Heydər Əliyev və
müasir Azərbaycan
Böyük şəxsiyyətlər
yaşamasaydı, bəşəriyyətin tarixi təsəvvürəgəlməz
dərəcədə kasıb və maraqsız olardı. Tarix
özünün yaratdığı dahi insanların
ideyalarının və əməllərinin üzərində
qərar tutur. Xalqların və ölkələrin
inkişafının əsasında şəxsiyyətlərin
və ideyaların dayanması inancı ictimai
düşüncəyə dərindən hakim kəsilmiş
həqiqətlərdən sayılır. İnkişafın
şərəfli yolunu keçmiş və ya bu yolda olan
xalqların nümunəsi (tarixi) deyilənin ən bariz ifadəsi
haqqına sahibdir. Tarixin bütün dövrlərində
inkişafı yaradan fundamental əsas rolunda dahi şəxsiyyətlər,
liderlər çıxış edib və bu gün də
çıxış etməkdədirlər. Bunlardan kənarda
əhəmiyyətli inkişaf nümunəsinə tarixi təcrübədə
hələ ki, rast gəlmək mümkün deyil. Azərbaycan
xalqı özünü bütünlüklə xoşbəxt
saya bilər ki, onun XX əsrin son 30 ilinə və XXI əsrin
əvvəlinə təsadüf edən tarixi və taleyi
ümummilli lider Heydər Əliyev şəxsiyyəti və onun
əzəmətli ideyaları üzərində qərar
tutur. Heydər Əliyevin ölkəmizin rəhbəri
seçilməsinin 40 illiyi ərəfəsində müasir
tariximizin bu həqiqəti Azərbaycanın indiki əzəmətli
inkişafı fonunda daha aydın, daha bariz şəkildə
qavranılmaqdadır.
Azərbaycanın müasir intibahının memarı
Öz tarixinin
qızıl əsrini keçmişdə axtarmağa adət
etmiş bir çox xalqlardan fərqli olaraq, Azərbaycanın
həqiqi intibahının müasirləri olduğumuz dövrə
təsadüf etdiyi ictimai düşüncənin birmənalı
qəbul etdiyi həqiqətlərdəndir. Azərbaycan
Respublikası adını daşıyan müstəqil
dövlətin yaranmasından tutmuş, onun indiki heyrətamiz
inkişaf dinamikasına qədər özündə milli
dirçəlişi əks etdirən unikal tarixi sosial-iqtisadi
və milli-mənəvi hadisələr məhz
yaşadığımız zamanda cərəyan etməkdədir.
Heç şübhəsiz, bütün bunların üzərinə
vurulmuş müasirlik möhürü Heydər Əliyevin
adı və titanik fəaliyyəti ilə bilavasitə əlaqədardır.
Heydər Əliyevin Azərbaycanın
siyasi səhnəsinin birinci şəxsi kimi fəaliyyətə
başlaması və onun ölkə həyatına gətirdiyi
əzəmətli inkişaf meyilləri dahi şəxsiyyətlərin
tarixin gedişində həlledici rol oynadıqlarını
sübuta yetirmək üçün ən dəyərli
nümunələrdən sayıla bilər. Bu nümunə həm
də ona görə xüsusi çəkiyə malikdir ki,
Heydər Əliyev özünün siyasi taleyində
sözügedən sosioloji qanunauyğunluğu iki dəfə
sübuta yetirməli olub. Azərbaycan tarixinin Heydər Əliyevin
aktiv siyasi fəaliyyəti dövrünə təsadüf edən
iki böhranlı mərhələsində xalqın və
ölkənin xilası və inkişafının əsasının
qoyulması bilavasitə onun möhtəşəm tarixi xidməti
kimi qəbul edilir və dəyərləndirilir. Bu mənada,
Heydər Əliyevin timsalında tarixdə şəxsiyyətin
rolu özünün ən bariz ifadəsini tapmış olur.
XX əsrin 70-ci illərindən
etibarən Azərbaycanın siyasi həyatı və
bütünlükdə cəmiyyətimiz Heydər Əliyevin
titanik səyləri sayəsində yeni impuls və inkişaf
parametrləri kəsb edərək əslində
özünün yeni mərhələsinə qədəm
qoydu. O zamandan başlayan böyük tarixi mərhələdə
Heydər Əliyev ideyaları həyatımızın
başlıca gerçəkliyi, inkişafımızın təməl
daşı olaraq qalmaqdadır. 2003-cü və 2008-ci illərdə
ölkədə keçirilən prezident seçkilərində
Heydər Əliyevin siyasi varisi İlham Əliyevin inamlı qələbəsi,
hazırda həyata keçirilən siyasətin xalq tərəfindən
qətiyyətlə dəstəklənməsi onu göstərir
ki, tariximizin Heydər Əliyev mərhələsi davam edir və
bundan sonra da hələ uzun müddət davam etmək
resurslarına malikdir.
