Konstitusiya islahatı ictimai
maraqların diktə etdiyi obyektiv zərurətdir
İnsan hüquq və
azadlıqlarının təminatı qloballaşan dünyada
demokratik inkişafın ayrılmaz hissəsinə, bəşəriyyətin
mənəvi, hüquqi və siyasi ideallarının ali təzahürünə
çevrilməklə, vətəndaş cəmiyyətinin
yetkinliyinin başlıca meyarına çevrilmişdir. Qloballaşan
dünyada hər bir dövlətin beynəlxalq münasibətlər
sisteminə qatılması, maraq və mənafelərini
hüququn verdiyi imkanlar hesabına təmin etməsi, sivil birgəyaşayış
normaları ilə tənzimlənən dünya siyasətində
iştirakı ilk növbədə onun daxili siyasətindən,
demokratik normalara, insan hüquq və azadlıqlarına necə
əməl etməsindən asılıdır. Bu gün
iqtisadi, siyasi və sosial inkişaf səviyyələrinin
müxtəlifliyinə, liberal dəyərlərin mənimsənilməsi
göstəricilərinin fərqliliyinə baxmayaraq, demək
olar ki, bütün ölkələr insan haqlarına sadiqliklərini
birmənalı bəyan etmişlər.
Bütün sivil dövlətlərdə
ümumi qayğı və məsuliyyət predmeti kimi nəzərdən
keçirilən bu meyarlar hüquqi dövlət və vətəndaş
cəmiyyəti quruculuğu yolu ilə inamla irəliləyərək
ciddi uğurlara imza atan müstəqil Azərbaycanın
ictimai-siyasi həyatında da özünə möhkəm yer
tapmışdır. Ümummilli lider Heydər Əliyev
1993-cü ilin iyununda xalqın təkidli tələbi ilə
hakimiyyətə qayıtdıqdan sonra ölkədə qanunun
aliliyinin təmin olunmasını, vətəndaş hüquq
və azadlıqlarının yüksək səviyyədə
qorunmasını özünün başlıca fəaliyyət
prinsiplərindən biri elan etmiş, bu ali məqsədlərin
gerçəkləşdirilməsinə yönəlmiş
çoxşaxəli islahatların həyata keçirilməsini
daim nəzarətdə saxlamışdır.
Bir ictimai-iqtisadi formasiyadan
digərinə keçidlə bağlı Azərbaycanda yeni
iqtisadi və siyasi-hüquqi münasibətlər sisteminin
formalaşması paralel olaraq respublikada demokratik cəmiyyətin
mühüm atributu olan, vətəndaş cəmiyyətinin bərqərar
edilməsini, xalqın iradəsinin ifadəsi kimi qanunların
aliliyini təmin edən hüquqi, dünyəvi dövlət
quruculuğunu, vətəndaşların layiqli həyat səviyyəsini
təmin edən yeni milli Konstitusiyanın qəbulunu da ciddi zərurətə
çevirmişdi. Bu reallığı düzgün dəyərləndirən
ümummilli lider Heydər Əliyev dövlətin təməlinin
möhkəm hüquqi əsaslar üzərində
qurulması üçün, ilk növbədə, müstəqil
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasının
hazırlanaraq qəbul edilməsini vacib saymışdır.
1995-ci ilin iyulunda
yaradılmış Konstitusiya Komissiyasının iclasında
çıxış edən ulu öndər Heydər Əliyev
dəyərli tövsiyələrini, məsləhətlərini
vermiş, Əsas Qanunun hazırlanmasında həm ölkənin
tarixi keçmişindən, milli dəyərlərindən, həm
də ümumbəşəri dəyərlərdən,
demokratik dövlətlərin təcrübəsindən istifadəni
mühüm vəzifə kimi irəli sürmüşdür.
1995-ci ilin 12 noyabrında referendum yolu ilə qəbul
edilmiş müstəqil Azərbaycan Respublikasının
Konstitusiyası da məhz bu mütərəqqi ideyalara -
müasir dünyanın sivil dəyərlərinə və qanun
yaradıcılığı təcrübəsinə,
xalqın çoxəsrlik dövlətçilik ənənələrinə,
milli və ümumbəşəri prinsiplərə söykənərək
demokratik, hüquqi, dünyəvi dövlət quruculuğu
üçün möhkəm təməl
yaratmışdır.
