Qələmini süngüyə dəyişən jurnalist

 

Azərbaycanın ilk Milli Qəhrəmanlarından olan Kazımağa Möhsün oğlu Kərimov Qubadlı rayonunun Sarıyataq kəndində ziyalı ailəsində anadan olmuşdur. Atası Möhsün müəllimin ən ümdə arzusu uşaqlarını düzgün tərbiyələndirmək, onları xalqına, milllətinə layiqli övladlar kimi böyütmək idi. Çətin də olsa, ata övladlarının təhsili ilə bağlı arzularına çatmış, onların hər birinin istədikləri peşənin arxasınca getməsi üçün lazımi şərait yaratmışdır.

Ailənin yeddinci övladı olan Kazımağa digər qardaşları kimi, orta məktəbi doğulub boya-başa çatdığı Qubadlıda bitirdikdən sonra ali təhsil almaq qərarına gəlir və bu arzu onu Bakı Dövlət Universitetinin jurnalistika fakultəsinə gətirir. Kazımağa beş il müddətində təhsil aldığı universitetin bütün ictimai işlərində fəal iştirak edir və dövri mətbuatda öz qələmini sınayırdı. Universiteti bitirdikdən sonra Kazımağa peşəsinin arxasınca gedərək bir müddət "Azərbaycan məktəbi" jurnalında, sonra isə "Azərbaycan müəllimi" qəzetində çalışmışdır. Sevdiyi peşəsində püxtələşən Kazımağanın həmin zamanlar ağlına belə gəlməzdi ki, nə vaxtsa qələmini silahla əvəz edəcək. Çünki Kazımağa son dərəcə peşəsinə bağlı bir insan idi. Görünür, bu da Kazımağa taleyinə yazılmış bir qismət, bir alın yazısı imiş.

1988-ci ildə doğma Vətəninin üzərini qara buludlar aldığı bir zamanda haqsızlıqla, ədalətsizliklə barışmayan Kazımağa da Azərbaycan övladı olaraq bu torpaqların müdafiəsinə qalxmağı özünə borc bildi. Evini, ailəsini və uca tutduğu peşəsini arxada qoyaraq çəbhə bölgəsinə yollandı. Kazımağanın döyüş yolu yalnız doğulub boya-başa çatdığı doğma Qubadlıdan deyil, Goranboydan və digər yerlərdən də keçdi. Goranboy rayonunda yaradılan könüllü özünümüdafiə batalyonlarından birinə komandir müavini təyin olunan Kazımağa baş leytenant rütbəsi altında doğma torpaqlarımızın müdafiəsinə qalxdı.

Kazımağada Vətənə, torpağa olan məhəbbət təsadüfi deyildi. Çünki o, hələ XIX əsrin ikinci yarısında Sankt-Peterburq şəhərində Ali Hərbi məktəb bitirmiş və 1918-1920-ci illərdə Ermənistan-Azərbaycan müharibəsi zamanı doğma torpaqlarının müdafiəsinə qalxmış Zəngəzur mahalının tanınmış bəylərindən olan İsmayıl bəyin nəvəsi idi.

Kazımağa döyüşə atıldığı ilk gündən bir çox hərbi əməliyyatda iştirak etmişdir. Goranboy rayonunun Gülüstan, Qaraçinar, Manas, Şəfəq, Tapqaraqoyunlu kəndləri uğrunda gedən döyüşlərə rəhbərlik edən komandan üçün bu döyüşlər bir sınaq idi və Kazımağa bu sınaqdan alnıaçıq çıxmışdır. Bununla kifayətlənməyən Kazımağa komandanlıq etdiyi batalyonu növbəti əməliyyata hazırlayır. Bu əməliyyat planı düşmən tapdağı altında olan keçmiş Şaumyankənd rayonunun azad olunması idi və həm də bu, onun üçün sonuncu əməliyyat oldu. Əməliyyat zamanı Kazımağa Kərimov ağır yaralanır. Komandirin ağır yaralanmasını görən əsgər və zabitlərdə ruh düşgünlüyünün yarandığını hiss edən Kazımağa yenidən döyüşü davam etdirmək əmri verir. Həmin tarix Şaumyankənd rayonunun azad olunması günü kimi Azərbaycan tarixinə həkk edilib.

Kazımağa əməliyyat bitdikdən sonra Bakı şəhərində yerləşən Hərbi Hospitala çatdırılır. Ayağından yaralanan Kazımağa doğmalarının onun ayağını itirəcəyindən qorxduqlarını hiss edərək əllərini göyə qaldıraraq "yaxşı ki, yazan əlim var" deyir. Lakin Kazımağanın bir ayağını itirəcəyi qorxusu ilə yaşayanların ağıllarına belə gəlməzd ki, onu bütünlüklə itirəcəklər. Çünki heç kim "dağ boyda" bir insanın ayağından aldığı yara ilə dünyasını dəyişəcəyini güman etmirdi. Ancaq amansız ölüm Kazımağanı sevənlərə onsuz neçə yaşayacaqlarını da öyrətdi. Kazımağa 15 iyun 1992-ci ildə, ömrünün 41-ci baharında şəhidlik zirvəsinə ucaldı.

Ölümündən bir həftə sonra o, Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı fəxri adını aldı. Bu ada layiq görülən Kazımağa döyüşən ilk jurnalist idi ki, belə bir fəxri ada layiq görülmüşdü.

...Son dəfə Bakı şəhərində tələbə yoldaşları və eyni zamanda, qələm dostları ilə görüşən Kazımağa onlara yaxın zamanlarda Qarabağ müharibəsində dönüşün təməlinin məhz Goranboy cəbhəsində qoyulacağını söyləmiş və inşallah, düşmən tapdağı altında olan bütün torpaqlarımız azad olunduqdan sonra qələmi yenə əlinə alaraq həmkarları ilə çiyin-çiyinə çalışacağına söz vermişdi. Lakin əcəl buna imkan vermədi...

Bu gün Kazımağanın doğmalarının təsəllisi onun yeganə övladı olan Rəşadın böyüyərək ailə sahibi olması və o ocaqda baba Kazımağanın adının nəvə Kazımağanın daşımasıdır.

 

 

Zəkurə QULİYEVA

 

Azərbaycan.- 2009.- 12 iyun.- S. 7.