Azərbaycan tarixinin Heydər
Əliyev mərhələsi haqqında qənaətin
formalaşması təkcə onun Azərbaycana uzun müddət
rəhbərlik etməsinə deyil, bəlkə də daha
çox bu rəhbərliyin zəngin məzmuna malik
olmasına əsaslanır. Tam qətiyyətlə və cəsarətlə
demək olar ki, Heydər Əliyevin Azərbaycana rəhbərlik
etdiyi dövr onun tarixinin xüsusi, ən intensiv inkişaf mərhələsini
təşkil edir. Bu mənada həmin dövrü tariximizin nəinki
surətli və hərtərəfli yüksəliş illəri,
bəlkə də intibahı adlandırmaq daha dəqiq qiymətləndirmə
nümunəsi olardı. Məhz haqqında söhbət gedən
zaman kəsiyində Azərbaycan malik olduğu böyük
intellektual və insani potensialı, təbii resursları - bir
sözlə, milli gücü cəmləyib ölkənin qətiyyətli
tərəqqisinin qüdrətli amilinə çevirmək
imkanı qazanmış və bununla da öz tarixinin keyfiyyətcə
yeni bir dövrünə qədəm qoymuşdur. Bu, heç
şübhəsiz, qədim və zəngin tariximizə
müasir Azərbaycan cəmiyyətinin yaradılması mərhələsi
kimi daxil olmuşdur.
Böyük tarixi şəxsiyyətlərin
rolunu adekvat şəkildə qiymətləndirmək asan
olmur. Görünür, bu həm də onunla əlaqədardır
ki, dünyamiqyaslı tarixi şəxsiyyətlərin yerinə
yetirdiyi missiya əksər hallarda xronoloji çərçivələrə
sığmır, inkişafın sonrakı gedişinə əhəmiyyətli
dərəcədə təsir göstərir. Belə tarixi
şəxsiyyətlər bir qayda olaraq lideri olduğu
xalqın ictimai həyatının gələcək
inkişaf konsepsiyasını və strategiyasını müəyyən
etməklə onun sonrakı taleyinin də təyin edilməsi
məsuliyyətini müəyyən mənada öz üzərinə
götürür. Bir sözlə, onlar tarixin elə
özünü yaradır. Tarixi yaradan şəxsiyyətə
isə qiymət vermək elə tarixin özünə qiymət
vermək qədər məsuliyyət tələb edir.
Tariximizin Heydər Əliyev
dövrü müasir Azərbaycan cəmiyyətinin
formalaşması vəzifələrinin uğurla və
ardıcıl olaraq yerinə yetirilməsi ilə seçilir. Məhz
Heydər Əliyevin rəhbərliyi illərində Azərbaycan
böyük və sürətli inkişaf mərhələsinə
qədəm qoyaraq yeni cəmiyyət parametrləri kəsb etməyə
müyəssər olmuşdur. Həmin dövrdə ölkənin
inkişafı sadəcə prosesin adi axarının təzahürü
formasında deyil, bir qayda olaraq, əhəmiyyətli keyfiyyət
dəyişiklikləri ilə müşayiət olunan
sıçrayış xarakterli yeniləşmə kimi
özünü bürüzə vermişdir. 1970-1980-ci illərdə
Azərbaycan cəmiyyətinin həyatında baş verən
sürətli tərəqqi sayəsində ölkənin
mahiyyət etibarilə yeni keyfiyyət halına, Azərbaycan
tarixinin isə yeni inkişaf mərhələsinə
keçməsi inkaredilməz reallıqdır. Azərbaycanın
ikinci dəfə yeni keyfiyyət halına və deməli, yeni
tarixi mərhələyə daxil olması da artıq başqa
siyasi reallıqlar çərçivəsində, 1993-cü
ildə Heydər Əliyevin qayıdışı ilə
birbaşa əlaqədardır.
Heydər Əliyevin
ölkənin müasir tarixində xidməti və həyata
keçirdiyi missiyası sistemində özünü
bürüzə verən əsas cəhətlərdən biri
onun Azərbaycanın intibahının əsasını
qoymasıdır. Həm də artıq qeyd edildiyi kimi, bu, sadəcə,
ənənəvi həyat irəliləyişinin
ardıcıllığı sistemindən irəli gələn
adi inkişaf yox, keyfiyyət dəyişikliyinə gətirib
çıxarmağa qadir olan sürətli yüksəlişdir.
Əslində, bu, Heydər Əliyevin tarixi missiyasının
təntənəsi, müasir Azərbaycanın
yaradılması deməkdir.
Müstəqil Azərbaycan dövlətinin qurucusu
Toplumun ali kamillik
göstəricisi dövlətdə birləşmək, liderin
müstəsna tarixi xidməti dövlət yaratmaqdır. Hər
bir xalqın tarixində onun müstəqil dövlətini
yaratmaq kimi əzəmətli vəzifəni öz üzərinə
götürmüş ümummilli liderlər olub.
