Götürdüyü öhdəliklərə daim sadiq tərəfdaş
Azərbaycan
qazının Rusiyaya satışı ilə bağlı
aparılan danışıqların bu günlərdə
uğurlu sonluğa yetişməsi - hər iki ölkənin
dövlət rəhbərlərinin Bakıda saziş
imzalaması respublikamızın regionun enerji təhlükəsizliyi
sisteminə daha bir mühüm töhfəsi sayıla bilər.
Faktiki olaraq indiyədək Türkiyə, İran,
Yunanıstan və Gürcüstanı əhəmiyyətli həcmdə
qazla təmin edən respublikamızın Rusiyaya qaz nəqlinə
başlaması təkcə iqtisadi-kommersiya deyil, həm də
siyasi baxımdan mühüm əhəmiyyətə malikdir.
Rusiya Prezidenti Dmitri
Medvedevin Azərbaycana son səfəri zamanı əldə
edilmiş yekun razılığa əsasən, Azərbaycan
Rusiyaya hər 1000 kubmetri 350 ABŞ dolları olmaqla, ildə
500 milyon kubmetr mavi yanacaq ixrac etməlidir. 5 illik müqavilənin
rəsmi Bakının maraqlarına cavab verən şərtlər
əsasında imzalanması göstərir ki, respublikamız
istənilən məsələdə, o cümlədən təbii
sərvətlərindən səmərəli istifadədə
ilk növbədə xalqın milli mənafeyini əsas
götürür. Enerji sahəsində əməkdaşlığın
sivil kommersiya prinsiplərinə, beynəlxalq normalara əsaslanması
vacibliyini dəfələrlə bəyan etmiş Azərbaycan
iqtidarı təbii sərvətlərin satışı
zamanı ədalətli qiymət faktorunu da xüsusi diqqətə
çəkir. Son illərin reallıqları göstərir
ki, məhz təbii sərvətlərin ixracı zamanı
qiymətlərin adekvat olmayan səviyyədə - bəzən
də "siyasi təzyiq rıçağı" kimi
qaldırılması dövlətlər arasında ciddi
anlaşılmazlıqlara, diplomatik gərginliklərə gətirib
çıxarır. Rusiyanın məhz bu səbəbdən
2005-2009-cu illərdə bir sıra Avropa dövlətləri
ilə, o cümlədən Gürcüstan, Ukrayna və Azərbaycanla
problemləri meydana çıxıb.
Hələ 2004-cü
ildə Azərbaycan "Qazprom"la qazın hər 1000
kubmetrinə görə 60 dollardan 5 illik müqavilə imzalasa
da, 2005-ci ilin sonunda həmin şirkət birtərəfli
qaydada müqavilənin şərtlərini pozmuş,
2006-cı ildə qiymətini 110 dollara
qaldırmışdı. 2006-cı ilin sonunda isə
"Qazprom" qiymətləri növbəti dəfə birtərəfli
qaydada qaldıraraq 235 dollara çatdırmışdı. Lakin
Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev bu qeyri-adekvat
yanaşmaya etiraz olaraq qətiyyətli mövqeyini ortaya
qoymuş, Rusiya qazından imtina etmişdi: "...Rusiya tərəfi
yenidən qiyməti iki dəfədən çox, 235 dollara
qaldırırsa, biz burada artıq Rusiya-Azərbaycan münasibətlərinin
ruhuna uyğun gəlməyən yanaşma, dissonas
görürük və bu, təəssüf doğurur... Rusiya
şirkəti qazın qiymətini istədiyi səviyyəyə,
lap 500 dollara qaldıra bilər, bu onun hüququdur. Amma bizim də
belə təklifdən imtima etmək hüququmuz var. Azərbaycan
artıq o ölkə deyil ki, onu nəyəsə məcbur etmək
mümkün olsun. Bizim ölkə, Ermənistandan fərqli
olaraq, heç kimdən asılı deyil, qışda da
soyuqdan donmayacağıq, çünki özümüzü
təmin edə biləcək imkandayıq. Ona görə də
mən razı ola bilmərəm ki, Azərbaycan
iqtisadi-kommersiya şantajı elementlərinə məruz
qalsın".