İlk milli Konstitusiyanın
preambulasında dövlətin müstəqilliyinin və
suverenliyinin qorunması, hüquqi, demokratik quruluşa təminat
vermək, hüquqi dövlət qurmaq, insan
hüquqlarının təminatlı müdafiəsinə, vətəndaş
cəmiyyətinə nail olmaq kimi mühüm vəzifələr
bəyan edilmişdir. Əsas Qanunda Azərbaycanın demokratik
yolla inkişafının qaçılmaz olduğunu nəzərdə
tutan şərt ali hakimiyyətin xalqa məxsus
olmasının birmənalı şəkildə təsbit
edilməsidir. Eyni zamanda, Konstitusiyada öz müqəddəratını
sərbəst və müstəqil müəyyənləşdirmək
Azərbaycan xalqının suveren hüququ kimi qeyd olunur. Mühüm
məsələlərdən biri də xalqın hüquq və
mənafeləri ilə bağlı hər bir məsələnin
referendum yolu ilə həll edilməsi və xalqı təmsil
etmək hüququnun yalnız onun seçdiyi nümayəndələrə
verilməsidir.
Konstitusiyanın yüksək
məziyyətləri insan və vətəndaş hüquqlarının
kifayət qədər aydın və sadə şəkildə
təsbit olunması və bunun dövlətin ali məqsədi
elan edilməsidir. Konstitusiyanın 12-ci maddəsində
göstərilir ki, insan hüquq və azadlıqlarının
qorunması Azərbaycan dövlətinin ali məqsədidir. Ümumilikdə,
Konstitusiyada əksini tapmış maddələrin
üçdə birinin sırf insan hüquq və
azadlıqları ilə bağlı olması da bu
reallığı bir daha təsdiqləyir. İnsan
hüquqlarına belə həssas münasibət inkişaf
etmiş bir sıra dövlətlərin konstitusiyalarında bu
dərəcədə aydın, dəqiq və genişliyi ilə
əksini tapmamışdır. Məhz bu keyfiyyətlərinə
görə Əsas Qanunumuz dünya dövlətlərinin,
nüfuzlu beynəlxalq təşkilatların, təcrübəli
ekspertlərin diqqətini çəkmişdir. 1998-ci il
fevralın 10-da Azərbaycanda ölüm hökmünün ləğv
edilməsi, az sonra - iyunun 18-də isə Azərbaycanda insan
hüquqlarının müdafiəsi ilə bağlı
Dövlət Proqramının qəbul edilməsi bu ali məqsədlərin
bir daha təsdiqi olmuşdur. Konstitusiya ali hüquqi sənəd
olaraq respublikada yeni dövrün tələbləri ilə
uzlaşan məhkəmə-hüquq islahatlarının
aparılmasını da təmin etmişdir.
"Məhkəmələr
və hakimlər haqqında" Qanunun qəbulu ilə bu sahənin
müasirləşdirilməsi, üçpilləli məhkəmə
sisteminin formalaşdırılması, hakimlərin test
üsulu ilə, şəffaf və demokratik şəraitdə
seçilməsi, onların sosial vəziyyətinin
yaxşılaşdırılması istiqamətində
mühüm addımlar atılmışdır.
İctimai münasibətlərin
dinamik inkişafı - sosial-iqtisadi tərəqqinin
başlanması, ölkənin siyasi və hüquqi sisteminin əhəmiyyətli
dərəcədə təkmilləşməsi, Avropa
Şurasına üzvlüklə əlaqədar Avratlantik məkana
inteqrasiyanın sürətlənməsi və digər
mühüm yeniliklərin Əsas Qanunda adekvat əksini
tapması məqsədilə hələ 2002-ci il avqustun 24-də
Konstitusiyaya əlavə və dəyişikliklərlə əlaqədar
referendum keçirilmişdir. Bu referendumun nəticəsi kimi
Konstitusiyaya insan hüquq və azadlıqlarının daha səmərəli
təminatına xidmət edən, obyektiv reallıqdan irəli
gələn bir sıra mütərəqqi əlavə və
dəyişikliklər edilmişdir.