Dövlət müstəqilliyini
uzun illər itirmiş Azərbaycanın XX əsrin
sonlarında istiqlalına qovuşduqdan sonra milli dövlətçiliyini
bərpa edərək müstəqil dövlətini yaratmaq
missiyasını tarixin hökmü ilə Heydər Əliyev
yerinə yetirməli oldu. Xalqımızın indiki nəsilləri
müstəqil dövlət quruculuğu sahəsində
qazanılan müstəsna uğurlara görə Heydər Əliyevə
minnətdar olduğunu gizlətmir. Müstəqil Azərbaycan
dövlətinin memarı Heydər Əliyev haqlı olaraq azərbaycanlıların
milli qürur və iftixar mənbəyinə
çevrilmiş, ümummilli lider adını
qazanmışdır.
Heydər Əliyevin
xalqımızın qəlbində əsrlər boyu
yaşamış müstəqillik ideyaları ilə
qovuşması, heç şübhəsiz, əhəmiyyətli
təkamül mərhələsi keçərək XX əsrin
son onilliklərində Azərbaycanın milli yüksəlişinin
məfkurə əsası kimi özünü büruzə
vermişdir. Bunun əyani misalını sovet rejiminin ən sərt
çağlarında Azərbaycana rəhbərlik edən Heydər
Əliyevin milli ruhun inkişafına təkan verən cəsarətli
addımlarında görmək o qədər çətin
deyil. Əvvəla, Heydər Əliyev ona xas olan müdrikliklə
dərk edirdi ki, siyasi müstəqillikdən məhrum
olmuş xalqın milli ruhunu dirçəltməyin ən
etibarlı yolu onun iqtisadiyyatının inkişafından
keçir. Məhz bunun sayəsində xalqın özünə
inamı arta bilər ki, bu da öz növbəsində milli
ruhu yüksəltmək, milli oyanışı gücləndirmək
və millətin özünü ifadə etmək arzusunu daha
dərindən alovlandırmaq qüdrətinə malikdir. Bu mənada,
Heydər Əliyevin Azərbaycana rəhbərlik etdiyi 1969-1982-ci
illərdə respublikanın sıçrayışlı
iqtisadi yüksəlişinin xalqımızın müstəqillik
məfkurəsinin möhkəmlənməsində əvəzsiz
rol oynadığını ayrıca vurğulamamaq ən
azından ədalətsizlik olardı.
Digər tərəfdən,
unudulmamalıdır ki, Heydər Əliyevin Azərbaycana birinci
rəhbərliyi illərində respublikanın inkişafı
universal səciyyə daşımış, yüksəliş
həyatın heç bir sahəsindən yan keçməmişdir.
Başqa sözlə, iqtisadi inkişafla yanaşı, milli
ruhu yüksəltməyə birbaşa təkan verən mədəni
və mənəvi intibah meyilləri də aydınca
müşahidə edilmişdir ki, bu da atılan
addımların milli - məfkurə məna tutumuna malik
olduğuna heç bir şübhə yeri qoymur. İqtisadi
inkişafın formalaşdırdığı milli
özünəinam hissləri mədəni-mənəvi
yüksəlişin yaratdığı milli özünüdərk
və özünüifadə istəkləri ilə
tamamlanaraq əslində müstəqillik məfkurəsinin
gündən-günə möhkəmlənən nüvəsini
əmələ gətirirdi. 1977-ci ilin Konstitusiyasında
SSRİ-nin əyalətlərindən biri olan Azərbaycanda Azərbaycan
dilinin dövlət dili elan edilməsi yuxarıda irəli
sürülən tezisi təsdiqləmək gücündə
ola biləcək çoxsaylı dəlillərin ən bariz
nümunəsi sayıla bilər.
Heydər Əliyevin
1982-ci ildə SSRİ kimi nəhəng dövlətin ali rəhbərliyində
təmsil olunmasının milli qürur və iftixar hissi
yaradan amil kimi milli məfkurəvi rol oynamasını da diqqətdən
kənarda saxlamaq düzgün olmazdı. Xalqın liderinin onun
hüdudlarından kənarda tanınması və etiraf
olunması qədər məfkurəyə və milli
düşüncəyə emosional səviyyədə müsbət
təsir göstərən digər amil təsəvvür etmək
çətindir. Ümummilli lider Heydər Əliyevin
dünyanın iki super dövlətindən birinin rəhbərlərindən
olması gerçəkliyini dərk etmək
özü-özlüyündə milli-birləşdirici amil
kimi məfkurə daşıyıcısı rolunu yerinə
yetirirdi.