Azərbaycan regionun iri
neft və qaz hasilatçısı olaraq bütün iqtisadi və
siyasi öhdəliklərə əməl olunmasını
qarşılıqlı faydalı əməkdaşlıqda
vacib amillərdən biri kimi dəyərləndirir. Rəsmi
Bakı siyasi və iqtisadi öhdəliklərinə daim sadiq
qalaraq qiymət mübahisələrinin baş verməməsinə,
istehsalçı, istehlakçı və tranzit dövlətlər
arasında sivil və işgüzar münasibətlərin
qurulmasına çalışır. Dövlət
başçısı İlham Əliyev neftin, qazın
idxalı və ixracı məsələlərinin siyasiləşdirilməsinin
əleyhinə olduğunu vurğulamaqla yanaşı, enerji təhlükəsizliyinin
təmini işində istehsalçılar,
istehlakçılar və tranzit ölkələr arasında əməkdaşlığı
da vacib sayır. Praqmatik və realist siyasətçi kimi daim
vurğulayır ki, enerji təhlükəsizliyi təkcə
istehlakçılar üçün yox, eyni zamanda
istehsalçılar üçün, tranzit ölkələr
üçün təhlükəsizlik deməkdir. Bu
üç tərəf arasında əməkdaşlıq
şəffaf, beynəlxalq təcrübəyə uyğun
olmalı, bazar iqtisadiyyatı, sağlam rəqabət prinsipləri
əsasında qurulmalıdır. İstehsalçı,
istehlakçı və tranzit ölkələr arasında əməkdaşlığın
sivil normalara əsaslanması, alqı-satqı məsələlərində
qiymətlərin ədalət prinsipi ilə
razılaşdırılması isə uzunmüddətli əməkdaşlığın
vacib şərtlərindəndir.
Rusiya Prezidenti Dmitri
Medvedevin sırf qaz razılaşması ilə bağlı
Bakıya gerçəkləşən işgüzar səfəri
isə həm də respublikamızın regiondakı yüksək
nüfuzunun, özünəinamının, bərabərhüquqlu
əməkdaşlıq əzminin ifadəsi sayıla bilər.
Son bir ildə Rusiyanın dövlət
başçısının iki dəfə Bakıya səfər
etməsi həm də onu göstərir ki, Rusiya forpostu
saydığı Ermənistandan fərqli olaraq, Azərbaycana
ciddi iqtisadi tərəfdaş, bərabərhüquqlu iqtisadi
partnyor kimi yanaşır. Rusiyaya mavi yanacağın nəqli
ilə bağlı danışıqlar prosesində bunu bir
daha əməli işlə sübuta yetirən rəsmi
Bakı hansısa dövlətə neftin, yaxud qazın nəqli
məsələsində optimal kommersiya şərtlərini əsas
götürür, siyasi mülahizələrə yol vermir.
Azərbaycan neft kəmərlərinin
şaxələndirilməsi məsələsini təkcə
iqtisadi və kommersiya baxımından deyil, həm də siyasi
baxımdan vacib sayır, bəzi istehsalçı və
tranzit dövlətlərin öz üstünlüyündən
təsir vasitəsi kimi istifadə cəhdlərinə
qarşı çıxır. Respublikamızın boru kəmərlərinin
şaxələndirilməsi siyasətinə üstünlük
verdiyini deyən dövlət başçısı İlham Əliyev
Rusiyaya qaz ixracının Azərbaycan üçün
kommersiya prinsipləri baxımından cəlbedici olduğunu
da diqqətə çəkir. Belə ki, neft və qazın
ixrac marşrutlarının artması Azərbaycanın manevr
imkanlarını genişləndirməklə yanaşı,
ona bu sahədə müstəqil siyasət yeritmək,
hansısa dövlətdən asılı olmamaq imkanı
verir. Məhz bu baxımdan dövlət
başçısı İlham Əliyev Azərbaycanın zəngin
neft və qaz ehtiyatlarının Qərbə nəqlində
boru kəmərlərinin şaxələndirilməsi,
mümkün qədər çox alternativlərin
yaradılmasını vacib sayır. Mümkün marşrutlar
içərisində hansının siyasi, kommersiya, iqtisadi,
ekoloji və təhlükəsizlik baxımından daha əlverişli
olması araşdırılır. Dünya bazarlarına
birbaşa çıxışı olmayan respublikamız
üçün bu, strateji əhəmiyyətli məsələdir.