Bunlar proporsional seçki
sisteminin ləğvini, müstəsna hallarda ölkə
Prezidentinin səlahiyyətlərinin Baş nazirə keçməsini,
eləcə də prezident seçkilərinin nəticələrinin
sadə səs çoxluğu - "50 faiz +1 səs"
prinsipi ilə hesablanmasını nəzərdə tuturdu. Konstitusiya
islahatı həmçinin hökumətin Milli Məclis
qarşısında hesabatla çıxış etməsi, siyasi
partiyaların ləğvi səlahiyyətlərinin Konstitusiya
Məhkəməsindən alınaraq ümumi yurisdiksiyalı
məhkəmələrə verilməsi, respublika
Prokurorluğunun qanunvericilik təşəbbüsü ilə
çıxış etmək səlahiyyətinə malik
olmasını, hər kəsin Konstitusiya Məhkəməsinə
birbaşa müraciət etmək imkanının
yaradılması kimi vacib məsələləri əhatə
etmişdir.
Ötən 7 il Konstitusiyaya əlavə
və dəyişikliklərin cəmiyyət üçün
müstəsna əhəmiyyətini, faydasını təsdiqləməklə
yanaşı, bu sahədə dövrün tələbi ilə
səsləşən bəzi islahatların aparılmasını
obyektiv zərurətə çevirmişdir. 2003-cü ildən
Azərbaycanda demokratik transformasiyanın yeni mərhələsinin
başlanması, hüquqi, siyasi və iqtisadi islahatların
paralel şəkildə aparılması, cəmiyyətdə
siyasi mədəniyyətin, demokratik təfəkkürün
güclənməsi, ən əsası isə vətəndaşların
həyat tərzində əhəmiyyətli müsbət dəyişikliklərin
qabarıq duyulması keyfiyyətcə yeni mərhələdə
Konstitusiyaya müəyyən pozitiv əlavə və dəyişikliklərin
edilməsinə yaranmış sosial ehtiyacı da qabarıq
şəkildə üzə çıxarır.
Azərbaycan Respublikası
Konstitusiyasına əlavələr və dəyişikliklər
edilməsi ilə bağlı 2009-cu il martın 18-nə təyin
olunmuş ümumxalq səsverməsi də məhz ölkədə
həyata keçirilən hərtərəfli islahatların
demokratik, liberal mahiyyətindən irəli gəlir.
Əsas Qanuna təklif edilən
əlavə və dəyişikliklərin böyük əksəriyyətinin
insan hüquq və azadlıqları ilə bağlı
olması onların mütərəqqi mahiyyətini bir daha
sübuta yetirir. Konstitusiyanın 12-ci, 15-ci və 17-ci maddələrinə
təklif edilən əlavə və dəyişikliklər
daha çox Azərbaycanın üstünlük verdiyi sosial
yönümlü siyasətin uğurlu nəticələrinin
təmini, habelə uşaq hüquqlarının qorunması
istəyindən irəli gəlir. Məsələn, 12-ci maddəyə
təklif olunan dəyişikliyə görə, insan və vətəndaş
hüquq və azadlıqları ilə yanaşı, "Azərbaycan
Respublikasının vətəndaşlarına layiqli həyat
səviyyəsinin təmin edilməsi" də dövlətin
ali məqsədi kimi təsdiq edilir. Bu bir daha göstərir
ki, Azərbaycan azad bazar iqtisadiyyatı yolunu seçməsinə
rəğmən, sosial yönümlü siyasətə
üstünlük verir, hər bir vətəndaşın
sosial ehtiyaclarının dolğun şəkildə ödənməsinə
hesablanmış siyasət yürüdür. 15-ci maddənin
II hissəsinə təklif edilən dəyişikliyə
görə isə Azərbaycan dövləti bazar münasibətləri
əsasında "sosial yönümlü"
iqtisadiyyatın inkişafına şərait yaradır, azad
sahibkarlığa təminat verir, iqtisadi münasibətlərdə
inhisarçılığa və haqsız rəqabətə
yol vermir.