Sadalanan tezisləri cəm
edərək tam əminliklə söyləmək
mümkündür ki, bir yandan Heydər Əliyevin XX əsrin
son onilliklərində Azərbaycanın intibahı
yolundakı xidmətləri, digər tərəfdən isə
milli lider kimi birmənalı olaraq bütün xalq tərəfindən
qəbul edilməsi milli azadlıq məfkurəsinin yeni mərhələdə
formalaşmasında həlledici rol oynamış oldu. Məhz
bunun sayəsində XX əsrin 80-ci illərinin sonunda Azərbaycanda
azadlıq hərəkatı SSRİ-nin digər
respublikaları ilə müqayisədə daha böyük
vüsət ala bilmişdi. Azadlıq hərəkatının
çox müxtəlif -istər rəsmi, istər qeyri-rəsmi
səviyyələrdə, artıq o zaman istefada olan Heydər Əliyevin
adı ilə əlaqələndirilməsi də öz
növbəsində irəli sürdüyümüz fikrin təsdiqinə
xidmət edən parametrlərə sahib olduğunu göstərir.
Onu da vurğulamağa dəyər ki, Heydər Əliyev
fenomenini geniş vüsət almış azadlıq hərəkatından
ayırmaq cəhdləri nəticə etibarı ilə bu təşəbbüs
tərəfdarlarında təsəlli yaradacaq sonluğa gətirib
çıxarmadı. Etiraf etmək lazımdır ki, Heydər
Əliyevin adı və şəxsiyyəti azadlıq hərəkatını
həvəsə gətirən və ona əlavə güc
verən fenomen kimi qətiyyətlə qəbul olunurdu.
Heydər Əliyev
fenomeninə ehtiyac Azərbaycan müstəqil dövlət
kimi özünü elan etdikdən sonra ilk aylarda daha aydın
hiss olunmaqda idi. Müstəqil Azərbaycanda yaşanan siyasi
qeyri-sabitlik, tez-tez təkrarlanan hakimiyyət dəyişiklikləri,
iqtisadi tənəzzülün dərinləşməsi, xaos
və anarxiyanın idarəçilik sistemini
bütünlüklə iflic etməsi, yaranmış daxili
böhrandan faydalanan erməni təcavüzünün getdikcə
daha çox Azərbaycan torpaqlarını əhatə etməsi,
ölkənin xaricdən təcrid olunması və əslində,
təklənməsi Heydər Əliyev fenomeninə
qayıdışı qaçılmaz edirdi.
Getdikcə daha artıq
insan bu ideyanın təsiri altına düşür və dərk
edirdi ki, zamanında müstəqillik məfkurəsinin
möhkəmlənməsinə müstəsna töfvələr
verən Heydər Əliyev qazanılmış müstəqilliyin
müstəqil dövlətə çevrilməsinin yeganə
təminatı ola bilər. Məhz onun sayəsində müstəqillik
ideyaları həqiqi gerçəkliyə çevrilə,
qazanılmış dövlət müstəqilliyi geriyə
dönməzlik imunitetinə sahib çıxa bilər. Qətiyyətlə
iddia etmək olar ki, XX əsrin 90-cı illərinin
başlıca siyasi gerçəkliyi olan bu həqiqətin dərk
edilməsi çağdaş tariximizə əslində
müstəqillik məfkurəsində şəxsiyyət
fenomeninin təntənəsi, sözün həqiqi mənasında,
Heydər Əliyevə qayıdış və əlbəttə,
Heydər Əliyevin tarixi qayıdışının təməlinin
qoyulması kimi daxil olub. Azərbaycan müstəqillik məfkurəsini
şəxsiyyət fenomeni ilə tamamlamaq üçün
Heydər Əliyevə qayıdışa,
qazanılmış müstəqilliyi geriyədönməz
milli sərvətə - müstəqil dövlətə
çevirmək üçün isə Heydər Əliyevin
qayıdışına möhtac idi.
Azərbaycanın
müstəqilliyin bərpası ərəfəsində və
ilk illərində ciddi təhlükələr məngənəsində
yaşamağa məhkum olması, son həddə
çatmış siyasi qeyri-sabitlik, sürətli iqtisadi tənəzzül,
erməni təcavüzünün coğrafiyasının
genişlənməsi və bütün bunların
qaçılmaz nəticəsi kimi əhalini bürüyən
bədbinlik hisslərinin getdikcə güclənməsi cəmiyyətin
dövlət qurucusu anlamında başadüşülən
güclü şəxsiyyətə ehtiyacını
artıran ən möhtəşəm arqumentlər idi. Ötən
əsrin 90-cı illərinin ictimai ovqatının dövlət
qurucusu olan güclü lider ideyası üzərində
kökləndiyini sübuta yetirmək üçün kifayət
qədər dəlillərin gətirilməsi
mümkündür. Müdrik, təcrübəli və
qüdrətli şəxsiyyət olmadan ölkəni əhatə
etmiş total böhranın aradan qaldırıla biləcəyinə
heç kimdə ümid qalmamışdı. Bir növ,
güclü şəxsiyyət Azərbaycanın nicatı
kimi qavranılırdı və bu mənada qüdrətli
lider ideyası o dövrün siyasi gerçəkliyinin əsas
aparıcı qüvvəsinə çevrilmişdi.
