirahət
parkında nümayiş etdirilən daş abidələr -
qoç fiqurlar da təsdiq edir. Sakinlər isə belə qədim
və şərəfli tarixə malik yurdda yaşamaları ilə
haqlı olaraq qürur hissi keçirirlər.
Məmməd MƏMMƏDOV
Azərbaycan.- 2009.- 11 dekabr.- S. 4.