32-ci maddəyə təklif
edilən əlavə və dəyişikliklər hər kəsin
şəxsi toxunulmazlıq hüququnun daha etibarlı təminatına,
xüsusən də kütləvi informasiya vasitələrinin
fəaliyyətində özünü göstərən bəzi
neqativ halların aradan qaldırılmasına xidmət edir. Ölkədəki
liberal-demokratik mühitdən sui-istifadə edərək
şantaj və reketçilik yolu ilə gəlir əldə
etməyi qarşısına məqsəd qoyan, ciddi
jurnalistikaya da zərər gətirən bəzi "reket qəzetlər"
dövlət məmurlarına, ictimai-siyasi xadimlərə,
tanınmış ziyalılara böhtan atır, bəzən
də onların şəxsi həyatı ilə bağlı
qeyri-qanuni yolla əldə edilmiş fotoları dərc edirlər.
Şübhəsiz, hər
bir vətəndaşın mətbuat, söz azadlığı
digərinin də Konstitusiya ilə təsbit olunmuş şəxsi
toxunulmazlıq hüququndan üstün ola bilməz. 32-ci maddəyə
təklif edilmiş dəyişikliyə görə qanunla nəzərdə
tutulan hallardan başqa, şəxsi və "ailə həyatına"
müdaxilə etmək qadağandır. Digər mühüm əlavəyə
görə "Qanunla müəyyən edilmiş hallar istisna
olmaqla, heç kəs onun xəbəri olmadan və ya
etirazına baxmadan izlənilə bilməz, video və foto
çəkilişinə, səs yazısına və digər
bu cür hərəkətlərə məruz qoyula bilməz".
32-ci maddəyə təklif edilən başqa bir prinsipial əlavə
bundan ibarətdir ki, "Qanunla müəyyən edilmiş
hallar istisna olmaqla, hər kəs onun haqqında
toplanmış məlumatlarla tanış ola bilər. Hər
kəsin onun barəsində toplanmış və həqiqətə
uyğun olmayan, tam olmayan, həmçinin qanunun tələbləri
pozulmaqla əldə edilmiş məlumatların düzəldilməsini
və ya çıxarılmasını tələb etmək
hüququ vardır".
50-ci maddəyə təklif
edilən əlavə də mahiyyət etibarilə kütləvi
informasiya vasitələrində özünü göstərən
neqativ halların aradan qaldırılması baxımından
vacib əhəmiyyət daşıyır. Həmin maddənin
III hissəsində yer alan əlavəyə görə "Hər
kəsin hüquqlarını pozan və ya mənafelərinə
xələl gətirən, məlumatı təkzib etmək və
ya ona cavab vermək hüququna təminat verilir".
Məlumdur ki, insanların
şərəf və ləyaqətinə toxunan, həqiqətə
uyğun olmayan məlumatlar dərc edən bəzi qəzetlər
şəxsin təkzib vermək, yaxud barəsində səslənən
ittihamı cavablandırmaq hüququnu kobud şəkildə
pozurlar. Bu baxımdan hər kəsin barəsində KİV-də
yayılmış həqiqətə uyğun olmayan, böhtan
xarakterli məlumatı təkzib etmək hüququnun
konstitusion əsaslarının yaradılması son dərəcə
mühüm yenilik kimi vurğulanmalıdır.
Son illər Azərbaycanda
ardıcıl şəkildə həyata keçirilən
hüquqi islahatlar həm də məhkəmə
orqanlarının müstəqilliyinin təmin olunmasına, ədalət
mühakiməsinin daha səmərəli, şəffaf
mexanizmlər əsasında həyata keçirilməsinə
yönəlmişdir. Konstitusiyaya əlavə və dəyişikliklərin
bir qisminin məhkəmələrin fəaliyyəti ilə
bağlı olması da məhz bu məqsədə xidmət
edir. Məsələn, 125-ci maddəyə təklif edilən əlavəyə
görə "Məhkəmə icraatı həqiqətin
müəyyən edilməsini təmin etməlidir".