Azərbaycanın
müasir tarixinin ən böhranlı mərhələsi hesab
edilən XX əsrin 90-cı illərinin əvvəllərində
ictimai düşüncə səviyyəsində güclü
lider ideyasının birmənalı şəkildə Heydər
Əliyev şəxsiyyəti ilə əlaqələndirilməsi
o dövrün gerçəkliyinin digər, yuxarıda qeyd
olunan məfkurə prinsipindən daha populyar ideyası olaraq
qavranılırdı. Başqa cür ifadə etməli olsaq,
etiraf etmək lazımdır ki, haqqında söhbət
açdığımız güclü şəxsiyyət
ideyası əslində ümidlərin Heydər Əliyevlə
bağlanmasına ideoloji baza yaratmaq məqsədi
güdürdü. Ən başlıcası isə bu,
bütünlüklə cəmiyyəti, onun hər bir təbəqəsini
həm əhatə edən, həm də birləşdirən
məfkurə rolunu oynayırdı.
Heydər Əliyevin
möhtəşəm tarixi qayıdışı zərurətinin
nəzəri-ideoloji əsası özünün ifadəsini
məhz yuxarıda haqqında söhbət
açdığımız güclü şəxsiyyət
ideyasında tapır. Heç şübhə yoxdur ki, Azərbaycanın
XX əsr tarixinin ən ecazkar hadisələrindən olan məşhur
tarixi qayıdış ümummilli ictimai düşüncə
səviyyəsində dərk edilən zərurət
olduğundan, Heydər Əliyevin siyasi hakimiyyətə
qayıdışı ilk növbədə xilaskarlıq
missiyası ilə yüklənmişdir. Xalq Heydər Əliyevin
qayıdışına xilaskarlıq missiyası kimi
yanaşdığından, Heydər Əliyevə də
xilaskar kimi baxırdı.
Azərbaycanın
müasir tarixinin real təhlükələrin altında,
sözün həqiqi mənasında, əzildiyi bir vaxtda
ictimai düşüncədə xilaskar ümummilli lider Heydər
Əliyev obrazının formalaşmasının təsadüfi
olmadığını əsaslandırmaq bəlkə də
artıqdır. Əslində, Heydər Əliyevin məlum
tarixi proseslərin müasiri olması faktı kifayət edirdi
ki, xalq öz taleyinin xilas edilməsini ona həvalə etsin.
Qeyd etməyə dəyər
ki, Heydər Əliyev ən təhlükəli anlarında Azərbaycan
xalqının öz taleyini ona etibar etməkdə
yanılmadığını möhtəşəm
qayıdışın elə ilk aylarında sübuta yetirə
bildi. Qısa bir zaman kəsiyində ölkəni bir neçə
il ərzində taqətdən salan hərc-mərcliyə qətiyyətlə
son qoyuldu, sabitlik və əmin-amanlıq təmin edildi, hərtərfli
böhran cilovlandı, erməni təcavüzünün Azərbaycanın
dərinliklərinə irəliləməsinin
qarşısı alındı.
Heydər Əliyevin
xilaskarlıq missiyasının fəlsəfəsinə xas
olan fərqləndirici cəhətlərdən birinin
haqqında da fikir mübadiləsi aparılmasına ehtiyac
duyulmaqdadır. Heydər Əliyev şəxsiyyətinin əzəməti
və miqyası onun tarixi qayıdışının mənasını
yalnız xilaskarlıq missiyası ilə məhdudlaşdırmağı
qeyri-mümkün edir. Əslində, o, Azərbaycanın
düçar olduğu vəziyyətdən xilasını
geniş planda ölkədə nəinki yeni siyasi, həm də
iqtisadi və mənəvi situasiyanın yaradılmasında
görürdü. Başqa sözlə, Heydər Əliyev
özünün xilaskarlıq missiyası dedikdə elə
genişmiqyaslı, sistemli və ardıcıl həyata
keçirilən islahatları başa düşürdü
ki, bunları həyata keçirərək Azərbaycanın
müstəqilliyinin əbədi, sarsılmaz və dönməz
olduğunu, müstəqil Azərbaycan dövlətinin
qurulduğunu bəyan etmək mümkün olsun. Buna görə
müstəqil Azərbaycan dövləti quruculuğunun əsasını
təşkil edən çoxsahəli və ardıcıl
layihələrin təntənəsi həm də Heydər Əliyevin
xilaskarlıq missiyasının gerçəkləşməsi
kimi qavranılır. Yaradılan dayanıqlı siyasi sabitliyin
ardınca iqtisadiyyatda tənəzzülün cilovlanması,
maliyyə nizam-intizamının yaradılması, aqrar
islahatların həyata keçirilməsi, yeni iqtisadi sistemə
keçidi təmin edən cəsarətli addımların
atılması həm də Azərbaycanın müstəqil
dövlətçiliyini möhkəmləndirən əsasların
yaradılması demək idi.