Rusiyaya qazın nəqlinə gəlincə, bu, Azərbaycan
üçün kommersiya baxımından ikiqat sərfəlidir.
Qazın Rusiyaya satışının əsas texniki-iqtisadi
üstünlüyü isə iki qonşu dövlət
arasında qaz boru kəmərinin mövcudluğudur. İki
dövlət arasında vaxtilə çəkilmiş qaz kəməri
ildə təxminən 10 milyard kubmetr mavi yanacağın nəqlinə
imkan verir.
Dövlət
başçısı İlham Əliyev dəfələrlə
bildirmişdir ki, mavi yanacağın dünya bazarlarına
çatdırılması baxımından əlverişli
marşrutların yaradılması Azərbaycan
üçün prinsipial məsələdir. Çünki təsdiqlənmiş
minimum ehtiyatları 2 trilyon kubmetr, perspektiv ehtiyatları 5
trilyon kubmetr olan Azərbaycanın tranzit məsələləri
üzündən malik olduğu qazı hasil etmək
imkanları məhduddur. "Bakı-Tbilisi-Ceyhan, Bakı-Supsa,
Bakı-Novorossiysk neft kəmərləri - onların
hamısı bu gün işlək vəziyyətdədir, Azərbaycan
neftini müxtəlif istiqamətlərə ixrac edir. Bakı-Tbilisi-Ərzurum,
Bakı-Rusiya, Bakı-İran, Bakı-Gürcüstan qaz kəmərləri.
Bu dörd kəmərdən üçü bu gün işlək
vəziyyətdədir və üç kəmər vasitəsilə
Azərbaycan qazı ixrac edilir. Yəni, Azərbaycanın
enerji, neft və qaz potensialının şaxələndirilməsi
məsələlərini biz tam şəkildə həll edə
bilmişik. Dünya bazarına birbaşa
çıxışı olmayan ölkə üçün
bu, həlledici məsələdir. Neft-qaz sərvəti nə
qədər olursa-olsun, bunları dünya bazarına
çıxarmaq mümkün olmadığı təqdirdə
onun heç bir mənası yoxdur", - deyə cənab
İlham Əliyev bildirir.
Bütün bunlar bir
daha təsdiqləyir ki, Azərbaycanın Rusiyaya qaz
satışı hazırkı reallıqda geosiyasi amillərlə
bağlı olmayıb sırf sivil iqtisadi əməkdaşlıq
prinsiplərinə əsaslanır. Əldə olunmuş
razılaşma da göstərir ki, Rusiyaya təbii qazın
satışı zamanı Azərbaycan xalqının və
dövlətinin iqtisadi mənafeyi maksimum dərəcədə
önə çəkilmişdir. Cənab İlham Əliyevin
qeyd etdiyi kimi, Rusiya ilə Azərbaycan neft və elektrik
enerjisi sahəsində mövcud olan ənənəvi əməkdaşlığa
mavi yanacaq komponenti də əlavə olunub.
Rusiyanın Azərbaycanla
enerji sahəsində əməkdaşlığa xüsusi
maraq göstərməsi isə ilk növbədə respublikamızın
mövcud imkanları ilə şərtlənir. Prezident
İlham Əliyevin diplomatik səyləri nəticəsində
Azərbaycan bu gün regionda hansısa ölkədən enerji
asılılığı olmayan, tələbatını
daxili imkanlar hesabına ödəməyə qadir yeganə
respublika kimi çıxış edir. Respublikada uğurla həyata
keçirilən enerji siyasətinin məqsədi Azərbaycanın
dünya bazarına çıxışını
artırmaq, həmin bazarlar üçün alternativ mənbə
yaratmaq, habelə dünya bazarına
çıxışın şaxələndirilməsini təmin
etməkdən ibarətdir və bu da beynəlxalq ictimaiyyətin
maraqlarına tamamilə cavab verir.
S.ELMANOĞLU
Azərbaycan.- 2009.- 5 iyul.- S. 1.