129-cu maddəyə təklif
olunan əlavələrə görə isə "Məhkəmə
qərarlarının icra olunmaması qanunla müəyyən
edilmiş məsuliyyətə səbəb olur; Məhkəmə
qərarı qanuna və sübuta əsaslanmalıdır".
Nəzərdə tutulan dəyişiklik və əlavələr
məhkəmə qərarlarının təsir
gücünün və səmərəliliyinin daha yüksək
səviyyədə təminatına, məhkəmə qərarlarının
icrası sahəsində bəzi problemli məqamların
tamamilə aradan qaldırılmasına xidmət edir.
Azərbaycanda hakimiyyətin
yeganə mənbəyi xalq olduğundan, ölkədə qəbul
edilən bütün qanun və digər normativ-hüquqi
aktlar da məhz xalqın mənafeyinə əsaslanmalıdır.
Bununla belə, mövcud Konstitusiyada xalqın qanunvericilik təşəbbüsü
ilə çıxış etmək hüququ nəzərdə
tutulmamışdır.
96-cı maddəyə təklif
edilən dəyişikliyə görə Azərbaycan
Respublikasının seçki hüququ olan 40 min vətəndaşına
qanunvericilik təşəbbüsü hüququnun verilməsi
xalqın konstitusion hüquqlarının daha səmərəli
təminatına və daha da genişləndirilməsinə
xidmət edir. Bu mühüm dəyişiklik 40 min vətəndaşa
dövlət idarəçiliyinin və cəmiyyət həyatının
ayrı-ayrı sahələri üzrə təkliflərini
qanun layihəsi şəklində Milli Məclisin müzakirəsinə
çıxarmaq imkanı yaradır.
96-cı maddəyə təklif
edilən digər mühüm əlavəyə görə isə,
Azərbaycan Respublikasının seçki hüququ olan 40 min
vətəndaşının qanunvericilik təşəbbüsü
hüququndan istifadə etməsi qaydasının qanunla müəyyən
edilməsi və Milli Məclisin müzakirəsinə təqdim
edilən qanun və qərar layihələrinin əsaslandırılması
və qəbul edilməsi məqsədlərinin göstərilməli
olmasıdır.
Son illər ölkədə
siyasi şüurun və dözümlülüyün güclənməsi,
sivil siyasi münasibətlər sisteminin, siyasi mədəniyyətin
formalaşması prosesi özünü qabarıq büruzə
verir. Yaranmış vəziyyətin reallıqları nəzərə
alınmaqla 108-ci maddəyə təklif olunan əlavə də
bu baxımdan son dərəcə təqdirəlayiqdir. Məlumdur
ki, bütün demokratik dövlətlərdə eks-prezidentlərin
statusu müəyyən olunur və dövlət
başçısı olmuş şəxsin hüquqları
xüsusi qanunla qorunur, onun təhlükəsizliyinə, yaşayışına
təminat yaradılır.
108-ci maddəyə təklif
olunan əlavəyə görə "Əvvəllər Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti seçilmiş şəxsin təminatı
qaydaları Konstitusiya ilə müəyyən edilir". Bu
yenilik faktiki olaraq ölkədə eks-prezidentlik institutunun yaradılmasına
imkan verməklə ölkədə milli birlik və həmrəyliyin,
siyasi barışın möhkəmləndirilməsinə
xidmət edir.
Konstitusiyanın 101-ci maddəsinə
təklif olunan əlavə və dəyişiklik də
ümumən ölkəmizin hazırkı dinamik inkişaf
tempi - sosial-iqtisadi tərəqqisi, demokratikləşmə və
vətəndaş cəmiyyəti quruculuğu prosesinin keyfiyyətcə
yeni mərhələyə qədəm qoyması ilə şərtlənir.
Bu maddəyə edilən dəyişikliyə görə iki
dəfədən artıq təkrarən Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti seçilməyə qoyulmuş məhdudiyyət
aradan qaldırılır.