Ölkəmizə
yönəlmiş müxtəlif təzyiq və təhlükələrin
dəf edilərək birdəfəlik neytrallaşmasında
Heydər Əliyev dühasının məhsulu olan neft
strategiyasının müstəsna rol oynadığını
xüsusi qeyd etməyə ehtiyac var. Məhz onun sayəsində
Azərbaycan uğurlu tarazlaşmış xarici siyasət
yeritmək manevri qazana bilər, iqtisadiyyatını dirçəltmək,
genişmiqyaslı sosial layihələri həyata keçirmək
üçün güclü dəstək əldə edə
bilərdi. Heç şübhəsiz ki, ölkəmizin
regionda lider dövlətə çevrilməsi,
dünyanın ən dinamik iqtisadiyyatına malik olan ölkə
adını şərəflə dörd il dalbadal
daşıması, Azərbaycanın beynəlxalq aləmdə
rolunun və əhəmiyyətinin hissolunan dərəcədə
artması və digər çoxsaylı uğurlarımız
Heydər Əliyevin neft strategiyası ilə birbaşa
bağlıdır. Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin
möhkəmlənməsində və xalqımızın
taleyində neft strategiyasının nə qədər
böyük əhəmiyyət daşıdığı Azərbaycan
Resbublikasının Prezidenti İlham Əliyev Yeni Azərbaycan
Partiyasının III qurultayındakı nitqində lakonik
şəkildə belə ifadə etmişdir: "Heydər Əliyevin
neft strategiyasının icrası nəticəsində ölkəmizə
milyardlarla dollar xarici sərmayə gətirilibdir. Əgər
1994-cü ildə, o çətin şəraitdə "Əsrin
müqaviləsi" imzalanmasaydı, ondan sonrakı dövr ərzində
bütün infrastruktur layihələri həyata keçirilməsəydi,
Bakı-Tbilisi-Ceyhan neft kəmərinin tikintisinə
başlanmasaydı, bu gün Azərbaycanda iqtisadi
inkişafdan, ümumiyyətlə, söhbət gedə bilməzdi.
Azərbaycanın bir çox sahəsi məhz "Əsrin
müqaviləsi"ndən sonra inkişaf etməyə
başladı. Bu müqavilə bir növ bütün iqtisadi
inkişaf üçün möhkəm təkan verdi. Azərbaycanın
qarşısında duran sosial məsələlər daha da
uğurla həll olunmağa başladı".
Heydər Əliyevin
xilaskarlıq missiyasının həyata keçirilməsində
müstəqil dövlət quruculuğunda istifadə olunan
qüdrətli vasitələr sırasında azərbaycançılıq
məfkurəsi, milli-mənəvi dəyərlərin gücləndirilməsi
həlledici rol oynayır. Ötən əsrin 90-cı illərinin
əvvəllərində ölkənin başının
üstünü almış təhlükələr və
total böhran separatçı meyillərlə müşayiət
olunmaqla daha da dərinləşərək əslində Azərbaycanı
real parçalanmaq həddinə
çatdırmışdı. Ölkə üçün
üzləşdiyi təhdidlərin ən təhlükəlisi
olan separatizmin dəf edilməsi ifrat dərəcədə zəifləmiş
mərkəzi hakimiyyət şəraitində yalnız
ümumi birləşdirici ideya əsasında mümkün
idi. Və təbiidir ki, belə bir ideya yalnız Heydər Əliyevin
zəkasının nəticəsi kimi meydana gələ bilərdi.
Azərbaycançılıq
məfkurəsinin Heydər Əliyevin tarixi
qayıdışının Azərbaycan gerçəkliyinə
gətirdiyi ən dəyərli və gərəkli ideya
olduğunu vurğulamaq əslində bir daha onun
böyüklüyünü etiraf etməkdir. Azərbaycandakı
dayanıqlı sabitlik, milli birlik və həmrəylik
sözün həqiqi mənasında həm də Heydər Əliyevin
azərbaycançılıq baxışlarına minnətdar
olmalıdır.
Beləliklə, Heydər
Əliyevin 1993-cü ilin həyəcanlı anlarında
möhtəşəm qayıdışından başlanan
xilaskarlıq missiyası qüdrətli, müstəqilliyinin əbədi,
dönməz və sarsılmaz olması heç kimdə
şübhə doğurmayan Azərbaycan dövlətinin
qurulması ilə nəticələndi. Heydər Əliyevin
adı tarixə müstəqil Azərbaycan dövlətinin
qurucusu kimi daxil oldu, müstəqil Azərbaycan dövləti
isə Heydər Əliyevin şah əsəri olaraq qəbul
edildi. Müstəqil Azərbaycan bu gün Heydər Əliyev
siyasətinə istinad edərək qətiyyətlə irəliləyir,
gücünü və qüdrətini durmadan artırır,
dahi azərbaycanlıya məxsus ideyaların həmişəyaşar
olduğunu bir daha təsdiqləyir.
Heydər Əliyev ideyaları yeni mərhələdə
Özünün birmənalı
təsdiqini tapmış sosioloji qanunauyğunluğa görə
şəxsiyyətin böyüklük parametrləri içərisində
həlledici əhəmiyyət kəsb edən cəhətlərdən
biri onun nəinki öz dövrünün ictimai-siyasi proseslərinə
təsir etmək imkanı, habelə sonrakı proseslərə
də təsir göstərmək qüdrətli hesab olunur. Bu
mənada, Heydər Əliyevin şəxsiyyəti, əzəmətli
zaman məfhumu prizmasından yanaşıldıqda daha nəhəng
və əzəmətli görünür.
Azərbaycan
xalqının Heydər Əliyev irsinə sadiqliyi, onun siyasətinin
alternativsizliyini birmənalı şəkildə qəbul etməsi
dahi şəxsiyyətin ideyalarının həmişəyaşarlığına
bilavasitə dəlalət edir. Ölkəmizin son illərdə
Heydər Əliyevin müəyyənləşdirdiyi yolla gedərək
fövqəladə uğurlar qazanması faktı da onun şəxsiyyətinin
nəhəngliyini əyani şəkildə təsdiqləyir.
Bütün bunlar Heydər Əliyev irsinin, Heydər Əliyev
ideyalarının ölkəmizin müasir
inkişafının ideya əsasları rolunu uğurla
oynamasına sübutdur.
Heydər Əliyev
strategiyasının müasir inkişafın ideya əsası
rolunda çıxış etməsi hər şeydən əvvəl
onun universal mahiyyətindən irəli gəlir söyləsək,
yəqin ki, səhvə yol vermərik. İkinci bir tərəfdən,
bu strategiya ölkəmizdə tarixən formalaşmış
dəyərlər sisteminə söykəndiyindən
böyük perspektiv üçün nəzərdə
tutulub.
Azərbaycanın
davamlı inkişafının Heydər Əliyev
konsepsiyası ideyanın praktik fəaliyyətə
transformasiya edərək insanların davranışını
stimullaşdırmaq qüdrətinə malik olan dəyərlərin
tam dəstini özündə ifadə edir. Həmin dəyərlər
sistemi ümummilli ideyanın təmin edilməsi ilə
yanaşı, hər bir fərdin şəxsi idealının
həyata keçirilməsini ehtiva edən prinsip və vəzifələri
üzvi şəkildə əks etdirir. Məhz bu amil onun
ictimai cazibədarlığını və səmərəli
fəaliyyət əmsalını şərtləndirən səbəblərdən
biri keyfiyyətində çıxış edir. İnkaredilməz
həqiqətdir ki, ictimai ideya fərdi qavranma və qəbuledilmə
mexanizmi vasitəsilə ictimai və ya ümummilli
davranış faktoruna çevrilir. Tarixi təcrübə fərdi
maraqlar yükünü daşımaq imkanından məhrum
edilmiş ideya sisteminin uğursuzluğa məhkum edildiyini dəfələrlə
sübuta yetirmişdir. Bu baxımdan, artıq söylənilən
tezisi başqa şəkildə ifadə edərək təsdiqləmək
mümkündür ki, Azərbaycanın davamlı inkişaf
strategiyasının əsasını təşkil edən
Heydər Əliyevin baxışları sisteminin gücü
milli ideyanın kifayət qədər fərdi maraq
ünsürləri ilə yüklənməsindədir. Məhz
bunun sayəsində hər bir fərd sözügedən ideya
və baxışlar sistemində özünün ictimai dəyərlər
dərəcəsinə yüksəldilmiş istək və
arzularının ifadəsini tapır.
Heydər Əliyevin zəngin
irsinə əsaslanan inkişaf strategiyasının təhlili
onun üç fundamental başlanğıca istinad etdiyini göstərir.
Bunlar güclü dövlət, səmərəli iqtisadiyyat və
azad insandır. Hər üç başlanğıcın
qarşılıqlı ahəngdar fəaliyyəti ölkənin
yüksək inkişafına, hərtərəfli tərəqqisinə
xidmət edən əzəmətli vasitəyə çevrilmək
gücündədir.