1995-ci ildən ötən 14
ildə respublikamızda çox böyük müsbət dəyişikliklərin
baş verməsi fonunda iki dəfədən artıq təkrarən
ölkə prezidenti seçilməyə məhdudiyyət
qoyan müddəa əvvəlki kimi aktuallıq kəsb etmir. Çünki
ölkədə seçki praktikası kifayət qədər
liberallaşaraq demokratik normalara, Avropa standartlarına tam cavab
verir. Azad və ədalətli seçkilərin keçirilməsində
heç bir problem mövcud deyil. Çox uzaq tarix olmayan 2008-ci
ilin 15 oktyabr seçkiləri Azərbaycanın demokratik
inkişaf yoluna sadiqliyini bir daha təsdiqləmiş,
xalqın siyasi iradəsini tamamilə azad şəkildə
ifadə etməyə imkan verən təkmil seçki
qanunvericiliyi bazasının mövcudluğu ilə
yanaşı, demokratik seçkilər lazımi siyasi iradənin,
qətiyyətin mövcudluğunu göstərmişdir.
Azərbaycanın
hazırkı dinamik iqitisadi yüksəliş tempi, ictimai
münasibətlərin inkişafı, hakimiyyət üzərində
ictimai nəzarətin mövcudluğu Konstitusiyanın 101-ci
maddəsində müvafiq təshihlər etməyə imkan
verir. Çünki son nəticədə kimin prezidentliyə
daha layiqli namizəd olduğunu xalqın demokratik seçkilər
vasitəsilə ifadə olunan iradəsi müəyyənləşdirir.
Hər kəsin iki dəfədən
artıq seçkilərdə iştirak imkanına malik
olması ölkənin demokratik inkişafına, yaxud da
seçki prosesinin demokratikliyinə qətiyyən mənfi təsir
göstərmir. Çünki hər kəs yalnız
xalqın iradəsinin ifadəsi nəticəsində prezident vəzifəsinə
seçilə bilər. Əgər xalq iki dəfə
seçdiyi şəxsi yenə də prezident görmək istəyirsə,
bu onun azad iradəsinin ifadəsidir. Unutmaq olmaz ki, demokratiya da
məhz çoxluğun - xalqın hakimiyyəti deməkdir.
Konstitusiyanın 101-ci maddəsinin V hissəsinə təklif edilmiş əlavə də müharibə şəraitində yaşayan, torpaqlarının 20 faizi işğal altında olan Azərbaycan üçün mühüm aktuallıq kəsb edir. Referendum aktı layihəsində həmin maddənin V hissəsinin bu redaksiyada ifadə edilməsi təklif olunur: "Müharibə şəraitində hərbi əməliyyatların aparılması Azərbaycan Respublikası Prezidenti seçkilərinin keçirilməsini mümkün etmədikdə Azərbaycan Respublikası Prezidentinin səlahiyyət müddəti hərbi əməliyyatların sonunadək uzadılır. Bu barədə qərar seçkilərin (referendumun) keçirilməsini təmin edən dövlət orqanının müraciətinə əsasən Azərbaycan Respublikasının Konstitusiya Məhkəməsi tərəfindən qəbul edilir". Konstitusiyaya belə bir əlavənin edilməsi də respublikamızın müharibə şəraitində yaşaması, torpaqlarımızın 20 faizdən çoxunun düşmən tapdağı altında olması ilə şərtlənir.
Müasir dövrdə hər bir dövlətin demokratik norma və dəyərlərə münasibəti ilk növbədə onun Konstitusiyasında insan hüquq və azadlıqları ilə bağlı əksini tapmış müddəalara söykənir. Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyası bu mənada özünün yüksək liberallığı, humanist və insanpərvər səciyyə daşıması ilə ölkəmizin davamlı surətdə demokratikləşməsinə etibarlı təminat yaradır.
Əsas Qanunumuza təklif olunan əlavə və dəyişikliklər insan hüquq və azadlıqları ilə bağlı bir sıra normalara konstitusion status vermək, mövcud prinsipləri daha da gücləndirmək məqsədi daşıyır.
Müdrik və uzaqgörən xalqımızın martın 18-də keçiriləcək referendumda fəal iştirak edəcəyinə, milli inkişafa xidmət edən mütərəqqi dəyişikliklərə səs verəcəyinə isə heç bir şübhə yoxdur.
Araz Hüseynov
Hüquqşünas
Azərbaycan.-2009.-18 fevral.-S.6.