Ölkənin və onun
əhalisinin təhlükəsiz, əmin-amanlıq şəraitində
və rifah halında yaşaması sosial-siyasi və milli-əxlaqi
mühitin, birgə yaşayış norma və
qaydalarının mövcüdluğunu özündə ehtiva
edir, bu da özü-özlüyündə güclü
dövlət anlamını verir. Heydər Əliyevin
qurduğu və onun layiqli davamçısı Prezident
İlham Əliyevin daha da kamilləşməsi
üçün yorulmadan fəaliyyət göstərdiyi
müstəqil, demokratik, hüquqi, dünyəvi, sosial Azərbaycan
dövləti məhz bu parametrlərə malik olub ölkənin
gələcək və sürətli inkişafının
mühüm başlanğıcını təşkil edir. Heydər
Əliyevin hakimiyyətə qayıdışından sonra təxirəsalınmaz
tədbirlər kimi ölkədə sabitliyi, əmin-amanlığı,
dövlət intizamını təmin etmək,
qanunçuluğu və hüququn aliliyini gözləmək
sahəsində atdığı addımların məntiqi
bununla izah oluna bilər.
Zəngin irsin, hərtərəfli
düşünülmüş strategiyanın həyatın
gerçəkliyinə çevrilməsi daha bir vacib faktordan
bilavasitə asılıdır. Bu, heç şübhəsiz,
lider faktorudur. Məhz yeni dövrün yetişdirdiyi lider
ideyanın bütün əzəmətini dərk etmək və
onu yeni şəraitə maksimum uyğun olaraq gerçəyə
çevrilmək qüdrətinə sahib olur. Heydər Əliyevdən
sonrakı dövrün belə bir fenomenal liderinin İlham Əliyev
olduğu artıq özünü qəti şəkildə təsdiqləyə
bilmişdir.
İlham Əliyevin
müasir Azərbaycan siyasətində qüdrətli bir
fenomen olaraq meydana çıxması mahiyyət etibarı ilə
Heydər Əliyev siyasətinin məntiqi davamı və yeni
keyfiyyət halında inkişaf etdirilməsidir. Heydər Əliyevin
müstəqil Azərbaycan quruculuğunda əks olunan
strategiyası müasir şəraitdə Prezident İlham Əliyevin
fəaliyyətində zəngin və qüdrətli Azərbaycanın
yaradılması vəzifəsi kimi ortaya çıxır.
Zəngin və qüdrətli
Azərbaycan ölkənin tarixinin nəinki yeni mərhələsi,
bəlkə daha çox cəmiyyətin tamamilə fərqli
keyfiyyət halı kimi qəbul olunur. Bu özünə daha
çox inanan, potensialına daha çox güvənən, nəinki
öz hüdudları daxilində, habelə regionda və beynəlxalq
aləmdə özünü ifadə etməyi bacaran Azərbaycan
deməkdir. Zəngin və qüdrətli Azərbaycan habelə
özünü hər cür təhlükələrdən
müdafiə etməyə qadir, torpaqlarımıza göz dikənlərə
layiqli cavab verməyi bacaran Azərbaycandır. Ölkəmizin
bu keyfiyyətlərinin tarixi gerçəkliyə
çevrildiyini görməmək mümkün deyil. Azərbaycanın
gündən-günə artan iqtisadi qüdrəti siyasi və
hərbi gücə transformasiya etməkdədir. Deməli, zəngin
və qüdrətli Azərbaycanın qəti şəkildə
formalaşmasının mühüm şərtlərindən
olan ərazi bütövlüyünün bərpa edilməsi
üçün beynəlxalq siyasi nüfuz və hərbi
güc amili özünü daha aydın şəkildə
büruzə verməkdədir. Azərbaycanın
iqtisadiyyatı regionun ən güclü iqtisadiyyatıdır.
Azərbaycanın büdcəsi region dövlətlərinin
üst-üstə büdcələrindən artıqdır. Heç
zaman militarizmə meyilli olmayan Azərbaycan indi
özünün müstəsna olaraq təhlükəsizliyini
və ərazi bütövlüyünü təmin etmək
üçün regionda ən güclü orduya sahibdir.
Beləliklə, Heydər
Əliyevin yaratdığı müstəqil Azərbaycan
dövləti indi güclü Azərbaycan dövləti kimi
tanıtma nişanına sahib ola bilmişdir. Vaxtilə hər
birimizin qürur mənbəyi olan müstəqil Azərbaycan
indi bütün azərbaycanlıların iftixarına
çevrilmiş güclü Azərbaycandır.
Qırx il
bundan əvvəl başlayan yol davam edir. Azərbaycan bu
yolla irəliləyərək
yüksəlir, inkişafın
surəti ilə dünyanı heyrətə
salır. Belə inkişaf
tempi Azərbaycana yad deyil. Ötən əsrin 70-ci illərində
də ölkəmiz bu cür vüsəti
yaşamışdı. Onda Heydər Əliyevin rəhbərliyi altında.
İndi ümummilli liderin ideyaları əsasında
dahi rəhbərin varisi İlham Əliyevin rəhbərliyi
altında.
Hamımız bu yolla
gedirik. Bu yolda işıq var, həqiqət var, inkişaf var.
Əli ƏHMƏDOV,
Yeni Azərbaycan Partiyası
sədrinin müavini - icra katibi,
Milli Məclisin deputatı
Azərbaycan.- 2009.- 14 iyul.- S. 4.